Ὁ Περιστερίου σιωπᾶ διὰ τὸν Ἐσταυρωμένον
Γράφει ὁ Παναγιώτης Κατραμάδος, Θεολόγος
Ἀναγνώστης τοῦ «Ο.Τ.» ἐσχολίασε τὰ ἀκόλουθα διὰ τὸ ἄρθρον «Διατί ὁ Περιστερίου ἀφαιρεῖ τόν Τίμιον Σταυρόν;»:
«Εἶναι ἐνδιαφέρον ὁ Μητροπολίτης καὶ ὁ ἀρθρογράφος νὰ μᾶς προσκομίσουν τὶς πηγὲς καὶ τὰ στοιχεῖα, μὲ βάση τὰ ὁποῖα τεκμηριώνεται ὅτι ἡ τοποθέτηση τοῦ Ἐσταυρωμένου στὴν Ἁγία Τράπεζα εἶναι ὑπόθεση τῶν 100 τελευταίων ἐτῶν προτοῦ νὰ πᾶμε στοὺς θεολογικοὺς λόγους καὶ τὴ σημασία τους. Γιατί ἱστορικὴ ἔρευνα ἀπὸ τὸ 1932-33 ἔχει ἀποδείξει ὅτι αὐτὸ συνέβη αἰῶνες πρίν, μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1491 καὶ 1561. Παρατίθεται ἡ πηγή: Δελτίον XAE 1 (1932), Περίοδος Γ’· Σελ. 135 – 140».
Εἶναι μᾶλλον ὑποχρέωσις τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὁ ὁποῖος καὶ προβαίνει εἰς τὴν ἀφαίρεσιν τοῦ Τ. Σταυροῦ, καὶ ὄχι ἰδική μας, νὰ ἐξηγήση εὐθέως τὰ κίνητρά του καὶ νὰ τεκμηριώση αὐτὴν τὴν καινοτομίαν του. Δίδεται ὅμως ἡ εὐκαιρία μέσῳ τοῦ ἀνωτέρω σχολίου νὰ ἐμβαθύνωμεν εἰς τὸ ὅλον ζήτημα.
ΑΚΤΙΝΕΣ: Ὁ Περιστερίου σιωπᾶ διὰ τὸν Ἐσταυρωμένον (aktines.blogspot.com)
ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ... ΕΝΩ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ.
Κατὰ τὸ συλλείτουργον τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας μὲ τὸν Ψευδοκιέβου ο Πατριάρχης εἶπε καὶ τὰ ἀκόλουθα:
«Οἱ ἐκ Βορρᾶ ἀδελφοὶ λησμονοῦν σκοπίμως τὴν μεγάλη εὐεργεσία τῶν Πρεσβυγενῶν Πατριαρχικῶν Θρόνων τῆς Ἀνατολῆς, πρωτίστως τῶν Ἀποστολικῶν Θρόνων Κωνσταντινουπόλεως καὶ Ἀλεξανδρείας, πρὸς ἐκχώρηση τῆς αὐτοκεφαλίας καὶ τῆς Πατριαρχικῆς τιμῆς καὶ ἀξίας στὴν Ἐκκλησία τῶν Ρῶς, κατόπιν τῶν ἀσφυκτικῶν πιέσεων τοῦ μονάρχου τοῦ Ρωσικοῦ βασιλείου, Τσάρου Φιοντὸρ Α’ Ἰωάννοβιτς (1557-1598). Λησμονοῦν ἐπιλεκτικῶς ὅτι διὰ τῶν ὑπογραφῶν τῶν μαρτυρικῶν Προκατόχων μας, ἀοιδίμων Ἱερεμίου Β’ τοῦ Τρανοῦ Κωνσταντινουπόλεως (1536-1595) καὶ Ἁγίου Μελετίου τοῦ Πηγὰ Ἀλεξανδρείας (1550-1601), ἐπέχοντος τότε καὶ τὸν τόπον τοῦ Πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἰωακείμ, μὲ τὴ συμμετοχὴ καὶ τοῦ Ἱεροσολύμων Σωφρονίου, ἔλαβαν τὴν πολυπόθητη αὐτοκεφαλία τοὺς κατὰ τὴν Μείζονα Σύνοδο, ἡ ὁποία συνῆλθε στὶς 12 Φεβρουαρίου 1593 στὸ Ναὸ τῆς Θεοτόκου Παραμυθίας Κωνσταντινουπόλεως, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Ἁγίου Μελετίου Πηγά.
Λησμονοῦν ἀνευλαβῶς ὅτι ὁ Ἅγιος Προκατοχὸς μᾶς εἰσηγήθη τελικῶς, κατὰ τὴν Ὑπερτελὴ ἐκείνη Σύνοδο, τὴν ἀναβίβαση τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας σὲ Πατριαρχεῖο καὶ τὴν κατάταξη αὐτῆς ὡς ὁμοταγοὺς καὶ συνθρόνου μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τὴν ἄσκηση ἀπ’ αὐτὴν Κανονικῆς ἐνορίου δικαιοδοσίας ἐπὶ τῆς Ρωσίας καὶ τῶν ὑπερβόρειων χωρῶν, τὴν κατάταξη στὴ πέμπτη σὲ πρεσβεία θέση τῆς μετὰ τὸ παλαίφατο Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων καὶ τὴν προσφώνηση τοῦ Προκαθημένου αὐτῆς ὡς «Πατριάρχου Μοσκόβου καὶ πάσης Ρωσίας καὶ τῶν ὑπερβορείων μερῶν».
ΑΚΤΙΝΕΣ: Ἡ εὐγνωμοσύνη εἶναι ἐκκλησιολογικὸν κριτήριον; (aktines.blogspot.com)
ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΡΑΣΥΤΑΤΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΚΑΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΝΕΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΕΣΤΗΣΕ ΣΤΟ ΠΟΔΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ.
Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΧΕΙ ΤΥΦΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΔΡΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΑΥΤΗ Η ΕΥΚΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΣΠΙΘΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΩΤΗΡΙΑΣ.
1 σχόλιο:
Τό ἀφήνει νά ξεχαστεῖ τό θέμα.. γι' αὐτό σιωπᾶ...
Νά μήν τόν ἀφήσουμε ὅμως νά τό ξεχάσει.
Αὐτό θέλουν. Ἄς διαμαρτυρυθοῦμε γιά κάτι.. ἀρκεῖ νά τό ξεχάσουμε..
Καί στήν Λαμία εἶχε γίνει τό ἴδιο πρίν λίγο καιρό.
Νά σᾶς ἀναφέρω τά κοινά σημεῖα.
Οἱ δύο μητροπολίτες εἶναι φίλοι (τέλος πάντων).
Ὁ νῦν πρωτοσύγκελος Περιστερίου (πού συνέβη ἡ ἀφαίρεση τοῦ Ἐσταυρωμένου) π. Ἄγγελος Ἀνθόπουλος ἦταν τότε πρωτοσύγκελος Φθιώτιδος. Τυχαῖο; Δέν νομίζω..
Ὅταν ἐρωτήθη ὁ π. Ἄγγελος, μᾶς εἶπε ἀκριβῶς τό ἴδιο.. ὅτι ἔχει ἔρθει ἀπό τούς παπικούς καί εἶναι τά τελευταῖα δέκα χρόνια.. Δηλαδή αὐτό τούς πείραξε! Ὅτι μπαινοβγαίνουν οἱ παπικοί καί οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί στίς ἐκκλησίες μας δέν πειράζει.. Ὤ τῆς ὑποκρισίας!!
Στήν Λαμία τόν ξανατοποθετήσανε, ἀλλά ὄχι τόν ἴδιο σταυρό. Ἕναν ζωγραφιστό Ἐσταυρωμένο.
Δημοσίευση σχολίου