Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: "Ομιλία στην Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου"

πηγή : ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Ένας άνθρωπος βάδιζε στο δάσος. Ήθελε να διαλέ­ξει ένα καλό δέντρο, απ' όπου θα έβγαζε δοκάρια για τη σκεπή του σπιτιού του. Εκεί είδε δύο δέ­ντρα, το ένα δίπλα στο άλλο. Το ένα ήταν ίσιο, λείο και ψηλό, άλλα το εσωτερικό του, ό πυρήνας του, ήταν σά­πιο. Το άλλο είχε ανώμαλη επιφάνεια κι ό κορμός του έδειχνε άσχημος.
Το εσωτερικό του όμως ήταν γερό. Ό άνθρωπος αναστέναξε και είπε: «Σε τί μπορεί να μου χρη­σιμέψει το ψηλό και ίσιο αυτό δέντρο, αφού το μέσα του είναι σάπιο κι ακατάλληλο για δοκάρια; Το άλλο μοιά­ζει ανώμαλο, άσχημο, άλλα τουλάχιστο το μέσα του είναι γερό. Έτσι, αν καταβάλω λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια, μπορώ να το διαμορφώσω και να το χρησιμοποιήσω για δοκάρια στο σπίτι μου». Και χωρίς να το σκεφτεί περισ­σότερο, διάλεξε το δέντρο εκείνο, το γερό.

Το ίδιο θα χάνει κι ό Θεός για να ξεχωρίσει δύο ανθρώπους πού βρίσκονται μέσα στο ναό Του. Δε θα διαλέξει εκείνον πού φαίνεται επιφανειακά δίκαιος, αλλά τον άλλον, εκείνον πού ή καρδιά του είναι γεμάτη με την αληθινή δικαιοσύνη του Θεού.

Οι υπερήφανοι έχουν τα μάτια τους διαρκώς υψω­μένα προς το Θεό. Οι καρδιές τους όμως είναι κολλη­μένες στη γη. Αυτοί δεν ευαρεστούν στο Θεό. Ευάρεστοι στο Θεό είναι οι ταπεινοί άνθρωποι, οι πράοι, πού έχουν τα μάτια τους χαμηλωμένα στη γη, μα οι καρδιές τους είναι γεμάτες ουρανό. Ό Δημιουργός προτιμά τους ανθρώπους πού ομολογούν στο Θεό τις αμαρτίες τους, όχι τα καλά τους έργα.

Ο Θεός είναι γιατρός. Πλησιάζει στο κρεβάτι όπου κείτεται ό καθένας μας και ρωτάει: «Που πονάς;» Ο άνθρωπος που αξιοποιεί την παρουσία του γιατρού κο­ντά του και του φανερώνει όλους τους πόνους και τις αδυναμίες του, είναι σοφός. Εκείνος πού κρύβει τις αμαρτίες του και καυχιέται μπροστά στο γιατρό πώς είναι υγιής, είναι ανόητος. Λες κι ο γιατρός επισκέπτε­ται τον άνθρωπο για να δει πόσο καλά είναι κι όχι από τί πάσχει.

Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος:
«Το ν' αμαρτάνεις είναι κακό, όταν όμως το ομολο­γείς, μπορείς να λάβεις βοήθεια. Όταν όμως αμαρτάνεις και δεν το παραδέχεσαι, δεν υπάρχει ελπίδα να βοη­θηθείς».

Γι' αυτό ας γίνουμε σοφοί, συνετοί. Όταν στεκόμα­στε για να προσευχηθούμε μπροστά στο Θεό, πρέπει να νιώθουμε πως βρισκόμαστε μπροστά στον πιο καλό και πιο ελεήμονα γιατρό. Εκείνος ρωτάει τον καθένα μας με αγάπη και μέριμνα: «Που πονάς;» Εμείς ας μην αμελήσουμε καθόλου να του αποκαλύψουμε την αρρώ­στια μας, να του φανερώσουμε τις πληγές και τις αμαρ­τίες μας.

------------------------------------------------
πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ΚΑΙΡΟΣ ΜΕΤΑNΟΙΑΣ, απο την Κυριακή του Τελώνου & του Φαρισαίου ώς την Μεγάλη Παρασκευή, ΟΜΙΛΙΕΣ Β΄ Μετάφραση – Επιμέλεια: ΠΕΤΡΟΥ ΜΠΟΤΣΗ

πηγή ηλεκτρ. κειμένου: wra9.blogspot.com

4 σχόλια:

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

Και πάλι συγχαρητήρια για την ανάρτηση!
Ο Άγιος δίνει μαζί και την απάντηση στο ερώτημα πώς ο Θεός άλλους βοηθάει κι άλλους όχι; Στις αρρώστιες π.χ. δεν ζητούν όλοι στην προσευχή τους, να τους βοηθήσει ο Θεός; Πώς άλλους βοηθάει κι άλλους όχι; Πώς δε θά ΄μαι κι εγώ ανάμεσα σε κείνους που δεν θα εισακουστεί η προσευχή μου;
Πέραν του ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις βουλές του Κυρίου, ωστόσο η σκέψη ότι ενώ όλοι ζητούν τη θεραπεία τους από το Θεό, άλλοι θεραπεύονται και άλλοι όχι είναι καταλυτική.
Το Ευαγγέλιο λέει, πως ο Θεός αντιτάσσεται στους υπερηφάνους.
Αν η καρδιά μου είναι ακάθαρτη από την υπερηφάνεια, πως η ακαθαρσία αυτή δεν θα εμποδίσει τη χάρη του Θεού να επισκεφθεί την καρδιά μου και να με θεραπεύσει;

Ο μακαριστός Πατριάρχης Σερβίας Παύλος είχε πει κάτι πολύ χρήσιμο για τις αναρτήσεις και για τα άρθρα που γράφουμε.
Είπε ο ακροατής ή ο αναγνώστης δεν μπορεί να συλλάβει και να συγκρατήσει πάνω από τρεις διαφορετικές ιδέες.
Αν πεις σε κάποιον τρία πράγματα,μπορεί να τα κατανοήσει και να τα συγκρατήσει και τα τρία. Αν πεις τέσσερα μπορεί να συγκρατήσει τα δύο, αν πεις πέντε και πάνω δεν θα συγκρατήσει κανένα.

Μια φορά κάποιος έκανε ένα σύντομο κήρυγμα και καταχειροκροτήθηκε απ΄ το ακροατήριο. Φεύγοντας ρώτησε κάποιον τί είπε και τους άρεσε τόσο πολύ . Ο άνθρωπος του απάντησε: Δεν κατάλαβε κανείς τί είπες, αλλά είπες λίγα!

amethystos είπε...

Γειά σας αγαπητέ κ.Μόσχο. Βεβαίως σήμερα δέν έχουμε τήν εξάσκηση πού απαιτείται, παλιότερα οι άνθρωποι μπορούσαν νά απομνημονεύσουν πολύ περισσότερα πράγματα. Μέ τον γραπτό λόγο όμως τά πράγματα είναι πιό απλά γιατί υπάρχει η δυνατότης επαναλήψεως.
Γενικώς πώς η αρχή τής παιδείας, τήν οποία δυστυχώς δέν διαθέτουμε τώρα πλέον, είναι πώς από τόν εαυτό μας ζητούμε τό μέγιστο.
Σήμερα η εκπαίδευση στηρίζεται στό ελάχιστο, τόσο ώστε νά είμαστε ευτυχισμένοι, κάι μείναμε δυστυχώς αγράμματοι.
Ευχαριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα να συμπληρώσω σε αυτά που είπε ο κύριος Λαγκουβάρδος και που έχουν σχέση και με το πολύ ωραίο κείμενο της ανάρτησης,ώς αναζητητής και εγώ της αλήθειας και της ακρίβειας της Πίστεώς μας.Γιά πάρα πολλούς λόγους επιτρέπει Ο Θεός αρρώστειες ,πειρασμούς και θλίψεις.Όλα είναι πάντως καρποί των αμαρτιών μας δυστυχώς!Ο αββάς Θεόδωρος αναλύει το ζήτημα πολύ ωραία και σοφά .''Ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς ,τις αρρώστιες και τις θλίψεις για να διορθωθούν και άλλοι άνθρωποι που θα παρακινηθούν από τον φόβο της ίδιας μάστιγας,άλλοι που δεν σκλήρυνε πολύ η καρδία τους εξ αιτίας των αμαρτιών τους με μιά επίπληξη θεραπεύονται.Επίσης ,πως θα συνειδητοποιήσουμε πως γιά κάθε πράξη κακή υπάρχει και η συνέπεια?Άλλους που είναι δίκαιοι τους παιδαγωγεί για να δοκιμάσει την πίστη τους.Βλέπε Ιώβ,διατήρησε ακέραιη όλη την ψυχική του δύναμη μέχρι το τέλος μέσα στις τόσες συμφορές και κανένας γογγυσμός δεν βγήκε από τα χείλη του για το δημιουργό του.Έτσι ο Θεός τούπλεξε το στεφάνι των αρετών.Και σε άλλους που έχει εξαντλήσει όλα τα φάρμακα,ευκαιρίες μετανοίας που δεν τους γιάτρεψαν,τους αφήνει στην ακαθαρισία τους όπως μιλά με το στόμα του προφ.Ιεζεκ 16,42].Θαυματουργεί δε με πολλούς τρόπους μας λέγει ο αββάς Χαιρήμονας άλλους τους βοηθάει χωρίς καν να το περιμένουν,σε άλλους χαρίζει τη θεραπεία τους μετά από δική τους παράκληση,άλλους τους παροτρίνει να ελπίζουν ''θέλεις να γίνεις καλά? Ιωάν 5-6]και γιά άλλους όμως η ασύλληπτη άβυσσος του ελέους Του βρέθηκε κλεισμένη καθώς μας λέγει ο Ευαγγελιστής''Και δεν μπορούσε εκεί να κάνει κανένα θαύμα εξ αιτίας της απιστίας τους.Μαρκ6,5-6]και αλλού ''Ας γίνει σύμφωνα με την πίστη σου''Ματθ.9-29].
---
Η πολυποίκιλη σοφία Του Θεού είναι ανεξερεύνητη επειδή σε πολλές περιπτώσεις δοκιμάζεται η πίστη,σε άλλες η υπομονή,σε άλλες η θέληση ,σε άλλες η ταπεινωση,σε άλλες η ελπίδα.
Από ό,τι μπορούμε να καταλάβουμε αρετές είναι αυτές,οι οποίες είναι εφόδια γιά την σωτηρία.Αναζητεί δηλαδή τρόπους με την εργασία των οποίων θα οδηγηθούμε στη σωτηρία.-πην

amethystos είπε...

Αγαπητή πην, όπως λέμε έχει ενεργοποιηθεί ο πνευματικός νόμος. Αιτία του νόμου είναι η ενέργειες του Θεού. Άκτιστες αλλά όχι προσωπικές. Το επόμενο στάδιο είναι η απόλυτη καταστροφή, διότι δέν θα μπορεί να υπάρξει στον κόσμο πλέον ούτε ένας Χριστιανός. Απο τους ελάχιστους που έχουν απομείνει σήμερα.