Aνοικτή επιστολή Φιλοαθωνιτών στον Αγιορείτη μοναχό π.Ιωσήφ Β. (Δέκα προβληματισμοί)

ΣΧΟΛΙΟ: Θελήσαμε να γνωρίσουμε ολίγα ονόματα από τους εν λόγω επιστολογράφους, αλλά δεν κατέστη δυνατόν. Αν έχουν την καλοσύνη...να μας ενημερώσουν... ώστε να συμπεριληφθούν στην εν λόγω επιστολή!
Ευχαριστώ
Δημήτριος Εμμανουήλ

Aνοικτή επιστολή Φιλοαθωνιτών στον Αγιορείτη μοναχό π.Ιωσήφ Β.
(Δέκα προβληματισμοί)

Ευλογείτε, Γέροντα.

Διαβάσαμε το άρθρο σας με τίτλο «Ψηλαφητὸν σκότος» οι αιρετικές θέσεις τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου και των ομοϊδεατών του», που δημοσιεύτηκε σε ορισμένα ιστολόγια ( π.χ. https://choratouaxoritou.gr/?p=382701 και αλλού) και προβληματιστήκαμε πολύ.

Επειδή παρακολουθούμε το θέμα, σας απευθύνουμε αυτή την επιστολή, για να σας θέσουμε κάποιους προβληματισμούς μας.

Σας παρακαλούμε, όποτε έχετε χρόνο, να μας απαντήσετε γραπτά με άρθρο σας στα ίδια ιστολόγια που δημοσίευσαν το άρθρο σας.

Όσοι σας απευθύνουμε αυτή την επιστολή δεν είμαστε ούτε ακόλουθοι του συγκεκριμένου επισκόπου, ούτε συνήγοροί του, αλλά διαφωνούμε σε πολλά. Δεν επιθυμούμε προς το παρόν να δημοσιεύσουμε τις αντιρρήσεις μας, για να μην μπούμε και εμείς σε διαδικασίες, που δεν έχουν τελειωμό. Ίσως μελλοντικά σε άλλη γραπτή διαδικτυακή παρέμβαση να καταγράψουμε τα λάθη του συγκεκριμένου επισκόπου και γι΄αυτό το θέμα και για άλλα.

Προβληματισμός πρώτος

Στην αρχή του άρθρου σας γράφετε ότι απευθύνεστε σε κάποιον π. Γιγάντιο και τους ομοϊδεάτες του. Ψάξαμε στο αγιολόγιο της Εκκλησίας να δούμε αν υπάρχει Άγιος Γιγάντιος και βρήκαμε ότι ο Άγιος Γιγάντιος ήταν ένας εκ των 33 αποκεφαλισθέντων μαρτύρων από τον έπαρχο Αγρικόλα στην πόλη Μελιτινή και γιορτάζει στις 06 Νοεμβρίου.

Επομένως απευθύνετε το λόγο σε κάποιον, που φέρει το όνομα του Αγίου. Ποιος είναι αυτός και γιατί δεν τον κατονομάζετε; Είναι υπαρκτό πρόσωπο ή φανταστικό;

Γιατί υποβιβάζετε με αυτόν τον τρόπο ένα τόσο σοβαρό θέμα με το οποίο ασχολείσθε;;

Προβληματισμός δεύτερος

Απ΄ό,τιγνωρίζουμε, είστε κελιώτης μοναχός Αγιορείτης. Γνωρίζετε ότι βασικό γνώρισμα του Αγιορείτη μοναχού είναι η εφαρμογή της ακρίβειας στην εκκλησιαστική πρακτική. Σας ρωτάμε λοιπόν. Μήπως με βάση την ακρίβεια, που προβλέπεται από την εκκλησιαστική τάξη, έπρεπε να απευθυνθείτε στον π.Γιγάντιο και να καταθέσετε τους προβληματισμούς σας; Μήπως θα έπρεπε στη συνέχεια να απευθυνθείτε και στην προϊσταμένη αρχή του π.Γιγάντιου, ώστε να έχετε και τις τεκμηριωμένες απόψεις τους για το θέμα;

Γιατί διαλέξατε τον δρόμο του διαδικτύου; Μήπως σας κατέλαβε η κενοδοξία της διαφήμισης, γεγονός ανεπίτρεπτο για κάθε μοναχό;;

Επίσης, γνωρίζετε ότι, ως Αγιορείτης, υπάγεσθε στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Φαναρίου. Με την ενέργειά σας όμως αυτή κάνετε διαδικτυακή εκκλησιαστική εισπήδηση στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος, αφού κρίνετε τις απόψεις Μητροπολίτη της συγκεκριμένης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας. Αυτό το δικαίωμα από πού το αντλείτε;

Προβληματισμός τρίτος

Από τη μελέτη του άρθρου σας καταλάβαμε ότι ο σκοπός του άρθρου σας είναι η αναίρεση των αιρετικών θέσεων του Μητροπολίτου Περιστερίου και των ομοϊδεατών του για το θέμα του Εσταυρωμένου. Μόνο που ξεκινήσατε με ένα σοβαρό λάθος. Δεν γράψατε υπό ποιες προϋποθέσεις και συνθήκες εξετάζει ο συγκεκριμένος Μητροπολίτης το θέμα. Αυτό αποτελεί πρώτη διαστρεβλωτική πρακτική, ανεπίτρεπτη για έναν Αγιορείτη μοναχό.

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι αντιγράφουμε από το σχετικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε και κάνετε κριτική, τα εισαγωγικά τα οποία είναι πολύ βασικά για την περαιτέρω εξέταση του θέματος.

Το ζήτημα.

«Μέσα στην Θεία Λειτουργία και ιδιαίτερα στην Θεία Ευχαριστία (στην Λειτουργία των Πιιστών) ζούμε τα γεγονότα της ιστορικής πορείας του Χριστού. Εφόσον πρόκειται για ιστορική πορεία, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει χρονολογική σειρά, τάξη και κανονική λειτουργική θέση των γεγονότων αυτών, που αποτυπώνονται στην Θεία Ευχαριστία. Η πορεία αυτή του Χριστού περιλαμβάνει, ως γνωστόν, το Πάθος με την Σταύρωσή Του, έπειτα τον Θάνατο με τον Ενταφιασμό Του, έπειτα την Ανάσταση και την Ανάληψή Του, και κατόπιν την Βασιλεία και τον Ερχομό Του ως Αναστημένου επάνω στην Αγία Τράπεζα για να Τον κοινωνήσουμε. Αυτό ακριβώς λέει ο λειτουργός στην αρχή της Αγίας Αναφοράς πριν από τον Καθαγιασμό των Αγίων Δώρων: «Θυμόμαστε [Χριστέ] τον Σταυρό, τον Τάφο, την τριήμερο Ανάσταση, την εις Ουρανούς Ανάβαση [= Ανάληψη], την εκ Δεξιών Καθέδρα [δίπλα στον Θεό Πατέρα], την δευτέρα και ένδοξη πάλι Παρουσία».

Εμείς σήμερα, μετά από αυτά και με αυτήν την ιστορική θέση και σειρά, δυστυχώς, προβήκαμε σε μία άστοχη και ατελέσφορη παρέμβαση, δηλ. προβήκαμε αυθαίρετα σε μία προσθήκη στην Θεία Ευχαριστία και τοποθετήσαμε ξανά και πάλι τον Σταυρό με τον Χριστό μόνιμα «Εσταυρωμένο της Μ. Παρασκευής» μετά την Βασιλεία και πίσω από την Άνω Καθέδρα, πίσω από την Αγία Τράπεζα, και μένει εκεί ο Χριστός αιώνια Εσταυρωμένος και νεκρός! Για να δούμε από κοντά τί σημαίνει αυτό το πράγμα. Το πίσω από την Αγία Τράπεζα μέρος, η μεγάλη κυκλική κόγχη του Ιερού Βήματος είναι «χώρος» της Βασιλείας του Θεού, καθώς εκεί ίστανται τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, όταν λειτουργούμε. Την Σταύρωση που ακολουθεί κατά χρονολογική σειρά μετά το Πάθος του Χριστού, την απεικονίζουμε με τον Εσταυρωμένο αγιογραφημένο Χριστό, ο Οποίος τίθεται πάντοτε εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια πριν από την Αγία Τράπεζα και επάνω ακριβώς από την Ωραία Πύλη. Και τίθεται ακριβώς εκεί, γιατί εκεί είναι η θέση Του στην ιστορική πορεία Του, και μετά ακολουθούν τα υπόλοιπα γεγονότα, με κορυφαία την Ανάσταση του Χριστού και την Βασιλεία του Τριαδικού Θεού, όπως μας τα παραθέτει η ευχή που αναφέρεται παραπάνω. Όταν όμως, στην σειρά αυτής της ιστορικής πορείας τοποθετούμε ξανά έναν 2ο Εσταυρωμένο, τον «Εσταυρωμένο της Μ. Παρασκευής», πίσω από την Αγία Τράπεζα, στον χώρο που διατηρείται λειτουργικά και αποκλειστικά για τα Τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, σε αυτό το εσχατολογικό, όπως λέγεται, σημείο της κάθε εκκλησίας, αυτή η αυθαίρετη και αλλόκοτη ενέργεια συνιστά επανάληψη, στατικότητα και χρονικό πάγωμα του γεγονότος της Σταύρωσης. Η αυθαίρετη αυτή επανάληψη χρονικά τίθεται ξανά διπλασιασμένη μετά από τα γεγονότα που επακολούθησαν, δηλ. την Ανάσταση και την Ανάληψη του Χριστού και την Βασιλεία του Θεού. Επομένως, είναι μέγα ιστορικό, θεολογικό και λειτουργικό λάθος να έχουμε Σταύρωση-Ανάσταση-Ανάληψη και ξανά Σταύρωση, και μάλιστα εσαεί όλον τον χρόνο, όπως εμφαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα.

Δ 1 Σταύρωση →Ανάσταση→Ανάληψη→«Εσταυρωμένος» εσαεί

Το διάγραμμα από μόνο του αποκαλύπτει το θεολογικό πρόβλημα που προκύπτει από την λανθασμένη θεολογικά και αυθαίρετα μόνιμη τοποθέτηση του «Εσταυρωμένου της Μ. Παρασκευής» μέσα στο Ιερό Βήμα και πίσω από την Αγία Τράπεζα. Με άλλα λόγια, η λανθασμένη τοποθέτηση, όπως θα δούμε αναλυτικά παρακάτω, του «Εσταυρωμένου της Μ. Παρασκευής» μέσα στο Ιερό Βήμα και πίσω από την Αγία Τράπεζα μάς γυρνάει πίσω στην Ιστορία, αλλοιώνοντας την ιστορική πορεία του Χριστού προς την Ανάσταση και την Βασιλεία, ανατρέποντας την γραμμική πορεία των χριστών γεγονότων και την πρόσληψή μας μέσω της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας κοινωνίας του Σώματος του Χριστού στην Βασιλεία»

Δηλαδή πάτερ ό,τι γράφει ο Μητροπολίτης βρίσκονται μέσα στο πλαίσιο και τις εκκλησιολογικές διαστάσεις της Θείας Λειτουργίας. Δεν αποτελούν ανεξάρτητες θέσεις, όπως σας αρέσει να τις παρουσιάζετε. Είναι μέσα στα πλαίσια των συμβολισμών και τίποτε παραπέρα. Εξ άλλου το γράφει και παρακάτω.

«Όταν τελούμε Θεία Λειτουργία, τόσο η διάταξη και αναπαράσταση γεγονότων μέσα στην εκκλησία όσο και η λειτουργική τους σειρά ακολουθούν την ιστορική σειρά και πορεία των πραγμάτων, όπως φαίνεται κατά την πραγμάτωση της Θ. Λειτουργίας και όπως γνωρίζουμε όλοι μας τόσο στο Δωδεκάορτο όσο και κατά την Μεγάλη Είσοδο. Τα γεγονότα αυτά είναι, ως γνωστόν, με την εξής σειρά: Γέννηση του Χριστού (Πρόθεση) →τριετήςδημόσιοςβίοςκαιπορείατουΧριστούπροςτοΠάθος (ΜεγάληΕίσοδος) →ΜυστικόςΔείπνοςκαι [μετά] Σταύρωση (πάνω στην Ωραία Πύλη) →ΕνταφιασμόςκαιΑνάσταση (πάνωστηνΑγίαΤράπεζα) →Ανάληψη, ότανλέειολειτουργός«Ὑψώθητιἐπὶτοὺςοὐρανούς, ὁ Θεός, …», και Βασιλεία (πίσω από την Αγία Τράπεζα) →ΆνωΚαθέδρακαιΠαρουσίατηςΒασιλείαςμέσαστηνΙστορίαμετηννοητήΦανέρωσηκαιπραγματικήΠαρουσίατωνΤριώνΠροσώπωντηςΑγίαςΤριάδος (πίσω από την ΑγίαΤράπεζα). Γι’αυτόακριβώςπίσωαπότηνΑγίαΤράπεζακαίειεκείπάντοτετοακοίμητοκαντήλι, γιατί είναι χώρος της Βασιλείας και η Άνω Καθέδρα, και δεν καίει, όπως νομίζουν κάποιοι λανθασμένα σήμερα, για τον αυθαιρέτως εκεί το ποθετηθέντα «Εσταυρωμένο της Μ. Παρασκευής»… «η λανθασμένη τοποθέτηση του «Εσταυρωμένου της Μ. Παρασκευής» πίσω από την Αγία Τράπεζα εκμηδενίζει την νοητή και πραγματική παρουσία της Βασιλείας του Θεού, και εγκλωβίζει την Θεία Λειτουργία ολοκληρωτικά μέσα στην Ιστορία, προκαλώντας εγκόσμια εσχατολογία και την συνεπαγόμενη παντελή απώλεια της Ανάστασης του Χριστού!… «Εἰ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ἄρα ματαία ἡ πίστις ἡμῶν» (Α΄ Κορ. 15, 17). Επομένως, η άτοπη τοποθέτηση του «Εσταυρωμένου της Μ. Παρασκευής» εκεί πίσω παραπέμπει σε μια ματαιότητα τού να πιστεύει κανείς ότι ο Χριστός τελικά αναστήθηκε, αφού παραμένει εσαεί μέσα στην Ιστορία σταυρωμένος και κρεμασμένος επάνω στον Σταυρό… Ο χώρος πίσω από την Αγία Τράπεζα δεν είναι μαυσωλείο νεκρού Θεού, όπως συμβαίνει με τους Ρ/Καθολικούς, αλλά είναι χώρος ζωντανού Τριαδικού Θεού και ζωντανός χώρος της Βασιλείας μέσα στην Ιστορία, δηλ. χώρος μετάβασής μας στον χώρο και τον χρόνο της ποθεινής Βασιλείας (λειτουργικός χωρόχρονος). Αυτό ακριβώς συνιστά το μέγα θεολογικό πρόβλημα της τοποθέτησης του «Εσταυρωμένου της Μ. Παρασκευής» αντι-παραδοσιακά πίσω από την Αγία Τράπεζα. Και είμαστε ακόμη μακριά, απ’ ό,τι φαίνεται, για να αποκτήσουμε πραγματικό λειτουργικό ήθος με κέντρο την Ανάσταση του Χριστού και την εσχατολογική νοσταλγία της Βασιλείας…

Την ίδια λογική ακολουθεί ο συγκεκριμένος επίσκοπος και σε ό,τι γράφει στις παρακάτω παραγράφους με τίτλους : «Η σύγχυση μεταξύ του «περιεχομένου του Εσταυρωμένου» και της «χωροταξικής τοποθέτησής Του» καθώς και «Η δομή και η μαρτυρία της Θείας Λειτουργίας».

Προβληματισμός πέμπτος

Το άρθρο σας έχει τον τίτλο «««Ψηλαφητὸν σκότος» οι αιρετικές θέσεις τοῦΜητροπολίτου Περιστερίου και των ομοϊδεατών του». Γνωρίζετε όμως ότι η κρίση για απόψεις εκκλησιαστικών προσώπων είναι αρμοδιότητα Συνόδου Ορθοδόξων επισκόπων. Εσείς αναγορεύσατε τον εαυτό σας σε Σύνοδο; Αυτά προβλέπουν οι εκκλησιαστικοί κανόνες;

Προβληματισμός έκτος

Ας υποθέσουμε πάτερ, ότι, ό,τι γράφει ο Μητροπολίτης, είναι αιρετικά.

Επειδή τα δημοσιεύει γραπτώς και τα κηρύττει δημοσίως, έχουμε διδασκαλία αιρέσεως «γυμνή τη κεφαλή». Τι προβλέπουν οι ιεροί κανόνες γι΄αυτή την περίπτωση; Μέχρι να συγκληθεί Σύνοδος Ορθοδόξων επισκόπων, για να κρίνει τις συγκεκριμένες απόψεις, πώς πρέπει να αντιδράσουν οι διαφωνούντες; Υπάρχουν ή δεν υπάρχουν κανόνες που πρέπει να εφαρμόσουν οι χριστιανοί στους οποίους απευθύνεστε; Γιατί φοβάστε να προτείνετε τρόπους αντίδρασης σε όσους ασπάζονται τις θέσεις σας για το συγκεκριμένο θέμα;

Προβληματισμός έβδομος

Τελικά, δεν μας δώσατε την απάντηση. Είναι σωστή η θέση του Εσταυρωμένου σήμερα στο ιερό βήμα; Αν ναι, τότε είναι λάθος ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης και όλοι όσοι υποστηρίζουν τα ίδια με αυτόν. Γνωρίζετε ποια είναι η θέση του παραπάνω Αγίου για το θέμα; Αν ναι, γιατί δεν την παρουσιάζετε;

Προβληματισμός όγδοος

Υπάρχουν κάποιες απόψεις σας, που μεταφράζουν λάθος πατερικά χωρία, όπως το παρακάτω.

Γράφετε τα εξής: «Ἴσωςδὲν γνωρίζει (ο π.Γιγάντιος) ὅτι, ὅταν οἱ πιστοὶ δοῦν τὸν Σταυρὸ ἐνθυμοῦνται τον Ἐσταυρωμένο, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων· «ὅταν γὰρ ἴδωσι τὸν Σταυρόν, ὑπομιμνήσκονται τοῦ Ἐσταυρωμένου». Βλέπεις ὅτι ἡ Ἐκκλησία Ἐσταυρωμένο – προσκυνᾶ; Προσκυνᾶς τὸν Σταυρό; Προσκυνᾶς καὶ τὸν Ἐσταυρωμένο Χριστό».

Φαίνεται καθαρά η αλλοίωση και διαστρέβλωση του συγκεκριμένου χωρίου του Αγίου Κυρίλλου. Άλλο «υπομιμνήσκονται του Εσταυρωμένου» και άλλο «Προσκυνούν τον Εσταυρωμένο». “Το αρχαίο ρήμα “προσκυνώ” σήμαινε “υποκλίνομαι σε ένδειξη υποταγής, φιλώντας τα χέρια ή τα πόδια κάποιου” (Μπαμπινιώτης, “Ελληνικό Λεξικό”, σελ. 868). Όταν ο Σταυρός δεν είναι αγιογραφημένος προσκυνώ το Σύμβολο.

Η άποψη σας ήταν άποψη που καλλιεργούσαν οι εικονομάχοι. Τότε, στην εποχή της εικονομαχίας, που αφαίρεσαν τις εικόνες, άφησαν μόνο τον Σταυρό.’Ελεγαν οι εικονομάχοι ότι προσκυνώντας τον Σταυρό, προσκυνάτε και τον Εσταυρωμένο.

Προβληματισμός ένατος

Προκειμένου να αποδείξετε, ότι υπάρχουν τροπάρια, που αναφέρονται στον Εσταυρωμένο, χρησιμοποιείτε πολλά από την Παρακλητική, αλλά μόνο αποσπασματικά, γιατί όλα τα τροπάρια είναι συνδεδεμένα με το γεγονός της Ανάστασης.π.χ.

Σταυρῷ προσηλωθείς, ἑκουσίως Οἰκτίρμον, ἐν μνήματι τεθείς, ὡς θνητὸς Ζῳοδότα, τὸ κράτος συνέτριψας, Δυνατὲ τῷ θανάτῳ σου. Σὲ γὰρ ἔφριξαν, οἱ πυλωροὶ οἱ τοῦ ᾅδου· σὺ συνήγειρας, τοὺς ἀπ᾿ αἰῶνος θανόντας, ὡς μόνος φιλάνθρωπος.

Χριστὸς ὑψοῖ με σταυρούμενος, Χριστὸς συνανιστᾷ με νεκρούμενος, Χριστός μοι ζωὴν χαρίζεται· ὅθεν ἐν εὐφροσύνῃ χεῖρας κροτῶν, ᾄδω τῷ Σωτῆρι, ἐπινίκιον ᾠδήν· ὅτι δεδόξασται. κ.α.

Αυτή η επιμονή σας μπορεί από κάποιους να θεωρηθεί ΘΕΟΠΑΣΧΙΤΙΚΗ, επειδή απομονώνετε τον Σταυρωθέντα Χριστό από την Ανάσταση. Μεταφέρετε τη σωτηριολογία μόνο στη Σταύρωση και βάζετε σε δεύτερη μοίρα την Ανάσταση. Ο Θεάνθρωπος, όμως, και πάσχει και σώζει και μέσα από το πάθος και την Ανάσταση ενεργείται η Θέωση, κατά χάρη.

Επειδή κάνετε και αναφορά στο ναό της Αναστάσεως, σας ρωτάμε, γιατί μέσα στον Πανάγιο Τάφο του Χριστού δεν υπάρχει Εσταυρωμένος;

Προβληματισμός δέκατος

Γράφει ο Μητροπολίτης.

«Οι Ρ/Καθολικοί και οι Προτεστάντες έχουν έναν «Εσταυρωμένο», τον αποκαλούν έτσι παντού και πάντοτε (γαλλιστί crucifié, αγγλιστί crucified) και τον τοποθετούν πάντοτε πίσω από την Αγία Τράπεζα, επειδή για αυτούς εκεί αποκορυφώνεται η αποστολή του Χριστού επί της γης, καθώς η Ανάσταση είναι κάτι απόμακρο, υποδεέστερο, καθόλου «χειροπιαστό», και περιήλθε σε δεύτερη μοίρα μέχρι την ουσιαστική εξαφάνισή Της… Με άλλα λόγια, η έμφαση και η συναισθηματική επικέντρωση στον Εσταυρωμένο Χριστό, γεγονός ορατό και χειροπιαστό…, απομείωσε την Ανάσταση, γεγονός «νοητό, αόρατο και μη χειροπιαστό» και την εξαφάνισε εντελώς από την ζωή των ανθρώπων. Εδώ έγκειται και ο πειρασμός της απιστίας: το «ορατό» να δίδει συναισθηματική σιγουριά και εξασφάλιση, ενώ το «αοράτως συνών» της Θείας Λειτουργίας, όταν μάλιστα επικαλύπτεται στην ίδια του την θέση πίσω από την Αγία Τράπεζα και από το «ορατό», να εκμηδενίζεται και να εξαφανίζεται…»

Για όλα τα παραπάνω γιατί δεν εκφράζετε άποψη; Είναι σωστά ή λάθος;

Σεβαστέ Γέροντα,

Υπάρχουν και άλλα, που θα μπορούσαμε να γράψουμε, αλλά δεν θα επεκταθούμε προς το παρόν περισσότερο.

Μας παραξενεύει, όμως, ότι ασχολείσθε με πάθος με ένα θέμα που αποτελεί υπόθεση μιας άλλης εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας, στην οποία δεν ανήκετε, κωφεύετε όμως και δεν μιλάτε για τα άλλα εγκλήματα που είναι κοινά και απασχολούν το ορθόδοξο πλήρωμα σήμερα. Εννοώ τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης και τις συνέπειές της, όπως είναι το Ουκρανικό ζήτημα.

Σήμερα, Γέροντα, στην Ουκρανία χριστιανοί σκοτώνουν χριστιανούς εξ αιτίας λανθασμένων εκκλησιαστικών πρακτικών, αλλά σφυρίζετε και εσείς αδιάφορα, όπως όλοι οι επίσκοποι της Ελλαδικής Εκκλησίας και σύσσωμο το Άγιο όρος. Δεν σας απασχολεί, Γέροντα, η εκκοσμίκευση της εκκλησίας, η αλλοίωση του ορθοδόξου φρονήματος του ελληνικού λαού, η καθιέρωση γάμου ομοφυλοφίλων, η υποταγή της Ελλαδικής Εκκλησίας στο άθεο κράτος και πολλά άλλα ;

Έχουμε την άποψη, ότι με τη συγκεκριμένη διαδικτυακή παρέμβαση αναζωπυρώσατε ένα παθολογικό ζηλωτισμό. Ευχόμαστε να κάνουμε λάθος.

Φιλοαθωνίτες Ορθόδοξοι

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΝΕΑ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ : Aνοικτή επιστολή Φιλοαθωνιτών στον Αγιορείτη μοναχό π.Ιωσήφ Β. (Δέκα προβληματισμοί)

ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ  ΜΑΣ ΤΥΛΙΞΕΙ Ο ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΟΤΙ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗΝ ΚΕΝΩΣΗ , ΤΗΝ ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΛΛΙΝΓΚ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΤ Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΓΕΤΑΙ ΜΕ ΘΡΑΣΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ.

ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΛΥΠΗ ΜΑΣ ΘΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΟΤΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΔΥΟ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΟΠΟΙΟΥ ΘΕΛΕΙ, ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΜΕ ΚΑΙ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΗ.

Η Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΡΗ, ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!!!