περί "Ομοφοβίας", "Ξενοφοβίας" και "Ομοφυλοφιλίας"

Γνωστές πια οι εκφράσεις "είστε Ομοφοβικοί" ή "Ξενοφοβικοί" που χρησιμοποιούν κατά κόρον τα ΜΜΕ ως όργανο του ΠανΑριστερισμού με τις ευχές των διεθνών χρηματοδοτών τους. Οι όροι όμως αυτοί είναι δόκιμοι; στέκουν;
για να δούμε αν στέκουν...


Ας δούμε πρώτα την λέξη "Ομοφοβικός"
Χρησιμοποιείται από Αριστερούς ή δεξιούς για να αποδώσουν κατηγορία ότι δήθεν έχουμε μια υποσυνείδητη φοβία προς στους Ομοφυλόφιλους. Αναρωτιέται κανείς από που και ως που το συνθετικό "ομο" ανήκει κατ αποκλειστικότητα στην λέξη "Ομοφυλόφιλος" και ποιος ήταν αυτός ο αδαής ο οποίος το brandάρισε και το λάνσαρε στην "αγορά" ή ποιο ήταν αυτό το τόσο πονηρό επιτελείο που να γνωρίζει τόσο καλά την την ψυχολογία των μαζών ούτως ώστε να παίξουν επάνω σε αυτήν...
Το συνθετικό "Ομό" είναι το αντίστοιχο του επιτατικού "Α" που σημαίνει το όμοιο, το ίδιο, το κοινό (Πλάτων - Κρατύλος ή περί ονομάτων - 405 c7). Π.χ. στην λέξη Αδελφός το Άλφα δεν είναι στερητικό αλλά επιτατικό, άρα η λέξη σημαίνει "Αυτός που προέρχεται από την ίδια μήτρα" αφού το ΔΕΛΦΥΣ σημαίνει μήτρα. Οι λέξεις οι οποίες αρχίζουν από το συνθετικό "Ομό" είναι πάρα πολλές, τέτοιες είναι το "Ομόαιμον" "Ομότροπον" "Ομόδοξον" "ομόγλωσσον" "ομόθρησκον" κ.ο.κ που είναι ριζώματα του Έθνους και ταυτοχρόνως της Φυλής. Δεδομένου λοιπόν ότι το "Ομό" σημαίνει κάτι το όμοιο, κάτι το κοινό, η λέξη "Ομοφοβικός" σημαίνει αυτός που φοβάται το όμοιο, το κοινό, άρα η έννοια που προσπαθούν να αποδώσουν οι ΕβραιοΣιωνιστές μέσω των οργάνων τους (Αριστερών και Δεξιών) βρίσκεται όπως πάντα στον γάμο του Καραγκιόζη.

Ας δούμε τώρα την λέξη "Ξενοφοβικός"
Αν ρωτήσουμε αυτούς που την χρησιμοποιούν πόθεν η λέξη "Ξένος", δηλαδή ποιό το ρίζωμα η ετυμολογία και ερμηνεία της εννοίας αυτής, θα μας κοιτάξουν με το βλέμμα της αγελάδος γιατί τα ΜΜΕ ουδέποτε τους είπαν και είναι φυσικό γιατί η προπαγάνδα στηρίζεται στην αοριστία.
Ο Σωκράτης στο Πλατωνικό έργο "Φαίδων" και συγκεκριμένα στο 115a λέει:

[αρχαίο] “το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς”

[απόδοση] “Το να μιλάει κάποιος χωρίς να πατάει επάνω σε ορθούς ορισμούς και έννοιες, δεν είναι απλά ένα σφάλμα, αλλά προξενεί κακό στις ψυχές”

(σημείωση: το "καλώς" δεν έχει ακριβώς την έννοια που εμείς σήμερα νομίζουμε)

Αν κοιτάξουμε τις τεχνικές των Προπαγανδιστών θα διακρίνουμε ότι κάνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μας προτρέπει ο Σωκράτης, δηλαδή αλλοιώνουν τις έννοιες των λέξεων για να δημιουργήσουν σύγχυση η οποία σημειωτέων είναι και η βαθύτερη αιτία των ασθενειών του σώματος.

Η λέξη "Ξένος" προέρχεται από την λέξη ΚΣΕΝΟΣ - ΣΚΕΝΟΣ, δηλαδή από την ΣΚΗΝΗ που έβαζε ο ξενιζόμενος (φιλοξενούμενος) κατά την Ξενία στο αίθριο του σπιτιού (Μέγα Ετυμολογικόν σελ. 610). Ξένος σημαίνει ταυτόχρονα και "από έξω (της Πόλεως) ερχόμενος".

Στο Πλατωνικό έργο "Κρατύλος" ή περί Ονομάτων και συγκεκριμένα στο 407 b5 ο Σωκράτης λέει " τω άλφα ξενικώς αντί του ήτα χρησάμενος" (χρησιμοποιώντας το ξενικό άλφα αντί του -δικού μας- ήτα). Το Άλφα είναι το Δωρικό ενώ το Ήτα είναι το Ιωνικό.

  

Διαβάζουμε στην μεγάλη εγκυκλοπαίδεια ΗΛΙΟΣ στο λήμμα ΞΕΝΙΑ (τόμος 14ος σελ. 691)

παρά τοις αρχαίοις Ελλήσιν η "ξενία" δεν επεξετείνετο και επί μη Ελλήνων "ξένων" αυτοί αντιθέτως εθεωρούντω εχθροί ως βάρβαροι και δεν είναι άσχετος προς την αντίληψιν ταύτην η υπό της αρχαιοτέρας λατινικής χρησιμοποιούμενη, ως αντίστοιχος της Ελληνικής λέξεως "ξένος" λέξις Hostis (η οποία κυριολεκτικώς σημαίνει εχθρός).

Διέφερε όμως το πράγμα δια τους εξ άλλων ελληνικών πόλεων προερχόμενους "ξένους".

είναι χαρακτηριστικό ότι η λέξις "ξένος" εχρησιμοποιείτο  ως συνώνυμον της λέξης "φίλος"

οι ξένοι ενομίζοντο και ικέται του Διός της ανώτατης θεότητος, άρα και προστατευόμενοι του "Ξένιου Διός" ή "Ικετησίου Διός"

ΑΡΑ "ξενία" (φιλοξενία) κατά τους προγόνους μας ίσχυε μεταξύ Ελλήνων και ξένο ονόμαζαν τον φίλο από άλλη Ελληνική πόλη-κράτος!!!

επίσης "ξένο" μη Έλληνα ονόμαζαν τον εχθρό!!!

Το γνωστό επίγραμμα του Σιμωνίδου για τους Λακεδαιμόνιους "Ω ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣ..." σημαίνει επ ακριβώς "ω φίλε να αναγγείλεις..."

 

Η ΞΕΝΙΑ στην Αρχαία Ελλάδα:

αναφέρετο στους ξένους που διήρχοντο της πόλης ως ταξιδιώτες περαστικοί ή επισκέπτονταν την πόλη για κάποια δουλειά ή εμπορία.

Η Ξενία χωριζόταν σε δυο σκέλη, στην "ιδιωτική" και στην "δημοσία ξενία".

Στην δημοσία το κράτος είχε οργανώσει ειδικά άσυλα τα οποία τα ονόμαζαν "Ξενώνες" για διαμονή, τροφή και ύπνο.

Στην ιδιωτική ξενία χωριζόταν δε 3 στάδια:

1. Ο ξένος εισήρχετο στην οικία του φιλοξενούντος εν ονόματι του Ξενίου Διός (στην Αθήνα) ή Ξενίας Αθηνάς (στην Σπάρτη) και ζητούσε προστασία.

2. Ο ιδιοκτήτης προσέφερε δώρα στον ξένο τα οποία τα ονόμαζαν Ξεινήΐα, του έδιναν τροφή και χώρο για να κοιμηθεί.

3. Ήταν η αναχώρηση του ξένου με ανταλλαγή δώρων (σκεύη, υφάσματα, κοσμήματα κτλ). Η ανταλλαγή δώρων απεδείκνυε σεβασμό προς τον Ξένιο Δία ο οποίος με την ανάπτυξη δεσμών και φιλίας μεταξύ των Ελλήνων ευχαριστιόταν.

Μετά την ξενία οι οικογένειες συνδεόταν με τους "δεσμούς της ξενίας" που κληρονομούσαν και οι απόγονοι των. Προς ανάδειξη αυτού, έγραφαν τα ονόματα τους και κάποιο κείμενο σε πλάκα χρυσού ή αργύρου, την έσπαγαν στα δυο και ο κάθε ένας έπαιρνε ένα κομμάτι το οποίο περνούσε μετά και στους απογόνους οι οποίοι όταν συναντιόνταν επεδείκνυαν τις πλάκες τις οποίες και ένωναν και επιβεβαίωναν και ανανέωναν την φιλία των γονέων των.

Η ισχύς των "δεσμών ξενίας" φαίνεται στην Ιλιάδα (Ζ 119-235), όταν ο Διομήδης και ο Γλαύκος ετοιμάζονταν για μονομαχία, ο Διομήδης ρωτά "τις δε συ εσσί;" δηλαδή "ποιος είσαι;" ο Γλαύκος απάντησε για το γένος του με υπερηφάνεια και ανέφερε το όνομα του πατέρα του, Ιππόλοχο, που τον έστειλε στην Τροία με το περίφημο "Αειν αριστεύειν...κτλ". Μόλις ο Διομήδης άκουσε αυτά κάρφωσε το δόρυ του στην γη και του είπε ότι είναι παλαιοί πατρικοί φίλοι συνδεόμενοι με τους ιερούς δεσμούς της Ξενίας, αγκαλιάστηκαν ανανέωσαν τους δεσμούς της ξενίας και αντάλλαξαν τις πανοπλίες τους.

Οι ξένοι είχαν και υποχρεώσεις, και για την τήρηση αυτών ήταν υπεύθυνος αυτός που Φιλοξενούσε τον ξένο, ο οποίος ονομαζόταν και "Πρόξενος".

Όποιος ξένος παραβίαζε τις νομικές δεσμεύσεις τον βάραινε ο νόμος "περί ξενηλασίας".

Η Αθηναϊκή δημοκρατία ουδέν δικαίωμα αναγνώριζε στους ξένους.

 

Οι ξένοι που έμεναν μόνιμα στην Αθήνα ονομάζονταν "Μέτοικοι" και πλήρωναν έναν φόρο το "μετοίκιο" 12 δρχ ετησίως για τους Άνδρες και 6 δρχ για τις γυναίκες.

Ο Αριστοτέλης , ο Διογένης, ο Αναξαγόρας, ο Πρόδικος, ο Πρωταγόρας, η Ασπασία πλήρωναν μετοίκιο.

Ο μέτοικος αντιπροσωπεύετο ενώπιον των κρατικών αρχών υπό κάποιου Αθηναίου πολίτη ο οποίος ονομαζόταν "εγγυητής" Αυτό ισχύει σήμερα στην Αυστραλία και σε πολλές χώρες, δηλαδή για να πάρει κάποιος άδεια παραμονής πρέπει να εγγυηθεί κάποιος ήδη πολίτης της χώρας, οπότε σε περίπτωση που τύχει κάτι το κράτος θα ζητήσει τα ρέστα από τον εγγυητή...

Αν κάποιος μέτοικος δεν πλήρωνε το ετήσιο μετοίκιο ο αρμόδιος εισπράκτορας που ονομαζόταν "Τελώνης" τον οδηγούσε αρχικά στο δεσμωτήριο (κρατητήριο), οπότε έιτε με κάποιο τρόπο έβρισκε τα χρήματα ή τον έδιωχναν από την Αθήνα.

Είδαμε τα περί του "Ξενό" οπότε μπορείτε να συμπεράνετε τι άσχετη σχέση μπορεί να έχει με το "Φοβικός"...

  

Επίσης η ετυμολογία της λέξεως "Ομοφυλόφιλος"  είναι Ομό + φύλο + φίλος δηλαδή αυτός που έχει φίλο κάποιον που ανήκει στο ίδιο φύλο, καμία σχέση με σεξουαλική επαφή! Η ορθή λέξη για την εν λόγω έννοια είναι "Κίναιδος" δηλαδή αυτός που Κινεί την Αιδώ (ντροπή). Η Αιδώς είναι μια θεότητα που δεν είναι να μπλέξει κανείς μαζί της. Η "Φιλία" είναι μια έννοια που έχει φθαρεί στις μέρες μας αφού έχει επικρατήσει ο άκρατος υλισμός. Η έννοια της "Φιλίας" αναπτύσσεται σε κοινωνίες με ανώτερο ή ανώτατο διανοητικό επίπεδο, δηλαδή μόνο στην Αρχαία Ελλάδα.

Ο Σωκράτης στον Κρατύλο συνεχώς λέει ότι δεν έχει σημασία πως εμείς θέλουμε να ονομάσουμε το κάθε τι, ούτε τι εμείς νομίζουμε για το κάθε τι,  αλλά το τι πραγματικά αυτό είναι. Αν ρωτήσουμε 100 ανθρώπους να αποκωδικοποιήσουν π.χ. μια κατάσταση, θα ακούσουμε 102 διαφορετικές απόψεις... προφανώς η κατάσταση έχει μια και μοναδική πραγματικότητα ασχέτως των 102 ή των 1002 ή των 10002 απόψεων. Ο τρόπος αποκωδικοποίησης συγκεκριμένος ο οποίος έχει να κάνει με την φρόνηση και τους ορισμούς των εννοιών και όλον τον μηχανισμό - προϋπόθεση μέχρις του νοητικού αυτού σημείου.

Όπως είδαμε οι λέξεις "Ομοφοβικός",  "Ξενοφοβικός", "Ομοφυλόφιλος" που χρησιμοποιούν οι πάσης φύσεως προοδευτικοί (αριστεροί και δεξιοί) είναι αμφότερες στον γάμο του Καραγκιόζη, αλλά δεν είναι και οι μόνες, αντιθέτως είναι σχεδόν όλες με κορυφαία την Δημοκρατία που θα δούμε σε επόμενο άρθρο με τίτλο "Χρηματοδοτούμενη Κοινοβουλευτική Τυραννία"

 knossopolis