Paul Craig Roberts, Russia Insider, 20-1-5
[Το πιο κάτω άρθρο του Ρόμπερτς είναι κάποιας ηλικίας αλλά αναδημοσιεύθηκε τώρα από την ρωσική ηλεκτρονική εφημερίδα με την ευκαιρία του νέου χρόνου και σαν τεκμήριο της οξυδέρκειας και της φωτεινής κρίσης του συντάκτη. Υπενθυμίζεται ότι ο Paul Craig Roberts, καθηγητής της Οικονομίας, υπουργός οικονομικών του Ρέιγκαν, πρώην αρχισυντάκτης της Wall Street Journal, συγγραφέας μεταφρασμένος σε πολλές γλώσσες και διεθνώς περιζήτητος σχολιαστής, ανήκει σε μια μικρή οπισθοφυλακή Αμερικανών πατριωτών, αγωνιστών υπεράσπισης του αμερικανικού Συντάγματος και των αξιών που προοριζόταν να διαφυλάξει.]
Μετάφραση/εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού
Aπό το 2016 οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι κλεισμένες στο κελί του Ρωσία-γκέϊτ – μιαν απάτη που μηχανεύτηκε το σύμπλεγμα στρατιωτικοί-μυστικές υπηρεσίες για να εμποδίσουν τον Πρόεδρο Τραμπ να εξομαλύνει τις σχέσεις με την Ρωσία. Ομαλές σχέσεις θα απογύμνωναν την “ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ”, ένα προπαγανδιστικό φόβητρο που προστατεύει τον ετήσιο προϋπολογισμό 1.000 Δισεκατομμυρίων δολαρίων (ένα Τρισεκατομμύριο προίκα) για το σύμπλεγμα Στρατιωτικοί/Μυστικοί.Το Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο ασφαλέστατα δεν είναι δημοκρατικό, υποστήριξε την απάτη ελπίζοντας ότι θα ανατρέψει τον Τραμπ, για τους δικούς τους λόγους (την υποψήφια σκύλα-φόνισσα) και έσυρε τα εκπορνευόμενα ΜΜΕ στην συνωμοσία εναντίον του Τραμπ.
Τώρα που αποδείχτηκαν ψέματα -από την έκθεση της ανακριτικής Επιτροπής Μούλερ- όλες οι διαβεβαιώσεις του Κατεστημένου ότι ο Τραμπ ήταν προδότης και συνωμοτούσε με τον Πούτιν να κλέψει την εκλογή από την σκύλα-φόνισσα, η αμερικανική προσοχή είναι ελεύθερη να καταπιαστεί με μιαν άλλη παρανοϊκή ιστορία. Το σήριαλ αυτών των ιστοριών καταστρέφει το όνομα της Αμερικής.
Είναι γεγονός ότι μερικοί από τους τρελαμένους Δημοκρατικούς και τις πόρνες των Μήντια δεν λένε να αποχωριστούν το Ρωσία-γκέητ.
Ενας ή δύο παράφρονες καθηγητές αποφάνθηκαν ότι ο Μούλερ ήταν στην συνωμοσία της «συγκάλυψης του Τραμπ»και θα πρέπει να κληθεί σε ανάκριση. Αλλά αυτοί οι ισχυρισμοί απλά υπογραμμίζουν ότι οι ΗΠΑ σπατάλησαν έτσι τρία χρόνια της ύπαρξής τους.
Στο μεταξύ άλλες χώρες προχώρησαν. Οι Ρώσοι, για παράδειγμα, ανακάλυψαν πως οι αμερικανικές «κυρώσεις» έχουν μιαν ευεργετική πλευρά. Η Ρωσία έγινε οικονομικά περισσότερο αυτάρκης και βγήκε από την μειονεκτική κατηγορία του εξαγωγέα μόνο πρώτων υλών στην Δύση, τάξη στην οποία την είχαν εγκλείσει Αμερικανοί και αμερικανοδίδακτοι Ρώσοι οικονομολόγοι. Οι κατηγορίες και οι απειλές της Ουάσιγκτον εναντίον της Ρωσίας παρήγαγαν νέα ρωσικά οπλικά συστήματα, απέναντι στα οποία οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν ούτε αντίστοιχα ούτε τα μέσα προστασίας τους –όπλα που υποβαθμίζουν τις ΗΠΑ σε δεύτερης κατηγορίας στρατιωτική δύναμη.
Aπό την άλλη πλευρά, η Κίνα έχει την μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και ολοένα και περισσότερο περιφρονεί τις εκρήξεις της Ουάσιγκτον. Το ίδιο κάνει και το Ιράν. Ακόμη και η Βενεζουέλα σηκώνει κεφάλι στην Ουάσιγκτον.
Ο κόσμος συμπεραίνει ότι η Ουάσιγκτον δεν είναι η δύναμη που νομίζει πως είναι.
Η κατάχρηση του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος από την Ουάσιγκτον και οι παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου ενισχύουν ένα κίνημα απομάκρυνσης από την χρήση του δολαρίου στις διεθνείς συναλλαγές. Αυτή είναι ίσως μια ακόμη σοβαρότερη απειλή για την ισχύ της Ουάσιγκτον, από τις ρωσικές στρατιωτικές δυνατότητες.
Ο Πρόεδρος Φράνκλιν Ρούζβελτ ήταν ευχαριστημένος με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή κατάλαβε ότι η Βρετανία θα έβγαινε χρεοκοπημένη και χωρίς αυτοκρατορία. Ο Ρούζβελτ κατάλαβε ότι το κέρδος θα το εισέπραττε η Αμερική, επειδή αυτής το νόμισμα, το δολάριο, θα κληρονομούσε από την στερλίνα τον ρόλο του αποθεματικού νομίσματος. Ο λόγος για τον οποίο αυτό είναι σημαντικό είναι επειδή η χώρα με το αποθεματικό νόμισμα μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς της απλά τυπώνοντας τα νομίσματα που χρειάζεται. Ετσι η κυβέρνησή της δεν έχει προβλήματα προϋπολογισμού.
Για μια χώρα τόσο χρεωμένη όσο η Αμερική, το να χάσει αυτόν τον ρόλο θα αποτελούσε ένα συντριπτικό πλήγμα. Αυτό ακριβώς το πλήγμα αντιμετωπίζει η Ουάσιγκτον λόγω της ηλίθιας πολιτικής των κυρώσεων και της περιφρόνησης του Διεθνούς Δικαίου.
Αλλά υπάρχει και ένα άλλο πλήγμα που δέχεται. Ακριβώς όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αλώθηκε από εισβολείς που πέρασαν τα σύνορά της, έτσι καταρρέει και η αυτοκρατορία της Ουάσιγκτον. Η Ευρώπη, το διαμάντι του στέμματος της αυτοκρατορίας, πλημμυρίζει τώρα από εκατομμύρια μη αφομοιώσιμων μεταναστών, σε βαθμό που να μην είναι πλέον Ευρωπαϊκή. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι μέχρι τώρα ανίσχυρος να υπερασπισθεί τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Δημοκρατικό Κόμμα και τα εκπορνευμένα ΜΜΕ είναι φανατικά αντίθετα σε κάθε αντίσταση. Γιατί μια κυβέρνηση που δεν θέλει να υπερασπίσει τα σύνορά της ξοδεύει ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για την «άμυνα»;
Οι Αμερικανοί νέο-συντηρητικοί σιωνιστές, που ελέγχουν την εξωτερική πολιτική προς όφελος του Ισραήλ από την εποχή του καθεστώτος Κλίντον, εξακολουθούν να δρουν σαν να ζούμε ακόμη σε έναν μονοπολικό κόσμο. Για κάποιο λόγο ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Τραμπ έχει φτωχές πηγές πληροφοριών. Μιλάει σαν να κυβερνάει τον κόσμο, αλλά ούτε οι αξιοθρήνητοι Ευρωπαίοι δούλοι της Ουάσιγκτον δεν ακολούθησαν τον Τραμπ στην δωρεά των Υψωμάτων του Γκολάν της Συρίας στο Ισραήλ.
Όσο για την ηθική υπεροχή της Αμερικής, μετά το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Λιβύη, την Σομαλία, την Συρία, την Υεμένη, την Ουκρανία, την Ονδούρα και τώρα την Βενεζουέλα, όλη η ηθική εξουσία έχει μετακομίσει από την Δύση.
Η Ουάσιγκτον δεν χάνει μόνο την οικονομική κι στρατιωτική ισχύ της, αλλά χάνει και την ήπια ισχύ της, που βασιζόταν στην προπαγάνδα της ότι αυτή προστατεύει την δημοκρατία στον κόσμο. Η Δημοκρατία δεν είναι ασφαλής ούτε στις ΗΠΑ, όπου Δημοκρατικοί και τα εκπορνευμένα Μέσα Ενημέρωσης έχουν κάνει τα πάντα για να ανατρέψουν την Δημοκρατία και να ανατρέψουν τον εκλεγμένο Πρόεδρο -ότι ακριβώς το καθεστώς Τραμπ επιχειρεί να κάνει στην Βενεζουέλα.
Όλα τα ψεύδη και η προπαγάνδα που ζωγραφίζουν την Δύση σαν δώρο Θεού στην ανθρωπότητα έχουνε καταρρακωθεί από την ανεύθυνη χρήση της δύναμης από την Ουάσιγκτον, που έχει αφήσει την Δύση ηθικά θεόγυμνη.
Ο κόσμος δεν πιστεύει πια ότι η Δύση είναι κάτι άξιο να το θαυμάζει και να το μιμείται. Αντίθετα την βλέπει σαν το Μεγάλο Κακό, με τα λόγια του Μatt Taibbi,«ένα μεγάλο αιμοδιψές χταπόδι-βρικόλακας, τυλιγμένο στον λαιμό της ανθρωπότητας, αχόρταγα κολλώντας τον αναρροφητήρα του σε οτιδήποτε μυρίζει χρήμα». *
Μια μεγάλη επαγγελία προδόθηκε από αυτούς που είχαν αναλάβει την εκπλήρωσή της. Μια κυβέρνηση υπόλογη στον Νόμο και στον λαό προϋποθέτει έναν ενωμένο λαό, όχι την διχόνοια, τον πολυπολιτισμό και την πολιτική καλλιέργειας των ιδιαιτεροτήτων. Με την γενική επίθεση, σε όλες τις Δυτικές χώρες, εναντίον της εθνικής βάσης ως «λευκών ρατσιστών»,η Δύση δεν μπορεί πια να υπερασπιστεί την πολιτιστική της κληρονομιά από τους μετανάστες που δεν συμμερίζονται αυτήν την παράδοση.
Στην Ευρώπη η κατάσταση είναι τέτοια που η κυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και κυβερνήσεις κρατών-μελών όπως της Γερμανίας και της Γαλλίας έχουν πάρει το μέρος των μεταναστών εναντίον του γηγενούς πληθυσμού. Με άλλα λόγια οι κυβερνήσεις της Ευρώπης δεν νοιάζονται για την προστασία της ίδιας της πολιτιστικής τους κληρονομιάς. Αυτό είναι ένα αλάνθαστο σημάδι του θανάτου ενός πολιτισμού.
Στις ΗΠΑ υπάρχει τέτοια διχόνοια ώστε το να αποκαλούνται Ηνωμένες Πολιτείες αποτελεί διαστροφή της γλώσσας. Οι ψηφοφόροι της Χίλαρυ μισούν τους ψηφοφόρους του Τραμπ και το αντίστροφο. Τα εκπορνευμένα Μίντια και τα πανεπιστήμια είναι ομοιόμορφα εναντίον των λευκών. Χώρες χωρίς ενότητα δεν είναι ισχυρές. Κατά συνέπεια ο Δυτικός κόσμος χάνει την ηγεσία στον πλανήτη.
Φυσικά και ο υπόλοιπος κόσμος δοκιμάζεται από την διχόνοια. Οι Σουνίτες και οι Σιίτες δεν μπορούν να μονιάσουν, με αποτέλεσμα ο μουσουλμανικός κόσμος να είναι αδύνατος. Οι φυλές της Αφρικής δεν μπορούν να ενωθούν. Η Ινδία και το Πακιστάν αλληλομάχονται. Εχθρότητες υπάρχουν και μεταξύ των Ασιατών. Η Κίνα έχει μιαν μουσουλμανική μειονότητα. Αλλά οι διαιρέσεις είναι διαφορετικές από εκείνες της Δύσης. Η Ιαπωνία και η Κίνα έχουν διαφορές, αλλά ο πληθυσμός της Ιαπωνίας είναι ομοιογενής και της Κίνας είναι σε μεγάλο βαθμό. Οι Άραβες είναι Αραβες, είτε είναι Σουνίτες είτε Σιίτες. Η Ρωσική Ομοσπονδία είναι το κατάλοιπο μιας παλαιάς αυτοκρατορίας, σε μεγάλο βαθμό αφομοιωμένη και όχι το αποτέλεσμα πρόσφατων μεταναστεύσεων.
Η συνέπεια της διαίρεσης αποκλείει ίσως κάθε ηγεσία. Αλλά η κατάρρευση της Δύσης στην ανομοιογένεια και την πολύ-πολιτισμικότητα ασφαλέστατα σημαίνει ότι η Δυτική ηγεσία χάθηκε στην αδυναμία της διαίρεσης.
Είναι το χάος που καραδοκεί;
*Σημ. Μετφ: Ο Μatt Taibbi, Αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος περιέγραψε έτσι (σαν αιμοδιψές χταπόδι-βρικόλακα, τυλιγμένο στον λαιμό της ανθρωπότητας) την γνωστή μας Γκόλντμαν Σακς, φιλτάτη των Σημίτη και συντροφίας, στην οποία ανατέθηκε η επιχείρηση λαθραίας εισόδου μας στο Ευρώ, με αποτέλεσμα την εθνική υποδούλωση.
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου