Ο Χριστός κυβερνάει τον κόσμο!
Ομιλίες εσχατολογικού περιεχομένου
Του π. Συμεών Κραγιόπουλου
Κεφάλαιο: Στις ἡμέρες μας ἄρχισε ἡ ἀποστασία γ
Ἂν ὁ Θεός δεῖ μετάνοια ἀληθινή...
Δὲν θὰ ἔρθει λοιπόν ἡ ἡμέρα ἐκείνη, ἂν πρῶτα δέν γίνει ἡ ἀποστασία καὶ δὲν φανερωθεῖ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας το υἱός τῆς ἀπωλείας-αὐτός πού εἶναι προορισμένος γιὰ τὴν ἀπώλεια.
Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος, ποὺ εἶναι ἄνθρωπος –να το ξέρετε αὐτό, αὐτὸς εἶναι ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀπωλείας– τελικά θά χαθεῖ, θα σβήσει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὅπως τὸ λέει πιο κάτω: ἁπλῶς θά φυσήξει ὁ Κύριος καί θά ἐξαφανιστεῖ. Ὅμως ὁ Θεός τὰ οἰκονομεῖ νὰ ἔρθουν ἔτσι, ὁ Θεός τὰ ἐπιτρέπει να ἔρθουν ἔτσι. Και να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας αὐτό, ὅτι δὲν ἀρκεῖ ἁπλῶς ἐσύ ὁ ἄνθρωπος να θέλεις ἔτσι, νὰ θέλεις ἀλλιῶς, γιὰ νὰ εἶσαι σύμφωνος μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καί μερικές φορές που δείχνεις ὅτι τάχα θέλεις –ὅταν ἐσένα σοῦ καπνί σει, ἂν ἐπιτρέπεται νὰ πῶ ἔτσι- νὰ γίνεις καλός ἄνθρωπος, και τάχα ἀγωνίζεσαι κάνοντας σπασμωδικές κινήσεις, τίποτε δὲν θὰ πετύχεις, ἐὰν δὲν συντονίζεσαι με τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Θὰ ἔρθει, λοιπόν, ἡ ἀποστασία και θὰ φανερωθεῖ αὐτός ὁ ἄνθρωπος τῆς αμαρτίας ποὺ εἶναι προορισμένος για τον χαμό· τελικά θα χαθεί δηλαδή ὁ ἀντίχριστος, ἀλλὰ τὸ κακό πού ἔχει νὰ κάνει, θα το κάνει. Θὰ τὸν ἀφήσει ὅμως ὁ Θεός να το κάνει. Καί δὲν θὰ τὸν ἀφήσει ὁ Θεός μὲ τὴν ἔννοια ὅτι μᾶς βάζει δύσκολα μαθήματα, ἀλλά μέ τήν ἔννοια ὅτι, καθώς ἔτσι θα πάει ἡ ἀνθρωπότητα και ὅλοι ἐπηρεαζόμαστε ἀπό τὸ ὅλο πνεύμα τῆς ἀνθρωπότητος, δέν θά ξεκαθαρίσει ἡ ἤρα ἀπὸ τὸ σιτάρι που λένε, δέν ξεκαθαρίζει κανείς τα πράγματα, ἐὰν δὲν περάσει ἀπό καμίνι –ἀπό φωτιά- καὶ ἀπὸ νερό -διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος. Ἂν δέν περάσουμε ἀπό ὅλες αὐτές τις δοκιμασίες που θα χρειαστεῖ νὰ περάσουμε, δὲν θὰ ξεκαθαρίσει μέσα του κανείς: εἶναι χριστιανός ἢ δὲν εἶναι; Γι' αὐτὸ καὶ ὅποιος, χωρίς να περιμένει νὰ συμβοῦν τὰ ὅποια γεγονότα συμβοῦν, τὰ πάρει ἔτσι ταπεινά-ταπεινά, ἔντιμα-έντιμα, άληθινὰ ἀληθινά, ὅποιος τὰ πάρει ἔτσι ἁπλά τὰ πράγματα, με πίστη -ποὺ ἡ πίστη τά ξεκαθαρίζει, σε φωτίζει καὶ εἶσαι μὲ τὸν Θεό- δέν θά τα περάσει ὅλα αὐτά. Θα τα βλέπεις να γίνονται στὴν ἀνθρωπότητα, στην οἰκουμένη καί ἐσὺ θὰ εἶσαι, τρόπον τινά, ἀπ᾿ ἔξω θεατής· δέν θά σε ἀγγίξουν,
Ἂς τὸ ἔχουμε καὶ αὐτὸ ὑπ' ὄψιν: θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός να γίνει... -και τί δεν θα γίνει!- ἀκριβῶς γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουν τὰ πράγματα, ἀλλὰ αὐτό δεν σημαίνει ὅτι ἀπαραιτήτως ὁ καθένας θὰ τὰ περάσει. Τί εἶπε ὁ Κύριος; Κοντά στο ξερό θα καίγεται καί τό χλωρό. Το εἶπε ὁ Κύριος, ἀλλά συγχρόνως καί στήν καθ' ἡμέραν ζωή μας, ἐὰν εἴμαστε ἔντιμοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί ταπεινωνόμαστε –καί δέν χρειάζεται να παθαίνουμε πρῶτα καί ὕστερα να ταπεινωνόμαστε- δέν θα πάθουμε. Κι ἄν ἀκόμη ὁ Θεός, τρόπον τινά, ἔχει ἀποφασίσει να πάθουμε ὁ καθένας μας, ἂν στη συνέχεια δεῖ μετάνοια ἀληθινή σ' ἐμᾶς, δέν θά πάθουμε. Ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὸν βασιλιά Ἐζεκία. Ήταν ἄρρωστος, ὁ Θεός τὸν εἶχε γιὰ νὰ πεθάνει, τον εἰδοποίησε μὲ τὸν προφήτη Ἠσαΐα ὅτι θά πεθάνει, καὶ ὅταν ἔδειξε μετάνοια, στέλνει πάλι τον προφήτη καὶ τοῦ λέει: «Ὄχι θα ζήσεις δεκαπέντε χρόνια ἀκόμη».
Γίνεται μιὰ ἰσοπέδωση
Αὐτός, λοιπόν, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας ποὺ θὰ ἐμφανιστεῖ καὶ ποὺ εἶναι προορισμένος γιὰ τὴν ἀπώλεια, αὐτός θά ἐναντιωθεῖ καὶ θὰ σηκώσει κεφάλι μπροστα σε καθετί που λέγεται θεός ἢ εἶναι ἀντικείμενο λατρείας. Σήμερα, για παράδειγμα, τὸ ὅλο πνεῦμα εἶναι αὐτὸς νὰ εἶσαι ὅ,τι θέλεις, δέν σε πειράζουμε, δέν σε ἐνοχλοῦμε, ἀλλά γίνεται αὐτή ἡ ισοπέδωση, περνάει δηλαδή οδοστρωτήρας ἀπό πάνω καί τούς κάνει ὅλους ἕνα πανί. Καί μετά θὰ ἔρθει ἡ κατάργηση όλων. Τὸ ἕνα πρῶτα, ὕστερα τὸ ἄλλο, ὕστερα τὸ ἄλλο... Διότι ὁ ἀντίχριστος διψάει να γίνει θεός –τέτοιος ἄνθρωπος θὰ εἶναι αὐτός– διψάει νὰ ἀναγνωριστεῖ ὡς θεός.
Θὰ τὸ κάνει αὐτό, γιὰ νὰ στήσει ὁ ἴ διος τον θρόνο του στον ναό τοῦ Θεοῦ προσπαθώντας νὰ ἀποδείξει πώς εἶναι θεός. Και γι' αὐτό λένε –ἀφοῦ γίνεται λόγος ἐδῶ γιὰ τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἴσως ἐδῶ ὁ ἀπόστολος, καθώς προφητεύει φωτιζόμενος ἀπό τὸ Πνεῦμα τὸ
Αγιο, να ἔχει ὑπ' ὄψιν του αὐτόν τον ναό στην Ιερουσαλήμ, ποὺ ὑπῆρχε τότε. Καὶ μπορεῖ ἐκεῖ τελικά νὰ στήσει τον θρόνο του ὁ ἀντίχριστος καὶ νὰ προσπαθήσει νὰ ἀποδείξει ὅτι εἶναι θεός.
Δεν θυμάστε –λέει στούς Θεσσαλονικεῖς- ὅτι αὐτὰ σᾶς τὰ ἔλεγα ὅταν ἀκόμη ἤμουν μαζί σας; Σᾶς τὰ ἔλεγα, ὅταν πέρασα ἀπό ἐκεῖ καὶ ἔμεινα τρεῖς ἑβδομάδες. Δὲν τὰ θυμάστε; Ναί, τὰ εἶπε αὐτά ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά χρειάζεται καὶ νὰ τοὺς τὰ γράψει, γιατί ἐκεῖνοι πῶς τὰ ἄκουσαν, πῶς τὰ κατάλαβαν, πῶς τὰ παρεξήγησαν καί ἄρχισαν να λένε και να κάνουν πράγματα πού δέν ἦταν σωστά. Καί ἀναγκάστηκε να τους τα γράψει. Γι' αὐτό λέει: Δέν θυμάστε ὅτι αὐτὰ σᾶς τὰ ἔλεγα, ὅταν ἀκόμη ἤμουν μαζί σας;
Επηρεάζει τον καθένα ἡ μυστική δύναμη τῆς ἀνομίας
Και τώρα ξέρετε τί εἶναι ἐκεῖνο που τὸν ἐμποδίζει ὥστε νὰ φανερωθεῖ ὅταν ἔρθει ὁ καιρός του. Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος ἐμποδίζεται.
Εδώ διάφορες έρμηνεῖες δίνονται. Ποιό εἶναι αὐτὸ ποὺ τὸν ἐμποδίζει να ἔρθει ἀκόμη; Ἔτσι καὶ ἀλλιῶς θὰ ἔρθει, ὅταν θὰ εἶναι ἡ ὥρα του νὰ ἔρθει, ἀλλά νά, δέν εἶναι ἡ ὥρα του, κάποιος τὸν ἐμποδί ζει. Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ τὸν ἐμποδίζει; Τον ἐμποδίζει ὁ Θεός; Αὐτό ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος; Δὲν θὰ τὸ ἔλεγε ἀλλιῶς, πιο καθαρά; Όπωσδήποτε, ὅ,τι κι ἄν συμβαίνει, ὁ Θεὸς τὰ οἰκονομεῖ εἴτε ἔτσι, εἴτε ἔτσι. Ὁ Θεός εἶναι πάνω ἀπό ὅλα και δεσπόζει· οὔτε ὁ διάβολος κάνει ὅ,τι θέλει οὔτε κανένας ἄλλος. Παραχωρεῖ ὁ Θεός καὶ ἀφήνει ὁ Θεός να γίνει, ἀλλά τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐμποδίζει; Τί εἶναι; Ἐκεῖνο που πρέπει νὰ ποῦμε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, εἶναι ὅτι, ἐπειδή ἀκριβῶς ὅλα τὰ ἔχει στα χέρια του ὁ Θεός καί τό καθετί θα γίνει ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα να γίνει, ὅπως τὰ ἔχει κανονίσει ὁ Θεός, γι' αὐτὸ οἰκονομεῖ νὰ εἶναι ἔτσι τα πράγματα πού, καὶ νὰ θέλει ὁ ἀντίχριστος νὰ ἐμφανιστεῖ, δέν μπορεῖ νὰ ἐμφανιστεί.
Δέν ξέρω ἂν ἐδῶ θα μπορούσαμε λίγο να καταλάβουμε καλύτερα, ἄν ποῦμε τὸ ἑξῆς. Οἱ μασόνοι, για παράδειγμα, σε ὅλα τὰ περασμένα χρόνια τὰ ἔκαναν ὅλα στα κρυφά, γιατί δέν τολμούσαν. Ήταν το ὅλο πνεῦμα τῆς κοινωνίας τέτοιο, ἡ ὅλη κατάσταση, τὸ ἴδιο τὸ κράτος, τρόπον τινά, ποὺ δὲν τοὺς ἄφηνε νὰ ἐμφανιστοῦν ἔτσι ἀναφανδόν καὶ ἦταν στα κρυφά. Καὶ τώρα ἀρχίζουν να φαίνονται. Ὅπως ἐπίσης, κανείς δὲν εἶχε τολμήσει, ἀπό ὅσο μποροῦμε νὰ ξέρουμε, τις τελευταίες δε καετίες, ἔτσι ἀναφανδόν, ἄς ποῦμε, να βάλει ὡς σκοπό το νὰ μὴν ἑπηρεάζεται ἡ ἑλληνική κοινωνία ἀπὸ τὴ χριστιανική συνείδηση και παράδοση και πίστη. Κάποιοι κρυφά το ποθοῦσαν ἔτσι νὰ γίνει, τὸ ἤθελαν ἔτσι νὰ γίνει, ἀλλὰ δὲν εἶχε τολμήσει κανείς. Και τώρα ἀναφανδόν, Βέβαια, δὲν εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο, ἀλλά μποροῦμε νὰ πάρουμε μια ἰδέα.
Τί εἶναι αὐτό γενικότερα που έμπο δίζει νὰ ἔρθει ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ ἀντίχριστος; Ποιός ξέρει πῶς τὰ οἰκονομεῖ ὁ Θεός. Ἡ μυστική δύναμη τῆς ἀνομίας εἶναι ἤδη ἐπὶ τὸ ἔργον. Ναί, ὁ ἀντίχριστος δὲν ἦρθε ἀκόμη, ἡ ἀποστασία ὡς πλήρης ἀποστασία δὲν ἦρθε, ἀλλά ἡ μυστική δύ ναμη τῆς ἀνομίας εἶναι ἤδη ἐπὶ τὸ ἔργον, δουλεύει. Αὐτὸ ἀκριβῶς που γίνεται στα χρόνια μας τώρα. Μπορεῖ αὐτό να πάει δεκαετίες, να πάει ἑκατονταετίες –δέν το ξέρουμε, ὁ Θεός το ξέρει. Καί αὐτό γίνεται ὄχι ἐντελῶς ἀναφανδόν, ἀλλά μυστικά-μυστικά. Ωστόσο, πλησιάζει τὸν καθένα καὶ ἐπηρεάζει τον καθένα αὐτή ἡ μυστική δύναμη τῆς ἀνομίας, ποὺ ἐνεργεῖ καὶ κάνει τη δουλειά της, ἕως ὅτου να φύγει αὐτὸ ποὺ τὴν ἐμποδίζει. Αὐτό ὅμως θα γίνεται μόνο ἕως ὅτου φύγει ἀπό τή μέση αὐτός που τώρα εἶναι τὸ ἐμπόδιο. Τότε θα φανερωθεῖ ὁ ἄνομος, που ο
Κύριος θὰ τὸν ἐξολοθρεύσει μὲ τὴν πνοή τοῦ στόματός του καὶ θὰ τὸν ἀφανίσει, ὅταν θὰ ἐμφανισθεῖ κατά την παρουσία του. Ναί, τότε, ὅταν φύγει από τη μέση αὐτὸ ποὺ τὸν ἐμποδίζει -ποιός ξέρει τι;- τότε θὰ ἐμφανιστεῖ ὁ ἄνομος αὐτός, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, αὐτός που προορίζεται γιὰ τὴν ἀπώλεια. Μόλις φαννερωθεῖ, ὁ Κύριος θὰ τὸν ἐξολοθρεύσει με την πνοή του στόματός του καί θά τον ἀφανίσει, ὅταν θὰ ἐμφανιστεῖ κατά τη δευτέρα παρουσία του. Καί θά τελειώσει ἔτσι ὁ κόσμος. Θα κυριαρχήσει ὁ Κύριος, και θα γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία. Θα περάσει ὁ κόσμος ἀπό τήν τελική κρίση και θὰ πᾶμε ἄλλοι ἀπό δεξιά, ἄλλοι ἀπό ἀριστερά.
Ἐάν εἶσαι πιασμένος ἐν ἀληθείᾳ ἀπὸ τὸν Χριστό...
Ἂν ὁ Θεός δεῖ μετάνοια ἀληθινή...
Δὲν θὰ ἔρθει λοιπόν ἡ ἡμέρα ἐκείνη, ἂν πρῶτα δέν γίνει ἡ ἀποστασία καὶ δὲν φανερωθεῖ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας το υἱός τῆς ἀπωλείας-αὐτός πού εἶναι προορισμένος γιὰ τὴν ἀπώλεια.
Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος, ποὺ εἶναι ἄνθρωπος –να το ξέρετε αὐτό, αὐτὸς εἶναι ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀπωλείας– τελικά θά χαθεῖ, θα σβήσει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὅπως τὸ λέει πιο κάτω: ἁπλῶς θά φυσήξει ὁ Κύριος καί θά ἐξαφανιστεῖ. Ὅμως ὁ Θεός τὰ οἰκονομεῖ νὰ ἔρθουν ἔτσι, ὁ Θεός τὰ ἐπιτρέπει να ἔρθουν ἔτσι. Και να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας αὐτό, ὅτι δὲν ἀρκεῖ ἁπλῶς ἐσύ ὁ ἄνθρωπος να θέλεις ἔτσι, νὰ θέλεις ἀλλιῶς, γιὰ νὰ εἶσαι σύμφωνος μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καί μερικές φορές που δείχνεις ὅτι τάχα θέλεις –ὅταν ἐσένα σοῦ καπνί σει, ἂν ἐπιτρέπεται νὰ πῶ ἔτσι- νὰ γίνεις καλός ἄνθρωπος, και τάχα ἀγωνίζεσαι κάνοντας σπασμωδικές κινήσεις, τίποτε δὲν θὰ πετύχεις, ἐὰν δὲν συντονίζεσαι με τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Θὰ ἔρθει, λοιπόν, ἡ ἀποστασία και θὰ φανερωθεῖ αὐτός ὁ ἄνθρωπος τῆς αμαρτίας ποὺ εἶναι προορισμένος για τον χαμό· τελικά θα χαθεί δηλαδή ὁ ἀντίχριστος, ἀλλὰ τὸ κακό πού ἔχει νὰ κάνει, θα το κάνει. Θὰ τὸν ἀφήσει ὅμως ὁ Θεός να το κάνει. Καί δὲν θὰ τὸν ἀφήσει ὁ Θεός μὲ τὴν ἔννοια ὅτι μᾶς βάζει δύσκολα μαθήματα, ἀλλά μέ τήν ἔννοια ὅτι, καθώς ἔτσι θα πάει ἡ ἀνθρωπότητα και ὅλοι ἐπηρεαζόμαστε ἀπό τὸ ὅλο πνεύμα τῆς ἀνθρωπότητος, δέν θά ξεκαθαρίσει ἡ ἤρα ἀπὸ τὸ σιτάρι που λένε, δέν ξεκαθαρίζει κανείς τα πράγματα, ἐὰν δὲν περάσει ἀπό καμίνι –ἀπό φωτιά- καὶ ἀπὸ νερό -διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος. Ἂν δέν περάσουμε ἀπό ὅλες αὐτές τις δοκιμασίες που θα χρειαστεῖ νὰ περάσουμε, δὲν θὰ ξεκαθαρίσει μέσα του κανείς: εἶναι χριστιανός ἢ δὲν εἶναι; Γι' αὐτὸ καὶ ὅποιος, χωρίς να περιμένει νὰ συμβοῦν τὰ ὅποια γεγονότα συμβοῦν, τὰ πάρει ἔτσι ταπεινά-ταπεινά, ἔντιμα-έντιμα, άληθινὰ ἀληθινά, ὅποιος τὰ πάρει ἔτσι ἁπλά τὰ πράγματα, με πίστη -ποὺ ἡ πίστη τά ξεκαθαρίζει, σε φωτίζει καὶ εἶσαι μὲ τὸν Θεό- δέν θά τα περάσει ὅλα αὐτά. Θα τα βλέπεις να γίνονται στὴν ἀνθρωπότητα, στην οἰκουμένη καί ἐσὺ θὰ εἶσαι, τρόπον τινά, ἀπ᾿ ἔξω θεατής· δέν θά σε ἀγγίξουν,
Ἂς τὸ ἔχουμε καὶ αὐτὸ ὑπ' ὄψιν: θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός να γίνει... -και τί δεν θα γίνει!- ἀκριβῶς γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουν τὰ πράγματα, ἀλλὰ αὐτό δεν σημαίνει ὅτι ἀπαραιτήτως ὁ καθένας θὰ τὰ περάσει. Τί εἶπε ὁ Κύριος; Κοντά στο ξερό θα καίγεται καί τό χλωρό. Το εἶπε ὁ Κύριος, ἀλλά συγχρόνως καί στήν καθ' ἡμέραν ζωή μας, ἐὰν εἴμαστε ἔντιμοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί ταπεινωνόμαστε –καί δέν χρειάζεται να παθαίνουμε πρῶτα καί ὕστερα να ταπεινωνόμαστε- δέν θα πάθουμε. Κι ἄν ἀκόμη ὁ Θεός, τρόπον τινά, ἔχει ἀποφασίσει να πάθουμε ὁ καθένας μας, ἂν στη συνέχεια δεῖ μετάνοια ἀληθινή σ' ἐμᾶς, δέν θά πάθουμε. Ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μὲ τὸν βασιλιά Ἐζεκία. Ήταν ἄρρωστος, ὁ Θεός τὸν εἶχε γιὰ νὰ πεθάνει, τον εἰδοποίησε μὲ τὸν προφήτη Ἠσαΐα ὅτι θά πεθάνει, καὶ ὅταν ἔδειξε μετάνοια, στέλνει πάλι τον προφήτη καὶ τοῦ λέει: «Ὄχι θα ζήσεις δεκαπέντε χρόνια ἀκόμη».
Γίνεται μιὰ ἰσοπέδωση
Αὐτός, λοιπόν, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας ποὺ θὰ ἐμφανιστεῖ καὶ ποὺ εἶναι προορισμένος γιὰ τὴν ἀπώλεια, αὐτός θά ἐναντιωθεῖ καὶ θὰ σηκώσει κεφάλι μπροστα σε καθετί που λέγεται θεός ἢ εἶναι ἀντικείμενο λατρείας. Σήμερα, για παράδειγμα, τὸ ὅλο πνεῦμα εἶναι αὐτὸς νὰ εἶσαι ὅ,τι θέλεις, δέν σε πειράζουμε, δέν σε ἐνοχλοῦμε, ἀλλά γίνεται αὐτή ἡ ισοπέδωση, περνάει δηλαδή οδοστρωτήρας ἀπό πάνω καί τούς κάνει ὅλους ἕνα πανί. Καί μετά θὰ ἔρθει ἡ κατάργηση όλων. Τὸ ἕνα πρῶτα, ὕστερα τὸ ἄλλο, ὕστερα τὸ ἄλλο... Διότι ὁ ἀντίχριστος διψάει να γίνει θεός –τέτοιος ἄνθρωπος θὰ εἶναι αὐτός– διψάει νὰ ἀναγνωριστεῖ ὡς θεός.
Θὰ τὸ κάνει αὐτό, γιὰ νὰ στήσει ὁ ἴ διος τον θρόνο του στον ναό τοῦ Θεοῦ προσπαθώντας νὰ ἀποδείξει πώς εἶναι θεός. Και γι' αὐτό λένε –ἀφοῦ γίνεται λόγος ἐδῶ γιὰ τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἴσως ἐδῶ ὁ ἀπόστολος, καθώς προφητεύει φωτιζόμενος ἀπό τὸ Πνεῦμα τὸ
Αγιο, να ἔχει ὑπ' ὄψιν του αὐτόν τον ναό στην Ιερουσαλήμ, ποὺ ὑπῆρχε τότε. Καὶ μπορεῖ ἐκεῖ τελικά νὰ στήσει τον θρόνο του ὁ ἀντίχριστος καὶ νὰ προσπαθήσει νὰ ἀποδείξει ὅτι εἶναι θεός.
Δεν θυμάστε –λέει στούς Θεσσαλονικεῖς- ὅτι αὐτὰ σᾶς τὰ ἔλεγα ὅταν ἀκόμη ἤμουν μαζί σας; Σᾶς τὰ ἔλεγα, ὅταν πέρασα ἀπό ἐκεῖ καὶ ἔμεινα τρεῖς ἑβδομάδες. Δὲν τὰ θυμάστε; Ναί, τὰ εἶπε αὐτά ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά χρειάζεται καὶ νὰ τοὺς τὰ γράψει, γιατί ἐκεῖνοι πῶς τὰ ἄκουσαν, πῶς τὰ κατάλαβαν, πῶς τὰ παρεξήγησαν καί ἄρχισαν να λένε και να κάνουν πράγματα πού δέν ἦταν σωστά. Καί ἀναγκάστηκε να τους τα γράψει. Γι' αὐτό λέει: Δέν θυμάστε ὅτι αὐτὰ σᾶς τὰ ἔλεγα, ὅταν ἀκόμη ἤμουν μαζί σας;
Επηρεάζει τον καθένα ἡ μυστική δύναμη τῆς ἀνομίας
Και τώρα ξέρετε τί εἶναι ἐκεῖνο που τὸν ἐμποδίζει ὥστε νὰ φανερωθεῖ ὅταν ἔρθει ὁ καιρός του. Δηλαδή ὁ ἀντίχριστος ἐμποδίζεται.
Εδώ διάφορες έρμηνεῖες δίνονται. Ποιό εἶναι αὐτὸ ποὺ τὸν ἐμποδίζει να ἔρθει ἀκόμη; Ἔτσι καὶ ἀλλιῶς θὰ ἔρθει, ὅταν θὰ εἶναι ἡ ὥρα του νὰ ἔρθει, ἀλλά νά, δέν εἶναι ἡ ὥρα του, κάποιος τὸν ἐμποδί ζει. Τί εἶναι αὐτὸ ποὺ τὸν ἐμποδίζει; Τον ἐμποδίζει ὁ Θεός; Αὐτό ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος; Δὲν θὰ τὸ ἔλεγε ἀλλιῶς, πιο καθαρά; Όπωσδήποτε, ὅ,τι κι ἄν συμβαίνει, ὁ Θεὸς τὰ οἰκονομεῖ εἴτε ἔτσι, εἴτε ἔτσι. Ὁ Θεός εἶναι πάνω ἀπό ὅλα και δεσπόζει· οὔτε ὁ διάβολος κάνει ὅ,τι θέλει οὔτε κανένας ἄλλος. Παραχωρεῖ ὁ Θεός καὶ ἀφήνει ὁ Θεός να γίνει, ἀλλά τί εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐμποδίζει; Τί εἶναι; Ἐκεῖνο που πρέπει νὰ ποῦμε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, εἶναι ὅτι, ἐπειδή ἀκριβῶς ὅλα τὰ ἔχει στα χέρια του ὁ Θεός καί τό καθετί θα γίνει ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα να γίνει, ὅπως τὰ ἔχει κανονίσει ὁ Θεός, γι' αὐτὸ οἰκονομεῖ νὰ εἶναι ἔτσι τα πράγματα πού, καὶ νὰ θέλει ὁ ἀντίχριστος νὰ ἐμφανιστεῖ, δέν μπορεῖ νὰ ἐμφανιστεί.
Δέν ξέρω ἂν ἐδῶ θα μπορούσαμε λίγο να καταλάβουμε καλύτερα, ἄν ποῦμε τὸ ἑξῆς. Οἱ μασόνοι, για παράδειγμα, σε ὅλα τὰ περασμένα χρόνια τὰ ἔκαναν ὅλα στα κρυφά, γιατί δέν τολμούσαν. Ήταν το ὅλο πνεῦμα τῆς κοινωνίας τέτοιο, ἡ ὅλη κατάσταση, τὸ ἴδιο τὸ κράτος, τρόπον τινά, ποὺ δὲν τοὺς ἄφηνε νὰ ἐμφανιστοῦν ἔτσι ἀναφανδόν καὶ ἦταν στα κρυφά. Καὶ τώρα ἀρχίζουν να φαίνονται. Ὅπως ἐπίσης, κανείς δὲν εἶχε τολμήσει, ἀπό ὅσο μποροῦμε νὰ ξέρουμε, τις τελευταίες δε καετίες, ἔτσι ἀναφανδόν, ἄς ποῦμε, να βάλει ὡς σκοπό το νὰ μὴν ἑπηρεάζεται ἡ ἑλληνική κοινωνία ἀπὸ τὴ χριστιανική συνείδηση και παράδοση και πίστη. Κάποιοι κρυφά το ποθοῦσαν ἔτσι νὰ γίνει, τὸ ἤθελαν ἔτσι νὰ γίνει, ἀλλὰ δὲν εἶχε τολμήσει κανείς. Και τώρα ἀναφανδόν, Βέβαια, δὲν εἶναι ἀκριβῶς τὸ ἴδιο, ἀλλά μποροῦμε νὰ πάρουμε μια ἰδέα.
Τί εἶναι αὐτό γενικότερα που έμπο δίζει νὰ ἔρθει ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ ἀντίχριστος; Ποιός ξέρει πῶς τὰ οἰκονομεῖ ὁ Θεός. Ἡ μυστική δύναμη τῆς ἀνομίας εἶναι ἤδη ἐπὶ τὸ ἔργον. Ναί, ὁ ἀντίχριστος δὲν ἦρθε ἀκόμη, ἡ ἀποστασία ὡς πλήρης ἀποστασία δὲν ἦρθε, ἀλλά ἡ μυστική δύ ναμη τῆς ἀνομίας εἶναι ἤδη ἐπὶ τὸ ἔργον, δουλεύει. Αὐτὸ ἀκριβῶς που γίνεται στα χρόνια μας τώρα. Μπορεῖ αὐτό να πάει δεκαετίες, να πάει ἑκατονταετίες –δέν το ξέρουμε, ὁ Θεός το ξέρει. Καί αὐτό γίνεται ὄχι ἐντελῶς ἀναφανδόν, ἀλλά μυστικά-μυστικά. Ωστόσο, πλησιάζει τὸν καθένα καὶ ἐπηρεάζει τον καθένα αὐτή ἡ μυστική δύναμη τῆς ἀνομίας, ποὺ ἐνεργεῖ καὶ κάνει τη δουλειά της, ἕως ὅτου να φύγει αὐτὸ ποὺ τὴν ἐμποδίζει. Αὐτό ὅμως θα γίνεται μόνο ἕως ὅτου φύγει ἀπό τή μέση αὐτός που τώρα εἶναι τὸ ἐμπόδιο. Τότε θα φανερωθεῖ ὁ ἄνομος, που ο
Κύριος θὰ τὸν ἐξολοθρεύσει μὲ τὴν πνοή τοῦ στόματός του καὶ θὰ τὸν ἀφανίσει, ὅταν θὰ ἐμφανισθεῖ κατά την παρουσία του. Ναί, τότε, ὅταν φύγει από τη μέση αὐτὸ ποὺ τὸν ἐμποδίζει -ποιός ξέρει τι;- τότε θὰ ἐμφανιστεῖ ὁ ἄνομος αὐτός, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, αὐτός που προορίζεται γιὰ τὴν ἀπώλεια. Μόλις φαννερωθεῖ, ὁ Κύριος θὰ τὸν ἐξολοθρεύσει με την πνοή του στόματός του καί θά τον ἀφανίσει, ὅταν θὰ ἐμφανιστεῖ κατά τη δευτέρα παρουσία του. Καί θά τελειώσει ἔτσι ὁ κόσμος. Θα κυριαρχήσει ὁ Κύριος, και θα γίνει ἡ Δευτέρα Παρουσία. Θα περάσει ὁ κόσμος ἀπό τήν τελική κρίση και θὰ πᾶμε ἄλλοι ἀπό δεξιά, ἄλλοι ἀπό ἀριστερά.
Ἐάν εἶσαι πιασμένος ἐν ἀληθείᾳ ἀπὸ τὸν Χριστό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου