…κι έχουν και την καλύτερη βότκα

Του Καρτέσιου

«Οι Βρυξέλλες είναι ενοχλημένες με την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα». Δηλαδή είναι ενοχλημένη η Γερμανία, διότι αυτό σημαίνει «Βρυξέλλες». Και η Γερμανία είναι ενοχλημένη επειδή η Ελλάδα «σπάει» την κοινή στάση της Ε.Ε. απέναντι στη Ρωσία σχετικά με το Ουκρανικό ζήτημα. Στη δημιουργία, όμως, και συντήρηση του ουκρανικού ζητήματος η Γερμανία έπαιξε τον καθοριστικότερο ρόλο χρησιμοποιώντας μία ολόκληρη χώρα για να αποδείξει η καγκελάριος Μέρκελ ότι υπερισχύει σε κάθε επίπεδο του προέδρου Πούτιν.

Η Ε.Ε. σύρθηκε στην κυριολεξία πίσω από τα βίτσια του γερμανικού ιμπεριαλισμού επειδή απλώς δε μπορούσε να πράξει διαφορετικά. Κι έτσι εμφανίζονται τώρα χώρες, όπως η Γαλλία, να καταδικάζουν την «επιθετική πολιτική» της Ρωσίας και να υπερασπίζονται την ανεξαρτησία της Ουκρανίας. Ποια; Η Γαλλία που λειτουργεί νέο-αποικιακά στραγγαλίζοντας χώρες της Αφρικής για να έχει τη μονοπωλιακή εκμετάλλευση του πλούτου τους.

Η Ε.Ε. λοιπόν, αυτή η ένωση Φαρισαίων και Υποκριτών, όχι μόνο μαλώνει την ελληνική κυβέρνηση επειδή δεν κάθεται σαν αμίλητο, ακίνητο, υπάκουο στρατιωτάκι στις επιθυμίες του Βερολίνου, αλλά της κάνει και μαθήματα ηθικής για το θέμα της διαφθοράς. Κι αυτά τα μαθήματα τα παραδίδουν η καθηγήτρια Ηθικής Μέρκελ που έχει απλώσει έναν τεράστιο κρατικό μανδύα προστασίας πάνω απ’ όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας της ώστε ατιμώρητες να λαδώνουν αξιωματούχους άλλων χωρών για να προτιμηθούν τα προϊόντα τους, καθώς και ο Ελεγκτής Σκανδάλων Γιούνκερ, ο οποίος ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου κάλυπτε επιβεβαιωμένα πολιτικές της χώρας του που εξυπηρετούσαν τους απανταχού της γης φοροφυγάδες.

Μετά από όλα αυτά έρχεται ο Χριστιανοκοινωνιστής (CSU) πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομίας του γερμανικού Κοινοβουλίου, Πέτερ Ραμζάουερ, μιλώντας στην «Passauer Neue Presse» να πει ότι «έπειτα από τις οικονομικές περιπλανήσεις, έρχεται τώρα από την Ελλάδα και ο εκβιασμός της εξωτερικής πολιτικής». Δηλαδή από θύμα εκβιασμού αυτή η έρμη χώρα θα βρεθεί τώρα και θύτης. Ένοχη εκβιασμού! Γελάει και το παρδαλό κατσίκι στη σούβλα.

Αν όμως οι γερμανογάλλοι νέο-ιμπεριαλιστές και οι σλοβακοφινλανδοί κολαούζοι τους έχουν πολλούς λόγους να κάνουν διαρκή επίθεση στην ελληνική κυβέρνηση, «απορίες» γεννά η επίθεση εκ των έσω στην επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα και οι ανησυχίες ποταμοσαμαρικών και λοιπών νεοφιλελεύθερων γαγγραινών σχετικά με πιθανή ρήξη με «την Ευρώπη» και απώλεια της αλληλεγγύης της .

Συγγνώμη, αλλά αυτά τα νεροσκούληκα δεν είναι που νοιάζονται για την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και τη βιομηχανία; Αυτοί δεν είναι που κατηγορούν για κρατισμό τη νέα κυβέρνηση και ως τηλεοπτικοί ντελάληδες ουρλιάζουν ότι καταστρέφεται η ιδιωτική οικονομία; Βέβαια, αυτοί είναι και λίγο ως πολύ σαλεμένοι, διότι ενώ οι ίδιοι βιομήχανοι δηλώνουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά τους είναι το κόστος της ενέργειας και όχι το μισθολογικό, οι ντελάληδες επιμένουν για το αντίθετο υπηρετώντας τις νοσηρές ιδεοληψίες τους.

Ας δούμε στα γρήγορα ποιος έχει δίκιο. Ο πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ) Κων. Κουκλέλης, εκτιμά ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα, αν δεν ληφθούν επειγόντως μέτρα περιστολής του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία, αλλά και για ολόκληρη την ελληνική οικονομία, βασικοί και μεγάλοι κλάδοι της ελληνικής βιομηχανίας θα αποτελούν αντικείμενο μελέτης για τους ιστορικούς. Συγκεκριμένα, δήλωνε σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ: «Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει όλες τις βιομηχανίες, ιδιαίτερα όμως εκείνες που δραστηριοποιούνται στους κλάδους των κατασκευών και που από τη φύση τους απευθύνονται κυρίως στην εσωτερική αγορά (π.χ. τσιμεντοβιομηχανία, χαλυβουργία). Η εσωτερική αγορά σε αυτούς τους κλάδους έχει καταρρεύσει και οι εξαγωγές που αποτελούν τη μόνη διέξοδο ανάγκης για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων αυτών, έχουν να αντιμετωπίσουν το υψηλό μεταφορικό κόστος των προϊόντων τους και από τα υψηλότερα κόστη ενέργειας (ηλεκτρικής και φυσικού αερίου) στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διεθνής ανταγωνιστικότητα για τις βιομηχανίες εντάσεως ενέργειας (αλουμίνιο, χάλυβας, τσιμέντο, χαρτοποιία, χημική βιομηχανία κ.ά.) καθορίζεται κυρίως από το κόστος ενέργειας, καθώς το κόστος της πρώτης ύλης και το ανά παραγόμενη μονάδα εργατικό είναι παραπλήσια των ανταγωνιστών μας».

Ας δούμε κι ένα αποτέλεσμα αυτής της προειδοποίησης: «Χαρακτηριστικό είναι ότι σε μια αγορά όπως αυτή της Αλγερίας, στην οποία το 2011 οι ελληνικές εξαγωγές χάλυβα έφταναν σχεδόν τους 500.000 τόνους, το 2014 έπεσαν κάτω από το ένα τέταρτο, καθώς οι ξένοι ανταγωνιστές επωφελούμενοι του χαμηλού κόστους ενέργειας, κέρδισαν τα ελληνικά μερίδια». Οι νεροσκώληκες λάτρεις των «μεταρρυθμίσεων» μπορούν να διαβάσουν και εδώ τη σημασία του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία, την οικονομία, την ανάπτυξη και την απασχόληση.

Πηγαίνει, λοιπόν, η ελληνική κυβέρνηση στη Μόσχα και ως κύρια επιδίωξή της έχει την προμήθεια της Ελλάδας με φθηνό φυσικό αέριο! Δηλαδή ελάφρυνση του κόστους παραγωγής. Δηλαδή αύξηση ανταγωνιστικότητας των ελληνικών βιομηχανιών. Δηλαδή κίνητρο για ξένες επενδύσεις. Και αντί να πανηγυρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι νεροσκώληκες και αντί να πιέζουν τον Τσίπρα να μην κωλώσει και να επισπεύσει μία τέτοια συμφωνία με τη Μόσχα, τον κατηγορούν ότι κινδυνεύει να χάσει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αγνοώντας σκοπίμως το Δόγμα Αλληλεγγύης του Βερολίνου όπως ωμά το διατύπωσε η Μέρκελ μέσα στη γερμανική Βουλή: «Ούτε ένα ευρώ βοήθεια, δίχως ανάλογο αντάλλαγμα». Αυτή την αλληλεγγύη δεν θέλουν να χάσουμε.

Είναι τραγικοί. Είναι υποταγμένοι κι εξαγορασμένοι όσοι υμνούν την Ηθική αυτής της Ένωσης Μαφιόζων. Είναι θλιβεροί. Είναι άδεια κρανία αυτοί που σήμερα κατηγορούν τον Τσίπρα ότι πηγαίνει ως ζητιάνος στη Μόσχα. Διότι ακόμη κι αν συμβαίνει αυτό, κάποιοι τον ανάγκασαν να βγει στη ζητιανιά. Αυτοί οι κάποιοι χρεωκοπούσαν τη χώρα επί 50 χρόνια. Μισός αιώνας διαπλοκής, διαφθοράς, μίζας, εκμαυλισμού συνειδήσεων. Και πάντα από δίπλα κενά κρανία να ξερνάνε βρώμικη προπαγάνδα.

Είναι αυτοί οι ίδιοι που σιγοντάρουν τον Σουλτς όταν προειδοποιεί: «Η Ελλάδα ζητά και λαμβάνει πολλή αλληλεγγύη από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επομένως, μπορούμε κι εμείς να ζητήσουμε αλληλεγγύη από την Ελλάδα, και αυτή η αλληλεγγύη να μην τερματιστεί μονομερώς με το να αποσυρθεί η Ελλάδα από τα κοινά μέτρα κατά της Ρωσίας». Και το είπε αυτό ο Σουλτς λίγες ώρες πριν επισκεφτεί την Τουρκία για συζητήσεις.

Την Τουρκία που αμφισβητεί τα σύνορα της Ευρώπης, που τα παραβιάζει, που τα γκριζάρει που τα διεκδικεί. Την Τουρκία που διατηρεί Τείχος Κατοχής σε χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την Τουρκία που δεν έχει αφήσει ζωντανό ούτε μισό ανθρώπινο δικαίωμα, που δολοφονεί Κούρδους και εξαφανίζει πολιτικούς αντιπάλους του νέου Σουλτάνου Ερντογάν. Με αυτή την Τουρκία συνομιλεί ευχαρίστως η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά τον Τσίπρα τον απειλεί για την επίσκεψή του στη Μόσχα.

Εδώ δεν έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Εδώ έχουμε την αποκορύφωση του παραλογισμού. Του τεμαχισμού της λογικής. Κι έχεις και τους ηλίθιους να λένε «έχουν δίκιο οι ευρωπαίοι να ενοχλούνται από τη συνάντηση Τσίπρα – Πούτιν». Τέλος πάντων, τι να λέμε τώρα, τα χιλιοειπωμένα; Κάποιοι πραγματικά δεν καταλαβαίνουν και κάποιοι βολεύονται να υποκρίνονται πως δεν καταλαβαίνουν. Καλή Ανάσταση σε όλους. Γενικώς.

Ανάρτηση από: http://kartesios.com

 blogvirona