Αδελφέ, να το ξέρεις ότι, όσο είμαστε σε αυτή τη ζωή, βαδίζουμε ανάμεσα σε παγίδες· γι’ αυτό, ας προσέχουμε πάντοτε τον εαυτό μας να μην πέσουμε μέσα σε παγίδα θανάτου. Γιατί είναι γεμάτες γλυκύτητα οι παγίδες του πονηρού, τις οποίες συνεχώς βάζει κρυφά μπροστά στην ψυχή μας, για να την παγιδεύσει και να την γκρεμίσει στην αιώνια κόλαση. Είναι δηλαδή πολύ βλαβερό να χαλαρώνουμε με τη μελέτη των κακών λογισμών και να τους αφήνουμε να μπαίνουν μέσα στην ψυχή μας.
Ας μη χαλαρώσουμε λοιπόν από τη γλυκύτητα των παγίδων του θανάτου και αφεθούμε στη μελέτη των κακών λογισμών. Γιατί αν ο κακός λογισμός βρει είσοδο στην ψυχή, την κάνει να νιώσει γλυκύτητα με την κακή μελέτη, και πλέον γίνεται γι’ αυτήν σαν μια παγίδα θανάτου, αν δεν διωχτεί με προσευχή και δάκρυα. Εμείς όμως ας μη χαλαρώσουμε ούτε μία στιγμή μελετώντας τους κακούς λογισμούς, αλλά ας καταφεύγουμε πάντοτε στον Θεό με προσευχή και στεναγμό και δάκρυα, για να γλιτώσουμε από όλα τα σκάνδαλα και τις παγίδες του πονηρού.
Επίσης, αδελφέ, να μη χάνεις το θάρρος σου από τους λογισμούς που σου έρχονται, γιατί είναι η αρχή του αγώνα. Να καταλάβεις αυτό που σου λέω από τη στέρνα με το βρόχινο νερό. Όταν δηλαδή βρέξει και μαζευτεί η ευλογία του νερού στη στέρνα, στην αρχή το νερό είναι θολό· όσο όμως περνά ο καιρός, γίνεται πιο καθαρό.
Και εσύ λοιπόν, αγαπητέ, να μη χάνεις το θάρρος σου. Γιατί λέει στη Γραφή: «Οι χείμαρροι της ανομίας με τάραξαν» (Ψαλμ. 17:5), αλλού όμως λέει: «Ο Θεός είναι για εμάς καταφύγιο και δύναμη, βοηθός στις σφοδρές θλίψεις που μας βρήκαν. Γι’ αυτό και δεν θα φοβηθούμε όταν θα σείεται η γη» (Ψαλμ. 45:2-3).
Όταν λοιπόν έρθει στον νου σου κακός λογισμός, φώναξε στον Κύριο με δάκρυα, λέγοντας: «Κύριε, σπλαχνίσου με τον αμαρτωλό, και κάνε ανίσχυρο τον πονηρό απέναντί μου». Γιατί ο Θεός είναι καρδιογνώστης και γνωρίζει ποιοι από τους λογισμούς προέρχονται από την κακή μας προαίρεση και ποιοι προξενούνται σ’ εμάς από την κακία των δαιμόνων.
Να γνωρίζεις και τούτο· ότι όσο αγωνίζεσαι και υπομένεις υπηρετώντας τον Κύριο, τόσο καθαρίζουν ο νους και οι λογισμοί σου. Γιατί ο Κύριος είπε: «Κάθε κληματόβεργα επάνω μου που δεν κάνει καρπό, την κόβω· και καθεμία που κάνει καρπό, την καθαρίζω, για να κάνει καρπό περισσότερο» (Ιω. 15:2). Μόνο να θέλεις να σωθείς· γιατί ο Κύριος βοηθά εκείνους που αγωνίζονται να βρουν τη σωτηρία.
Άκουσε και μία άλλη παραβολή για τους κακούς λογισμούς. Το καινούργιο κρασί, όταν το μαζέψουν από το πατητήρι και το βάλουν στα πιθάρια, στην αρχή τόσο πολύ βράζει, σαν να καίει από κάτω του πολύ δυνατή φωτιά, ώστε μερικά από τα πιθάρια δεν αντέχουν τη σφοδρότητα και σπάζουν από την πίεση· έπειτα όμως σιγά-σιγά ηρεμεί και μένει ακίνητο και καθαρίζει.
Έτσι και ο άνθρωπος· όταν απομακρυνθεί από αυτή τη ζωή για να υπηρετήσει τον Θεό και να ζήσει με υποταγή και θλίψεις για χάρη του Κυρίου, οι δαίμονες τον φθονούν και ταράζουν με διάφορους τρόπους τον νου του, βάζοντας μέσα του θολερούς λογισμούς για να τον κάνουν να πέσει. Σκοπός τους είναι, αν βρουν ένα δοχείο ελαττωματικό, να το σπάσουν, δηλαδή μια ψυχή άπιστη και διστακτική. Αν όμως ο άνθρωπος σταθεί ακλόνητος στην πίστη, αρχίζουν οι λογισμοί του σιγά-σιγά να ηρεμούν, και έτσι η καρδιά του γαληνεύει, και αφού καθαριστεί, δέχεται ολοφάνερα τις επισκιάσεις του αγίου Πνεύματος.
Αδελφέ, μήπως μπορεί το νησί που βρίσκεται στη μέση της θάλασσας να εμποδίζει τα κύματα να μη χτυπούν επάνω του; Αυτό που κάνει το νησί είναι να αντιστέκεται στα κύματα. Έτσι και εμείς: να εμποδίσουμε τους λογισμούς δεν μπορούμε, καθώς μάλιστα είμαστε εμπαθείς· να αντιστεκόμαστε όμως σε αυτούς και να εμποδίζουμε την είσοδό τους σ’ εμάς, μπορούμε. Αν όμως τους αφήνουμε να μπαίνουν μέσα μας, εκείνοι στη συνέχεια εξαπλώνονται και λίγο-λίγο καταστρέφουν την ψυχή.
(Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Δ’, Υπόθεση ΣΤ’, σελ. 89 και 115. Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2010)
(Πηγή ψηφ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org)
Με ότι περιλαμβάνει αυτή, όπως και τις αιρέσεις.
Σήμερα που οι άνθρωποι αμφισβητούν τα πάντα, ο τρόπος του λεγόμενου αντι-αιρετικού αγώνα, με επιχειρήματα όπως η παράβαση Κανόνων, δεν τους λέει τίποτα (φτάσαμε στο σημείο να μην τους λένε τίποτα ούτε τα δογματικά θέματα).
Κάποτε οι άνθρωποι (μιλάμε για τους Χριστιανούς) ακόμα και αν ήταν αγράμματοι, ή αν δεν γνώριζαν δογματικές λεπτομέρειες, είχαν ευσέβεια και μια σχεδόν έμφυτη ταπείνωση και υπακοή, και γι αυτούς τους λόγους οι Πατέρες θέσπισαν ως μία ασφαλιστική δικλείδα τους Κανόνες για να οριοθετείται η Εκκλησία, ακόμα και αν υπήρχε άγνοια των υπολοίπων θεμάτων.
Βλέπουμε περιπτώσεις μαρτύρων με αγιοπνευματικό βίωμα και Θεία Χάρη, που δεν γνώριζαν λεπτομέρειες και όταν τους ρωτούσαν είτε οι λατινόφρονες είτε οι Τούρκοι τι πιστεύουν απαντούσαν: αυτό που πιστεύει η Αγία Ορθοδοξία μου.Είχαν δηλ. ταπείνωση και υπακοή.
Σχετικά με την σημερινή κατάσταση λέει κάποια πράγματα ο π. Μουλατσιώτης εδώ:
Έρχεται ασέληνος νύχτα για την Εκκλησία
(ακούστε από το 7ο-8ο λεπτό μέχρι το 12ο κάποια γεγονότα για να καταλάβετε που είμαστε)
https://www.youtube.com/watch?v=nLD8y0lR49Q
Aυτό που περιγράφει επικρατεί σε όλη την Ελλάδα.Οι Ναοί έχουν αδειάσει, και όσοι παραμένουν είναι κατά 90% άνω των 60 ετών. Η γενιά των 40ηδων απλά δεν έχει σχέση με την Εκκλησία, είτε είναι άθεοι είτε όχι. Όπως και στα κομμουνιστικά κράτη των Βαλκανίων, που δεν υπάρχει καμία επαφή με την Εκκλησία, ανεξάρτητα από την πίστη.
Μιλάει για κάποιους φοιτητές σε χριστιανική κατασκήνωση που είχαν πλήρη άγνοια σε σημείο να μην γνωρίζουν τι σημαίνει η λέξη μητροπολίτης. Και όταν τους ρώτησε αν οι οικογένειές τους έχουν επαφή με την Εκκλησία απάντησαν αρνητικά και ότι οι γιαγιάδες τους, τους ώθησαν να πάνε.Αλλά μιλάμε όμως και πάλι για ένα μικρό ποσοστό γιατί οι περισσότεροι δεν έχουν ούτε αυτό.
Όσοι λοιπόν νομίζουν ότι θα πείσουν τους ανθρώπους για τα θέματα της αίρεσης και της πλάνης μέσα από επιχειρήματα για παράβαση των Κανόνων της Εκκλησίας, δυστυχώς κάνουν λάθος.
Η κοινωνία αλλάζει ραγδαία. Οι άνθρωποι σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με άλλες εποχές.Ειδικά οι νεότεροι είναι σε ένα δικό τους κόσμο. Η τεχνολογία καθορίζει πλέον και τη μικρότερη λεπτομέρεια της καθημερινότητάς τους, και αυτό τους έχει βάλει σε ένα νέο διαφορετικό τρόπο ζωής και αντίληψης της πραγματικότητας. Κανείς δεν ασχολείται με εκκλησιαστικά θέματα, εκτός από ένα πολύ μικρό κομμάτι της κοινωνίας (ίσως να είναι και 1%), που μπορεί να ακούσει ένα λόγο τύπου «παραβάσεων Κανόνων», αλλά ακόμα και των σημαντικών θεμάτων όπως περί πρωτείου, ή αλλαγής της εκκλησιολογίας, όπως γίνεται με το ουκρανικό που δεν υπήρξε μετάνοια και επαναχειροτόνηση αλλά αποκατάσταση ελέω Βαρθολομαίου.
Σε αυτή λοιπόν τη φοβερή εποχή (την προφητευμένη, της ασάφειας και της πλάνης) στην οποία έχουμε μπει, και πολλές φορές απελπιζόμαστε, μπορεί να νικηθεί και πάλι ο διάβολος. Γιατί σε όλες τις εποχές, υπάρχουν οι ψυχές με την καλή ή την αρνητική προαίρεση και αυτεξούσιο που ο Θεός προγνωρίζει από καταβολής κόσμου, και μέσω των ιδιαίτερων συνθηκών της κάθε εποχής με τρόπους που γνωρίζει Εκείνος, σώζονται όσοι ακολουθούν το Φως (το θέμα της προαίρεσης είναι και αυτό ένα μεγάλο μυστήριο).
Εδώ τώρα είναι η τεράστια συμβολή των αγιασμένων γερόντων του αιώνα μας, μέσα από τη ζωή τους την βοήθεια ανθρώπων και τα αγιασμένα γραπτά που άφησαν.
Πάρα πολλοί άνθρωποι μπόρεσαν τελικά να πιστέψουν (πρώην άθεοι), και άλλοι που πίστευαν, να απεγκλωβιστούν από διάφορες πλάνες, και αιρέσεις, μέσα από το ξεσκέπασμα (της πνευματικής ουσίας των πραγμάτων, της αυτοθέωσης της Νέας Εποχής), που έκαναν οι Γέροντες του αιώνα μας. Χιλιάδες προσωπεία των δαιμόνων, αποκαλύφθηκαν, μέσα από τα ΥΠΑΡΞΙΑΚΑ βιώματά τους, ιδιαίτερα όσων αποκωδικοποίησαν βιωματικά αλλότριες οδούς που σήμερα έρχονται με φανταχτερό περιτύλιγμα όπως ο διαλογισμός που θα βάλουν και στα σχολεία, όπως έκανε ο Γ.Σωφρόνιος, και έβγαλαν τους ανθρώπους από αθεϊα, από πλάνες, ΚΑΙ από αιρέσεις.
Γιατί ΚΑΙ στις χριστιανικές αιρέσεις υπάρχει το δαιμονικό βουδιστικό υπόβαθρο, η υπαρξιακή στροφή προς το μηδέν, το μη ον [είτε παίρνει την μορφή του υπερβατικού απρόσωπου, μέσα στο οποίο χάνεσαι (βουδισμός), είτε τη μορφή της φαρισαϊκής στροφής προς εαυτόν, προς την αυτοδικαίωση μέσω του νομικισμού και του προτεσταντικού ηθικισμού ( Ο Φαρισαίος σταθείς ΠΡΟΣ ΕΑΥΤΟΝ ταύτα προσηύχετο), που μοιραία οδηγεί και πάλι στο θάνατο αφού εμείς είμαστε εκ φύσεως 'μη ον' (εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγε), και έχουμε το είναι από τον Θεό].
Οι Γέροντες φώτισαν με τρόπο απόλυτο, και ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ το βάθος αυτών των πραγμάτων. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο λεγόμενος αντι-αιρετικός αγώνας με την μορφή του νομικισμού του γράμματος των Κανόνων. Δυστυχώς εδώ που φτάσαμε σήμερα (στην κορύφωση του δαιμονικού πολέμου), δεν μπορεί ούτε μέσω του δογματικού δρόμου, αν αυτός παραμένει σε ένα θεωρητικό επίπεδο, και δεν προηγηθεί το πνευματικό ξεσκέπασμα σε προσωπικό επίπεδο του εσωτερικού του καθενός, ώστε μετά να ενδιαφερθεί και για τα δογματικά.
Αυτό το τεράστιο έργο κάνει ο Κύριός μας σε αυτό τον αιώνα της πλάνης μέσω των αγιασμένων Γερόντων της εποχής μας. Ας έχουμε την ευχή τους!
Αυτό είναι το πνευματικό βάθος της αγιομαχίας των νομικιστών, με την επίφαση ότι δεν εφάρμοσαν κάποιους Κανόνες όπως π.χ. τον 15ο, και όσων άλλων έχουν πει για τους Αγίους του αιώνα μας, τελευταία και για τον Άγιο Λουκά.
Τα εξηγεί ακριβώς στις επιστολές του ο Απ.Παύλος:
22 γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας.
23 ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας.
24 ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ·
25 τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς·
26 ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν.
27 γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.
28 ἡμεῖς δέ, ἀδελφοί, κατὰ ᾿Ισαὰκ ἐπαγγελίας τέκνα ἐσμέν.
29 ἀλλ' ὥσπερ τότε ὁ κατὰ σάρκα γεννηθεὶς ἐδίωκε τὸν κατὰ πνεῦμα, οὕτω καὶ νῦν.
30 ἀλλὰ τί λέγει ἡ γραφή; ἔκβαλε τὴν παιδίσκην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς· οὐ μὴ γὰρ κληρονομήσει ὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης μετὰ τοῦ υἱοῦ τῆς ἐλευθέρας.
31 ῎Αρα, ἀδελφοί, οὐκ ἐσμὲν παιδίσκης τέκνα, ἀλλὰ τῆς ἐλευθέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου