Ένα μέγα συνέδριο σατανιστών στις Ηνωμένες Πολιτείες ανακοινώθηκε πριν από λίγες ημέρες
Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑ - ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ
Προ ημερών ανακοινώθηκε μέγα συνέδριο σατανιστών στις Ηνωμένες Πολιτείες, χώρος κατάλληλος για παρόμοια έθιμα, δεδομένης της εγκληματικής ειδησεογραφίας -ακριβώς- που έχει χαρακτηρίσει την αμερικανική καθημερινότητα .Υπάρχει ο Σατανάς, ή είναι μια δεισιδαιμονική εφεύρεση όπως ο Θεός, για να υποβιβαστεί στην ομίχλη του χρόνου που φωτίζεται θριαμβευτικά από τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού και τον προοδευτικό υλισμό; Αυτή είναι η βασική ερώτηση που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας.
Φυσικά, αν σκεφτείτε την σκονισμένη σπηλιά, την κατσαρόλα, τις νυχτερίδες, τα κοράκια και μερικά κρανία και κόκαλα σκορπισμένα εδώ κι εκεί σύμφωνα με την παραμυθένια εικονογραφία, τότε όλα έχουν τελειώσει, αν υποθέσουμε ότι άρχισαν ποτέ με αυτές τις πρυποθέσεις.
Αν αντιθέτως σκεφτόμαστε τον Σατανά ως μια συμβολική νοημοσύνη του κακού, ψευδαίσθηση μιας άλλης πραγματικότητας, άρχοντα μιας εναλλακτικής δύναμης που προσποιείται ότι δεν υπάρχει, τότε ο σατανισμός είναι ζωντανός και καλά, και ίσως το άθλιο Μεγάλο Έργο είναι αρκετό για να το μεταφράσουμε στήν Μεγάλο Σύγχρονη επανεκκίνηση. Ας μετακομίσουμε επίσης - αυτός ο όρος είναι της μόδας - τις διάφορες εκκλησίες του σκότους, από το Bel-Air του Charles Manson ή (1934-2017) από το San Francisco του Anton Szandor LaVey , (1930-1997) για παράδειγμα στο ελβετικό Νταβός του Klaus Schwab (ακόμα ζωντανός)
Ας συγκρίνουμε αυτήν την κατάσταση με αυτή που κατανοείται από τον όρο «συμβολικό», από το syn-bállein , αυτό που ενώνει, συνθέτει, εναρμονίζει, ισορροπεί, που υπερβαίνει το ενδεχόμενο(τυχαίο) για μια μεγαλύτερη πραγματικότητα, και ανακαλύπτουμε ότι αυτό το όραμα αντιστοιχεί ακριβώς στην ιδέα οργανικής κοινότητας, συμβολικός και συγκεκριμένος χώρος στον οποίο όλοι οι άνθρωποι, ως προς τις λειτουργίες, τις δεξιότητες και τις ικανότητες, συνεργάζονται για το κοινό καλό και ένα κοινό πεπρωμένο.
Έτσι, βλέπουμε, ξεπερνώντας τους περιορισμούς της συγκεκριμένης σκέψης και αντίθετα ενεργοποιώντας τη μέγιστη ικανότητα αφαίρεσης και συμβολισμού, ότι η αξιολόγησή μας δεν ήταν καθόλου ριψοκίνδυνη.
Ο Σουάμπ, δικαίως, γίνεται Αρχιερέας, με τα διάφορα παπαδοπαίδια και τούς ιεροψάλτες της σατανικής αίρεσης(σέχτας).
Adriano Segatori
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου