Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Tί θα πεί μ'αγαπάς;

Tί θα πεί μ'αγαπάς; Ποιός σου είπε πώς η χριστιανική αγάπη είναι "στοργή και προδέρμ"; Και γω σ'αγαπώ. Αλλά δεν επιθυμώ να μου κλέψεις την Αλήθεια μου με λόγια. Ο πατερναλισμός είναι συγκαλυμμένο μίσος. Φίλος δε Πλάτων φιλτάτη η Αλήθεια. Αν μ'αγαπάς στάσου με σεβασμό απέναντι μου. Δεν μ'αρέσουν τα σάλια.

O κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του τον καθοδηγητή, τον προσηλυτιστή,τον διαφωτιστή. Σκοτώστε αυτό το τέρας μέσα σας. Τί ζητάς να επιβληθείς στον άλλο; Γιατί παίρνεις τόσο σοβαρά τον εαυτό σου; Κλείσε την πόρτα στον δασκαλάκο μέσα σου. Κλείσε τα αυτιά σε κάθε ινστρούχτορα. Ταπεινώσου ενώπιον του Θεού για να βρεις την Αλήθεια.

Ειδικά εμείς οι ιερείς και οι λαϊκοί ιεροκήρυκες. Ζητάμε οπαδούς, ζητάμε ακροατές και θεατές και ακολούθους. Αν ο λόγος σου δεν ειναι πατερικός,αγιογραφικός και ταπεινός,εκκλησιαστικός, τί θέλεις και ανοίγεις το στόμα σου; Τόση ανασφάλεια πια; Τόση διάθεση για αναγνώριση; Απόστολος του Χριστού είσαι εσύ ή της καρδιάς και της κοιλίας σου; Καλύτερα γίνε ζωντανός Λόγος για να ωφελήσεις άλλους. Ακόμα μην φοβηθείς να παλλιλογήσεις φτάνει αυτό που θα πείς να είναι εκκλησιαστικό.

Το μικρόβιο του αγαπισμού, χτυπά κυρίως τους αιρετικούς. Πώς λες πώς μ αγαπάς, όταν κατά βάθος θέλεις να με κάνεις όμοιο με σένα; Όταν έχεις την αίσθηση της υπεροχής και με θεωρείς αμαρτωλό και πλανημένο; Δεν θέλω τα σάλια σου. Και γω σ αγαπώ και γω ενδιαφέρομαι για σένα, αλλά στέκομαι με σεβασμό απέναντι σου.

Για μένα αγαπάς τον Χριστό, αλλά αγαπάς πλέον τον εαυτό σου. Εγω σε βλέπω σαν άρρωστο , εσύ όταν δεν με βλέπεις σαν πρόβατο με βλέπεις σαν ένοχο της κολάσεως. Τί αγάπη είναι αυτή; Προτιμώ χίλιες φορές έναν άθεο που ψάχνεται ειλικρινά, από σένα που έχεις τετοια εωσφορική σιγουριά, δίχως να περιμένεις θεϊκές εγγυήσεις. Είσαι από μόνος σου μια Εκκλησία, μια Εκκλησια του εγώ, την ώρα που περιφρονείς κάθε εκκλησιαστικό σύστημα και κυρίως την Εκκλησία που ανήκω εγώ.

πηγη : ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΙΕΡΕΩΣ

Αμέθυστος

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

«Μέσα στην αγάπη ένα Εγώ, αναλαμβάνει την ευθύνη ενός Συ. Εκεί βρίσκεται η ισότητα ανάμεσα σ’ εκείνους που αγαπούν. Ισότητα που απλώνεται από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο, από τον ευτυχισμένο και εξασφαλισμένο μέχρι εκείνον που σε όλη του τη ζωή σταυρώνεται πάνω στο σταυρό αυτού του κόσμου, μόνο και μόνο γιατί τόλμησε αυτό το ανήκουστο:
να αγαπά τους ανθρώπους».
BUBER, M., Je et Tu, σ.16

Ανώνυμος είπε...

Το κακό με όλες τις δια λόγων επιχειρηματολογίες, φίλε Αμέθυστε, είναι ότι μπορούν να διαβαστούν και όψη και ανάποδα.

Δηλαδή ό,τι επιχειρήματα φέρνει ο γράφων ενάντια στον απέναντι,
α κ ρ ι β ώ ς τα ίδια αντ-επιχειρήματα μπορεί να φέρει και ο απέναντι στον γράφοντα.

-Και...;
ΠΟΥ βρίσκεται Η ΑΛΗΘΕΙΑ;

-Η ΑΛΗΘΕΙΑ λαγοκοιμάται ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.

ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Χ Ρ Ο Ν Ι Α, ακούραστη ΠΡΑΞΗ...

"ΣΥΧΝΑ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΕΚΟΥΡΑΣΑ, ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΩΣΥΝΗ" που γράφει και ο Εθνικός μας ποιητής...

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΣΤΗΝ
Π Ρ Α Ξ Η
και την αξία των ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ,

ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ

ΟΣΑ ΡΑΣΑ ΦΡΕΣΚΟΣΙΔΕΡΩΜΕΝΑ

ΚΑΙ ΑΝ ΦΟΡΕΙ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΈΡΕΙ...

-ΕΥΤΥΧΩΣ!

Αυτό το δώρο τουλάχιστον της ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΡΥΠΤΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ, Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΜΑΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΠΑΝΥ ΞΕΚΑΘΑΡΟ.

-Σε φιλώ στα μάτια και στα φρύδια
που λέει και η βρομόγριαααα!

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα να συμφωνήσω με το Μάρτιν και να προσθέσω ότι μια ΜΕΓΑΛΗ αγάπη ειναι
π ά ν τ α- μα π ά ν τ α, και μέχρι να βγει η ψυχή της-
είναι πάντα, και ΑΠΡΟϋπόθετα λέω-
μια ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ.

Τίποτ'άλλο.