«Η ΧΙΜΑΙΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» - Ρομπέρτο ​​Πεκιόλι

 Η χίμαιρα είναι σήμερα για την εξουσία, ένα τέρας που πρέπει να σκοτωθεί, για την επιστήμη μια ευκαιρία να επανασχεδιάσει τη φύση και για τους ανθρώπους ένα όνειρο που εξαφανίζεται μαζί με τη δευτερεύουσα υπηρέτριά της, τήν δημοκρατία. 

Η χίμαιρα ήταν μυθολογικό πλάσμα αρχαίων λαών. Για τον Όμηρο «ήταν ένα τέρας θεϊκής καταγωγής, μέ το κεφάλι ενός λιονταριού, το στήθος μιας κατσίκας και τήν ουρά ενός δράκου. και από το στόμα του έριχνε τρομερές φλόγες φωτιάς». (Ιλιάδα, βιβλίο VI, 180-183). Η σύγχρονη βιολογία έχει ενημερώσει το προφίλ: η χίμαιρα είναι ένα ζώο με δύο ή περισσότερους διαφορετικούς πληθυσμούς κυττάρων 

Ο Βελλεροφόντης σκοτώνει τη Χίμαιρα

γενετικά διακριτούς που προέρχονται από διαφορετικούς ζυγώτες. Είναι πάντα τέρατα. Μεταφορικά, η χίμαιρα είναι μια αβάσιμη ιδέα, ένα μάταιο όνειρο, μια παράξενη, ουτοπική ονειροπόληση. Η χίμαιρα του παρόντος είναι, δυστυχώς, η ελευθερία. Για την εξουσία είναι ένα τέρας που σκοτώνεται, για την επιστήμη μια ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευτεί κανείς για να επανασχεδιάσει τη φύση, για εμάς -τους απλούς ανθρώπους- είναι ένα όνειρο που εξαφανίζεται μαζί με τη μικρότερη δούλη της, τη δημοκρατία.

Ελευθερία σκέψης και έκφρασης συμπιεσμένη, ελευθερία κίνησης, σάν κύριος του εαυτού σου ξεκινώντας από το φυσικό σώμα, σοβαρά περιορισμένη. Μπορεί να είναι ο ιός, αλλά η αναδημιουργία της ελευθερίας τελείωσε. Ο πρίγκιπας Αντόνιο Ντε Κέρτις, γνωστός και ως Τοτό, θα αναφωνούσε, μπροστά σε όποιον ισχυριζόταν ότι αυτός ήταν ο καλύτερος και ο πιο ελεύθερος κόσμος, «κάνε μου τη χάρη!». Οι καιροί είναι τόσο άσχημοι που μπορούν να έρθουν αντιμέτωποι μόνο με την ανάλαφρη καρδιά των κωμικών, των μοναδικών τυχερών που, γελώντας, μπορούν να πουν την αλήθεια. Κάθε όριο έχει μια υπομονή, έλεγε με το στραβό του χαμόγελο ο πρίγκιπας του Βυζαντίου, βασιλιάς του γέλιου. Μεταξύ ανδρών και δεκανέων (οι κομφορμιστές και οι δουλοπρεπείς μάζες) ίσως θα επαναλάμβανε: και μετά λένε ότι κάποιος ρίχνεται προς τα αριστερά! Θα έπρεπε να ριχτούμε στα δεξιά, αν η πολιτική δεξιά εγκατέλειψε τη γοητεία της για τον φιλελευθερισμό και έπαψε να γαργαλάει, για βραχυπρόθεσμους υπολογισμούς, τον χειρότερο ατομικιστικό εγωισμό.

Το γεγονός είναι ότι η ελευθερία έχει γίνει πραγματικά χίμαιρα. Το χωνί κρατιέται στο στενότερο άκρο του ενάντια σε λαούς και άτομα, ενώ οι ολιγαρχίες της εξουσίας σφίγγουν καθημερινά τη λαβή τους. Απόδειξη δίνει η λεγόμενη «μεγάλη επανεκκίνηση», (TPI) όρος που δεν ξέρουμε ή θέλουμε να μεταφράσουμε στη γλώσσα του Δάντη, που σημαίνει νέα αρχή, ακύρωση για να ξαναρχίσουμε σε νέες βάσεις. Όλα αποφασίστηκαν από τα πάνω, από μια χούφτα αρχόντων των οποίων οι κυβερνήσεις -οι αυτοαποκαλούμενοι δημοκράτες- είναι η ένοπλη πτέρυγα. Το τραγουδούν και το παίζουν: η αλαζονεία τους φτάνει στο σημείο να προσποιούνται ότι εναντιώνονται στον εαυτό τους.

Ο Klaus Schwab, ιδρυτής και διευθυντής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, είπε ότι η μεγάλη επανεκκίνηση πρέπει να εγκαταλείψει τον νεοφιλελευθερισμό. Σφιχτά πρόσωπα πέρα ​​από κάθε σύγκριση, οι κήρυκες της Νέας Παγκόσμιας Τάξης τολμούν να πουν χωρίς να κοκκινίζουν από ντροπή ότι «ο φονταμενταλισμός της ελεύθερης αγοράς έχει διαβρώσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και την οικονομική ασφάλεια, έχει εξαπολύσει έναν δρόμο πλήρους απορρύθμισης και καταστροφικού φορολογικού ανταγωνισμού και έχει επιτρέψει την άνοδο σε νέα, τεράστια παγκόσμια μονοπώλια». Επειδή ξέρουμε για ποιον μιλάει ο Schwab, ένα ρίγος κυλάει στη ράχη μας. Προσποιούνται ότι αντιτίθενται στον εαυτό τους για να επιβάλουν μια ακόμη πιο καταστροφική ατζέντα, στην οποία, με το πρόσχημα του ιού και την ενάρετη αιτιολόγηση μιας οικολογικής οικονομίας - το βασικό επίθετο είναι η βιώσιμη - θα σκουπίσουν ό,τι απομένει από ιδιωτικό εισόδημα και ελεύθερη οικονομία, με συνέχιση της διάδοσης πλαστών/εικονικών πολιτικών δικαιωμάτων και περιορίζοντας σταδιακά τους χώρους της συγκεκριμένης, πολιτικής, ελευθερίας σκέψης, γνώμης και έκφρασης.

Για όσους δεν συμφωνούν, μια κόκκινη κάρτα και ένα σήμα ατιμίας: αρνητής, διασπορέας ψεύδους, συνωμοσιολόγος, λαϊκιστής κ.λπ. Το εργαστήριο των λέξεων είναι πάντα ανοιχτό και πρέπει να συνηθίσουμε να ερμηνεύουμε τις ομιλίες της εξουσίας ανάποδα, όπως το παιδικό παιχνίδι που λέμε πάντα το αντίθετο από αυτό που βλέπουμε και σκεφτόμαστε. Η διπλή σκέψη του Όργουελ μας δίδαξε αυτό: η αλήθεια είναι ένα ψέμα.

20 Ιανουαρίου 2020, Νταβός: Ο Klaus Schwab, ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, καλωσορίζει την Ursula von der Leyen, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην αγκαλιά του πριν από την έναρξη της ετήσιας διάσκεψης του WEF. Κοιτάξτε το πρόσωπό της: ταπεινή μαθήτρια του Μεγάλου Μαγίστρου. Η συνάντηση του φόρουμ θα είναι από τις 21 Ιανουαρίου 2020 έως τις 24 Ιανουαρίου 2020. (Φωτογραφία: dpa)

«Ο φονταμενταλισμός της ελεύθερης αγοράς έχει διαβρώσει τα δικαιώματα των εργαζομένων και την οικονομική ασφάλεια, έχει εξαπολύσει έναν δρόμο πλήρους απορρύθμισης και καταστροφικού φορολογικού ανταγωνισμού και επέτρεψε την άνοδο μαζικών νέων παγκόσμιων μονοπωλίων». (Klaus Schwab, ιδρυτής και διευθυντής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ).

Φαίνεται να τροφοδοτούν τη συνωμοτική φαντασία ημών των επαναστατών. Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), το «κόμμα του Νταβός», κάνει λόγο για «νέα αρχή». Οι πρωταγωνιστές, οι dramatis personae (τα δραματικά πρόσωπα) αυτού του θεάτρου για τη χρήση των υποκειμένων είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, με επικεφαλής τη διφορούμενη αγγελική φιγούρα της Ursula Von der Leyen, τις Ηνωμένες Πολιτείες της επερχόμενης κυβέρνησης Μπάιντεν (έχουμε ξανά έναν φίλο στις ΗΠΑ, είναι η δήλωση της Ούρσουλα), το Ίδρυμα του Μπιλ Γκέιτς, των άλλων υπερπλούσιων (σημαίνει κάτι το όνομα Σόρος;), ο Τζον Κέρι, πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ αναστημένος από τον πολιτικό τάφο, επιτομή των «καλών» Αμερικανών, οι ψηφοφόροι του Μπάιντεν, συν άλλους κυρίους από τον χρηματοπιστωτικό θόλο και τη Σίλικον Βάλεϊ (η δύναμη της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας- fintech power).

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, με γαλήνη και θράσος, μας πείθουν ότι είναι πρόθυμοι, για το καλό μας και όλου του κόσμου, να μας οδηγήσουν σε μια νέα ευτυχία φτιαγμένη από πρόοδο. Ένα βήμα πίσω, φαίνεται να μας λένε με ένα κλείσιμο του ματιού, γιά να πάμε δύο ή εκατό μπροστά. Μας προσφέρουν ένα μεγαλεπήβολο «restart», αρκεί να σβήσουμε – μηδενίσουμε/επανεκκινήσουμε – τα πάντα. Εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας με συγκίνηση, προφέροντας ένα όχι που δεν θα ωφελήσει σε τίποτα. Είναι κύριοι των πάντων, ειδικά του χειραγωγημένου μυαλού μας και σήμερα και του σώματός μας χάρη στον ιό –για τον χρυσό, μια ευλογία– το απρόσβλητο, αδιόρατο  μικρό ον που αναδύθηκε, λένε, από μια ανυποψίαστη νυχτερίδα. Από τη μια πλευρά οι μεταμοντέρνοι φεουδάρχες, από την άλλη οι δουλοπάροικοι.

Υποκείμενοι σε μια απελπιστική κατάσταση, χάνουμε την αίσθηση των πραγμάτων και περιπλανιόμαστε στους δρόμους χωρίς τάξη, ο καθένας μόνος του. Δεν γίνεται: το παραγγέλνει η γλυκιά Ούρσουλα με τα μάτια υγρά από δάκρυα αλληλεγγύης. «Με τόσους πολλούς ανθρώπους να κάνουν τόσες πολλές θυσίες, είναι απαραίτητο να μεταφέρουμε μια κατεύθυνση και ένα αίσθημα ελπίδας». Ποιος θα το κάνει; Και πάλι κύριοι, το κλειδί βρίσκεται στα λόγια του προέδρου: «ανακαλύπτουμε ξανά την αξία της παγκόσμιας συνεργασίας». Μοχθηρή δήλωση: καμία διεθνής συνεργασία, γιατί προϋποθέτει έθνη, κυβερνήσεις και φυσικά ανθρώπους. Όχι, μας επιβάλλουν, ευγενικά, την κυριαρχία των παγκοσμιοποιητικών θεσμών απαλλαγμένων από την ψήφο και τη λαϊκή συναίνεση. Αυτή είναι η ιδέα τους για την ελευθερία.

Εμβόλιο κατά του Covid

Η χίμαιρα είναι σήμερα ένα τέρας που πρέπει να σκοτωθεί για την εξουσία, για την επιστήμη μια ευκαιρία να επανασχεδιάσει τη φύση και για τους ανθρώπους ένα όνειρο που εξαφανίζεται μαζί με τη μικρότερη υπηρέτρια της, τη δημοκρατία !

Χρειαζόμαστε μια νέα αρχή αφού μας έσυραν στη φτώχεια και τον τρόμο και ευδοκίμησαν/πλούτισαν στη σύγχυσή μας. Τώρα λοιπόν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τα πάντα για να βγούμε από τον λαβύρινθο. Ριγμένοι σε μια άβυσσο χωρίς ελπίδα, χωρίς δύναμη μπροστά σε ένα τέρας που μας κατατρώει με τη συνεργασία μας (το σύστημα «τους»), μόνο οι ολιγάρχες μπορούν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο. Όπως στο παραμύθι του Πινόκιο, είναι η γάτα και η αλεπού, «μπορείς να μας εμπιστευτείς». Σύμφωνα με την Von der Leyen ως γλωσσολόγο, « υπάρχει μια παλιά λέξη που έχει εξαφανιστεί εδώ και καιρό από το λεξικό που απεικονίζει ακριβώς πού βρισκόμαστε. Είναι η αγγλική λέξη respair, που σημαίνει την επιστροφή στην ελπίδα μετά την απόγνωση ». Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες: θέλουν να μας βγάλουν από το τέλμα στο οποίο μας έχουν ρίξει. Timaeus danaos et dona ferentes (Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας), φοβάμαι τους Έλληνες και τα δηλητηριασμένα δώρα τους. Είναι η μεγάλη επαναφορά/επανεκκίνηση, δηλαδή το νέο μεγάλο ψέμα, και η ανάκαμψη έχει μια ορισμένη συνάφεια.

Ο θόλος μάς έχει στο χέρι του και επιβεβαιώνει την επείγουσα ανάγκη υλοποίησης των σχεδίων του, βαμμένων σε χρώματα ουράνιου τόξου: δεν μπορούμε να περιμένουμε την επόμενη κρίση, γιατί - εδώ ο τόνος της Ούρσουλας, της παγκοσμιοποιημένης Βαλκυρίας, γίνεται πιο απειλητικός και παιδαγωγικός, με έναν κατηγορηματικό δείκτη - "δεν είναι σαφές αν έχουμε πάρει το μάθημά μας" . Εδώ είναι η δασκάλα της κυβέρνησης Κόντε: για όλα φταίμε εμείς, ο απείθαρχος λαός που δυσπιστεί απέναντι στις αρετές της παγκοσμιοποίησης. Το επείγον δεν είναι δικό μας, εκτός από τον ιό: η βιασύνη είναι δική τους, αυτή που θα κάνει την κυριαρχία ακόμα πιο ακλόνητη. Δεν ζούμε "μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία", όπως επαναλαμβάνουν αυτοί, οι εχθροί μας. Μας έχουν ξεγελάσει πάρα πολλές φορές με τον ίδιο λόγο, χίλιες φορές έχουν μηδενίσει το κοντέρ της ιστορίας εναντίον μας. Είναι ξεκάθαρο ότι ο στόχος αυτών που ασκούν την εξουσία είναι η κυριαρχία. Πώς αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε το καπρίτσιο, την κακή αυθαιρεσία εκείνων που εμποδίζουν, τις πιο σημαντικές μέρες του χρόνου, τη συγκέντρωση των οικογενειών;

Il Mondo Nuovo - Ο Θαυμαστός Νέος Κόσμος: "Ελαφρύς, απλός, παιδαριώδης"; Είναι μια νέα "Παιδαγωγική της μόνιμης απόσπασης της προσοχής" Χίμαιρα, τέρας της ελευθερίας!

Μια δήλωση του Τζον Κέρι, ενός μακροχρόνιου ηγέτη, ρίχνει μια αχτίδα φωτός : "Σε αυτόν τον τρελό κόσμο, όλα έχουν γίνει πιο γρήγορα, εκτός από τις κυβερνήσεις". Για τους αφελείς, η δήλωση μπορεί να φαίνεται σαν κοινή λογική, αλλά το πραγματικό νόημα είναι ότι οι κυβερνήσεις είναι λάθος και αργές λόγω της αδυναμίας των ανθρώπων που τις εξέλεξαν να κατανοήσουν τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Μια πιο αποφασιστική, ταχύτερη δράση, που δεν παρεμποδίζεται από τις διαδικασίες της δημοκρατίας και τη γνώμη των μαζών, είναι επομένως απαραίτητη. Η πραγματική επαναφορά είναι αυτή των ελευθεριών και των μεθόδων της απαρχαιωμένης πρώην φιλελεύθερης δημοκρατίας. Χρειαζόμαστε ένα φωτισμένο και ικανό κυβερνητικό σύστημα, μέσω του οποίου μια πρόταση από τον ΟΗΕ και άλλους παγκοσμιοποιητικούς θόλους γίνεται άμεση δράση χωρίς τήν αναποτελεσματικότητα, την αργοπορία και τα βήματα της εξασθενημένης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Τι θα έλεγε ο Totò για την ξεδιαντροπιά των ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζονται και ανήκουν σε κόμματα των οποίων το όνομα είναι «δημοκρατικό»; Κάθε όριο έχει μια υπομονή, θα έλεγε ο μεγάλος κωμικός γουρλώνοντας τα μάτια, η τελευταία σοβαρή φωνή μιας γκροτέσκας εποχής. Ή ίσως η μομφή των Καλών και Δικαίων θα είχε ήδη πέσει πάνω του. Στο παρελθόν, η λογοκρισία συνίστατο στην καταστολή του συνόλου ή μέρους, σήμερα η πρακτική έχει εκσυγχρονιστεί, είναι πιο λεπτή, λιγότερο ορατή. Έχει αποκτήσει χωρική και χρονική πανταχού παρουσία, αφού έργα του χθες, αλλά και του σήμερα, ακυρώνονται, καταστέλλονται ή καταστρέφονται αν δεν ικανοποιούν τις καθιερωμένες παραμέτρους. Από ποιον θα ρωτήσει κάποιος αφελής; Η νέα δογματική είναι έργο των ίδιων ανθρώπων που επινόησαν την πολιτική ορθότητα, την «ανεκτικότητα», τους σημαιοφόρους όλων όσωνε ίναι «multi» και «trans». Οι γνωστοί, η φιλελεύθερη και ελευθεριακή ολιγαρχία στην οποία οι ηγέτες του πολιτιστικού προοδευτισμού παρέχουν πολιτισμική κάλυψη.

Τα φυλετικά χρωμοσώματα των θηλυκών θηλαστικών αποτελούνται από ένα ζευγάρι χρωμοσωμάτων Χ. Τα αρσενικά, ωστόσο, έχουν μόνο ένα χρωμόσωμα Χ συνοδευόμενο από ένα άλλο φυλετικό χρωμόσωμα που δεν βρίσκεται στα θηλυκά: το χρωμόσωμα Υ. Τα αρσενικά και τα θηλυκά μπορούν επομένως να αναφέρονται ως XY και XX αντίστοιχα

Το τηλεοπτικό κανάλι Netflix υπαγορεύει τη γραμμή: εξάλειψε 90 δευτερόλεπτα από ένα πολύ δημοφιλές επιστημονικό πρόγραμμα στο οποίο εξηγούνταν ότι τα χρωμοσώματα καθορίζουν το φύλο ενός ατόμου, κάτι που δημιουργεί κάποιους πονοκεφάλους στη θεωρία του φύλου. Στον τομέα της ψυχαγωγίας, ταινίες βασισμένες σε μυθιστορήματα όπως το To Kill a Mockingbird του Harper Lee και το The Adventures of Huckleberry Finn του Mark Twain έχουν απαγορευτεί στην πολιτεία της Βιρτζίνια των ΗΠΑ λόγω διαμαρτυριών μιας μητέρας(!!!) : γλώσσα «σεξιστική». Στη Σουηδία, ο Jan Loof, συγγραφέας της ιστορίας My Grandfather the Pirate , αναγκάστηκε να το ξαναγράψει, με την υπόσχεση μιας δεύτερης έκδοσης, επειδή ο κακός πειρατής δεν μπορούσε να είναι μουσουλμάνος. Δεν μιλάμε για εκδόσεις του Άμλετ στο οποίο ο μεσαιωνικός πρίγκιπας, για λόγους ένταξης –ή λόγω διπολικών διαταραχών προσωπικότητας– υποδύεται από ηθοποιούς αφρικανικής εθνότητας (πόσο δύσκολο είναι να μην γράφεις χωρίς κακία και περιφρόνηση, νέγρους).

Στα αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια, η πρωτοπορία της μεταμοντερνικότητας - από την ιδιοφυΐα στην τρέλα υπάρχει μόνο ένα βήμα - έχουν δημιουργήσει "ασφαλείς χώρους", περιβάλλοντα όπου ο καθένας μπορεί να εκφραστεί όπως πραγματικά είναι "χωρίς φόβο να αισθανθεί άβολα λόγω προβλημάτων φυλής (άρα οι φυλές υπάρχουν!), εθνικότητας, σεξουαλικού προσανατολισμού, φύλου, φυσικής ή ψυχικής ταυτότητα». Τα πιο πρόσφατα λεξικά δεν περιέχουν τις λέξεις μητρότητα και πατρότητα, που έχουν απαγορευτεί από το Πανεπιστήμιο του Νιού Χάμσαϊρ (ΗΠΑ) καθώς «σημαίνουν το φύλο». Τα παραδείγματα αφορούν έθνη που θεωρούνται οι κορυφές του δημοκρατικού πολιτισμού.

Η χίμαιρα της ελευθερίας της έκφρασης φεύγει γρήγορα από την περήφανη, πολιτισμένη Δύση - τη χώρα της παρακμής - και υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις ότι το να σκέφτεσαι φωναχτά για πολεμικά θέματα, να εκφράζεις απόψεις που είναι αντίθετες στο ρεύμα, δηλαδή ελεύθερες, είναι μια ακροβατική άσκηση υψηλού κινδύνου. «Μην αφήσεις τον εαυτό σου να παγιδευτεί από το δόγμα του να ζεις σύμφωνα με τις σκέψεις των άλλων. Μην αφήνετε τον θόρυβο των απόψεων των άλλων να πνίξει την εσωτερική σας φωνή. Και το πιο σημαντικό, έχετε το θάρρος να ακολουθήσετε την καρδιά και τη διαίσθησή σας».Έτσι εκφράστηκε ο Steve Jobs, ιδιοφυΐα πληροφορικής και ιδρυτής της Apple, στην ομιλία που έδωσε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ το 2005, μια Jurassic πια  εποχή για την ελευθερία. Γνώριζε τη Silicon Valley και την ιδεολογία της από μέσα. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γίγαντες του fintech επιλέγουν τους συνεργάτες τους με συνεντεύξεις και ερωτηματολόγια στα οποία ζητούν συμμόρφωση σε θέματα όπως η σεξουαλική ποικιλομορφία, η πολυπολιτισμικότητα και τα φυλετικά ζητήματα. Τα κέντρα μελέτης τους αποφασίζουν τι είναι κατάλληλο – υποχρεωτικό – να σκεφτούν οι υπάλληλοι τους σε σχέση με την ατζέντα της πολιτικά ορθής ιδεολογίας.

Ο Βρετανός δοκιμιογράφος Douglas Murray, στο The Madness of Crowds, αποκαλύπτει ότι το Twitter αποβάλλει τις γυναίκες από την πλατφόρμα που γράφουν «οι άνδρες δεν είναι σαν τις γυναίκες» ή ρωτούν ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός τρανς άνδρα και μιας τρανς γυναίκας. Ο κυβερνοχώρος είναι μια περιοχή που δεν είναι καθόλου ελεύθερη και ανοιχτή, όπως είπαν η Google και το Facebook στις αρχές της χιλιετίας. Το Twitter άλλαξε τους κανόνες του σχετικά με τη λεγόμενη «ρητορική μίσους»: πλέον αναστέλλει οποιονδήποτε αποκαλεί ένα άτομο που δηλώνει τρανσέξουαλ με το προηγούμενο όνομα ή το φύλο του. Ο δογματισμός έχει φτάσει στο σημείο να ανάβει στο κόκκινο τη διαφωνία των χρηστών με τις αρχές σχετικά με το Covid-19 και τους εμβολιασμούς. Οι (υπόλοιπες) ελευθερίες μας παρακολουθούνται, αστυνομεύονται, σκιαγραφούνται, διαμορφώνονται προφίλ. Δεν αρκούν οι ασφυξιογόνες αναρτήσεις της πολιτικής ορθότητας, θέλουν την πλοήγησή μας να καθοδηγείται από τα σήματα τροχαίας που επιβάλλουν. Μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα παιχνίδι της χήνας στο οποίο μπορεί κανείς να περάσει μόνο από ένα ασφαλές μέρος σε ένα ακόμη πιο "προηγμένο", στο οποίο ασφάλεια σημαίνει προσήλωση στην κυρίαρχη ανεστραμμένη ιδεολογία, την προοδευτική ψευτο-ελευθεριακή.

Ο Murray προειδοποιεί για τη δημιουργία ακούσιων προκαταλήψεων, ευρέως διαδεδομένων για να μας κάνουν να δυσπιστούμε στον εαυτό μας, τα ένστικτά μας, με τη λειτουργία του επαναπρογραμματισμού συμπεριφορών, στάσεων, απόψεων, συναισθημάτων, ιδεών, με βάση το όραμα του κόσμου που επιβάλλει η λεγόμενη «δίκαιη» μηχανική μάθηση. Ένα αδήλωτο φίλτρο, μια χειραγώγηση του μυαλού που μας εμποδίζει να εκφράσουμε κρίσεις, οι οποίες είναι πάντα ατελείς εάν δεν συμμορφώνονται με τα μοντέλα που ορίζονται παραπάνω. Εκατομμύρια, δισεκατομμύρια ζωές στο έλεος των «κατευθυντήριων γραμμών» του θόλου των καθολικών δασκάλων. Εξακολουθείτε να πιστεύετε στη χίμαιρα της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης; Είναι δύσκολο να βρει κανείς κριτική για τη μηχανική μάθηση στο διαδίκτυο, παρουσιάζεται ως το καλύτερο «επιστημονικό» σύστημα για τη βελτίωση της συμπεριφοράς.

Η μηχανική μάθηση που εφαρμόζεται στην τεχνητή νοημοσύνη είναι το νέο πρόσωπο της καινοτομίας

Ψευδαίσθηση ελευθερίας; Σήμερα στο Youtube, το 70 τοις εκατό του περιεχομένου που προσφέρεται ανταποκρίνεται στις προοδευτικές προτάσεις που παρέχονται στους αλγόριθμους: οι μηχανές αναζήτησης είναι προγραμματισμένες να εισάγουν ορισμένες παραμέτρους για σκοπούς κατανάλωσης, αλλά και για λόγους παρακολούθησης, μέσω ατομικού ψυχολογικού και πολιτικού προφίλ!

Ένα από τα μέσα που χρησιμοποιούν περισσότερο οι διαδικτυακοί κολοσσοί είναι η προληπτική επιλογή, η προεπιλογή. Ο Murray πληκτρολόγησε μια αναζήτηση στο Google με τις λέξεις "Ευρωπαϊκή τέχνη". Αντί για τον Λεονάρντο, τον Βελάσκεθ και τον Πικάσο, η πρώτη πρόταση ήταν η «Ευρωπαϊκή τέχνη των έγχρωμων λαών». Η mega μηχανή είναι προγραμματισμένη να επιβάλλει ένα μεταπολιτικό και μεταπολιτισμικό όραμα που καθιερώθηκε από την ιδεολογία της Silicon Valley. Η αναζήτηση «λευκοί άνδρες», είχε ως πρώτη εικόνα το κίνημα Black Lives Matter (οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία). Εάν κάνετε αναζήτηση για "μαύρη οικογένεια", εμφανίζεται μια συλλογή από χαμογελαστές μαύρες οικογένειες, αλλά εάν η αναζήτηση είναι "λευκή οικογένεια" πολλές εικόνες είναι μαύρες ή μικτές οικογένειες. Το παιχνίδι στο οποίο μας καθοδηγεί ο Murray συνεχίζεται στο YouTube, όπου το 70 τοις εκατό του προτεινόμενου περιεχομένου ανταποκρίνεται στις προοδευτικές προτάσεις που παρέχονται στους αλγόριθμους. 

Οι προτάσεις του Youtube έχουν σχεδιαστεί για να χάνουμε το χρόνο μας. Αυτό δήλωσε ο Guillaume Chaslot, ένας πρώην συνεργάτης που εργάστηκε για την ανάπτυξη των αλγορίθμων. Ο στόχος είναι να παραμείνει ο χρήστης μέσα στα προτεινόμενα βίντεο. Ψευδαίσθηση ελευθερίας. Σύμφωνα με τη μελέτη «Humiliation online», όταν μια ιστοσελίδα υφίσταται ψηφιακό λιντσάρισμα, είναι συχνές οι «καλυμμένες/κρυφές» μορφές κυβερνοεπιθέσεων, για να ευνοηθούν οι ιδιοκτήτες των πλατφορμών, καθώς η κίνηση και οι επαφές εξακολουθούν να εμπλέκονται. Οι μηχανές αναζήτησης είναι προγραμματισμένες να εισάγουν συγκεκριμένες παραμέτρους για σκοπούς κατανάλωσης, αλλά και για επιτήρηση, μέσω ατομικού ψυχολογικού και πολιτικού προφίλ.

Η προφητεία του Aldous Huxley στο Brave New World ενισχύεται. «Ελαφρύ, απλό, παιδικό. Επτάμισι ώρες ελάχιστης προσπάθειας, και μετά το μερίδιο σόμα*, τα καθημερινά φάρμακα, τα παιχνίδια, οι σεξουαλικές σχέσεις χωρίς περιορισμούς και η αισθησιοκρατία (στο πλαίσιο της εικονικής πραγματικότητας και της επαυξημένης πραγματικότητας)». Παιδαγωγική μόνιμου αντιπερισπασμού, μόνιμης απόσπασης της προσοχής. Χίμαιρα, τέρας της ελευθερίας.

Ρομπέρτο ​​Πεκιόλι

«LA CHIMERA DELLA LIBERTÀ» - Inchiostronero

* Το "σόμα" (soma) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται στο βιβλίο "Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος" του Aldous Huxley, που αναφέρθηκε προηγουμένως. Στο πλαίσιο του βιβλίου, το σόμα είναι ένα ψυχοφαρμακευτικό ναρκωτικό που χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση της διαστημικής πόλης για να καταπραΰνει τα αισθήματα και να διασφαλίσει την ηρεμία και την ψυχική ευεξία των πολιτών. Το σόμα είναι σημαντικό στοιχείο της κοινωνίας που περιγράφεται στο βιβλίο, καθώς λειτουργεί ως ένα μέσο ελέγχου και αποδυνάμωσης της ατομικής θέλησης και συναισθηματικών αντιδράσεων.