Η καταφυγή του Schillaci, ανάμεσα στον Don Abbondio, τον Πόντιο Πιλάτο και τον Ιούδα, επιβεβαιώνει μια θλιβερή αλήθεια: αυτή είναι η δημοκρατία των εμβολίων.
Αυτή η δημοκρατία των εμβολίων δομείται ως εξής: η συμφωνία είναι πολύ μεγάλη για να την αγνοήσουμε, είμαστε όλοι μαζί σε αυτό, και επιπλέον, η αποχώρηση τώρα θα ήταν σαν να παραδεχτούμε ότι έχουμε πραγματοποιήσει μια φρικτή σφαγή.
Όποιος με διαβάζει σε αυτή την εφημερίδα πρέπει να παραδεχτεί ότι ποτέ δεν έχω διαδώσει ψευδαισθήσεις, αν μη τι άλλο, έχω προτείνει τον κυνισμό της εμπειρίας. Και σήμερα, πρέπει να αναγνωρίσουν ότι ένας υπουργός που υπακούει στην αντιπολίτευση και όχι στην κυβέρνησή του, τον πρωθυπουργό του, πιστοποιεί την απουσία της κανονικής δημοκρατικής σχέσης μεταξύ της πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης λόγω ενός συνονθυλεύματος, ενός συνόλου κοινής, διαιρεμένης εξουσίας. Επομένως, η βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος, Αλέσια Μοράνι, μπορεί να απολαύσει την πρόκληση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Δαγκώστε τα δόντια σας,θυμώστε, αντιεμβολιαστές». Γνωρίζει, όπως γνωρίζουν οι συνάδελφοί της στο κόμμα, όπως γνωρίζουν όλοι, ότι το ποσοστό θνησιμότητας από το εμβόλιο της Covid, είτε οριστικό είτε χρόνιο, είναι 100% (οπότε ένα από τα δύο: είτε δεν εμβολιάστηκε και είπε ψέματα, είτε μπαίνει στη σειρά και σύντομα θα μας προλάβει), αλλά η αλαζονεία της εξουσίας, το κενό της εξουσίας, είναι ισχυρότερα από τη σύνεση. Εκτός του ότι ο εκδότης της «La Verità» έχει δίκιο. Belpietro: Ένας υπουργός που δεν μπορεί να αντισταθεί στις επιταγές ενός συνασπισμού προβοκάτορων, ή πιο συγκεκριμένα, του Κυρινάλου, όσο πιο γρήγορα παραιτηθεί, τόσο το καλύτερο. Δεν ξέρει, δεν θέλει, δεν το σκέφτεται; Ο Schillaci είναι άνθρωπος της ελπίδας, και οι δεσμοί επιμένουν ακόμη και υπό διαφορετικές κυβερνήσεις. Τις αποκαλούν εγκάρσιες, αλλά πιο συγκεκριμένα, είναι ύπουλες, διχαστικές. Η δουλειά ενός πολιτικού είναι, γενικά, εξαιρετικά προσωπική και βρίσκει τον λόγο ύπαρξής της σε λίγους, αλλά αδιαμφισβήτητους, στόχους: να αντέξει, να κάνει δουλειές, να αναδειχθεί πλουσιότερος από ό,τι μπήκε. Τα υπόλοιπα είναι απλώς μια φάρσα, καπνός και καθρέφτες, και σήμερα - αυτός ο συγγραφέας το προέβλεψε επίσης αυτό, και το επανέλαβε χίλιες φορές - ο Μελονιανός πρόεδρος της Επιτροπής Covid, Lisei, παραδίδεται στη ρεαλπολιτική: «Οι φρίκες του Covid κινδυνεύουν να επιστρέψουν».
Διατρέχουν κίνδυνο; Και τι θα είχε καταφέρει αυτή η επιτροπή, που γεννήθηκε από την άτυχη βούληση του Προέδρου, σε δύο χρόνια; Αλλά μια χώρα όπου, στην πραγματικότητα, ένα άτομο κυβερνά υπέρτατα και το συνονθύλευμα ανθρώπων μοιράζεται την εξουσία, τμήματα του εκλογικού σώματος και επιχειρήσεις, είναι μια ολοκληρωμένη χώρα, μια πλασματική, αφρικανική δημοκρατία. Όπου όσο πιο προφανή είναι τα γεγονότα, τόσο περισσότερο διαστρεβλώνονται, γνωρίζοντας ότι οι πληροφορίες τα διαστρεβλώνουν, γνωρίζοντας ότι όσοι καταναλώνουν τις πληροφορίες διαστρεβλώνονται, αλλά αυτό που τα φιμώνει είναι η αδυσώπητη δύναμη της Αφήγησης, για την οποία οι δημιουργοί της λένε: είναι το μόνο πραγματικό πράγμα, και είναι δικό μας.
Η εξόντωση των απλών ανθρώπων είναι εμφανής σε όλους, καθώς μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σύνδεση με τα εμβόλια κατά της Covid είναι γνωστή, είναι δεδομένη, ακόμη και οι κατασκευαστές των εμβολίων κατά της Covid το επιβεβαιώνουν, γιατροί και πολιτικοί το παραδέχονται, στατιστικολόγοι και ακαδημαϊκοί το αποδεικνύουν, κι όμως εμείς συνεχίζουμε να προσποιούμαστε ότι δεν συμβαίνει τίποτα, χλευάζοντας τα θύματα όπως κάνουν οι πολιτικοί και οι ιολόγοι, σε μια σύγκρουση συμφερόντων. Οι διασημότητες παραμένουν σιωπηλές, αλλά δύο άλλοι μόλις αποκαλύφθηκαν: Ο Φάμπιο Κονκάτο με καρκίνο και ο Πίπο Μπάουντο που πέθανε από απροσδιόριστες αιτίες. «Ω, ήταν ηλικιωμένος». Πείτε το όπως θέλετε, αλλά και οι δύο ήταν ένθερμοι υποστηρικτές της λήψης πολλαπλών δόσεων του εμβολίου. Και αυτό προέρχεται από κάποιον που, αφού πήρε δύο δόσεις, διαγνώστηκε με καρκίνο του αίματος, ένα λέμφωμα, για το οποίο κανείς, και εννοώ κανείς, από τους δεκάδες γιατρούς που τον θεράπευσαν, τον χειρούργησαν και τον παρακολούθησαν δεν ήταν πρόθυμος να αποκλείσει μια αιτιώδη συνάφεια με τις σύριγγες της Pfizer.
Αυτή η δημοκρατία των εμβολίων δομείται ως εξής: η συμφωνία είναι πολύ μεγάλη για να την απορρίψουμε, είμαστε όλοι μαζί σε αυτό, και επιπλέον, η αποχώρηση τώρα θα ήταν σαν να παραδεχτούμε ότι έχουμε πραγματοποιήσει μια φρικτή, γιγαντιαία σφαγή για λογαριασμό της κινεζικής δικτατορίας και μια κολοσσιαία επιχείρηση για την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πει ψέματα, μια επιχείρηση δισεκατομμυρίων δολαρίων που μπορεί να επεκταθεί επ' αόριστον, επιπλέον με την αραίωση του παγκόσμιου πληθυσμού προκειμένου να εκτρέψει ό,τι έχει απομείνει από το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας στους μετανάστες, οι οποίοι με τη σειρά τους αντιπροσωπεύουν μια άλλη απύθμενη, διεφθαρμένη, εγκληματική, αλλά απεριόριστη επιχείρηση. Είναι η εγκληματική οικονομία των αποτυχημένων χωρών, όπως η Ιταλία, όπου η πολιτική είναι το απόλυτο ασφαλές καταφύγιο και διεξάγεται σύμφωνα με μεθόδους που μοιάζουν με μαφιόζικες, υπό τη σημαία του αχαλίνωτου κυνισμού. Υπάρχει πολλή συζήτηση για γενοκτονίες, και υπάρχουν, αλλά η εγχώρια, ιταλική, παραβλέπεται, βασισμένη σε ναρκωτικά που εξακολουθούν να επιβάλλονται σήμερα, ακόμη και σε μια ακόμη πιο καταστροφική μορφή, παρά τα αποτρόπαια αποτελέσματα που έχουν παρατηρηθεί μέχρι στιγμής. Αλλά είναι αδιανόητο για έναν υπουργό να ακολουθεί τον εκβιασμό και τη χυδαιότητα τεσσάρων οπερετών ιολόγων. Όλοι γνωρίζουν ότι η πίεση προέρχεται από πάνω, επειδή στην Ιταλία ορισμένες εξουσίες είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτες και μη υπόλογες: η δικαστική εξουσία, στην οποία προεδρεύει με τη σειρά της ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η δημοκρατία των εμβολίων προϋποθέτει αέναη σφαγή, και για κάποιον που πέρασε δύο χρόνια υποβαλλόμενος σε θεραπεία για τα πάντα, που έπρεπε να υπομείνει τον καρκίνο και μετά τις αμέτρητες συνέπειές του, δεν είναι μια ευχάριστη προοπτική. Ειδικά επειδή βρίσκομαι κατακλυσμένος από μαρτυρίες άλλων σαν εμένα, ή και χειρότερα. Αλλά η Αξιότιμη Μοράνι είπε: «Είστε πικραμένοι, αντιεμβολιαστές!» και η Πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι διαφωνεί με τις αποφάσεις ενός υπουργού της που θύμιζαν Πιλάτο. Αλλά αυτό δεν πειράζει, έτσι έγινε, ταξιδεύει, στροβιλίζεται σε όλο τον κόσμο, κανείς δεν είναι σίγουρος για ποιο σκοπό, οι υποστηρικτές της, οι ωφελούμενοί της επαναλαμβάνουν ότι μόνο αυτή θα μας σώσει, ότι είναι η γυναίκα της πρόνοιας. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να μην εμβολιαστείτε, αλλιώς θα καταλήξετε σαν τον Πίπο Μπάουντο.
Μαξ Ντελ Πάπα. Δημοσιογράφος από το 1992, μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ της περιοχής Μάρκε και του Μιλάνου. Τα τελευταία του βιβλία: "Vale Tutto" και "Eurostyle" (2023, αυτοέκδοση) για το αυταρχικό κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσότερο σαν μάγισσα παρά σαν μητριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου