"Τη πρώτη νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν ένα λουλούδι
από τον κήπο μας
-δε λέμε τίποτα-
Τη δεύτερη νύχτα -δε κρύβονται πλέον-
τσαλαπατούν στο κήπο τα λουλούδια μας,
σκοτώνουν το σκυλί μας
-δε λέμε τίποτα-
Ώσπου μια μέρα
-την πιο διάφανη απ’ όλες
μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας
ληστεύουν το φεγγάρι μας
γιατί ξέρουνε το φόβο μας
που πνίγει τη φωνή μας στο λαιμό
Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα
πλέον δε μπορούμε να πούμε ΤΙΠΟΤΑ."
2 σχόλια:
Υπάρχει και χειρότερο: να μην αντιλαμβανόμαστε κλοπή και κλέφτες.
Οπως σήμερα φίλε. Διότι οι κλέφτες πουλάνε σωτηρία, πού δέν έχουν.
Δημοσίευση σχολίου