Roberto Pecchioli, ποιος είναι πραγματικά ο George Soros;
Ένας δισεκατομμυριούχος, ο οποίος έχτισε τον πλούτο του μέσω της χρηματοοικονομικής. Επομένως, τήν χειραγώγηση των χρημάτων, να το πω έτσι. Δεν έχει παράγει ποτέ ούτε μία καρφίτσα, εκτός από το ότι αγόρασε τα τελευταία τρία χρόνια, σε συνεργασία με τον Bill Gates, μια νεοσύστατη επιχείρηση που παράγει τεστ για τον Covid. Δεν νομίζω ότι αυτό αλλάζει ουσιαστικά τον πλούτο τους, αλλά αν έχουν σκεφτεί να παρέμβουν και σε αυτήν την αγορά, θα έχουν τους λόγους τους.
Πώς έφτασε να είναι ένας από τους πιο ισχυρούς άνδρες στον κόσμο;
Η αφήγηση ισχυρίζεται ότι έγινε από μόνος του: αυτό είναι μόνο εν μέρει αλήθεια. Γεννημένος το 1930 ως György Schwartz σε μια οικογένεια της καλής εβραϊκής μπουρζουαζίας της Βουδαπέστης, έφτασε στην Αγγλία μετά το γυμνάσιο. Κατάφερε να εισέλθει στο London School of Economics και δεν θα μπορούσε να πετύχει παρά μόνο χάρη στα διαπιστευτήρια που πιθανότατα προέρχονταν από τις φιλίες του πατέρα του στους εβραϊκούς κύκλους.
Γιατί αυτές οι αγγλικές σπουδές ήταν τόσο σημαντικές για την εκπαίδευσή σας;
Επειδή εδώ ερωτεύτηκε κυριολεκτικά τη σκέψη του Karl Popper και την έννοια της «ανοιχτής κοινωνίας»: δηλαδή, ενός φιλελευθερισμού που γίνεται φιλελευθερισμός στα οικονομικά και ελευθεριότητα στα κοινωνικά ζητήματα. Στο τέλος των σπουδών του κατάφερε να εισέλθει στην τροχιά των Rothschilds, στην τροχιά των οποίων παρέμεινε, αυτή είναι η γνώμη μου, για δεκαετίες. Τόσο πολύ που έφυγε από τη Μεγάλη Βρετανία για να προσγειωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εδώ απογείωσε την καριέρα του στα οικονομικά.
Ήταν ένας από τους πρώτους που κατάλαβε τη σημασία των επενδυτικών κεφαλαίων, των οποίων έγινε διαχειριστής. Έτσι έγινε τόσο πλούσιος άνθρωπος που άρχισε να πραγματοποιεί το όνειρό του: αυτό μιας ανοιχτής κοινωνίας, στην πραγματικότητα.
Στην πραγματικότητα, θα επιλέξει αυτό το όνομα για το ίδρυμά του, το Open Society Foundation.
Αυτό που διαφοροποιεί τον Σόρος από τους άλλους ανθρώπους της εξουσίας είναι ότι πιστεύει σε σκοπούς, δεν ενεργεί μόνο για δικό του όφελος. Ξεκίνησε χρηματοδοτώντας τη δεκαετία του '80 τις σπουδές των μαύρων φοιτητών και τις αντικομμουνιστικές δραστηριότητες στην Ανατολική Ευρώπη. Προσπάθησε επίσης να προσγειωθεί στην Κίνα, αλλά εκδιώχθηκε σε μεγάλο βαθμό. Αλλά οι επιχειρήσεις που τόν έκαναν μεγάλο πρωταγωνιστή, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά, ξεκίνησαν το 1992.
Έτος της διαβόητης κερδοσκοπίας του για τη λίρα.
Φαίνεται ότι σε αυτή την επιχείρηση κέρδιζε ένα δισεκατομμύριο την ημέρα. Αυτή η επίθεση στη λίρα και τη στερλίνα συνέπεσε με την κρίση του νομισματικού φιδιού, του προπαρασκευαστικού μηχανισμού για το ευρώ. Τόσο πολύ που η λίρα βγήκε από αυτό. Αυτά τα γεγονότα καθόρισαν την τρομερή οικονομική κρίση, τον περίφημο ελιγμό «δάκρυα και αίμα» του Amato, με το έξι τοις χιλίοις που ελήφθησαν από τους τρεχούμενους λογαριασμούς, και μια απώλεια που ο τότε υπουργός Προϋπολογισμού Barucci υπολόγισε σε 50-60 χιλιάδες δισεκατομμύρια λίρες.
Ένα ηχηρό πλήγμα για τους λογαριασμούς μας.
Η υποτίμηση της λίρας επέτρεψε επίσης σε κάποιον να αγοράσει σε τιμές ευκαιρίας τα οικογενειακά κοσμήματα της ιταλικής δημόσιας περιουσίας, ξεκινώντας από τις μεγάλες τράπεζες. Μια επιχείρηση που χτίστηκε στη διάσημη συνάντηση στο γιοτ Britannia, στην οποία σίγουρα συμμετείχε και ο νεαρός Mario Draghi, τότε γενικός διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών.
Σε τι συνίσταται στην πράξη αυτή η ιδέα της ανοικτής κοινωνίας;
Στην ιδιωτικοποίηση του κόσμου, στη συνεχή αποδυνάμωση των εθνικών κρατών, στη λεγόμενη κουλτούρα της διαγραφής. Ο Σόρος είναι ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της αποποινικοποίησης των μαλακών ναρκωτικών, των εκστρατειών άμβλωσης και των προεκλογικών εκστρατειών του Αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος.
Ας φτάσουμε στις μέρες μας. Συχνά μιλάμε για το ρόλο που παίζει ο Σόρος σε μεγάλα παγκόσμια γεγονότα. Έχει να κάνει και με τον πόλεμο στην Ουκρανία;
Εν τω μεταξύ, είναι ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της Ουκρανίας και έγραψε ένα εμπρηστικό άρθρο τον Μάρτιο του 2022 για το πρακτορείο ειδήσεών του με το χέρι του για να υποστηρίξει τους λόγους του πολέμου στο πλευρό του Κιέβου. Αλλά αυτή είναι μόνο η τελευταία πράξη. Ο ρόλος του στις έγχρωμες επαναστάσεις σε όλο τον κόσμο, ειδικά σε αυτόν του Μαϊντάν το 2014, ήταν πολύ ισχυρός: όχι μόνο χρηματοδότησε, αλλά βοήθησε στην προώθηση του πραξικοπήματος. Θυμάμαι ένα γεγονός που εντυπωσίασε πολύ ακόμη και ιταλικές συστημικές εφημερίδες όπως η Il Sole 24 Ore και η La Stampa.
Ποιο από αυτά;
Ότι ο χρηματοπιστωτικός κόσμος, και ο Σόρος ειδικότερα, είχαν πάρει τον έλεγχο της Ουκρανίας ακόμη και στην επιλογή της νέας άρχουσας τάξης. Μαζί με άλλες οργανώσεις οργάνωσαν ένα πραγματικό casting, καλώντας περίπου 200 νέους Ουκρανούς, ή πιο συχνά ουκρανικής καταγωγής, με καναδική, βρετανική ή αμερικανική υπηκοότητα και μέσω συμβουλών εξειδικευμένων εταιρειών επέλεξαν τους νέους ηγέτες.
Τον τελευταίο καιρό, οι Ρεπουμπλικάνοι των ΗΠΑ τον κατηγόρησαν για ανάμειξη στο κατηγορητήριο κατά του Ντόναλντ Τραμπ. Εβαλε χέρι καί σε αυτή την υπόθεση;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες των προεκλογικών εκστρατειών των περιφερειακών εισαγγελέων, ειδικά σε οικονομικά, πολιτικά και στρατηγικά σημαντικές πόλεις. Αν παρενέβη προσωπικά στους μεμονωμένους εισαγγελείς, δεν μπορώ να πω. Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζω ότι, στην Ευρώπη, η ανοικτή κοινωνία κατάφερε να τοποθετήσει πολλά από τα μέλη ή τους φίλους της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στη συνέχεια, υπάρχει ένα άλλο μάλλον περίεργο γεγονός.
Πείτε μας.
Ο πρώην πρόεδρος της Open Society, ο Βρετανός λόρδος Malloch-Brown, πρώην αντιπρόεδρος του ΟΗΕ και υπουργός μιας κυβέρνησης των Εργατικών, είναι συνιδιοκτήτης μιας από τις εταιρείες λογισμικού που διαχειρίστηκαν την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις εκλογές των ΗΠΑ το 2020. Από εδώ και πέρα για να πούμε ότι παρήγαγε τη νίκη του Μπάιντεν είναι πολύ μακριά, αλλά υπάρχουν ενδείξεις που εξακολουθούν να μας οδηγούν να φανταστούμε την παρέμβασή του στις εκλογικές διαδικασίες.
Ακόμη και στην Ιταλία;
Έμμεσα, ναι, φυσικά. Αν και η Ανοικτή Κοινωνία δεν διαθέτει περισσότερο από το 3% του ετήσιου προϋπολογισμού της στη χώρα μας, το παλιό Ριζοσπαστικό Κόμμα, σήμερα + Ευρώπη, έχει παραδεχτεί ότι χρηματοδοτήθηκε από τον Σόρος. Εκτός από τη δημοσιογραφική ομάδα της Associazione Carta di Roma έχει χρηματοδοτηθεί για διάφορα έργα, ένα από τα οποία οδήγησε στον καθορισμό του γλωσσαρίου των σωστών όρων που πρέπει να χρησιμοποιούνται σε θέματα μετανάστευσης και όχι μόνο, σε συνεργασία με το Τάγμα των Δημοσιογράφων.
Έτσι, ο Σόρος ασκεί επίσης έμμεση επιρροή στον ιταλικό Τύπο.
Για παράδειγμα, ένα από τα στελέχη του ευρωπαϊκού υποκαταστήματός της είναι ο αναπληρωτής διευθυντής της Corriere della Sera, Fubini. Αυτό είναι γεγονός. Έπειτα, υπάρχει η επιρροή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή. Ο αντιπρόεδρος Timmermans είναι διαβόητα φίλος του Soros, καυχιόταν ακόμη και γι 'αυτό. Ωστόσο, σε μια έκθεση, η οποία εμφανίστηκε απευθείας στον ιστότοπο της Ανοικτής Κοινωνίας με την ευκαιρία των ευρωπαϊκών εκλογών του 2019, αναφέρθηκε ότι τουλάχιστον 200 ευρωπαίοι βουλευτές ήταν φίλοι, μεταξύ των οποίων περίπου είκοσι ήταν Ιταλοί βουλευτές των πιο ποικίλων/διαφορετικών πολιτικών θέσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου