Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2024

Οι ειδωλολάτρες λατρεύουν το σεξ και το σώμα. Οι Χριστιανοί λατρεύουν τον Θεό και μετά έρχεται η Fiducia supplicans ... και διχάζει την Εκκλησία.

από τον πατέρα Kevin M. Cusick

Δημοσιεύτηκε στην αμερικανική εφημερίδα The Wanderer

μεταφρασμένο και δημοσιευμένο στον ιστότοπο του Sabino Paciolla



Victor Manuel Fernandez (Tucho)

Οι ειδωλολάτρες λατρεύουν το σεξ και το σώμα. Οι Χριστιανοί λατρεύουν τον Θεό. Μόνο. Η πορνογραφική λατρεία, η οποία έχει καταλάβει την εξουσία στη Ρώμη, και η οποία επικεντρώνεται στη σεξουαλική πράξη και το σώμα σε σχέση με τη συνουσία, απαγορεύεται ως αμαρτωλή για τους Χριστιανούς.

Επιδιώκουν οι παράγοντες της αταξίας και της ανατροπής στο Βατικανό να αντικαταστήσουν την αληθινή πίστη με την ειδωλολατρία μιας σεξουαλικής λατρείας;
Η λατρεία του σώματος και της σεξουαλικής λειτουργίας εκτός γάμου και τεκνοποίησης είναι παγανιστική. Οι ειδωλολάτρες είναι κλειστοί στη φύση, εκτός από την Αποκάλυψη. Οι παγανιστικές λατρείες στερούνται το υπερφυσικό, φυλακισμένες στην «αιώνια επιστροφή» των εποχών, τη γέννηση και τον θάνατο.
Οι χριστιανοί, από την άλλη, διατηρούν πάντα ευλαβική και αγνή στάση και συμπεριφορά απέναντι στον ιερό δεσμό του γάμου. Τα πάντα υπόκεινται στην ιερότητα της ζωής χωρίς την οποία δεν μπορεί κανείς να εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού.

Ο«Tucho», ο άνθρωπος που ο Φραγκίσκος έθεσε επικεφαλής του δόγματος στη Ρώμη, [Ο ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΣΕ ΜΑΣ] φαίνεται τώρα να είναι συγγραφέας πολλών κειμένων για τη σεξουαλική λειτουργία και τήν λατρεία του σώματος. Πρώτα το βιβλίο για τα φιλιά. Αρνήσεις και στη συνέχεια παραδοχές. Μετά οι οργασμοί. Αυτή τη φορά, παραδοχή και δήλωση ότι «ο Φραγκίσκος ήξερε». Τώρα, περισσότερα. Άλλα κείμενα έχουν προκύψει που καταδεικνύουν μια εμμονή με το σεξ για όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Από έναν άγαμο άνδρα.
Επιτρέψτε μου να σας πω. Αυτοί οι ανεστραμμένοι στοχασμοί για τη σεξουαλική λειτουργία είναι μεμονωμένοι και αντίθετοι με την εντολή του Δημιουργού για ζωή και τεκνοποίηση, προς την έγχυση μιας αθάνατης ψυχής σε ένα άλλο «imago Dei».

Κατηγορούνται οι ομοφυλόφιλοι με τους οποίους περιβάλλεται ο Φραγκίσκος στη Ρώμη ότι έσπειραν την Εκκλησία με μια εξωγήινη σεξουαλική λατρεία; Τα στοιχεία που συσσωρεύονται είναι αναμφισβήτητα: αυτοί οι πράκτορες του κακού, με επικεφαλής τον «Τούχο», μπορεί να μην είναι καθόλου Χριστιανοί.

Επίσκοποι, ιερείς και πιστοί σε όλο τον κόσμο έχουν απορρίψει την προσπάθεια του Tucho να ευλογήσει μια ομοφυλοφιλική σεξουαλική λατρεία εντός της Εκκλησίας μέσω της Fiducia Supplicans, ένα έγγραφο νεκρό κατά την άφιξη. Όλες οι ευχές και τα έγγραφα που παράγει το Βατικανό δεν θα κάνουν ποτέ 
τόν αμοιβαίο αυνανισμό, κάτι που συμβαίνει όταν δύο άνδρες ή δύο γυναίκες προσομοιώνουν το σεξ, ισότιμο ή υποκατάστατο της συμπληρωματικής και γόνιμης ένωσης που επιθυμεί ο Θεός στη δημιουργία, ενός ανύπαντρου άνδρα μέ μιά ελεύθερη γυναίκα.

Οι Χριστιανοί δεν απολαμβάνουν ούτε συζητούν το σεξ ως ψυχαγωγία. Οι Χριστιανοί δεν χρησιμοποιούν πορνογραφικά βίντεο ή εικόνες. Οι Χριστιανοί δεν επιτρέπουν καν να συζητούνται αυτά τα πράγματα. Η αγνότητα είναι συστατικό της χριστιανικής πίστης και ηθικής. Η αγνότητα αποφεύγει να αντιμετωπίζει τα σεξουαλικά ζητήματα του γάμου με περιστασιακό τρόπο. Μεγάλη ιστορία: Ό,τι συμβαίνει στην κρεβατοκάμαρα πρέπει να παραμένει στην κρεβατοκάμαρα. Η οικειότητα της αποκλειστικής σχέσης που μοιράζονται μόνο οι σύζυγοι, και όλα όσα απορρέουν από αυτήν, πρέπει να παραμείνει ιδιωτικό ζήτημα μεταξύ των συζύγων. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν οι συζητήσεις με γιατρό για λόγους υγείας ή γονιμότητας ή, αν χρειαστεί, εντός της σφραγίδας του εξομολογητηρίου.

Η Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας ασχολείται με το θέμα της αγνότητας στο πλαίσιο της έκτης εντολής «Μη μοιχεύσεις».

«Αγνότητα σημαίνει την επιτυχή ενσωμάτωση της σεξουαλικότητας μέσα στο άτομο και συνεπώς την εσωτερική ενότητα του ανθρώπου στο σωματικό και πνευματικό του είναι. Η σεξουαλικότητα, στην οποία εκφράζεται η αναγωγή του ανθρώπου στον σωματικό και βιολογικό κόσμο, γίνεται προσωπική και αληθινά ανθρώπινη όταν ενσωματώνεται στη σχέση του ενός ατόμου με τον άλλο, στο πλήρες αμοιβαίο δώρο και σε όλη τη ζωή ενός άνδρα και μιας γυναίκας». «Η αρετή της αγνότητας λοιπόν περιλαμβάνει την ακεραιότητα του ατόμου και την ακεραιότητα του δώρου» (CCC, n. 2337).

Με άλλα λόγια, η αγνότητα στο γάμο είναι μέρος της «αποκλειστικής» σχέσης μεταξύ συζύγων. Η εχεμύθεια που διατηρούν για τις λεπτομέρειες της σχέσης τους υποστηρίζει την ιερότητά της και μαρτυρεί την αμοιβαία αγάπη τους. Τα θέματα που σχετίζονται με τη φυσική ένωση άνδρα και συζύγου στη σεξουαλικότητα δεν ανήκουν σε σχέσεις εκτός του συζυγικού δεσμού ή σε σχέσεις μεταξύ ανύπαντρων. Οι φυσικές πτυχές του ατόμου, μεταξύ όλων των ανθρώπων σε σχέσεις, περιλαμβάνουν πολλές διαφορετικές πτυχές της σωματικότητας, αλλά πάντα αποκλείουν εκείνες που σχετίζονται άμεσα με την ενότητα και τη γονιμότητα των παντρεμένων ζευγαριών.

Ο Άγιος Παύλος απευθύνεται στη χριστιανική κατανόηση της σημασίας και του τέλους του σώματος στην Α' Κορ . κεφάλαιο 7, στίχοι 1-7.

«Τώρα, για τα θέματα για τα οποία έγραψες. Καλό είναι ο άντρας να μην αγγίζει τη γυναίκα. Λόγω όμως του πειρασμού της ανηθικότητας, ας έχει ο καθένας τη γυναίκα του και κάθε γυναίκα τον άντρα της. Ο σύζυγος πρέπει να δίνει τα συζυγικά του δικαιώματα στη γυναίκα του, το ίδιο και η γυναίκα στον άντρα της. Πράγματι, η σύζυγος δεν κυβερνά το σώμα της, αλλά ο άντρας της. ομοίως, ο σύζυγος δεν κυβερνά το σώμα του, αλλά η γυναίκα του. Μην αρνείστε ο ένας τον άλλον, εκτός ίσως από αμοιβαία συμφωνία για κάποιο χρονικό διάστημα, να αφιερωθείτε στην προσευχή. αλλά μετά συνέλθετε ξανά, για να μη σας δελεάσει ο Σατανάς λόγω έλλειψης αυτοκυριαρχίας. Το λέω κατά παραχώρηση, όχι κατά εντολή. Μακάρι να ήταν όλοι σαν εμένα. Αλλά ο καθένας έχει ένα ιδιαίτερο δώρο από τον Θεό, ένα του ενός και του άλλου».

Ο Άγιος Παύλος ξεκαθαρίζει ότι ένας άντρας δεν «αγγίζει» μια γυναίκα με την οποία δεν είναι παντρεμένος. Η αγνότητα αναγνωρίζει επίσης ότι οποιαδήποτε συνομιλία, γραπτή επικοινωνία ή άλλη ενέργεια που «αγγίζει» ζητήματα που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα πρέπει να αποφεύγεται καθώς είναι ασυμβίβαστη με την ιερότητα που αρμόζει σε κάθε κλίση..

Στους Εφεσίους 5, στίχοι 1-6, ο συγγραφέας εμβαθύνει στο ζήτημα της αγνής συμπεριφοράς που περιλαμβάνει σκέψεις, λόγια και πράξεις, όλα προκύπτοντα από τη μίμηση του Χριστού και την έκφραση αγάπης.

«Γίνεστε λοιπόν μιμητές του Θεού, ως αγαπημένα παιδιά. Και να περπατάτε με αγάπη, όπως μας αγάπησε ο Χριστός και έδωσε τον εαυτό του για εμάς, ως προσφορά και ευωδιαστή θυσία στον Θεό, αλλά η πορνεία και κάθε ακαθαρσία ή πλεονεξία δεν πρέπει να μνημονεύονται μεταξύ σας, όπως αρμόζει στους αγίους. Ας μην υπάρχει βρωμιά, καμία φλυαρία, καμία επιπολαιότητα, που δεν είναι κατάλληλη. Αλλά ας γίνει αντ' αυτών η ευχαριστία. Να είστε βέβαιοι γι' αυτό: κανένας πόρνος, κανένας ακάθαρτος, κανένας φιλήδονος (δηλαδή ειδωλολάτρης) δεν έχει καμία κληρονομιά στη Βασιλεία του Χριστού και του Θεού. Μην σας παραπλανήσει κανείς με κενά λόγια, γιατί είναι εξαιτίας αυτών των πραγμάτων η οργή του Θεού έρχεται και χτυπά τα παιδιά της ανυπακοής».

Όχι μόνο η αποφυγή της πορνείας, αλλά και όλων των πραγμάτων που εμπίπτουν στην κοντινή περίσταση της αμαρτίας της πορνείας ή της μοιχείας, διατηρεί την αγιότητα που αρμόζει στη λατρεία του Θεού και στο να ζούμε ως μιμητές Του. Η παγανιστική πορνογραφία στη Ρώμη ανησυχεί επίσης εκείνους που γνωρίζουν τα περιγράμματα των σεξουαλικών κακοποιών και τη συμπεριφορά περιποίησης που προειδοποιεί για πιθανή κακοποίηση. Η απόρριψη της αγνότητας επιτρέπει επίσης την παιδεραστία. Οι επιζώντες της σεξουαλικής κακοποίησης κληρικών έχουν εκφράσει ανησυχία για το βιβλίο με τίτλο "Μυστικό Πάθος: 
Πνευματικότητα και αισθησιασμός" του Φερνάντεζ. Αναφέρονται σε πρόσφατο άρθρο του Our Sunday Visitor.

«Ήταν απολύτως ενοχλητικό και αηδιαστικό», είπε ένα θύμα σεξουαλικής κακοποίησης για το βιβλίο του 1998 που ανακαλύφθηκε πρόσφατα. «Έφερε πίσω πολλά πράγματα σχετικά με την κακοποίησή μου, επειδή μερικά από τα πράγματα που διάβασα ήταν παρόμοια με αυτά που έλεγε ο βιαστής μου – ένας συνδυασμός κακοποίησης με πράγματα πνευματικής φύσης».

«Η Teresa Pitt Green του Spirit Fire, ενός χριστιανικού δικτύου αποκαταστατικής δικαιοσύνης, ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από την αφήγηση του Fernández για μια συνομιλία με ένα 16χρονο κορίτσι.

«Οι παραβιάσεις των ορίων είναι ανησυχητικές», είπε η Pitt Green: «ψυχολογικά, δυνητικά σωματικά, σίγουρα από πνευματική άποψη, κανονικοποιώντας ορισμένα πράγματα για ανθρώπους που πιθανώς δεν το γνωρίζουν καν».

Το άρθρο του OSV υπενθυμίζει ότι στο βιβλίο του The Art of the Kiss, που περιγράφεται ως κατηχητικό κείμενο για εφήβους, ο καρδινάλιος DDF Fernandez «δημοσίευσε τέσσερα από τα ερωτικά του ποιήματα».

Η συμπεριφορά ενός καθολικού ηγέτη και ιεράρχη με υποδειγματική ηθική, ή μάλλον ενός κακού, σεξουαλικής εμμονής δαίμονα που δεν θα είχε τα προσόντα ούτε για μια παγανιστική λατρεία για τη γονιμότητα στην αρχαία Ρώμη;
Αφήνω την απόφαση σε εσάς.


Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΙ ΔΉΛΩΣΑΝ ΌΤΙ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ.
ΕΧΕΙ ΛΕΡΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ. ΟΠΩΣ ΟΛΗ Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ. ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: