Ας απολαύσουμε την καταστροφή μας μέσα στο ευρώ.

Κάπου διαβάσαμε ένα ωραίο παράδειγμα για το τι αγοράζαμε το 1999 (πριν το ευρώ) με 1.000 δραχμές και πόσο πληρώνουμε σήμερα για τα ίδια προϊόντα, σε σύγκριση με τους βασικούς μισθούς τότε και τώρα.

Τι αγοράζαμε το 1999;
Τσιγάρα αμερικάνικα: 400 δραχμές. Τυρόπιτα: 100 δραχμές. Καφές φραπόγαλο:

500 δραχμές. Σύνολο 1.000 δραχμές, με βασικό μισθό 170.000 δραχμές.

Τι αγοράζουμε το 2014;
Τσιγάρα αμερικάνικα: 4,70 ευρώ. Τυρόπιτα 1,5 ευρώ. Καφές φραπόγαλο: 3 ευρώ. Σύνολο 9,2 ευρώ, δηλαδή 3.135 δραχμές με βασικό μισθό 480 ευρώ, δηλαδή 163.000 δραχμές.

15 χρόνια μετά, το κόστος ζωής τριπλασιάστηκε, ενώ ο βασικός μισθός μειώθηκε. Η χώρα χρεοκόπησε, έχει ένα χρέος που δεν βγαίνει και μεγάλο μέρος του πληθυσμού απειλείται να χάσει τις περιουσίες του, ενώ πολλοί έχουν ήδη αυτοκτονήσει ή έχουν φύγει για το εξωτερικό.

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΥΡΩ.
Τα μάτια μας 14 μην το χάσουμε. Ε;;;

ΥΓ. Ξιπασμένοι ευρωχωριάτες γίναμε. Μένουμε στο ευρώ για χάριν της φαντασίας μας, της μεγαλομανίας μας, των φόβων μας και των συμφερόντων που μας εκμεταλλεύονται.

Ας απολαύσουμε τουλάχιστον την καταστροφή ενός ιστορικού έθνους. Δεν είναι λίγο πράγμα κι αυτό!!!

 

 hassapis-peter