π. Γεώργιος Σχοινάς
Ο πατήρ Ιωσήφ ο Ησυχαστής έλεγε ότι είμαστε καταδικασμένοι να επιτύχουμε. Είμαστε καταδικασμένοι να πάμε στον Παράδεισο. Γιατί; Γιατί ήξερε μία μεγάλη πραγματικότητα, η οποία δεν κρύβεται όσο κι αν θέλει ο διάβολος να την κρύψει, όσο κι αν θέλουμε να την ξεχάσουμε: Ότι ο Θεός μας αγαπά.
Αυτό είναι κάτι το οποίο πραγματικά δεν το έχουμε καταλάβει. Το λέμε, το ακούμε αλλά δεν το έχουμε νιώσει, δεν έχουμε αντιληφθεί το μέγεθος της αγάπης του Θεού. Σε αυτό στηρίζεται ο πειρασμός και μας βάζει σε άλλες διαδικασίες.
Προσπαθούμε να γίνουμε καλοί, συνήθως δεν τα καταφέρνουμε και απογοητευόμαστε. Προσπαθούμε να φτιάξουμε τον κόσμο και το περιβάλλον για να είναι καλές οι συνθήκες ώστε να αγιάσουμε, ούτε σε αυτό πετυχαίνουμε και πάλι απογοητευόμαστε. Τελικά στεκόμαστε μακριά από τον Θεό και σκεφτόμαστε ότι δεν καταφέρνουμε τίποτε. Αναρωτιόμαστε τι νόημα έχει να πηγαίνουμε στην εκκλησία, τι νόημα έχει να κάνουμε αγώνα, τι νόημα έχουν οι προσευχές, οι νηστείες. Και τα παρατάμε στη μέση.
Όμως, δεν θα σωθούμε επειδή τα καταφέρνουμε. Θα σωθούμε επειδή ο Θεός μας αγαπάει. Αν Τον αφήσουμε να μας κυνηγάει, όπως μας κυνηγάει, και λίγο φιλότιμα ανταποκριθούμε στο δικό Του κυνηγητό, σωθήκαμε. Δεν θέλει πάρα πολλά, μόνο λίγη φιλότιμη ανταπόκριση. Να επιθυμούμε να μας σώσει, όχι επειδή είμαστε καλοί, αλλά επειδή είμαστε κακοί. Γιατί αν σώσει τους καλούς τι το θαυμαστό; Εκεί είναι το μεγάλο μυστήριο της αγάπης του Θεού.
Τον βλέπουμε σκανδαλωδώς να σώζει κακούς και πολλές φορές είμαστε στους σκανδαλιζόμενους. Ο Θεός, όμως, μας αγαπάει όλους. Αγκαλιάζει όλη μας τη ζωή.
Δύο πράγματα δεν καταλαβαίνουμε: Πρώτον ότι ο Θεός μας αγαπάει και δεύτερον ότι το μεγαλύτερο δώρο που έχει κάνει στους ανθρώπους είναι η Εκκλησία. Όχι μόνο ο ναός ως κτίσμα, που κι αυτό είναι μεγάλο δώρο, αλλά η Εκκλησία στην οποία ανήκουμε ως σώμα Χριστού. Είμαστε μέλη του ίδιου σώματος και μέσα σ’ αυτήν την Εκκλησία αγιαζόμαστε και έρχεται η Χάρη του Θεού και αγκαλιάζει όλη μας την ύπαρξη, όλη μας τη ζωή.
Η Εκκλησία είναι η μεγάλη πηγή της Χάριτος που μας ποτίζει όλους και αγκαλιάζει τα πάντα.
Από το βιβλίο: π. Γεώργιος Σχοινάς, Η Καρδία μου ενώπιόν Σου. Αθήνα 2022, σελ. 21.
https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/to-megalytero-dwro-toui-theou-ston-kosmo/
ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΣΕ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΟΤΑΝ Ο πρ. ΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΠΕΤΡΟΒΟΛΟΥΣΕ; Πάντως εγώ από το βιντεάκι του π. Νίκωνα βγάζω το συμπέρασμα πως οι Άγιοι πριν αγιάσουν πρώτα έλυσαν τα προβλήματα τα δικά τους, μετά της οικογένειας τους, μετά της ενορίας τους μετά της συνοικίας τους μετά του καλλικρατικού δήμου που υπάγονταν, μετά της περιφερειακής ενότητας, μετά της εκλογικής περιφέρειας, μετά της περιφέρειας της ίδιας, μετά της χώρας, μετά των Βαλκανίων, της Ευρώπης και κάπου εκεί λίγο ή μετά την λύση των προβλημάτων του πλανήτη αγίασαν. Καλά τους για τους δεσποτάδες δεν τολμώ να διανοηθώ σε ποιον γαλαξία έχει φτάσει ως την ώρα η επίλυση προβλημάτων.
Το παραπάνω συμπέρασμα ίσως είναι και αυθαίρετο γιατί ακόμα δεν έχω λύσει τα προβλήματά μου που σημαίνει πως είμαι σε πλήρη άγνοια και δεν δικαιούμαι να ομιλώ παρά μόνο να προσεύχομαι. Μήπως όμως αυτό απο την άλλη σημαίνει πως δεν έχω άνθρωπο του θεού στο σπίτι μου, το σόι μου, την γειτονιά μου, την πόλη μου την περιφέρειά μου, την χώρα μου την Ευρώπη τον πλανήτη και τον Γαλαξία μου; Λίγη βοήθεια.
Θερμή παράκληση λοιπόν στους Δέσποτες. Λίγη προσοχή και στον Γαλαξία μας ρε παιδιά. Το ξέρω οι Μαύρες Τρύπες λένε πως είναι μακριά αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Αυτοί οι άνθρωποι τεκμηριώνουν με τον καλύτερο τρόπο τους δημόσιους κατήγορους που τους θέλουν για σκοταδιστές. Και αυτοί είναι σπουδαίοι στο να λένε τι ακριβώς πρέπει να κάνεις και κυριολεκτώ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΠΟΙΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.
14 σχόλια:
Δλδ, τί ἤθελες νά κάνει;Νά τόν μαλώσει, νά τόν ἐλέγξει, νά τόν ἐπιπλήξει;Προσκεκλημένος του ἦταν....Βέβαια, ἡ στάση τοῦ σώματος μαρτυρεῖ ὅτι ἡ συγκατάβασή του δέν ἦταν καί τόσο .....συγκαταβατκή.....!
Καί τί λέει σήμερα; το μεγαλύτερο δώρο που έχει κάνει στους ανθρώπους είναι η Εκκλησία. Νά σού πώ φίλε. Δέν αγωνίζεται γιά τήν σωτηρία του. Είναι ήδη σωσμένος. Μέ τήν χειροτονία έλαβε τό Αγιο Πνεύμα. Είμαστε παθητικοί θεατές μιάς θείας κωμωδίας.
Δέν ξέρω ἄν ἔχει βεβαιότητα ἤ πληροφορία σωτηρίας.Πάντως ἀγωνίζεται ἐντός τῆς ἐκκλησίας, (ὅταν χρειάζεται ὁμολογεῖ τήν ἀλήθεια), ἀναπαύει πολύ καί δυσκολεμένο κόσμο, καί τό ἐξ' ἴσου σημαντικό:εἶναι ψεκασμένος....δικός μας δλδ....
῎Ας τον εὐλογημένε νά κάνει τό ἔργο του καί τόν ἀγῶνα του.Μακάρι νά ὑπῆρχαν στήν ᾿Αθήνα κι' ἄλλοι "σωσμένοι" σάν τό παπα Γιώργη.....
Ούτε βεβαιότης ούτε πληροφορία υπάρχει στήν οδό τής μετανοίας. Ισως γιά νανούρισμα νά είναι καλός. Νά μέ συγχωρείς φίλε αλλά ανήκει στήν κάστα αυτών πού ξέρουν καλύτερα νά λύνουν τά θέματα.Αλλο ο Θεός αδελφέ, άλλο ο Κύριος. Εντός ποιάς εκκλησίας αγωνίζεται; Ας είμαστε απαιτητικοί τουλάχιστον από τόν εαυτό μας. Ο θεός είναι καί αγάπη , ο Κύριος τί είναι;
᾿Αδελφέ, ἐπειδή τόν γνωρίζω, (δέν εἶμαι πνευματικοπαίδι, οὔτε "fan"), ξέρω ὅτι εἶναι ἀγωνιστής ἔχει ταπείνωση, ἔχει ἀγάπη στόν Θεό καί στόν ἄνθρωπο, ἄν καί πολύτεκνος ἔχει φιλομόναχο πνεῦμα, καί οἱ ἀντιδράσεις του ἐντός τῆς ἐκκλησίας γιά ὅλα τά δεινά πού βιώνουμε γίνονται μέ διάκριση (σέ καμμία περίπτωση δέν τά εὐλογεῖ).῾Η στάση του μοῦ θυμίζει τόν τρόπο τοῦ μακαριστοῦ πατρός Γεωργίου τοῦ Μετταληνοῦ, ὁ ὁποῖος ποτέ δέν εὐλόγησε καμμία ἐκτροπή τῆς διοικούσας ἐκκλησίας, καί ἄν καί συμφωνοῦσε ἀπόλυτα μέ τόν π. Θεόδωρο Ζήση δέν συμπορεύτηκε στόν τρόπο οὔτε βεβαίως καί μέ τούς ἀποτειχισμένους.....῞Οσον ἀφορᾶ σέ ποιάν ἐκκλησία ἀγωνίζεται;Μά σέ αὐτήν που άγωνίστηκε καί ὁ π, Γεώργιος.Γιά τόν ἄν ο Θεός - Κύριος εἶναι καί ἀγάπη θά ποῦμε ὅτι εἶναι ἀγάπη, εἶναι καί δικαιοσύνη.Μά καί η δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ ὅμως ....ἀγάπη εἶναι....
Καταλαβαίνω τί λές αδελφέ.Μεγάλωσα στήν επαρχία καί στόν καιρό μου ο κλήρος δέν είχε τήν αίγλη τού πνευματικού. Σήμερα είναι "εψηφισμένοι" πνευματικοί καί ενώ δέν υπάρχει πιά ενορία δημιουργούν έναν κύκλο καί μιμούμενοι τά μοναστήρια υποδύονται τούς ηγούμενους. Καταλαμβάνοντας τό κέντρο τού κύκλου. Καί ο παπα Γιώρης έζησε μέ τόν τίτλο τού Πνευματικού. Συνήθως ξεκινούν μέ έναν λόγο κάποιου Αγίου τόν οποίο ενδεχομένως έχουν γνωρίσε καί μάς βάζουν μπρός τό καθ' ομοίωσιν. Τό οποίο περιέχει τό πρωτείο καί τό αλάθητο. Εχουν δυσκολέψει τά πράγματα τής πίστεως φίλε αγαπητέ. Οι σχέσεις μας ακόμη καί στήν εκκλησία βασίζονται σέ αμοιβαίες προβολές πού εξασφαλίζουν κάποια οικειότητα.
Κατ' ἀρχήν νά εἰπῶ ὅτι ἡ περιγραφή σου (τοῦ "σύγχονου" χαρισματικοῦ πνευματικοῦ) φωτογραφίζει καί γνωστό (κοντινόν μας) ἀρχιερέα... Συμφωνῶ, ὅτι εἶναι μέγας πειρασμός, σέ κάθε νέο χαρισματικό - στόν λόγο καί στόν τρόπο - πνευματικό πού δημιουργεῖ ἕναν κύκλο πνευματικοπαίδων νά ὑποβάλει ἑαυτόν καί νά ὑποδύεται τόν γέροντα, "στάρετς" κλπ.Καί νομίζω ὅτι ἔχω ὑπ' ὄψιν μου περιπτώσεις (καί δέν εἶμαι σίγουρα ὁ μόνος)....Καί ἴσως νά εἶναι καί κανόνας ἰδίως στούς "ἀρχιμανδρίτας" προϊσταμένους ναῶν στίς ἐνορίες οἱ ὁποῖοι μή ἔχοντας ἐμπειρία μοναστηριοῦ (σχέση μοναχική, μαθητεία στήν ταπείνωση κλπ) γαλουχοῦνται παιδιόθεν (μέσα στίς ἐνορίες) στήν ἀρχιεραρική "διακονία"῾Οπότε τό νά καβαλήσει πλέον ὁ ἄνθρωπος τό καλάμι εἶναι νομοτέλεια....῾Η περίπτωση ὅμως τοῦ παπα Γιώργη εἶναι διαφορετική.Καί εὔχομαι (γιατί πάντα ὑπάρχει ὁ πειρασμός τῆς κενοδοξίας) νά συνεχίσει ἔτσι στό πνεῦμα τῆς ἀγάπης - εἰς Θεόν καί εἰς ἄνθρωπον - τό καλό ἔργο πού ἐπιτελεῖ!Καλημέρα, καλή Κυριακή!
Αμήν αδελφέ. Καλή Παναγιά. Κοντά μας είναι.
Αμήν, καλή Παναγιά!
Πάντως εγώ από το βιντεάκι του π. Νίκωνα βγάζω το συμπέρασμα πως οι Άγιοι πριν αγιάσουν πρώτα έλυσαν τα προβλήματα τα δικά τους, μετά της οικογένειας τους, μετά της ενορίας τους μετά της συνοικίας τους μετά του καλλικρατικού δήμου που υπάγονταν, μετά της περιφερειακής ενότητας, μετά της εκλογικής περιφέρειας, μετά της περιφέρειας της ίδιας, μετά της χώρας, μετά των Βαλκανίων, της Ευρώπης και κάπου εκεί λίγο ή μετά την λύση των προβλημάτων του πλανήτη αγίασαν. Καλά τους για τους δεσποτάδες δεν τολμώ να διανοηθώ σε ποιον γαλαξία έχει φτάσει ως την ώρα η επίλυση προβλημάτων.
Το παραπάνω συμπέρασμα ίσως είναι και αυθαίρετο γιατί ακόμα δεν έχω λύσει τα προβλήματά μου που σημαίνει πως είμαι σε πλήρη άγνοια και δεν δικαιούμαι να ομιλώ παρά μόνο να προσεύχομαι. Μήπως όμως αυτό απο την άλλη σημαίνει πως δεν έχω άνθρωπο του θεού στο σπίτι μου, το σόι μου, την γειτονιά μου, την πόλη μου την περιφέρειά μου, την χώρα μου την Ευρώπη τον πλανήτη και τον Γαλαξία μου; Λίγη βοήθεια.
Θερμή παράκληση λοιπόν στους Δέσποτες. Λίγη προσοχή και στον Γαλαξία μας ρε παιδιά. Το ξέρω οι Μαύρες Τρύπες λένε πως είναι μακριά αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Αυτοί οι άνθρωποι τεκμηριώνουν με τον καλύτερο τρόπο τους δημόσιους κατήγορους που τους θέλουν για σκοταδιστές. Και αυτοί είναι σπουδαίοι στο να λένε τι ακριβώς πρέπει να κάνεις και κυριολεκτώ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΠΟΙΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.
ΚΑΝΟΥΝ δυναμική ψυχοσύνθεση, ενισχύοντας τόν άνθρωπο ώστε νά αντέχει τό υπαρξιακό βάρος τής αμαρτίας καί τήν συμμετοχή του στήν κοινή μοίρα, προσφέροντας γιατροσόφια στό στύλ τής θεολογίας τού σώματος, εκπαιδεύοντας τήν βούληση γιά δύναμη τού κάθε μαραζωμένου, στόν δρόμο πού χάραξαν οι κάθε Λίβυοι. Μαγειρεύοντας μέ κρέμα καραμέλας τά βελανίδια τού ασώτου υιού ώστε νά αναβάλλει επ' άπειρον τήν επιστροφή του στόν Κύριο.
Φιλε 9:12 π.μ. Αυτό με τα βελανίδια που τα μαγειρεύεις με κρέμα καραμέλας, το βρήκα φοβερή, καλοκαιρινή ιδέα! Είναι δικής σου επινόησης ή το διαβασες στο Μαμαλάκη;;
Ξέχασες τά γουρούνια.
Πώς μπορώ να τα ξεχάσω τα γουρουνια;;;Τα βλέπω μπροστά μου στην τηλεόραση σε ΚΑΘΕ ΔΕΛΤΙΟ ειδήσεων και ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ...
Δημοσίευση σχολίου