«Τό σπουδαῖο εἶναι, ὅτι τήν νηστεία τήν τηροῦσαν καί πολλοί στρατιῶτες, παρ΄ὅλες τίς δυσκολίες,περισσότερο καί ἀπό ἁγιορεῖτες μοναχούς. Μοῦ ἔλεγε, κατά τήν ὀπισθοχώρησι, ἕνα πολεμιστής τῆς πρώτης γραμμῆς:
«Μέ τήν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας κράτησα ὅλη τή Τεσσαρακοστή. Τρώγοντας μόνο κουραμάνα καί λίγα γραμμάρια σταφίδα πού χωροῦσαν στήν φοῦχτα τοῦ ἑνός χεριοῦ».
«Τήν Μ. Ἑβδομάδα, πού γινότανε ἡ ὀπισθοχώρηση,οἱ στρατιῶτες παρ’ὅλη τήν κακουχία, τήν ἄϋπνία, τήν ἐξάντληση, διότι ὑποχωροῦσαν ἀμυνόμενοι, ὅλοι οἱ στρατιῶτες , νηστέψανε καί περάσανε τίς μέρες αὐτές σάν ἀσκητές. Μόνο μέ ψωμί καί νερό. Οἱ ἐφοδιασμοί εἶχαν ἄφθονα τυριά καί κονσέρβες, ἀλλά κανένας δέν γύριζε μάτια σ’αὐτά»
(Τό θαῦμα τῶν Ἑλλήνων τοῦ Σαράντα. σελ.126-127).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου