«Οι Έλληνες είναι Τούρκοι που νομίζουν ότι είναι Ιταλοί», Lord Byron.
Ως «ραγιαδισμός» ορίζεται η κοινωνική συμπεριφορά που εκδηλώνεται αφενός με την άκρατη ανοχή στις προσβολές των ισχυρότερων και την έλλειψη στοιχειώδους αξιοπρέπειας και αφετέρου με την ακραία προσβλητική συμπεριφορά, αδιαφορία και σκληρότητα προς τους ασθενέστερους. Ο ραγιαδισμός ως πολιτική και κοινωνική θεωρία και πράξη είναι το αποτέλεσμα της εκδήλωσης του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης και της επιβίωσης του ατόμου όπως αυτά διαμορφώνονται σε συνθήκες μακροχρόνιας ξένης δουλείας, όπου οι προδότες, οι δοσίλογοι και οι «πρόθυμοι ηλίθιοι» πλειοψηφούν των «ηρωικών πράξεων» και της στοιχειώδους αξιοπρέπειας. Ο ραγιαδισμός, ως μακροχρόνια συλλογική κοινωνική στάση δημιουργεί και τις αντίστοιχες γονιδιακές προσαρμογές και μεταλλάξεις, ώστε αυτός να αποτελεί εθνικό χαρακτηριστικό και δεύτερη φύση των ατόμων.
Η οσφυοκαμψία έχει βαθειά παράδοση στην Ελλάδα. Από το 146 π.Χ που οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Ελλάδα μέχρι σήμερα, η χώρα είχε μόνον 150 χρόνια ελευθέρου εθνικού βίου. Ο ραγιαδισμός στην Ελλάδα είναι γνωστός από πολύ παλιά και ως «γραικυλισμός», ενώ σήμερα προσδιορίζεται ως «φιλοευρωπαϊσμός». Οι κατακτημένοι Έλληνες εμφανίζονται ως οι πλέον θερμοί υπέρμαχοι της Ρωμαϊκής/Ευρωπαικής δουλείας, ενώ αποτελούν τους σφοδρότερους πολέμιους των συμπατριωτών των που επιμένουν στην «Ελληνική άποψη». Ο ραγιαδισμός παρασύρει τα άτομα στην παραμορφωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, του περιβάλλοντος χώρου και της «περιρρέουσας ατμόσφαιρας». Ο Byron π.χ. περιγράφει τους Έλληνες της εποχής του ως λαό που αδυνατεί να αντιληφθεί την πραγματικότητα λόγω της μακροχρόνιας δουλείας χαρακτηρίζοντάς τους περιφρονητικά ως «Τούρκους που νομίζουν ότι είναι Ιταλοί», θεώρηση που δεν απέχει πολύ από την σημερινή πραγματικότητα, όπου οι Έλληνες θεωρούν εαυτούς «Ευρωπαίους».
Οι Ευρωπαίοι όμως έχουν χαρακτηριστικά τα οποία είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά των νέο-Ελλήνων, κυρίως των πολιτικών. Πρώτον είναι πατριώτες και εθνικιστές, δεύτερον είναι αξιοπρεπείς, δηλαδή είναι ανυποχώρητοι σε αρχές και θέσεις και τρίτον παρουσιάζονται ως Ευρωπαϊστές για να κερδίσουν στο συλλογικό εθνικό τους επίπεδο χωρίς να είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν το παραμικρό στους άλλους.
Οι Έλληνες πολιτικοί εθισμένοι στον ραγιαδισμό και την οσφυοκαμψία, αδυνατούν να αντιληφθούν την θέση τους σε έναν Δυτικό κόσμο που σέβεται μόνο τους πατριώτες, τους αξιοπρεπείς, τους ασυμβίβαστους, τους ήρωες και τους σκληρούς. Ο ραγιαδισμός προκαλεί μόνον θυμηδία και περιφρόνηση στους Ευρωπαϊκούς λαούς, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει και ενθαρρύνει τα εγγενή ληστρικά ένστικτα των. Η υπογραφή του μνημονίου είναι μία «μη πατριωτική πράξη», είπε ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών, ο οποίος δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον Έλληνα πρωθυπουργό «ανόητο», λέξη και στάση που αντικατοπτρίζει και συνοψίζει την βαθειά περιφρόνηση των Ευρωπαίων στον Ελληνικό λαό εξ αιτίας του ραγιαδισμού του.
Ταυτόχρονα, παρακμιακοί «εθνοπατριώτες» μαζί με νεοφιλελεύθερους και «αριστερούς» πολιτικούς τυχοδιώκτες ζητούν την κεφαλήν του Βαρουφάκη επί πίνακι, επειδή αντιστάθηκε στον ραγιαδισμό, αντιπαρατέθηκε στους ληστές και ταπείνωσε ένα πανίσχυρο κλεπτοκρατικό Ευρωπαϊκό ανθελληνικό πολιτικό σύστημα, που λεηλατεί και φτωχοποιεί τον λαό και την χώρα, υιοθετώντας μία προσωπική στάση, που επειδή είναι «μοναχική» είναι ταυτόχρονα και «ηρωική».
Σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες ενός απύθμενου μίσους και βυσσοδόμησης του σεσηπότος πολιτικού ραγιαδισμού και γραικυλισμού εναντίον της αξιοπρέπειας και της μοναχικής πορείας που αντιπροσωπεύει ο «βαρουφακισμός».
Σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες της παρακμής και της σήψης του πολιτικού συστήματος που στερούμενο ιδεολογίας και πατριωτισμού έχει αναγάγει την «είσπραξη της καρπαζιάς» σε ιδεολογία, επειδή «αριστεροί της Εκάλης» και «δεξιοί ψευτοπατριώτες» παραδίδουν τους Έλληνες στην εξαθλίωση και την φτώχια για να σώσουν το πολιτικό τους τομάρι.
Σήμερα όλοι εμείς, άναυδοι παρατηρούμε το πολιτικό σύστημα να γκριζάρει τα σύνορα της πατρίδας, επιτρέποντας στις ορδές των μουσουλμάνων να εποικίζουν την χώρα. Σήμερα, γινόμαστε μάρτυρες μίας σουρεαλιστικής κατάστασης όπου «ψυχοπονιάρηδες μεγαλοαστοί», ΜΚΟ και ΜΜΕ, νομιμοποιούν ηθικά τον εποικισμό και προωθούν την συλλογική εθνική αποβλάκωση με «Νόμπελ ειρήνης», ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να απαξιώσουν και να ποινικοποιήσουν την ατομικότητα, την αντίσταση και τον πατριωτισμό.
Στο ζοφερό Οργουελικό τοπίο που ζούμε, το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι αν υπάρχει ακόμα μία χαμηλότερη βαθμίδα ραγιαδισμού και συλλογικής ηλιθιότητας από αυτήν που σήμερα βιώνουμε, ώστε το πολιτικό σύστημα και ο λαός με ευχαρίστηση και προθυμία να εποικίσουν;
dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου