ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

 

Από τους 23.073 προγραμματισμένους πλειστηριασμούς, οι 11.318 ή το 49% έχουν πραγματοποιηθεί – ενώ οι 11.658 ή το 50,5% αναβλήθηκαν. Τις περισσότερες φορές βέβαια, τα πάγια καταλήγουν στις τράπεζες – σύμφωνα με την 13η αξιολόγηση. Φυσικά, όπως έχει διαπιστωθεί στο παρελθόν, θα τα πουλήσουν με το πρόγραμμα ΗΡΑΚΛΗΣ με ζημία – κάτι που με το Hive Down δεν τις απασχολεί, αφού το δημόσιο παρέχει εγγύηση! Δεν είναι αλήθεια ντροπή να βοηθάει το δημόσιο την κερδοσκοπία των κορακιών; Γιατί δεν λαμβάνονται τα ίδια μέτρα για τα κόκκινα δάνεια ύψους 661 εκ. € της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ;

.Βασίλης Βιλιάρδος

Κοινοβουλευτικό Έργο

Θα ξεκινήσουμε με ορισμένες ερωτήσεις στον υπουργό, σχετικά με αυτά που ανέφερε στην παρέμβαση του – εν πρώτοις για τα ταμειακά διαθέσιμα των 39,7 δις €. Πρόκειται εδώ για τα 15,8 δις € του ESM και τις αποταμιεύσεις των οργανισμών του δημοσίου που χρησιμοποιούνται στα repos; Πόσα είναι τα καθαρά ταμειακά διαθέσιμα του δημοσίου, χωρίς αυτές τις δύο κατηγορίες;

Όσον αφορά το ότι, η οικονομία απέδωσε καλύτερα το 2021, με το ΑΕΠ χαμηλότερο στα 181 δις € έναντι 183,6 δις € του 2019 σε σταθερές τιμές του 2015, θεωρεί πως είναι επίτευγμα με τα 43 δις € που σπαταλήθηκαν με δανεικά; Όχι για την πανδημία, αλλά για το λάθος των lockdowns;

Είναι επίτευγμα τα ελλείμματα άνω των 30 δις € του 2020 και 2021, οπότε ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός; Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών στα 10,9 δις € το 2020 και στα 10,6 δις € το 2021; Είναι επίτευγμα η μείωση των επενδύσεων στον αγροτικό μας τομέα κατά 13,8%; 

Έχει βρει αλήθεια μία μαγική συνταγή που επιτρέπει τη μείωση των φόρων, με την ταυτόχρονη αύξηση των δαπανών και μάλιστα όλα αυτά με δανεικά;

Όσον αφορά τη μείωση του βεβαιωμένου ΕΝΦΙΑ κατά 360 εκ. € που δήλωσε, είναι λογικό πως το δημοσιονομικό αποτέλεσμα θα είναι μικρότερο – λόγω καλύτερης εισπραξιμότητας, όταν μειώνονται οι φόροι. Γιατί όμως δεν επιβεβαιώνονται στο νομοσχέδιο τα 360 εκ. € από το ΓΛΚ, ενώ στη συζήτηση του προϋπολογισμού ήταν μόλις περί τα 60 εκ. €;

Περαιτέρω, είναι σωστές οι αναφορές, σύμφωνα με τις οποίες η Eurostat επιμένει να προστεθούν στο δημόσιο χρέος μας οι εγγυήσεις για τα προγράμματα Ηρακλής των τραπεζών; Έχουν ληφθεί υπ’ όψιν οι υπόλοιπες εγγυήσεις του δημοσίου, ένα μέρος των οποίων θα εκπέσει, λόγω της κρίσης ; 

Θα κατατεθεί ένας ενδιάμεσος προϋπολογισμός, μεταξύ άλλων επειδή έχουν πάψει να ισχύουν οι προβλέψεις για πληθωρισμό 0,8% το 2022, από 6,2% τον Ιανουάριο πριν τον πόλεμο, για την τιμή του πετρελαίου, για το ρυθμό ανάπτυξης κοκ; 

Τέλος, σε σχέση με την αξιολόγηση της DBRS, η Moody’s το απέφυγε ξανά, είναι ασφαλώς ένα καλό νέο – αφού είναι αποδεκτή από την ΕΚΤ για τη συμμετοχή στο QE. Εν τούτοις δεν αρκεί, αφού συνεχίζει να μας διατηρεί εκτός επενδυτικής βαθμίδας – εκτός του ότι υποβάθμισε τις προοπτικές μας σε σταθερές από θετικές.

Επί των άρθρων τώρα που έχουμε απορίες ή δεν συμφωνούμε, στο 6 θεσμοθετείται η πενταετής παραγραφή παραβάσεων. Ποιος είναι ο λόγος, αφού δεν αναφέρεται κανένας εκτός από αοριστίες περί βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της επιτροπής κεφαλαιαγοράς;

Στο άρθρο 7, ο οργανισμός της ΕΚ που εμπεριέχει τον τρόπο λειτουργίας της, δεν παρέχεται και θα καταρτισθεί αργότερα – κάτι που δεν θεωρούμε σωστό, αφού έτσι νομοθετούνται προθέσεις.

Στο άρθρο 9, δημιουργείται μία διεύθυνση για την αξιολόγηση υποθέσεων που ευρίσκονται σε καθεστώς επιβολής κυρώσεων – χωρίς εν πρώτοις να αναφέρεται το κόστος.

Για ποιο λόγο όμως χρειάζεται; Μήπως επειδή υπάρχουν πολλές καταγγελίες, αλλά όχι αρκετό προσωπικό για να τις χειριστεί, με αποτέλεσμα σε κάποιες παραβάσεις να μην επιβάλλονται κυρώσεις;

Στην παρ. 1, μπορεί η ΕΚ να μη ζητάει στοιχεία και να αποφασίζει μόνη της να βάλει στο αρχείο τις καταγγελίες, όπως φαίνεται από την παρ. 4; Τι θα συμβαίνει, εάν υπάρχει μία ανώνυμη καταγγελία; Θα πρέπει να ζητήσει πρόσθετα στοιχεία για να την ερευνήσει; Δεν δίνεται η εντύπωση εδώ πως αυτό που ενδιαφέρει είναι η συγκάλυψη και όχι η διαφάνεια;

Στο άρθρο 10, προβλέπεται επίσης η σύνταξη κανονισμού λειτουργίας που όμως δεν παρατίθεται, παρά το ότι είναι σημαντικός – αφού θα περιλαμβάνει τη διαδικασία υποβολής καταγγελιών, το χειρισμό τους ή τα κριτήρια εξέτασης τους, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.

Προφανώς δεν θα ψηφίζαμε ποτέ κάτι που δεν γνωρίζουμε – ενώ αναφέρεται επί πλέον πως τα κριτήρια της κατά προτεραιότητα εξέτασης των καταγγελιών θα ποσοτικοποιούνται, χωρίς να αναγράφεται ο τρόπος. Πρόκειται για προχειρότητα ή για σκοπιμότητα, αφού έτσι υπάρχει αρκετή ευελιξία για τον κατά το δοκούν χειρισμό; 

Στο άρθρο 11, θεωρούμε πως δεν είναι επαρκής ο χρόνος των έξι μηνών για την εκπόνηση τόσο σημαντικών κειμένων – ενώ στο 12, η χρησιμοποίηση εξωτερικού συμβούλου δεν σημαίνει πως θα έχει αντίληψη των ελληνικών προβλημάτων ή πως είναι δυνατόν να εφαρμόζονται οι ίδιες λύσεις με το εξωτερικό. Εάν βέβαια προέρχεται από το εξωτερικό, όπως συνήθως συμβαίνει.

Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούμε να στηρίξουμε τη σπατάλη δημοσίου χρήματος, πόσο μάλλον με την απ’ ευθείας ανάθεση εργασιών σε τρίτους, χωρίς να γνωρίζουμε το κόστος – αρκετά με τις απ’ ευθείας αναθέσεις της κυβέρνησης.

Σχετικά με το άρθρο 13, μοιάζει με προεκλογικό μέτρο – αφού η κυβέρνηση θέλει να συνεισφέρει προσωρινά στους ευάλωτους οφειλέτες.    

Αυτό που προσφέρει δεν είναι πραγματική βοήθεια, αφού ο Φορέας Απόκτησης και Επαναμίσθωσης θα προχωρήσει σε αναγκαστική εκτέλεση και θα τους πάρει τα σπίτια, όταν λήξει το 15μηνο της εφαρμογής – οπότε πρόκειται μόνο για μια παράταση ή για μια πρώιμη παράδοση του σπιτιού.

Στην ουσία το Δημόσιο συνδράμει, πληρώνοντας δόσεις οφειλετών, έτσι  ώστε να μεταφερθούν τα σπίτια στο Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης αργότερα – εξυπηρετώντας τους δανειστές.

Το άρθρο 14 καλύπτει ευάλωτους, στα πλαίσια των διατάξεων του νέου Πτωχευτικού, αφού έχει καταργηθεί η προστασία στέγης – μετά από υποβολή όμως αίτησης. Δηλαδή, εάν δεν υποβάλλουν αίτηση, δεν υπάρχει καμία πρωτοβουλία να τους παρασχεθεί κάποια λύση;

Τι θα προβλέπεται για τους ευάλωτους του Νόμου Κατσέλη που η προστασία της στέγης έχει λήξει;  Συνολικά θα πρέπει να έχουν απομείνει ακόμη περί τις 40.000 υποθέσεις για εκδίκαση, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά – εκτός αυτών που προωθούνται σε πλειστηριασμούς.

Παρεμπιπτόντως εδώ, η Τρόικα στη 13η αξιολόγηση, αναφέρεται με πανηγυρικό τόνο στο νέο πτωχευτικό και στους πλειστηριασμούς – ειδικά στους ηλεκτρονικούς και στις συνεχείς βελτιώσεις που παρέχει η κυβέρνηση, για το ξεπούλημα των σπιτιών των Ελλήνων στους κερδοσκόπους.

Όπως γράφει, έχουν ξεκινήσει πολύ καλά μετά την παύση της πανδημίας, από το Σεπτέμβριο του 2021 – ενώ συμπληρώνει πως θα τελειώσει το απόθεμα τους έως το τέλος του 2023, όπου θα λειτουργήσει ο μηχανισμός sale and lease back.

Όσο αφορά τώρα τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, η 13η Αξιολόγηση αναφέρει πως υπήρξαν 43.795 αιτήσεις έως το Δεκέμβριο  του 2021 – αλλά μόνο οι 393 από αυτές ξεκίνησαν. Δηλαδή το 0,9% – ενώ 28.141 ήταν στην αναμονή για συλλογή στοιχείων.

Εν προκειμένω, η Τρόικα  προτείνει να αυξηθεί η δυναμικότητα των δικαστηρίων – με εγγραφή έως 60 περιπτώσεων στα ημερήσια πινάκια, από 30 σήμερα. Δεν είναι ντροπή;

Εκτός αυτού γράφει ότι, από τους 23.073 προγραμματισμένους πλειστηριασμούς, οι 11.318 ή το 49% έχουν πραγματοποιηθεί – ενώ οι 11.658 ή το 50,5% αναβλήθηκαν. Τις περισσότερες φορές βέβαια, τα πάγια καταλήγουν στις τράπεζες – σύμφωνα με την 13η αξιολόγηση.

Φυσικά, όπως έχει διαπιστωθεί στο παρελθόν, θα τα πουλήσουν με το πρόγραμμα ΗΡΑΚΛΗΣ με ζημία – κάτι που με το Hive Down δεν τις απασχολεί, αφού το δημόσιο παρέχει εγγύηση!

Δεν είναι αλήθεια ντροπή να βοηθάει το δημόσιο την κερδοσκοπία των κορακιών; Γιατί δεν λαμβάνονται τα ίδια μέτρα για τα κόκκινα δάνεια ύψους 661 εκ. € της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ;

Τέλος, η 13η αξιολόγηση αναφέρεται στο ΤΧΣ που έχει χάσει τα κεφάλαια του των 45 δις €, με τις καταστροφικές ανακεφαλαιοποιήσεις που επιβάρυναν το δημόσιο χρέος μας – χωρίς να συνυπολογίσουμε τον αναβαλλόμενο φόρο με το Hive Down και τις εγγυήσεις του Ηρακλής.

Επομένως, υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας του – ενώ οι τράπεζες έχουν πρόβλημα κεφαλαιοποίησης, όπως αναγράφεται στην τελευταία έκθεση νομισματικής πολιτικής της ΤτΕ.

Το σημαντικότερο είναι όμως το ότι, δεν δανείζουν την πραγματική οικονομία, όπως φαίνεται καθαρά από την έκθεση του γραφείου προϋπολογισμού του κράτους – ενώ ο διοικητής της ΤτΕ δεν ντρέπεται με την πρόταση του να ανταπεξέλθουν οι Έλληνες με την ακρίβεια, θυμίζοντας πως πέρυσι τη χαρακτήριζε παροδική, χρησιμοποιώντας τις αποταμιεύσεις τους.

Στο άρθρο 15, εν πρώτοις ο ορισμός του ευάλωτου οφειλέτη είναι πολύ αυστηρός – ειδικά όταν με τα πρόσφατα επιδόματα θεωρούνται ως ευάλωτα τα νοικοκυριά με συνολικό εισόδημα έως 30.000 €.

Η ενίσχυση αφορά την επιδότηση των δόσεων των στεγαστικών για 15 μήνες, με το ποσόν των 70 έως 210 € – όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.

Το ερώτημα είναι εδώ πόσα νοικοκυριά καλύπτονται – ενώ, επειδή η δαπάνη κατά το ΓΛΚ θα είναι συνολικά 4,8 εκ. €, με μία μέση ενίσχυση ύψους 150 € θα ωφεληθούν μόνο περί τα 2.000. Πόσα υπολογίζει η κυβέρνηση;

Σε σχέση με την αξία της κύριας κατοικίας στο δ), ασφαλώς δεν συμφωνούμε με το να είναι η τιμή της πρώτης προσφοράς, εάν πρόκειται για αυτήν της επισπεύδουσας τράπεζας – η οποία θα πρέπει να εξαιρείται.

Αναφέρεται βέβαια στην παρ. δα) πως στους πλειστηριασμούς υπάρχει έκθεση εκτιμητή – όπου όμως δεν βλέπουμε να λαμβάνεται υπ’ όψιν για την αξία, εάν δεν υπάρχει προσφορά.

Αντίθετα, στις περιπτώσεις πτώχευσης, λαμβάνεται υπ’ όψιν η αντικειμενική αξία. Γιατί μόνο σε αυτές; Γενικότερα πάντως πρόκειται για ένα προβληματικό άρθρο που θα πρέπει να αποσυρθεί για να διορθωθεί.

Στο άρθρο 17, η υποβολή της αίτησης για τη χορήγηση συνεισφοράς από το δημόσιο, συνεπάγεται αυτόματα την απώλεια της κύριας κατοικίας – θυμίζοντας παγίδα. Γιατί να μην μπορεί να αλλάξει γνώμη ο ιδιοκτήτης, εάν βρει τα χρήματα σε αυτούς τους 15 μήνες;

Όσον αφορά τα δικαιώματα πληροφόρησης των χρηματοδοτικών φορέων και του δημοσίου, δημιουργούνται πολλά θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων – ενώ, εάν απορριφθεί η αίτηση, πως ασφαλίζεται η προστασία των ευάλωτων; 

Τέλος, στην παρ. 7γ), γιατί δεν μπορούν να υποβληθούν νέες αιτήσεις, πέραν των 15 μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος; Οι επισφάλειες της πανδημίας μπορεί να φτάσουν στα 11 δις €, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά, οπότε θα υπάρξει σίγουρα ανάγκη – πόσο μάλλον όταν θα προστεθούν οι επισφάλειες της ακρίβειας και του πολέμου.

Πάντως, στον προϋπολογισμό του 2022, έχουν προβλεφθεί μόλις 61 εκ. € για το πρόγραμμα ΓΕΦΥΡΑ των πληγέντων από την πανδημία – έναντι 477 εκ. € το 2021. 

Στο άρθρο 18 η αναστολή, η προστασία δηλαδή, δεν συμπεριλαμβάνει τη δέσμευση ή την αναγκαστική εκποίηση άλλων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, αλλά μόνο την κύρια κατοικία – κάτι με το οποίο ασφαλώς δεν συμφωνούμε.

Στο άρθρο 20, γιατί η δόση στην παρ. 1 καθορίζεται στο 3,5% της αξίας του ακινήτου; Συμφωνούν οι τράπεζες; Η συμμετοχή είναι από 70 έως 210 €, αλλά δεν υπερβαίνει το 80% της δόσης. Ποιος είναι ο λόγος;

Συνεχίζεται η λεηλασία των Ελλήνων – The Analyst