Συνέχεια από: Τρίτη 12 Μαρτίου 2024
KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)
16
ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ο τέταρτος στόχος είναι η κατάργηση -με τη συνοδευτική δαιμονοποίηση- της προσωπικής σχέσης, μέσω της "κοινωνικής" αποστασιοποίησης και η εικονικοποίηση/εξ αποστάσεως αυτοματοποίηση των σχέσεων, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας και της διδασκαλίας. Έχουν διαμορφώσει το αντικοινωνικό ζώο, το οποίο θεωρεί τον Άλλον κίνδυνο και κλειδώνεται όπως ο hikikomori, εθισμένος στις συνδέσεις με τον υπολογιστή, στον αυτισμό του μικρού υπνοδωματίου, όπου ο εικονικός κόσμος εμφανίζεται σε απόσταση αναπνοής από ένα ποντίκι και τα τρισδιάστατα γυαλιά που παρέχει η Silicon Valley. Η βίαιη αντικατάσταση των σχέσεών μας με τους τόπους, τα πράγματα και τους ανθρώπους βρίσκεται σε εξέλιξη. Ένα ανθρωπολογικό σημείο καμπής που προϋποθέτει την εξάλειψη της παρουσίας (του κόσμου και των άλλων) και καθιστά φυσιολογικό να σχετίζεσαι πιο στενά με μια μηχανή παρά με έναν άλλο άνθρωπο.
Το σχέδιο είναι να μετατραπεί ο πληθυσμός σε έναν "βιοτικό" πόρο, ένα ζωτικό κομμάτι που πρέπει να φυλακιστεί, να αξιοποιηθεί και να πεταχτεί. Η πανδημία είναι το μέσο που έχει χρησιμοποιήσει η άρχουσα τάξη για να επιταχύνει τη διαδικασία. Σε όλα αυτά, η πολιτική έχει το καθήκον να "αποδιοργανώσει" αυτό που προηγουμένως ήταν λίγο πολύ ταξινομημένο σύμφωνα με το μοντέλο της αντιπροσώπευσης, της ευημερίας και των μορφών παραγωγής με βάση τους υδρογονάνθρακες. Η νέα πολιτική τείνει να διαλύσει όλα τα συστατικά στοιχεία της κοινωνίας και τους μηχανισμούς που την προσδιόριζαν και την έκαναν αναγνωρίσιμη. Ο ανθρώπινος τύπος που απαιτεί η νέα κατάσταση είναι ένα μεταβατικό άτομο μεταξύ του αναλογικού και του ψηφιακού. Ο homo novus που σφυρηλατείται στο εργαστήριο της παγκοσμιοποίησης, που μειώνεται σε απλή σάρκα από την πανδημία, αδιαφορεί για την πολιτική εκπροσώπηση. Ανυπότακτος στις συνήθειες, τις πεποιθήσεις, τα γούστα, τις ιδέες, δεν θα έχει πλέον τη βούληση να επιλέξει. Τα προϊόντα, οι υπηρεσίες ενοποιούνται σταδιακά: δεν υπάρχει επομένως λόγος να σκεφτόμαστε, να κρίνουμε, να αξιολογούμε. Αυτό το μεταβατικό άτομο διαμεσολαβείται από την ψηφιακή τεχνολογία, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσε να οριστεί ή να αναγνωριστεί. Η ψηφιοποίηση αφορά ό,τι μπορεί να μετατραπεί σε πληροφορία και επεκτείνεται σε όλους εκείνους που αποτελούν κόμβους ή σημεία του δικτύου μέσω του οποίου ρέει αυτή η πληροφορία. Το άτοµο γίνεται ένα τερµατικό, ολοκληρωµένο όπως κάθε άλλο κύκλωµα στο οποίο αποθηκεύονται, παράγονται, λαµβάνονται και µεταδίδονται πληροφορίες.
Οι ανοικτές κοινωνίες γίνονται πανοπτικές (ο μύθος της "διαφάνειας"), ενώ η τεχνολογικοποίηση της ύπαρξης αποτελεί τη βάση όλων των μεταμορφώσεων. Η πανδημία επιτάχυνε την κουλτούρα της ασθένειας (που θα εξαλείψει τους άχρηστους), την εξόντωση της εργασίας μπροστά στο αυτοματοποιημένο και ρομποτικοποιημένο κεφάλαιο, την κατάργηση της επαφής και της φυσικής κοινωνικότητας (απομόνωση, μοναξιά, ακύρωση της οικογένειας με το πρόβλημα της διαχείρισης μιας άσκοπης σεξουαλικότητας), τη μετατροπή της ζωής σε μια μόνιμη αλληλεπίδραση με προγράμματα και αλγόριθμους (εξάλειψη της πραγματικότητας, των ανθρώπων και των πραγμάτων). Το ψηφιακό επανασχεδιάζει ολόκληρη την ανθρώπινη ύπαρξη από τη ρίζα της.
Σκεφτείτε έναν κόσμο σε μέγεθος φωτεινού σηματοδότη: τρία χρωματιστά φώτα αρκούν για να ρυθμίσουν την κυκλοφορία. Το αποτέλεσμα της συντονισμένης δράσης των “φορητών” τεχνολογιών διαμορφώνει την αντίληψη και ολόκληρο το γνωστικό σύστημα, καθορίζοντας την παρούσα και τη μελλοντική συμπεριφορά των συνδεδεμένων υποκειμένων. Το παράδοξο της κυρίαρχης αφήγησης είναι ότι όσο λιγότερη ελευθερία υπάρχει στον ψηφιακό άνθρωπο, τόσο περισσότερο εξαπλώνεται στα ενοποιημένα δίκτυα η μυθική εξύψωση μιας αφηρημένης ελευθερίας. Η εννοιολογική αντιστροφή είναι τέτοια που το πράσινο πάσο παρουσιάζεται ως ένα έγγραφο που αποκαθιστά τις χαμένες ελευθερίες, αλλά μόνο σε εκείνους που έχουν προσφέρει τα χέρια τους στις ενέσεις και το μυαλό τους στις αφηγήσεις. Διαμορφώνονται σχέσεις ψηφιακής εξάρτησης, οι οποίες δεν προέρχονται από το κράτος ή τους εντολείς του, αλλά απευθείας από τις συσκευές. Η ρύθμιση του χειριστή είναι ανάντη, η προκαθορισμένη συμπεριφορά λαμβάνει χώρα χωρίς εξωτερική φυσική παρουσία ή άμεσο εξαναγκασμό: αρκεί να ενσωματωθεί κανείς στην εφαρμογή και να αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί από τον αλγόριθμο.
Η πανδημία κατέστησε δυνατή την εμφύτευση μιας νέας εξάρτησης που θα συνεχιστεί με την πάροδο του χρόνου, θα τελειοποιηθεί μέχρι να καταλήξει σε μια κατάσταση φυσικής υποταγής του υποκειμένου στα συνθετικά προϊόντα της μοριακής και βιολογικής μηχανικής. Ενώ το ψηφιακό σύστημα καθορίζει γνωστικά το υποκείμενο, το βιοτεχνολογικό σύστημα καθορίζει το σώμα και την κατάσταση της υγείας. Οι σχέσεις ψηφιακής εξάρτησης παράγονται από εκείνους που κατέχουν, προσανατολίζουν και ελέγχουν τους τεχνολογικούς γίγαντες, τους άρχοντες της Ανοιχτής Κοινωνίας, οι οποίοι κατασκευάζουν ένα μετα-ανθρώπινο ον, το ψηφιακό υποκείμενο, ξεριζωμένο από κάθε αναφορά στην πραγματικότητα, την επαφή, τη σκέψη, την υπερβατικότητα, την οικογένεια και τις πολιτισμικές και πολιτιστικές αξίες. Η κουλτούρα της διαγραφής/ακύρωσης που εξαφανίζει το παρελθόν και τη σχέση του ανθρώπου με την ιστορία του - υποστηριζόμενη από τον Σόρος και τις οργανώσεις του - είναι λειτουργική για το μετα-ανθρώπινο σχέδιο. Δεν πρόκειται πλέον ο άνθρωπος να παίζει στην οθόνη, αλλά να ενσωματώνεται ως ένα ακόμη στοιχείο μέσα στη συσκευή, μετατρέποντας τον εαυτό του σε καθαρή ύλη της φαντασίας/μυθοπλασίας. Αυτό, τελικά, είναι το Metaverse του Zuckerberg.
Δεν πρόκειται πλέον για την επιλογή ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας, μιας ψυχαγωγίας ή μιας εταιρείας, αυτής ή εκείνης της πολιτικής επιλογής, αλλά για το γεγονός ότι η συμπεριφορά μας είναι προβλεπόμενη, προβλέψιμη, προκαθορισμένη, αποτέλεσμα της ανάλυσης δεδομένων των Big Data. Το να είσαι συνδεδεμένος δεν είναι πλέον μια πράξη βούλησης, αλλά η εντελώς απαραίτητη προϋπόθεση ενός περιβάλλοντος όπου το υποκείμενο είναι μέρος ενός ψηφιακού κυκλώματος από το οποίο απορρέουν προσδιορισμοί και εξαρτήσεις που, όπως μπροστά από τα φανάρια, δεν μπορούν να αγνοηθούν ή να αμφισβητηθούν.
Είναι σε εξέλιξη ένα ανθρωπολογικό εγχείρημα που αποσκοπεί στη διαμόρφωση μιας νέας ανθρωπότητας, του τρανς-ανθρώπου. Τρανσεξουαλικός στις ορμές, τρανς-εθνικός στην κοσμοπολίτικη ένταση, υβριδισμένος με τη μηχανή και απομακρυσμένος από τη φυσική του ουσία. Πρόκειται για το υπεράνθρωπο σχέδιο της άρχουσας τάξης, μια σκέψη ότι θα είναι δυνατόν να αναπτυχθούν ικανότητες που υπερβαίνουν την ανθρώπινη κατάσταση. Ο όρος, που επινοήθηκε από τον εξελικτικό βιολόγο Julian Huxley, αφορά την κατασκευή ενός ανθρώπου που υπερβαίνει τον εαυτό του μέσω της τεχνολογίας, της κυβερνητικής και της υβριδοποίησης με τη μηχανή, με σκοπό την παράταση της ζωής και την τροποποίηση του γενετικού υλικού. Η υπόσχεση είναι ακόμη και η αθανασία, στο όνομα της κρυοσυντήρησης και του λεγόμενου mind uploading, της ψηφιακής αρχειοθέτησης των εγκεφαλικών λειτουργιών.
Υπερανθρωπιστές είναι αρκετά μέλη της τεχνο-επιστημονικής και οικονομικής ολιγαρχίας, ο Elon Musk της Tesla, ο Larry Page της Google και ο γκουρού της τεχνολογίας Ray Kurzweil. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η χειμερία νάρκη του ανθρώπου ή η νευρωνική του κληρονομιά (λένε hardware) είναι εφικτή και ηθικά βιώσιμη. Ειδικά τσιπ που θα εμφυτεύονται στο σώμα θα στέλνουν δεδομένα σε υπολογιστές. Στην πρωτοπορία βρίσκεται η Neuralink, η οποία έχει αναπτύξει το ανδροειδές ρομπότ Tesla Bot. Σε ηθικό επίπεδο, υποστηρίζουν οι μετανθρωπιστές, οτιδήποτε αυξάνει την ευημερία και ελαχιστοποιεί τον πόνο δεν μπορεί να καταδικαστεί. Αυτό είναι μουσική στα αυτιά του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου, αποδυναμωμένου και τρομοκρατημένου. Προφανής είναι ο ευγονικός κίνδυνος να εξαλειφθούν ζωές "ανάξιες να ζήσουν" σύμφωνα με παραμέτρους που δεν είναι πλέον ηθικές, αλλά μετα-ανθρώπινες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου