Πέμπτη 3 Μαρτίου 2022

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο θεολόγος της ετερότητας


Ο Πρωτοπρ. Νικόλαος Λουδοβίκος, Καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και Διευθυντής Έκδοσης του Επιστημονικού Περιοδικού «Analogia» μιλάει στην παρουσίαση της έκδοσης ευρετηρίου λημμάτων από τα έργα του αγ. Μαξίμου του Ομολογητού, με το γενικό τίτλο «Μαξιμιανόν Ταμείον» από το Γέρ. Βενέδικτο Νεοσκητιώτη.

ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:ΤΟ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ (29) ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ  ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ ΤΟΥ. 
ΟΛΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΟΠΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡ. ΠΑΛΑΜΑ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΟΥΣΙΩΝΟΥΝ.
 ΠΑΝΩ Σ' ΑΥΤΕΣ ΦΙΛΟΔΟΞΟΥΝ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ. ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΙΟΤΙ Η ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΗΣΟΥ.  ΠΡΟΣ ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. 
Ο ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΚΑΝΕΙ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΤΑΛΑΝΤΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΛΟΤΗΤΟΣ, ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΩΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΣΩΟΣ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ. 

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΑΚΟΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΤΟΥ ΓΝΩΜΙΚΟΥ ΘΕΛΗΜΑΤΟΣ. Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΤΑ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, ΤΟ ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΙ ΕΝΩΤΙΚΟΙ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ.
Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ, Η ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΓΙ' ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΤΗΣ. ΤΗΝ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ. ΤΗΝ ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΦΤΑΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.

Ανώνυμος είπε...

Εντελώς "περίεργα" πράγματα λέει και σ' αυτήν την ομιλία του ο π. Λουδοβίκος. Σημειώνω μερικά: Εκείνος άραγες ο ίδιος πιστεύει πως τα έχει "καταφέρει" με τον άγιο Μάξιμο; Και τί σημαίνει τα "καταφέρνω" με έναν άγιο; Είναι μεγάλη προσωπικότητα και τεράστιος συγγραφέας, όπως λέμε σήμερα; Ας διαβάσουμε τί λέει ο ίδιος ο άγιος για τον εαυτό του... Μετά η αναφορά στον φον Μπαλτάσαρ, ο οποίος θεωρεί πως οι άκτιστες ενέργειες εμποδίζουν την άμεση κοινωνία Θεού και ανθρώπων, και γι' αυτό "υποβιβάζει" (όπως το κατά δύναμιν όλη η Δύση) τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Δεν το γνωρίζει αυτό ο π. Λουδοβίκος; Και πώς μπορεί τότε να μιλά για σύγκλιση Ανατολής και Δύσης μέσω του Αγίου Μαξίμου; Έχουμε ακόμα τα μυαλά μας;... Και παρακάτω, περί ιερότητας του ανθρωπίνου θελήματος. Ο άγιος Λουκάς ο ιατρός ήθελε να γίνη ζωγράφος, και σπούδαζε ζωγραφική, μέχρι που "άκουσε" μια μέρα τον λόγο του Κυρίου στο Ευαγγέλιο, ότι τα χωράφια είναι γεμάτα σιτάρι, αλλά οι εργάτες είναι λίγοι και είπε: ¨Σου λείπουν εργάτες, Κύριε;" Και αποφάσισε να γίνη γιατρός και οδηγήθηκε και στον δρόμο του μαρτυρίου... Αλλά και η αναφορά στον Ρουμάνο π. Δημήτριο Στανιλοάε είναι ατυχέστατη... Ας διαβάση κανείς τις σημειώσεις του στη "Μυσταγωγία" του αγίου Μαξίμου, για να δη τί σημαίνει "σύγχρονο" πνεύμα με ορθόδοξο ένδυμα... Τί να πης; Απελπισία, με ύφος εκατό καρδιναλίων... Και τα γεροντάκια, συγγνώμην, ανέκφραστα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν καταλαβαίνω καλά, οντολογία και αρχή τής ταυτότητας σημαίνουν ότι "δεχόμαστε", πως ο άνθρωπος είναι οντολογικά αγαθός και καλός, ταυτιζόμαστε μ' αυτήν την "παραδείσια" εικόνα, και "ξεπερνώντας στα γρήγορα" την παρακοή, την πτώση, τους δερμάτινους χιτώνες, την εξουσία τού πεπτωκότος Αγγέλου στον άνθρωπο, τη σειρά τών προφητών μέχρι και τον Ιωάννη τον Πρόδρομο που κραυγάζει "Μετανοείτε" στην έρημο, την ίδια τη Θεοτόκο και την Ενσάρκωση του Χριστού, που ανοίγει σε όλους τη Βασιλεία με το "Όστις θέλει", όλη την ασκητική και νηπτική μας παράδοση και άρα όλους τούς αγίους (!), επιζητούμε μιαν επιστροφή στον χαμένο Παράδεισο, διότι έτσι είμαστε οντολογικά φτιαγμένοι και ταυτιζόμαστε μ' αυτό... Μιαν "προς τα πίσω" αποκατάσταση, που ωστόσο ανήκει, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, στον μέλλοντα αιώνα και στον εδώ αρραβώνα τής σωτηρίας μας... Δηλαδή χριστιανοί ΕΙΜΑΣΤΕ, και δεν ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ μέσα απ' την "πορεία" μας σ' αυτόν τον κόσμο... Σωστά;

amethystos είπε...

ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ. Μόνο πού ο Κύριος προχώρησε σέ νέα Δημιουργία, βάζοντας νέα αρχή, μέ τήν συνέργεια τού έσω τής καρδίας ανθρώπου, ο οποίος τηρώντας τίς Εντολές τού Κυρίου μεταμορφώνει τόν Παλαιό άνθρωπο. Εννοείται στό σχόλιο αλλά νομίζω ότι σήμερα οφείλουμε νά τό τονίζουμε διότι μάς προέκυψε η αποκατάσταση σάν οντολογία. Η οποία βασίζεται στήν κριτική τού καθαρού λόγου, τήν απομυθοποίηση καί αποδόμηση κάθε μεταφυσικής καί κάθε μεταφυσικής θεολογίας, τής γνωστής οντοθεολογίας, η οποία έρριξε στήν λήθη τό Είναι, τήν ύπαρξη, στήν οποία εμφανιζόμαστε, ριχνόμαστε, σάν ένας άγραφος, λευκός πίνακας.