Ο άλλος είναι ο παπα Φώτης Λαυριώτης, ο σύγχρονος σαλός. Διάβασα πρόσφατα, πώς ήταν τόσο γεμάτος με την χαρά του αγίου Πνεύματος, πού εθεάθη μία μέρα,λίγο μετά το Πάσχα, με την συνήθη φτωχική του περιβολή , να περπατά στον δρόμο έξαλλος και περιχαρής και να ψάλλει: Τον Κύριον υμνείτε και υπερυψούτε είς πάντας τους αιώνας. Και έκαναν ουρές τα αυτοκίνητα και άνοιγαν τα παράθυρα και τον χαιρετούσαν με ενθουσιασμό και αυτός έψαλλε και χτυπούσε την μαγκούρα του στον δρόμο να του κρατάει τον ρυθμό. Βίωνε αυτό πού λέει ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός: ου χωρά μου την χαράν η ψυχή...
από ανάρτηση μας στο ΦΒ
Read more: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/2017/06/blog-post_7.html#ixzz4jJ1Oqd6n
3 σχόλια:
Είναι τόσο ωραίες αυτές οι ευχές και όμως διαβάζονται συνήθως βιαστικά. Καλή η ψαλμωδία αλλά χρειάζεται και η ανάγνωση προσευχών και αποσπασμάτων από την Αγία Γραφή με τρόπο κατανοητό, ακόμα και επεξηγηματικό. Πολύ ωραία αποσπάσματα και ευχές έχει και η ακολουθία του ευχελαίου.Αλλά και αυτή συνήθως διαβάζεται βιαστικά. Κρίμα για τα διαμάντια της πίστης μας.Δεν αξιοποιούνται όπως πρέπει.
Ο παπα Φώτης ήταν πλανεμένος;
Πώς προκύπτει αυτό;
Δημοσίευση σχολίου