Συνέχεια από: Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024
KATA ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ (ΤΟ ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο ΤΖΩΡΤΖ ΣΟΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Από τις 24 Φεβρουαρίου 2022, η ιστορία επανήλθε στην Ευρώπη. Η ρωσική ένοπλη επέμβαση στην Ουκρανία ξύπνησε ξανά αρχαίους φόβους και έφερε τους λαούς αυτού του μέρους του κόσμου αντιμέτωπους με μια μεγάλη υπενθύμιση, τον πόλεμο. Είχαμε από καιρό διαγράψει από τη συλλογική μας μνήμη τους δυτικούς βομβαρδισμούς της Σερβίας και του Βελιγραδίου το 1999, στους οποίους συμμετείχε η Ιταλία, με επικεφαλής τον πρώην κομμουνιστή Μάσιμο Ντ' Αλέμα και τον υπουργό Άμυνας Σέρτζιο Ματταρέλλα, σημερινό πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Έχοντας ξεχάσει το γιουγκοσλαβικό μακελειό της δεκαετίας του 1990, αυτή τη φορά γίνεται σοβαρό: η ρωσική αρκούδα έχει μετακινηθεί, πληγωμένη από τη συνεχή προσέγγιση στα σύνορά της του ΝΑΤΟ, της πρώην αντισοβιετικής αμυντικής συμμαχίας, της οποίας το κέντρο βάρους υποτίθεται ότι ήταν ο Βόρειος Ατλαντικός.
Οι ΗΠΑ έχουν την ίδια γεωπολιτική προσέγγιση για τη Ρωσία με τη Βρετανική Αυτοκρατορία: το ατελείωτο έθνος είναι ο εχθρός ως θεμελιώδες μέρος των δύο γεωγραφικών περιοχών ελέγχου του πλανήτη, της Heartland και της υποκείμενης Rimland. Πιο πρόσφατα, υπήρξε το λεγόμενο δόγμα Μπρεζίνσκι, το οποίο αναλύεται στο Κεφάλαιο VIII, το οποίο θεωρεί τον έλεγχο της Ουκρανίας ως βασικό στοιχείο για την απομάκρυνση της Ρωσίας από το καθεστώς της παγκόσμιας δύναμης. Η ένοπλη επέμβαση του Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά από οκτώ χρόνια πολέμου στο Ντονμπάς και μετά το πραξικόπημα του 2014, ανέτρεψε ξαφνικά τα δεδομένα. Το σενάριο είναι ρευστό και από αυτό εξαρτάται ένα σημαντικό μέρος του μέλλοντος, η ειρήνη και η ικανότητά μας να προμηθευόμαστε ενέργεια χαμηλού κόστους από τη Ρωσία. Στο παρασκήνιο, μεταξύ άλλων μεταβλητών, υπάρχει η πιθανότητα το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), που εξάγεται με την καταστροφική τεχνική της υδραυλικής ρωγμάτωσης, να αντικαταστήσει τουλάχιστον μέρος των ρωσικών προμηθειών. Ο Τζορτζ Σόρος έχει τα δικά του οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα σε όλα αυτά.
Ο μεγάλος γέρος (Τζορτζ Σόρος) βγήκε αυτοπροσώπως στο γήπεδο στις 11 Μαρτίου 2022, εκθέτοντας τις σκέψεις του σε ένα άρθρο με την υπογραφή του που δημοσιεύτηκε στο πρακτορείο ειδήσεων του οποίου είναι ιδρυτής, το Project Syndicate. Ο Σόρος φοβάται έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και φοβάται μια ρωσο-κινεζική συμφωνία. Υπενθυμίζει τη συνάντηση της 4ης Φεβρουαρίου μεταξύ του Πούτιν και του κινέζου Σι Τζινπίνγκ, το εκτεταμένο έγγραφο που υπέγραψαν οι δύο ηγέτες και εντάσσεται στην αφήγηση ότι η πολεμική κίνηση του Πούτιν συνδέεται με την εμμονή του να ανακτήσει η Μόσχα τον αυτοκρατορικό της ρόλο. Μέχρι στιγμής, τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός από την απόδειξη ότι οι δυτικές ολιγαρχίες έχουν επεξεργαστεί εδώ και καιρό μια μακρόχρονη αντιρωσική στρατηγική. Σημαντικότερη είναι η στάση υπέρ του επανεξοπλισμού της Ουκρανίας για να διεξάγει πόλεμο για λογαριασμό των δυτικών συμφερόντων και η ανοιχτή αξίωσή του ότι έπαιξε ρόλο στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. "Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ξεκίνησα αυτό που μου αρέσει να αποκαλώ πολιτική φιλανθρωπία. Πρώτον, δημιούργησα ένα ίδρυμα στην Ουγγαρία, όπου γεννήθηκα, και συμμετείχα ενεργά στη διάλυση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. [...] Στη συνέχεια ίδρυσα ένα Ίδρυμα στη Ρωσία και στη συνέχεια έκανα το ίδιο σε κάθε ένα από τα νέα κράτη, δημιουργώντας ένα Ίδρυμα στην Ουκρανία, ακόμη και πριν αυτή ανεξαρτητοποιηθεί". Το τέλος του άρθρου είναι δυσοίωνο: "μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι ο Πούτιν και ο Σι θα εκδιωχθούν πριν καταστρέψουν ολόκληρο τον πολιτισμό μας", δηλαδή να τερματίσουν τον αμερικανικό μονοπολισμό του οποίου αποτελεί πυλώνα.
Το άρθρο σιωπά σχετικά με τον ρόλο που διαδραμάτισαν ο ίδιος ο Σόρος και οργανώσεις που συνδέονται με τα Ιδρύματα Ανοιχτής Κοινωνίας στο πραξικόπημα του 2014 που ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ο οποίος αναγκάστηκε να διαφύγει μετά την αιματηρή εξέγερση του "Μαϊντάν" στο Κίεβο. Αυτό υπενθυμίζεται σε άρθρο του 2014 στην εφημερίδα της Confindustria, Il Sole 24 Ore, με τον ανατρεπτικό τίτλο: Αν ο Σόρος και το κεφάλαιο επιλέγουν την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Ο Σόρος ισχυριζόταν τότε ότι ενεργούσε ως υποστηρικτής "μιας χώρας που φιλοδοξεί να φτάσει στην Ευρώπη, όπου τα πρόσωπα και οι μέθοδοι της χρηματοδότησης διαμορφώνουν την κυβέρνηση". Παραδέχεται ότι η κυβέρνηση που προέκυψε από τη βία του 2014 -στην οποία οι ανοιχτά ναζιστικές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο- είναι μια μαριονέτα στα χέρια της ολιγαρχίας του χρήματος. Το άρθρο αποκαλύπτει ότι ένα πραγματικό "casting" φέρεται να διεξήχθη μέσω δύο εξειδικευμένων εταιρειών, της Pedersen & Partners και της Korn Ferry, για την επιλογή 185 πιθανών υποψηφίων μεταξύ των ξένων που βρίσκονται στο Κίεβο και των μελών της ουκρανικής κοινότητας στον Καναδά, τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μετά από συνεντεύξεις, συνεχίζει το δημοσίευμα, "οι κυνηγοί κεφαλών περιόρισαν τη δεξαμενή σε είκοσι τέσσερις υποψηφίους με τα προσόντα να εργαστούν στην εκτελεστική εξουσία ως υπουργοί ή αξιωματούχοι με υψηλά προσόντα. Η πρωτοβουλία υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Renaissence, ένα δίκτυο πολιτικών συμβούλων που χρηματοδοτείται από τον Αμερικανό επιχειρηματία Τζορτζ Σόρος".
Εντυπωσιακή αναπαράσταση των πραγματικών συμφερόντων και των συντελεστών των γεγονότων πίσω από τη σημερινή τραγωδία, όπου οι στρατιώτες και των δύο πλευρών και ο άμαχος πληθυσμός είναι - για άλλη μια φορά - βορά για τα κανόνια, θύματα των αποφάσεων της εξουσίας που λαμβάνονται στα συνήθη μυστικά εξωτερικά γραφεία. Ο Σόρος βρίσκεται επίσης στην πρώτη γραμμή των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας και της έκκλησης προς τις μεγάλες βιομηχανικές, χρηματοπιστωτικές και τεχνολογικές εταιρείες να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία. Δεν συμφώνησαν όλοι, αλλά η πίεση ήταν πολύ ισχυρή και αστραπιαία, με επικεφαλής μία από τις ΜΚΟ του γαλαξία Σόρος, τη Διεθνή Διαφάνεια, η οποία ασχολείται με την καταπολέμηση της διαφθοράς, έχει συμφωνίες συνεργασίας με όλες τις μεγάλες ΜΚΟ του δυτικού κόσμου και είναι ύποπτη για χρηματοδότηση από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Αρκετές φορές στη συζήτηση έχουμε τονίσει τους επιχειρηματικούς και προσωπικούς δεσμούς που ενώνουν τον Σόρος με την οικογένεια Ρότσιλντ και την οικονομική αυτοκρατορία της που εκτείνεται σε αιώνες. Είναι ενδιαφέρον να υπενθυμίσουμε ότι η εν γένει πολύ ισχυρή οικογένεια πήρε δημόσια θέση για τον ουκρανικό πόλεμο με ασυνήθιστη δύναμη και ταχύτητα. Από τη μία πλευρά, το όργανο του οίκου της -το εβδομαδιαίο περιοδικό The Economist- εκφράζει τον φόβο ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις και στη Δύση. Συγκεκριμένα, η ανησυχία αφορά το ενδεχόμενο να ωθηθούν η Ρωσία και η Κίνα να εφαρμόσουν ένα εναλλακτικό κύκλωμα οικονομικών πληρωμών σε σχέση με το κυρίαρχο Swift. Ο Economist είναι τρομερά σαφής: "Εφαρμόζοντας κυρώσεις σε όλο και περισσότερες χώρες τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και τώρα αυξάνοντας ακόμη και την πιθανή αυστηρότητά τους, η Δύση κινδυνεύει να ωθήσει περισσότερες χώρες από ό,τι είναι επιθυμητό να αποσχιστούν από το χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό δυτική ηγεσία. Και θα πρέπει να είναι σαφές ότι οι οικονομικές κυρώσεις του καταστροφικού είδους που χρησιμοποιήθηκαν κατά της Ρωσίας προορίζονται για τις χειρότερες πράξεις επιθετικότητας και πολέμου. Η Δύση έχει αναπτύξει ένα οικονομικό όπλο που μέχρι πρόσφατα ήταν δυσθεώρητο. Πρέπει να χρησιμοποιηθεί με σύνεση".
Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με τη διπροσωπία που χρησιμοποιείται πάντα στις διεθνείς κρίσεις, η οικογένεια προτρέπει τη βρετανική κυβέρνηση σε μέγιστη σκληρότητα, ακόμη και σε άμεσο πόλεμο κατά της Μόσχας. Ο Ναθάνιελ Ρότσιλντ εξέφρασε ισχυρά λόγια απευθυνόμενος απευθείας στη βρετανική ηγεσία. "Η Ουκρανία είναι ένα βασικό κομμάτι που δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε στη γεωπολιτική σκακιέρα. Πρέπει να γονατίσουμε τη Ρωσία με κάθε δυνατό μέσο, για να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στους Κινέζους και για να προστατεύσουμε το παγκόσμιο σύστημα των φιλελεύθερων κανόνων και αξιών μας. Ο δρόμος που έχουμε ακολουθήσει, ελλείψει στρατιωτικής δράσης, σημαίνει ότι η Παγκόσμια Τάξη μας μοιάζει με νεκρό που στέκεται... Σας καλώ να σταθείτε πιο σθεναρά απέναντι στη Ρωσία, να εντείνετε τον πόλεμο πληροφοριών, να διορθώσετε τη γνώμη, ιδίως στο διαδίκτυο, και να στείλετε όπλα στους φίλους μας στην Ουκρανία. Χωρίς την Ουκρανία, η παγκόσμια τάξη μας δεν θα επιβιώσει". Αυτό, λοιπόν, είναι το πραγματικό διακύβευμα.
Το σενάριο είναι σοβαρό και ένα στρατιωτικό, οικονομικό, γεωπολιτικό και δυναμικό σκάκι παίζεται στο πετσί των πληθυσμών που ζουν στο έδαφος της σημερινής Ουκρανίας που μπορεί να κατακλύσει τα πάντα. Ο Σόρος μας καλεί να υπερασπιστούμε τον «πολιτισμό μας», που για αυτόν και την ολιγαρχία στην οποία ανήκει είναι η παγκοσμιοποίηση που κυριαρχείται από χρήματα -και αμερικανικά όπλα- με το παραπλανητικό όνομα της Ανοιχτής Κοινωνίας. Γίγαντες όπως ο Τζορτζ Σόρος έχουν μπει στο γήπεδο με μια ανάπτυξη μέσων - συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης (αίτημα των Ρότσιλντ...) - που δεν έχει ξαναγίνει. Δεν ξέρουμε ποιος θα κερδίσει, αλλά η ήττα των λαών είναι σίγουρη. Για άλλη μια φορά, ο μεγάλος θεωρητικός του πολέμου Carl Von Clausewitz είχε δίκιο: "ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής (και της οικονομίας, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε) με άλλα μέσα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου