Είπαμε σωστά πως η Τουρκία άνοιξε τις φυλακές στέλνοντας τους ξένους κρατουμένους, εγκληματίες προφανώς, στα σύνορα μας – οι οποίοι αναμίχθηκαν με όλους αυτούς που εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την εξαθλίωση, χρησιμοποιώντας τους ως όπλο εισβολής. Στηρίζει δε την οργανωμένη επέλαση στην Ελλάδα με το στρατό και με τις μυστικές της υπηρεσίες – όπως έχει τεκμηριωθεί από πολλές αναφορές. Ο τελικός στόχος της είναι να εφαρμόσει την ρήση του Οζάλ, σύμφωνα με την οποία «Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες – αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από την εδώ πλευρά και να τελειώνουμε με αυτούς». Αυτό ακριβώς είναι το καλά οργανωμένο σχέδιο του υβριδικού πολέμου εναντίον της Ελλάδας κυρίως αλλά και της Ευρώπης.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Κατ’ αρχήν είναι ξεκάθαρο πως το μεταναστευτικό έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της κυβέρνησης – το επιβεβαίωσε δυστυχώς ο υπουργός μετανάστευσης. Όταν υποτιμάς ένα πρόβλημα, δεν πρόκειται ποτέ να το λύσεις – είναι κανόνας.
Ξεκινώντας τώρα από την επικαιρότητα, ασφαλώς κανένας από εμάς δεν ισχυρίσθηκε πως είναι εγκληματίες όλοι οι παράνομοι μετανάστες. Αντίθετα, είπαμε σωστά πως η Τουρκία άνοιξε τις φυλακές στέλνοντας τους ξένους κρατουμένους, εγκληματίες προφανώς, στα σύνορα μας – οι οποίοι αναμίχθηκαν με όλους αυτούς που εγκαταλείπουν τις χώρες τους για να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την εξαθλίωση, χρησιμοποιώντας τους ως όπλο εισβολής. Στηρίζει δε την οργανωμένη επέλαση στην Ελλάδα με το στρατό και με τις μυστικές της υπηρεσίες – όπως έχει τεκμηριωθεί από πολλές αναφορές.
Είναι πάντως υποκριτικοί οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης, σύμφωνα με τους οποίους πρόκειται για ένα καινούργιο φαινόμενο – αφού έχει αποδειχθεί πως τους δύο πρώτους μήνες μετά τις εκλογές οι εισροές διπλασιάσθηκαν. Γενικότερα πάντως η τουρκική προπαγάνδα άρχισε να λειτουργεί αρκετά ενωρίτερα, κοινοποιώντας σε τουρκικά και διεθνή ΜΜΕ χονδροειδή ψεύδη – όπως, για παράδειγμα, στις 2 Ιανουαρίου του 2020, με το μεγάλο ψέμα πως η Τουρκία φιλοξενεί περίπου 3,7 εκατομμύρια Σύριους πρόσφυγες, το μεγαλύτερο προσφυγικό πληθυσμό στον κόσμο.
Στις 28 Φεβρουαρίου του 2020 δε, μετά από έκτακτη στρατιωτική σύσκεψη που έγινε στην Άγκυρα, το καθεστώς δήλωσε μέσω ενός δήθεν ανώνυμου αξιωματούχου της τουρκικής κυβέρνησης τα εξής στο Reuters: «Η Τουρκική αστυνομία, η ακτοφυλακή και οι συνοριακοί φύλακες διατάχθηκαν να σταματήσουν να εμποδίζουν τους Σύριους πρόσφυγες να περνούν στην Ευρώπη!» – επισημαίνοντας πως δήθεν πάνω από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες πλησίασαν στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία.
Όλα αυτά ήταν οι προπαγανδιστικές δικαιολογίες του υβριδικού πολέμου εναντίον της Ελλάδος που είχε αποφασίσει πολύ πριν το καθεστώς της Τουρκίας – ενώ η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Ειδικότερα η Τουρκία, παρά τις διεθνείς υποχρεώσεις που ανέλαβε, ποτέ δεν έκλεισε τα σύνορα της προς την Ελλάδα. Υπό την υψηλή εποπτεία της ΜΙΤ οργανώνει, εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες, τις μεταναστευτικές ροές μουσουλμανικών πληθυσμών προς την Ελλάδα. Έτσι έχει ήδη προωθήσει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια μουσουλμάνους – εξασφαλίζοντας τεράστια οικονομικά οφέλη και αξιόλογη πολιτική επιρροή.
Από το έτος 2015 δε η Τουρκία άρχισε την κατασκευή ενός φαραωνικού έργου που θα κάλυπτε 764 χιλιόμετρα στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας. Ένα τείχος ύψους 4 μέτρων από μπετόν, έτσι ώστε να εμποδίσει τις μεταναστευτικές ροές ανεπιθύμητων για την ίδια Σύρων ή Κούρδων στο έδαφος της.
Το τείχος αυτό ολοκληρώθηκε το 2018 και βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία – αποκλείοντας την είσοδο στην Τουρκία προσφύγων από την Συρία. Όλα τα υπόλοιπα προέρχονται από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της Τουρκίας που προσπαθεί να τρομοκρατήσει ολόκληρη την Ευρώπη – με ένα τσουνάμι μεταναστών που δήθεν μετακινείται προς τα τουρκικά σύνορα από τη Συρία.
Στην πραγματικότητα λοιπόν η Τουρκία, φορώντας υποκριτικά το μανδύα του ανθρωπισμού, υποδέχεται ευχαρίστως μουσουλμανικούς πληθυσμούς – κατά προτίμηση από το Πακιστάν, από την Αφρική, όπου προσφέρει αεροπορικά εισιτήρια είτε δωρεάν, είτε με συμβολικό αντίτιμο 50 Ευρώ προς την Κωνσταντινούπολη, από το Αφγανιστάν, από το Μπαγκλαντές, από το Ιράν και από πολλές άλλες μουσουλμανικές χώρες.
Ο τελικός στόχος της είναι να εφαρμόσει την ρήση του Οζάλ, σύμφωνα με την οποία «Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες – αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από την εδώ πλευρά και να τελειώνουμε με αυτούς». Αυτό ακριβώς είναι το καλά οργανωμένο σχέδιο του υβριδικού πολέμου εναντίον της Ελλάδας κυρίως αλλά και της Ευρώπης.
Κλείνοντας το θέμα του μεταναστευτικού, δεν καταλαβαίνουμε γιατί η Ελλάδα δεν εφαρμόζει την τακτική της δημοκρατικότατης Ιταλίας – σύμφωνα με την οποία δεν δέχεται κανέναν πρόσφυγα, πόσο μάλλον παράνομους μετανάστες, για εκείνο το χρονικό διάστημα που οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δεν τηρούν την υποχρέωση τους να φιλοξενήσουν τα ποσοστά που έχουν συμφωνηθεί. Έως τότε, ο δημοκράτης κ. Κόντε δήλωσε πως θα εφαρμόζει την πολιτική του φασίστα Σαλβίνι – με την οποία έχουν σχεδόν μηδενιστεί οι ροές.
Η παρομοίωση πάντως του επικεφαλής της ΕΛ, σύμφωνα με την οποία οι σημερινές συνθήκες μοιάζουν με αυτές της Κωνσταντινούπολης το 1453 που είχε χρεοκοπήσει προτού καταληφθεί από τους βαρβάρους, δεν ήταν καθόλου υπερβολική.
Στο θέμα των ΟΤΑ τώρα, ο κοινοτικός τρόπος διακυβέρνησης είναι αλληλένδετος με την Ελλάδα – είναι μέρος της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα. Από τα αρχαία χρόνια, οι Έλληνες ήταν οργανωμένοι σε τοπικές κοινότητες, στα γνωστά κράτη-πόλεις. Για τις κοινότητες αυτές έχουν μιλήσει ο Κοντογιώργης, ο Καραβίδας, ο Καστοριάδης, ο Γιανναράς, και πολλοί άλλοι.
Αυτήν την υγιή κοινοτική παράδοση το νεοελληνικό κράτος που διαμορφώθηκε ως κακέκτυπο των Ευρωπαϊκών, από Ευρωπαίους ή από ετερόφωτους λειτουργούς, δεν την σεβάστηκε. Δημιούργησε ένα υδροκέφαλο κράτος στην Αθήνα και απομύζησε την επαρχία με την φορολογία και με τη μετανάστευση.
Γύρω από αυτό δημιουργήθηκε η μικρή επιχειρηματικότητα και η αυτοαπασχόληση που υποστήριξε όσους δεν χώρεσαν στο δημόσιο, σε περιφερειακές υπηρεσίες. Είναι αυτό που σήμερα θεωρείται από κάποιους ως δείγμα της οπισθοδρόμησης της Ελληνικής κοινωνίας – χωρίς όμως να παρέχουν εναλλακτικές λύσεις. Έτσι δημιουργήθηκε ένα κράτος υπηρέτης των λίγων – των διοικούντων.
Ένα από τα πρώτα νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση ήταν η αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης των δήμων. Το σκεπτικό του υπαγορευόταν από την ανάγκη να διοικηθούν οι δήμοι – επειδή η απλή αναλογική είχε δημιουργήσει ένα τοπίο, όπου δεν υπήρχαν εξουσίες του ενός ανδρός ή παράταξης, αλλά πολυφωνία. Δηλαδή ο δήμος. Δεν δόθηκε όμως καν χρόνος να δοκιμασθεί ο θεσμός.
Σαν να μην έφτανε δε αυτό, με το Άρθρο 12 καταργήθηκαν τα δημοψηφίσματα. Ξέρετε ποιος κατήργησε τα δημοψηφίσματα ή μάλλον τον κοινοτικό τρόπο διακυβέρνησης; Οι Βαυαροί, σε έναν από τους πρώτους νόμους, τον τρίτο για την ακρίβεια, που εισήχθη στο νεόκοπο κράτος του Όθωνα:
«Συνελεύσεις δε τῆς ολομέλειας τῶν δημοτῶν προς σύσκεψιν περί ἀπόφασιν περί δημοτικῶν ἢ ἄλλων ὑποθέσεων δέν ἐπιτρέπονται», αναφέρεται στο Νόμο Περί Συστάσεως των Δήμων, Βασίλειον της Ελλάδας 27.12.1833 (ΦΕΚ 3/10-1-1834)
Στο νόμο αυτό προδιαγράφεται ποιος μπορεί να δημιουργήσει έναν δήμο, (χωριά άνω των 300 κατοίκων), ποια είναι τα έσοδά του, ποια είναι τα καθήκοντα των εκλεγμένων, πώς γίνονται οι εκλογές και ποια είναι τα δημοτικά έσοδα. Το κείμενο είναι γραμμένο στα Ελληνικά και τα Γερμανικά ενώ ενίοτε παρεμβάλλονται και αγγλικοί όροι. Οι νέοι ηγεμόνες έπρεπε να θέσουν τους κανόνες τους, έτσι ώστε να υπάρξει η αλλαγή – η μετεξέλιξη ή η ασυνέχεια κατ’ άλλους, με την υπαγωγή στο κανόνες της Εσπερίας.
Ξέρετε ποιός κυβερνάει την Ελλάδα τώρα; Ξανά οι Βαυαροί – αναφερόμενοι προφανώς στους Γερμανούς.
Σήμερα κατατίθεται ένας νόμος για την ανάπτυξη των δήμων. Διαπιστώνετε ότι οι δήμοι έχουν ανάγκες. Η απάντηση είναι να παρέχεται βοήθεια από την Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης, από τους Αναπτυξιακούς Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, από τα Δίκτυα Δήμων και από τη Μονάδα Οργάνωσης Διαχείρισης ΑΕ στα άρθρα 4 και 5. Δηλαδή, ξανά η κεντρική διοίκηση θα ελέγχει.
Τα προγράμματα αυτά δε, προέρχονται από γραφειοκράτες των Αθηνών ή των Βρυξελλών – ενώ μπορεί μεν να έχουν περιορισμένη χρησιμότητα, αλλά εξυπηρετούν τη γενικότερη απορρόφηση κονδυλίων ΕΣΠΑ. Ο νόμος προδιαγράφει με λεπτομέρειες πώς θα γίνει ο σχεδιασμός – οι αναπτυξιακές εταιρίες και η επιλογή των στελεχών. Προδιαγράφει δηλαδή πώς θα λειτουργήσει η κοινότητα, κατά τον τρόπο που θέλει το κεντρικό κράτος.
Δεν είναι δημοκράτης πάντως αυτός που δεν θέλει δημοψηφίσματα και συνεργασίες – δεν είναι καν φιλελεύθερος, όταν δεν αφήνει του δήμους να λειτουργήσουν μόνοι τους. Εάν δεν έχουν στελέχη, τότε να αποτύχουν – να δεχθούν τις πιέσεις των Πολιτών και να εμφανισθούν νέες δυνάμεις για να τους αντικαταστήσουν. Να εκδώσουν ομόλογα όπως στο εξωτερικό και να πετύχουν ή να αποτύχουν.
Στις ΗΠΑ εκδίδονται δημοτικά ομόλογα – τα γνωστά municipal bonds. Ακόμη και σήμερα δε που οι αποδόσεις είναι κάτω από το 1%, συνεχίζουν να υπάρχουν δημοτικά ομόλογα αξίας 1,9 τρις $.
Έχουν χρεοκοπήσει δήμοι στις ΗΠΑ; Ασφαλώς, όπως για παράδειγμα ο Δήμος του Ντιτρόιτ το 2013. Η μεγαλύτερη δημοτική χρεωκοπία στις ΗΠΑ με χρέος αξίας 18,5 δις $. Η αιτία ήταν η κατάρρευση της αυτοκινητοβιομηχανίας – ενώ η χρεοκοπία οδήγησε στην ανασύνταξη της πόλης και στην ανάκαμψη της.
Ο δήμος της Νέας Υόρκης είχε φτάσει στα πρόθυρα της χρεωκοπίας το 1975. Η εγκληματικότητα ήταν στο ζενίθ, το κέντρο της πόλης βρώμικο και επικίνδυνο, ενώ οι αξίες των σπιτιών πολύ χαμηλές. Υπήρξε κίνδυνος απώλειας των κατόχων ομολόγων, καθώς επίσης μη καταβολής μισθών σε αστυνομικούς και δασκάλους.
Τότε ο πρόεδρος Φορντ δεν δεχόταν να βοηθήσει την πόλη, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Τελικά οι επιχειρηματίες συντονίστηκαν και κάλυψαν κάποιες υποχρεώσεις, ιδρύοντας την Municipal Assistance Corporation.
Θεωρείται δε πως αυτή η παραλίγο χρεωκοπία και η άρνηση της κεντρικής κυβέρνησης να παρέμβει, ωφέλησε την πόλη – ενώ ήταν το ξεκίνημα της στενής συνεργασίας επιχειρηματιών και δημοτικής αρχής, με τη μετέπειτα εκρηκτική ανάπτυξη της Νέα Υόρκης και της κτηματαγοράς της.
Η γνωστή δημιουργική καταστροφή του Schumpeter που η Ελλάδα δεν τόλμησε το 2010, επιλέγοντας να διασώσει τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες – με αποτέλεσμα την κυλιόμενη χρεοκοπία που θα βιώνουμε πολλά χρόνια ακόμη και το ξεπούλημα των πάντων στους νέους ιδιοκτήτες της χώρας. Μία οδύνη δίχως τέλος, αντί ένα οδυνηρό τέλος.
Έχουν χρεοκοπήσει ποτέ στην Ελλάδα δήμοι; Όχι, πάντοτε κάποιος τους διέσωζε – το κράτος, αυξάνοντας τα χρέη του. Πώς θα ήταν αλήθεια εάν χρεοκοπούσε μια δημοτική αναπτυξιακή εταιρία και οι εργαζόμενοι έμεναν άνεργοι; Εάν δεν συλλεγόταν τα σκουπίδια ή εάν δεν λειτουργούσε η αποχέτευση; Πολύ καλύτερα, από ότι σήμερα, για αυτούς τουλάχιστον που πιστεύουν πραγματικά στο φιλελευθερισμό.
Όσον αφορά τώρα το νομοσχέδιο, θα αναφερθούμε μόνο σε ελάχιστα μέρη του – αφού ο εισηγητής μας τα ανέλυσε επαρκώς.
Εν πρώτοις στα άρθρα που αφορούν την πρόληψη και τη βοήθεια στο σπίτι που θεωρούμε μεν θετικά, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς θα καλυφθεί το κόστος των 109 εκ. € – το οποίο είναι σημαντικό και αυξάνει τις δαπάνες υγείας. Από το αποθεματικό του 2020;
Στη συνέχεια στα θέματα του ανθρωπίνου δυναμικού του δημοσίου (Κεφάλαιο Ε, άρθρα 38-42), τα οποία αποτελούν το ζενίθ των πελατειακών σχέσεων της μεταπολίτευσης – ενώ προβλέπονται προσλήψεις ειδικών συνεργατών στους δήμους (άρθρο 19) με κόστος 2,8 εκ. € περίπου κατά το Γ.Λ.Κ. (1 ανά δήμο άνω των 20.000 κατοίκων).
Τέλος, στην οικονομική στήριξη επιχειρήσεων έκδοσης εφημερίδων και στο μητρώο περιφερειακού τύπου, στα άρθρα 88 και 89 – η οποία νομίζουμε πως είναι θετική για την υποστήριξη του τύπου και ειδικά του περιφερειακού, ενώ είναι σωστή για την αντικειμενική πληροφόρηση.
Όμως, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα υπάρξει λογοκρισία, εξυπηρέτηση του πελατειακού κράτους ή μεροληψία; Εκτός αυτού, δεν αναφέρεται το κόστος στην έκθεση του Γ.Λ.Κ. – όπως δυστυχώς συμβαίνει σχεδόν με όλα τα νομοσχέδια.
Θα κλείσω με τα ΕΛΤΑ, καταθέτοντας ένα από τα πολλά άρθρα που έχουν γραφεί – το οποίο αναφέρεται σε γκρίζες ζώνες και σε σκελετούς που κρύβει ο ισολογισμός τους, ήδη από το 2016 (πηγή), όταν το 2011 ήταν ακόμη κερδοφόρα.
Τελικά η κυβέρνηση δεν θα αφήσει καμία δημόσια επιχείρηση χωρίς να χρεοκοπήσει – καμία χωρίς να ξεπουλήσει. ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΔΕΗ, ΟΣΕ, αεροδρόμια, λιμάνια κοκ. Ακόμη χειρότερα, παρά το ότι ξεπουλάει τα πάντα, το δημόσιο χρέος συνεχίζει την ανοδική του πορεία – στα 356 δις € πρόσφατα. Δυστυχώς οι Έλληνες, βουτηγμένοι στα χρέη και στην κρίση, δεν το καταλαβαίνουν – κάποια στιγμή όμως θα ξυπνήσουν.
https://www.youtube.com/watch?v=9Zn4ci-ndHs&feature=emb_logo
ό Βασίλης Βιλιάρδος5 Μαρτίου 2020
https://analyst.gr/2020/03/05/o-asimmetros-polemos-tis-tourkias-oi-ota/
Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΤΟ 1453 ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ ΕΙΧΕ ΛΕΗΛΑΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου