Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ

                 
 ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ...ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ

Η γερόντισσα Γαβριηλία είναι θύμα μιας θλιβερής παρεξηγήσεως και συκοφαντήσεως από μέρους της ιεραρχίας της Εκκλησίας. Σημείο και αυτό των τραγικών στιγμών, της πνευματικής ανεπάρκειας της εκκλησίας και της θεολογίας μας. Συμπύκνωση της παρεξηγήσεως αποτέλεσε γνωστή ραδιοφωνική εκπομπή, στο ραδιόφωνο της Αρχιεπισκοπής με την συνεργασία του πολύ γνωστού πρ. Σαράντη Σαράντου. Θλιβερότατη εκπομπή η οποία για να στηρίξει την αντιπάθειά της όχι μόνον επικαλέστηκε τους γνωστούς ποιμαντικούς σκοπούς αλλά αναγκάστηκε να συγκρουστεί με πλήθος λαϊκών οι οποίοι διαφωνούσαν. Ο γνωστός πρ. Σαράντης Σαράντος παρέμεινε ανένδοτος στις απαιτήσεις αυθεντίας που κουβαλά, παρότι και ο ίδιος δεν μπορεί να δεί τον εαυτό του, όπως όλοι μας. Παρότι είναι πλέον γνωστό σε πολλούς ότι τιμάται σαν επίσκοπος ή και αρχιεπίσκοπος από τους οπαδούς του και η ζωή του ακολουθεί τον δρόμο της δόξας εδώ και πολύ καιρό δηλ. διαθέτοντας ήδη μεγάλο υπηρετικό προσωπικό και πολύ χρήμα.

ΟΛΗ Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ.

Τυπικό λάθος ανώριμων πνευματικά ανθρώπων οι οποίοι λόγω των υψηλών Θέσεων που επιδιώκουν και που καταλαμβάνουν δυσκολεύουν και αιχμαλωτίζουν τις συνειδήσεις μας.

Δεν πρέπει να μείνει απαρατήρητο από κανέναν πως η συγγραφεύς του βιβλίου δεν συνεχίζει και δεν μιμείται την ζωή της γ. Γαβριηλίας. Θέλουμε να πούμε πως τό βιβλίο περιέχει την πρόσληψη της γερόντισσας από μέρους ενός ανθρώπου ο οποίος εγκατέλειψε το δρόμο της γερόντισσας. Τουτέστιν αυτή η εγκατάλειψη περιέχεται στο εν λόγω βιβλίο και ουδεμία σχέση έχει το περιεχόμενο αυτό με την γ. Γαβριηλία.

Aμέθυστος

________________________________________


Γερόντισα Γαβριηλία, Λόγια αγάπης

Από το βιβλίο της μοναχής Γαβριηλίας "Γερόντισσα Γαβριηλία: Η Ασκητική της Αγάπης", 15η έκδοση, Εκδόσεις Το Περιβόλι της Παναγίας, www.toperivoli.gr


1. Κάθε τόπος μπορεί να γίνει τόπος Ανάστασης. Φτάνει να ζείς την Ταπείνωση τού Χριστού.
2. Να κοιμάσαι. Φτάνει να είσαι σέ εγρήγορση.
3. Υπάρχουν άνθρωποι που αγρυπνούν για μερικούς, και υπάρχουν άνθρωποι που αγρυπνούν για όλους.
4. Όχι μιά γνώση που μαθαίνεις, αλλά μιά γνώση που παθαίνεις. Αυτή είναι η Ορθόδοξη Πνευματικότητα.
5. Μη θέλεις τα πολλά, τα παραδίπλα σου, ή τα πέρα μακρυά. Αντίθετα φρόντισε αυτό το λίγο που έχεις να το Αγιάσεις.
6. Μία είναι η Μόρφωση: το να μάθουμε πώς να αγαπάμε τον Θεό.
7. Δεν υπάρχει τίποτε πιο φθηνό από το χρήμα.
8. Καλύτερα η Κόλαση εδώ, παρά στον Άλλο Κόσμο.
9. Δεν είναι αυτό που λέμε, αλλά αυτό που ζούμε. Δεν είναι αυτό που κάνουμε, αλλά αυτό που είμαστε.
10. Φόρεσα το Ράσο, και δέν μιλώ πια αν δεν με ρωτήσουν. Το Ράσο μιλά.
11. Άν έχεις αγάπη για όλο τόν κόσμο, όλος ο κόσμος είναι όμορφος.
12. Κάποιος είπε ότι Χριστιανός είναι αυτός που εξαγνίζει την αγάπη και αγιάζει την εργασία .
15. Ο σκοπός είναι ακόμα κι όταν στο κεφάλι έχουμε τόν... Παράσιτο, στην καρδιά μας να έχουμε τόν Παράκλητο.
16. Γινόμαστε το αντικατόπτρισμα του Ουρανού με το Γενηθήτω το Θέλημά Σου ως εν Ουρανώ και επί της Γης.
17. Όποιος αγαπά δεν το νοιώθει. Όπως δέν νοιώθει ότι αναπνέει.
18. Όταν είναι ανοιχτές οι πόρτες του Ουρανού, είναι ανοιχτές και στη Γη.
19. Όταν δεν περισπάται ο νους στα κοσμικά και είναι ενωμένος με τον Θεό, τότε και η καλημέρα που θα πούμε, είναι σαν να δίνει ευλογία.
20. Το όχι και κάθε άρνηση καταστρέφει την ενέργειά μας.
21. Δεν πρέπει να υπάρχουμε μπροστά στο κατ' εικόνα και ομοίωσιν του Άλλου.
22. Στη ζωή μας, στην αρχή έχουμε ανάγκη από την παρουσία κάποιου άλλου προσώπου αγαπητού ή φιλικού. Όσο προχωρούμε, ο Ένας, ο Θεός, μάς γεμίζει με την Αγάπη και την Χαρά Του τόσο ώστε Κανένας να μην χρειάζεται πιά. Όλα αυτά τα κάνει στην αρχή η ψυχή γιατί ακόμα δεν ξέρει Ποιον αγαπά και θαρρεί πως είναι εκείνος ο άνθρωπος...
23. Ο Θεός πολλές φορές δεν θέλει την πράξη, αλλά την διάθεση. Του αρκεί να σε δει πρόθυμο να κάνεις την Εντολή Του.
24. Ο Ιησούς Χριστός έδωσε την χρυσή τομή: και μόνος και μαζί με τους άλλους.
25. Ο Θεός όταν μας έκανε, μάς έδωσε την Ζωή και μας εμφύσησε το Πνεύμα Του. Αυτό το Πνεύμα είναι η Αγάπη. Όταν μάς εγκαταλείψει η αγάπη, τότε γινόμαστε πτώματα. Είμαστε νεκροί πιά.
26. Ο Χριστιανός πρέπει να σέβεται το Μυστήριο της Υπάρξεως στον Καθένα και στο Κάθε τι.
27. Για να φτάσεις στο δεν υπάρχω, αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς κι έτσι ταυτίζεσαι απόλυτα με τόν Άλλο, τον εκάστοτε Άλλο, και τότε στο τέλος της ημέρας αναρωτιέσαι: Θέλω τίποτε; Όχι. Επιθυμώ τίποτε; Όχι. Μου λείπει τίποτε; Όχι... Αυτό είναι!
28. Ο πνευματικά προχωρημένος άνθρωπος είναι αυτός που έφτασε να μην έχει «υπόσταση» και που έχει κατανοήσει βαθύτατα ότι ό,τι του συμβαίνει είναι είτε Θέλημα του Θεού, είτε Παραχώρηση του Θεού.
29. Μόνο όταν σταματήσει ο άνθρωπος τα διαβάσματα τα εκτός Ευαγγελίου, αρχίζει η πραγματική εσωτερική του πρόοδος. Τότε μόνο, ενωμένος με τόν Θεό διά της Ευχής, μπορεί να ακούσει το Θείο Θέλημα.
30. Να μην θέλεις ποτέ τίποτε, παρά μόνο το Θέλημά Του και να δέχεσαι με αγάπη τα κακά που σού έρχονται.
31. Μη συσχετίσεις ποτέ τον άνθρωπο με τον κακό τρόπο που σου φέρεται. Νά βλέπεις μέσα στην καρδιά του τον Χριστό.
32. Ποτέ να μην λές «γιατί περνώ αυτό»; Ή όταν βλέπεις τόν άλλο με τη γάγγραινα, τον καρκίνο ή την τύφλωση, να μην λές «γιατί το περνά αυτό»; Αλλά να παρακαλείς τον Θεό να σου χαρίσει το όραμα της άλλης όχθης... Τότε θα βλέπεις όπως οι Άγγελοι τα γινόμενα εδώ όπως πραγματικά είναι: ΟΛΑ στο σχέδιο τού Θεού. ΟΛΑ.
33. Κάποιος σοφός είπε. Άν είναι να ζεις για τον εαυτό σου, καλύτερα να μην γεννιέσαι.
36. Η Αχίλλειος πτέρνα των ανθρώπων βρίσκεται στις πολλές κουβέντες και στις συζητήσεις.
37. Το να είσαι ταπεινός ισοδυναμεί με το να μη θέλεις ποτέ να έχεις τύψεις συνειδήσεως.
38. Όταν έχεις λογισμό κατάκρισης, να παρακαλάς τόν Θεό να σού τον πάρει εκείνη την ώρα για να μπορέσεις να αγαπήσεις αυτό το πρόσωπο όπως το αγαπά Εκείνος. Τότε, ο Θεός θα σε βοηθήσει και θα δεις τα δικά σου παραπτώματα. Άν ο Χριστός ήταν ορατός, θα μπορούσες να έχεις κατάκριση;
39. Άν κάποιος δεν σου αρέσει, σκέψου ότι στο πρόσωπό του βλέπεις τον Χριστό. Τότε, δεν θα τολμήσεις ούτε να σκεφτείς να πεις λόγο κατάκρισης.
40. Πρέπει να αγαπάμε τους ανθρώπους και να τους αγκαλιάζουμε όπως μας τους φέρνει ο Θεός. Έτσι ορίζει ο Ίδιος ο Κύριος και η Ορθόδοξη Παράδοση.
41. Κανένας δεν πρέπει να γίνεται δούλος ανθρώπου. Είμαστε δούλοι μονάχα του Θεού. Ηγοράσθητε γαρ τιμής, λέει ο Απόστολος. H δουλοπρέπεια δεν πρέπει να υπάρχει.
42. Αυτά που λέμε μένουν στην Αιωνιότητα.
43. Μόνο όταν τελειοποιηθείς στην Αγάπη μπορείς να φτάσεις στην Απάθεια.
44. Αντιξοότητες έχουν μόνον όσοι δεν κάνουν κάτι με πραγματική αγάπη.
45. Η κρίση είναι φυσικό να έρχεται στον άνθρωπο. Η κατάκριση και η επίκριση, γίνονται από κακία. Η Διάκριση είναι δώρο Θεού και πρέπει να προσευχόμαστε για να την δεχτούμε. Είναι απαραίτητη για την προστασία μας και την πρόοδο μας.
46. Η ζωή της Εκκλησίας βρίσκεται πέρα από κάθε ηθική πειθαρχία ή θρησκευτικά καθήκοντα. Είναι υπέρβαση της Ηθικότητας στην Πνευματικότητα.
47. Ο αναποφάσιστος άνθρωπος δεν συμμετέχει στην ζωή.
48. Ο Θεός, όταν πρέπει, στέλνει κάποιον κοντά μας. Όλοι είμαστε συνοδοιπόροι.
49. Η γλώσσα του Θεού είναι η σιωπή.
50. Όποιος ζει στο Παρελθόν, είναι σαν τον πεθαμένο. Όποιος ζει στο Μέλλον με την φαντασία του, είναι αφελής, γιατί το Μέλλον είναι μόνον του Θεού. Η Χαρά του Χριστού βρίσκεται μόνο στο Παρόν. Στο Αιώνιο Παρόν του Θεού.
51. Προορισμός μας είναι να λατρεύουμε τον Θεό και ν' αγαπάμε τους συνανθρώπους μας.
52. Η ευτυχία και η γαλήνη είναι στην εκτέλεση των Εντολών Του.
53. Η σπουδαιότερη Φιλανθρωπία είναι να μιλάς καλά για τους ανθρώπους.
54. Και να θέλω, δεν μπορώ να στεναχωρηθώ. Όταν στεναχωριόμαστε, είναι σαν να λέμε στον Θεό: «Δεν συμφωνώ. Δεν τα κάνεις καλά». Ύστερα, είναι και αχαριστία...
55. Η ομιλία μπρος και μέσα στην Ομορφιά είναι περιττή. Ταράζει την αρμονία.
56. Με την επίκληση του Ονόματος του Χριστού σφυροκοπάμε το Εγώ μας.
57. Το Καντήλι της ψυχής μας είναι που πρέπει να είναι πάντα αναμμένο. Ακοίμητο.
58. Δίνοντας χαρά στους άλλους, εσύ την νοιώθεις πρώτα.
59. Καλύτερα να κάνεις Προσευχή με το στόμα παρά να μην κάνεις καθόλου.
60. Ο Θεός να παρεμβάλλεται μεταξύ εσού και του σκοπού σου. Όχι ο σκοπός σου μεταξύ εσού και του Θεού.
61. Η επιθανάτια αγωνία είναι η προσπάθεια που κάνει η ψυχή να ελευθερωθεί και να τρέξει να απαντήσει τον Κύριο.
62. Η αλληλογραφία είναι ο μόνος τρόπος που συνδυάζει μοναξιά και συντροφιά.
63. Θαύμα είναι η κανονική πορεία των πραγμάτων, όπως την θέλει ο Θεός. Αυτό που λέμε Θαύμα, για τον Θεό είναι το φυσικό.
65. Αν κάτι ανάποδο μας συμβεί, να μη ρωτήσουμε ποίος φταίει. Γιατί μόνο εμείς φταίμε. Στην προσευχή μας, αν το ζητήσουμε, θα ανακαλύψουμε τον λόγο. Ή δεν αγαπήσαμε όσο έπρεπε, ή παραβήκαμε κάποιαν άλλην Εντολή, ή λάθος χειρισμό κάναμε, ή προηγηθήκαμε εκεί που δεν έπρεπε, ή βασιστήκαμε εκεί που δεν έπρεπε.
66. Όταν χάσουμε κάτι, να λέμε: «Απάλλαξε με έτσι Κύριε κι από κάθε κακή σκέψη που κάνω για τον Πλησίον μου».
67. Η μέριμνα είναι γι' αυτούς που δεν έχουν Πίστη.
68. Η αγάπη είναι μόνο πάνω στον Σταυρό.
69. Δυσκολεύουν οι σχέσεις όταν το Εγώ στέκεται πάνω από το Εσύ.
70. Ο Θεός όπως αγαπάει εσένα, έτσι αγαπά και τους εχθρούς σου.
71. Θέλεις να προσευχηθείς; Ετοιμάσου να απαντήσεις μυστικά τον Κύριο.
72. Μερικοί άνθρωποι γίνονται δοχεία της Δυνάμεως του Σκότους κατά Παραχώρηση Θεού για ατομική μας δοκιμασία και πρόοδο.
73. Δεν πρέπει να ταράζεσαι, γιατί η ταραχή απομακρύνει κάθε Βοήθεια.
74. Αν κατορθώσει κανείς να συζή με τον κόσμο, όπως το λάδι και το νερό στο καντήλι που δεν ανακατεύονται, τότε είναι εν Θεώ. Εν τω κόσμω αλλ΄ ουκ εκ του κόσμου.
75. Όλοι είμαστε δοχεία. Πότε του Φωτός και πότε του Σκότους.
76. Την ώρα της κρίσεως και του προβλήματος, μην ανοίξεις το στόμα σου. Μην πεις τίποτε γιατί θα το μετανιώσεις χίλιες φορές. Πες το στους Αγγέλους να το πάνε στα Πόδια του Κυρίου και ζήτησέ Του Άγγελον Ειρήνης για να ειρηνεύσεις.
77. Οι άνθρωποι καμμιά φορά μας ζητούν οδηγίες ή συμβουλές για να κρυφτούν πίσω τους. Μετά θα «φταίς» εσύ... Αλλά είναι πολύ πιθανό να μην τα εφαρμόσουν, οπότε είναι κόπος χαμένος.
78. Όταν το εγώ σπάσει και γίνει εσύ, κι όταν και το εσύ σπάσει και γίνουν και τα δυό μαζυ Εκείνος, τότε όλοι μας γινόμαστε δικοί Του.
79. Αν ποτέ νοιώσεις φόβο, κλείσε τ' αυτιά και λέγε την Ευχή.
80. Μόνο όταν σχολάμε δίνουμε την ευκαιρία στους Αγγέλους να κάνουν κάτι.
81. Κάνε εσύ αυτό που πρέπει να κάνεις, κι ο Θεός θα κάνει κι Εκείνος αυτό που πρέπει να κάνει.
82. Όταν για κάτι νοιώθεις ένα ξεσήκωμα, μία λαχτάρα, ένα «αχ», τότε, μετά από ένα χρονικό διάστημα που ο Θεός καθορίζει θα γίνει.
83. Εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε ν' απαλλαγούμε από κανένα μας ελάττωμα. Εκείνος μας τα βγάζει ένα-ένα.
84. Πρέπει κάθε μέρα να Του ζητάμε να μας σπάσει το Θέλημα και να το κάνει Δικό Του για να γίνουμε όπως Εκείνος θέλει.
85. Δεν πρέπει να παραδοθούμε στο Θέλημά Του. Αυτό το κάνουν οι στρατιώτες. Εμείς τα Παιδιά Του, πρέπει να Του το προσφέρωμε το θέλημά μας μαζύ με όλον τον εαυτό μας. Στο χάλι του. και να Του πούμε: «Σου προσφέρω όλα μου τα στραβά και τα ατελή. Κάνε τα ίσια».
86. Η Χάρις του Θεού έρχεται όταν σηκώσουμε το χέρι μας. Αυτό, είναι η Πίστη που έλκει την Χάρη του Θεού. Γιατί ο Θεός είναι έτοιμος να δώσει την Χάρη Του, αλλά πού είναι το χέρι; Ο Θεός «βρέχει» την Χάρη Του, κι εμείς ή φοράμε καπέλλο ή κρατάμε ομπρέλα...
87. Αν βρεθεί ξένος που θα κατακρίνει την Ελλάδα ή την Ορθοδοξία, δεν θα ταυτίζεις τα λεγόμενα με τον άνθρωπο, αλλά και δεν θα του αναφέρεις ποτέ τα χαρμόσυνα, όπως είναι η ανεύρεσις τιμίων Λειψάνων ή άλλα θαυμαστά που συμβαίνουν εδώ.
88. Δεν πρέπει να συζητάς για απόντες.
89. Ζούμε στην Ματαιότητα και νομίζουμε ότι κάπου ζούμε. Κακόμοιροι άνθρωποι...
90. Αχ Κύριε! Συγχώρεσέ μας που καμμιά φορά περπατάμε καμαρωτά σαν τα πετειναράκια με το λοφίο τους που νομίζουν ότι κάποια είναι.
91. Κακόμοιροι άνθρωποι! Εκλαμβάνουμε το φθαρτό για Αθάνατο και το Αθάνατο για ανύπαρκτο.
92. Το κακόμοιρο το κρεμμύδι! κι αυτό την προσφορά του δίνει το κατά δύναμιν...
93. Τι ωραίο που είναι το Μυστήριο του Αύριο!
94. Ο Άνθρωπος μία φορά παίρνει το μάθημά του. Άμα δεν το πάρει την πρώτη, θα πει ότι κάτι τρέχει στο υποσυνείδητό του που τον εμποδίζει.
95. Ο Κύριος είπε: όποιος θέλει κάτι, πιστεύοντας θα το λάβει. Φθάνει να είναι σύμφωνο το αίτημα με τις Εντολές του Θεού, δηλαδή με την Αγάπη.
96. Μη στερείς τους άλλους από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι, από τον Άρτο της Ζωής που σου προσφέρει Ολόκληρο ο Κύριος. Όλοι πεινούν και διψούν για Αγάπη, σαν τον Λάζαρο που τρεφόταν από τα ψιχία που πέφταν από το τραπέζι του Πλουσίου.
97. Δεν έχουμε δικαίωμα να μη λάμπουμε εξ αντανακλάσεως το Φως του Κυρίου. Δεν πρέπει να είναι τίποτα υπό το μόδιον...
98. Όλα έχουν δύο όψεις, σαν δίκοπο μαχαίρι. Εκείνο που σήμερα δημιουργεί, αύριο καταστρέφει. Ο νοών νοείτω.
99. Σ' ένα καράβι, μπορεί μερικοί ναύτες να σκοτώνονται και να τρώγονται. Το καράβι όμως πάει το ταξείδι του και φτάνει στον προορισμό του. Έτσι και η Εκκλησία. Γιατί στο τιμόνι είναι ο Χριστός.
100. Αν ήξερες ότι δεν είσαι Εδώ, θα ήσουν Εκεί.
101. Για να γίνει το θαύμα αρκεί να αγαπάμε. Ούτε η προσευχή, ούτε το καμποσχοίνι έχουν τέτοια δύναμη.
102. Η πείρα μου με δίδαξε ότι κανένας δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν, παρ΄ όλη τη θέληση και την αγάπη, η βοήθεια έρχεται μόνον όταν έρθει η Ώρα του Θεού, από τον Έναν.
105. Είμαστε χρήσιμοι μόνο όταν δεν υπάρχουμε για τον εαυτό μας. Και το αντίθετο.
106. Δεν πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις για τους άλλους. Να το αφήνουμε στους Αγγέλους, κι αυτοί βρίσκουν πάντα την καλύτερη λύση.
108. Σαν τον Σίμωνα τον Κυρηναίο πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι να τρέξουμε εις βοήθειαν του συνανθρώπου.

Πηγή: Μυριόβιβλος



ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΚΕΝΟΛΟΓΙΑΣ !

Γερόντισσα Γαβριηλία
Κρίσεις καί Σχόλια στό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου:
“Ἀσκητική τῆς Ἁγάπης”
Γαβριηλίας μοναχῆς
Ἀθῆναι 2003

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

(π. Σαράντου Σαράντου)

Στό βιβλίο πού εὐρέως ἐκυκλοφόρησε, “Ἡ Ἀσκητική τῆς Ἀγάπης”, τῆς Γαβριηλίας μοναχῆς, ἀναφέρεται τό ὄνομά μου ὡς ἕνας ἀπό ἐκείνους πού γνώρισαν τή μοναχή. Πράγματι, εἴχαμε συναντηθεῖ μία φορά καί ἀνταλλάξαμε γιά λίγο κάποιες ἀπόψεις. Τό γεγονός αὐτό δέν μπορεῖ νά ἀποτελέσει δική μου “ἐγγύηση” γιά τό βιβλίο, πού μεταγενέστερα συνεγράφη ἀπό τήν ὁμώνυμη συγγραφέα.
Δράττομαι, λοιπόν, τῆς εὐκαιρίας νά παρουσιάσω μέ πολλή χαρά τήν κριτική τοῦ παραπάνω βιβλίου, πού ἔχει κάνει ὁ ἱερολογιώτατος Διάκονος π. Βασίλειος Σπηλιόπουλος.
Εἶναι πολύ χρήσιμη ἡ ἀνάγνωση αὐτῆς τῆς κριτικῆς ἀπό τούς ἀναγνῶστες τοῦ ὀγκώδους βιβλίου τῆς Γαβριηλίας, ἀλλά καί ἀπό ὅλο τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῶν ὀρθοδόξων, γιά νά μάθουν νά ξεχωρίζουν τό σιτάρι ἀπό τό ἄχυρο, τό φῶς ἀπό τό σκοτάδι, τήν ἀλήθεια ἀπό τό ψέμα.
Δυστυχῶς, ἡ πληθώρα τῶν μηνυμάτων καί τῶν ἀκαταπαύστων πληροφοριῶν τῆς “Νέας Ἐποχῆς”, ἀμβλύνουν τίς ὀρθόδοξες συνειδήσεις ὅλων μας, ἀκινητοποιοῦν τή δοτή ἀπό τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό εὐθυκρισία, ἀποσκοπώντας νά παραπλανήσουν, εἰ δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς καί νά τούς ἐντάξουν στό γοητευτικό πανόραμα τῆς Πανθρησκείας.
Θεσμοί θεανθρώπινοι καί ἀρχές αὐταπόδεικτες μέχρι τώρα, σχετικοποιοῦνται, μέ ὕπουλους τρόπους καί τελικά ἀμφισβητοῦνται ἀπό τούς “ἄρχοντες τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ αἰῶνος τούτου”, τόσο μέσα στήν παγκόσμια κοινότητα, ὅσο καί μέσα στή φιλτάτη ὀρθόδοξη πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, τήν ὁποία ἀγωνιωδῶς πασχίζουν νά ἐκσυγχρονίσουν, ὡς δῆθεν ἀσυγχρόνιστη καί τριτοκοσμική, ξένοι καί ντόπιοι “ἐκσυγχρονιστές”.
Εἶναι πολύ λυπηρό νά ἐμπλέκονται σ’αὐτή τή νοοτροπία καί στή νεοεποχίτικη “ἱεραποστολή”, μέλη τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καί δή μέλη θεσμικά ἀφιερωμένα στό Χριστό, καί μάλιστα νά προσπαθοῦν νά ἐμπλέξουν στήν παναίρεση τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τῆς Πανθρησκείας τό πλήρωμα τῶν πιστῶν.
Μέσα στίς πεντακόσιες σελίδες τοῦ κρινομένου βιβλίου γίνεται μεθοδική προσπάθεια μέσω ἡρωοποιημένου ἱεραποστολικοῦ προσώπου, τῆς Γαβριηλίας μοναχῆς ἀπό τή Γαβριηλία μοναχή, ὑποτακτική της, νά ἰσοπεδωθεῖ ἡ ὀρθόδοξη ἀδαμάντινη, ἀληθεύουσα διδασκαλία, μέ ὅλες τίς ὑπόλοιπες κακοδοξίες ὅλων τῶν ὁμολογιῶν καί ὅλων τῶν θρησκειῶν.
Ἡ Ἁγία Μοναδικότητα τοῦ Θεανδρικοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἀνύπαρκτη. Ἀπό ὀρθόδοξες μοναχές περιμένει ἡ Ἐκκλησία τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία καί τό ὀρθόδοξο ἦθος πού εἶναι ἀποτυπωμένα καί τά δύο στά πρόσωπα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Κάθε Ἅγιος καί κάθε Ἁγία τῆς Ὀρθοδοξίας μας δέν ὑπολείπονται καθόλου σέ ἡρωϊσμό, σέ κατορθώματα καί σέ θαύματα, τά ὁποῖα ὁ Χριστός ἐπιτελεῖ μέσω αὐτῶν γιά τό καλό, γιά τή σωτηρία, γιά τήν οἰκοδομή τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν μυρίων μελῶν της.
Ἀντίθετα, στίς πολυπληθεῖς σελίδες τοῦ βιβλίου, “Ἡ ἀσκητική τῆς Ἀγάπης”, ἀπουσιάζει ἡ ὀρθόδοξη ἄσκηση καί ταυτόχρονα παραποιεῖται ἡ ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξη Θεανθρώπινη Ἀγάπη. Ὁ συγκρητισμός δηλαδή τό ἀνακάτεμα ὅλων τῶν ξεπερασμένων ὁμολογιῶν καί θρησκειῶν, ἀκυρώνουν τό Μοναδικό, Σωτηριολογικό ἔργο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τά θαύματά Του, τή Θυσιαστική Του προσφορά, τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του καί τήν εἰς οὐρανούς Ἁγία Ἀνάληψή Του.
Ἡ ἔμμεση προβολή τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καί τοῦ Γκουρουϊσμοῦ, ἡ ὑποτιθέμενη γλωσσολαλιά, ἡ Χορτοφαγία, ἡ ὁλιστική θεώρηση τοῦ κόσμου, τό Παγκόσμιο ἤ Συμπαντικό Πνεῦμα, τό Yama, ἡ Ἀνυπαρξία καί ἡ Νέκρωση, ὁ Διαλογισμός, ἡ Θετική Σκέψη, οἱ δεισιδαιμονίες, ἡ διαφήμιση τοῦ Ράμα Κρίσνα, τά ψευδοοράματα τῆς Γαβριηλίας μαζί μέ τό “ἰαματικό χάρισμα”, οἱ “ἐναλλακτικές θεραπεῖες”, ὁλοκληρώνουν τόν πολυβολισμό τῆς κατά πάντα δοκιμασμένης μέσα στήν ἑλληνική κοινωνία μας Ὀρθοδόξου, θεανθρωπίνης Παραδόσεώς μας, τῆς μόνης πραγματικά σωζούσης τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα.
Εἶναι ὄντως ἄξιο μεγίστης ἀπορίας τό πῶς εἶναι δυνατόν ὀρθόδοξες μοναχές νά ἀλλοτριώνουν, σέ τέτοιο βαθμό καί τέτοια ἔκταση, τήν ἐν Χριστῷ ζωή! Δέν εἶναι γιά μᾶς ἄξιο ἀπορίας τό πῶς κατάφερε νά κυκλοφορήσει σέ δεκατρεῖς ἐκδόσεις ἀφοῦ τό παραπάνω βιβλίο εἶναι πλημμυρισμένο ἀπό τό μεταπτωτικό σύνδρομο ἑνός διαχύτου συναισθηματισμοῦ, ὁ ὁποῖος παρακινεῖ τό ἀναγνωστικό κοινό στή διακίνησή του.
Ἀναρίθμητοι ὅμως ἀναγνῶστες ἀκατάπαυστα, μᾶς “ἐνοχλοῦν” μέ τήν πανομοιότυπη ἐρώτηση γιά τή γνώμη μας γι’αὐτό τό βιβλίο.
Τελικά, φαίνεται ὅτι μετά από μία νηφάλια, ἐσωτερική κριτική τῶν ἀπροκαταλήπτων ἀναγνωστῶν, διαπιστώνεται, ἄτυπα ἤ συνειδητά, τό αἱρετικό περιεχόμενο τῆς “Ἀσκητικῆς τῆς Ἀγάπης”, καί τό βιβλίο τοποθετεῖται στά πιό ψηλά ράφια τῆς βιβλιοθήκης γιά νά μή μεταδίδεται ἡ διάβρωση πού ἀρχικά προκάλεσε.
Χρειάζεται προσεκτική μελέτη τῆς καλοπροαίρετης καί ἀπόλυτα τεκμηριωμένης κριτικῆς τοῦ ἱεροδιακόνου π. Βασιλείου, ὥστε νά ἀποκτήσει ὁ ἀναγνώστης ὀρθά, Θεανθρώπινα κριτήρια, γιά νά μή παραπλανᾶται ἀπό ποταπούς, δαιμονιώδεις συναισθηματισμούς.

Ἀρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος
Ἐφημέριος Ἱεροῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου

63 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή η Γερόντισσα Γαβρίηλια δεν ήταν υπέρμαχος του Οικουμενισμού όπως δηλώνεται εδώ:
http://www.orthros.org/Greek/Bibliokrisia/GerGavr.htm

Ανώνυμος είπε...

"η ζωή του ακολουθεί τον δρόμο της δόξας εδώ και πολύ καιρό δηλ διαθέτοντας ήδη μεγάλο υπηρετικό προσωπικό και πολύ χρήμα".

Δεν είναι σωστό να καταφεύγουμε στις συκοφαντίες και να σπιλώνουμε συνειδησεις ιερέων σαν του π.Σαράντη.
Τί λέτε εσείς;

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

Φίλε Αμέθυστε
διάβασα και γω απνευστί πριν λίγα χρόνια το βιβλίο για τη Γερόντισσα Γαβριηλία.
Δεν ξέρω ποία ήτο στην πραγματικότητα η Γερόντισσα, το γεγονός παραμένει ότι η αφήγηση περί του βίου της υπήρξε γραμμένη με εξαιρετικό τρόπο.
Τέσσερις μέρες, οι λοιποί στο σπίτι, τρώγαν κονσέρβες, μέχρι να τελειώσει η Σαλονέα(τότε)το διάβασμα.
Πάλι, η αλήθεια είναι ότι μερικά σημεία στο βιβλίο, μου δημιούργησαν κάποια ερωτηματικά.
Με έβαλαν σε κάποιες υποψίες, μήπως η καλή αυτή ψυχή με τον ιεραποστολικό ζήλο ήταν λιγάκι οικουμενίστρια ή...και πλανεμένη...όμως δεν κάθισα να το ψάξω...
Κράτησα μόνο ό,τι με ωφέλησε προσωπικά.
Αργότερα, έμαθα ότι η συγγραφέας του βίου της, έβγαλε τα ράσα.
Αληθεύει;
Αν ναι, γύρευε τι της συνέβη της γυναίκας και γύρισαν τα μυαλά της ανάποδα.
Τον π. Σαράντο, τον γνωρίζω εκ του μακρόθεν.
Ξέρω και εκτιμώ βαθύτατα τον αγώνα που έκανε όταν έμεινε χήρος νεότατος με τέσσερα παιδιά.
Μήπως είναι και αυτός θύμα κακών διαθέσεων και φθόνου;
Ρωτάω:
Μήπως;
Πάντα καλοπροαίρετα...

amethystos είπε...

Αγαπητή μας Σαλογραία, τα ερωτήματα που σου δημιουργήθηκαν ανήκουν στο βιβλίο, όχι στη γερόντισσα. Οπωσδήποτε η συγγραφεύς είδε πράματα και θάματα, όπως όλοι μας εξάλλου. Και αυτόν τον αγώνα κάνουμε. Να μην πουλήσουμε αυτά που είδαμε. Χαιρόμαστε που τον πρ. Σαράντη τον γνωρίζεις μόνο από μακριά. Είναι γεμάτος ο κόσμος χήρους με τέσσερα παιδιά φιλενάδα.


@ Ανώνυμος 2:32 μ.μ.
Αγαπητέ μας φίλε δεν συκοφαντούμε. Εκ των γεγονότων. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει ο πρ. Σαράντης όταν κατηγορούσε την γερόντισσα άνευ γεγονότων, εκ του βιβλίου. Γενικώς πρέπει να ξέρεις φίλε πως η ιεραρχία της Ελλάδος απωθεί μετά βδελυγμίας την ιεραποστολή. Γι’ αυτό καταντήσαμε εδώ που είμαστε.

@ Ανώνυμος 2:17 μ.μ.
Υπέρμαχοι του οικουμενισμού φίλε είναι τα μεγάλα κεφάλια, οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι, δεν βλέπεις γύρω σου; Η γερόντισσα δεν είχε καμία δύναμη παρά μόνο την πίστη της. Τί θα πει είμαι υπέρμαχος του οικουμενισμού; Άκουσες εσύ ποτέ να λέγεται ότι η γερόντισσα δεχόταν το πρωτείο του πάπα;

Ανώνυμος είπε...

Με βάση τις πληροφορίες που αναφέρονται στην ΟΟΔΕ http://www.oodegr.com/oode/oikoymen/Gavriilia1.htm πιστεύω ότι δεν υποστήριζε τον Οικουμενισμό.
Έχω όμως ακούσει ότι η Γερόντισσα Γαβρίηλια είχε μάθει και εξασκούσε τη ρεφλεξολογία η οποία ανήκει στις ανορθόδοξες θεραπευτικές μεθόδους της Νέας Εποχής, και αυτό με έχει προβληματίσει...

Αλέξανδρος

amethystos είπε...

Αγαπητέ μας Αλέξανδρε η γερόντισσα Γαβριηλία σπούδασε φυσιοθεραπεία στην Ελβετία.Να μας συγχωρείς την έκφραση αλλά ρεφλεξολογία μπορεί να σπουδάσει κάποιος σε κάθε τετράγωνο της Κυψέλης

byzantio είπε...

Δυστυχώς δεν βλέπω πουθενά το εμπαθέστατο άρθρο, να απαντά σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που τοποθετήθηκαν από την ιστοσελίαδα Ορθρο για το συγκεκεριμένο θέμα:

«Καί ἐρωτοῦμε ὅλους καί ἰδιαιτέρως ὅσους γνώρισαν τη γερόντισσα:

Εἶναι ὅλα αὐτά ἀληθινά;
Ἄν ναί τότε τί εἴδους ἁγία ἤ ἀκόμα καί ὀρθόδοξη μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ ἡ γερόντισσα καί πῶς τίθεται ὡς πρότυπο στήν πνευματική ζωή; Σέ τί ἀπό αὐτά ἤ ὁτιδήποτε ἄλλο πού ἀναφέρεται στό βιβλίο καλούμαστε νά τήν μιμηθοῦμε, ἐκτός φυσικά ἀπό τήν ἀξιόλογη κοινωνική της προσφορά; Πόσο μοιάζει ὁ βίος τῆς γερόντισσας μέ τά συναξάρια τῶν ἁγίων ἀλλά καί τῶν συγχρόνων γεροντάδων; Πόσο συμφωνεῖ καί συμβαδίζει ἡ θεωρία της καί ἡ πράξη της μέ τό Εὐαγγέλιο καί τήν ἀσκητική καί νηπτική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας;


Ἄν ὄχι, ἄν δηλαδή δέν ἀληθεύουν ὅλα αὐτά ἀλλά εἶναι φαντασίες τῆς συγγραφέως τότε, γιατί οἱ ἐνστάσεις καί οἱ ἐπιθέσεις ἀκόμα, στρέφονται πρός ἐμᾶς καί ὄχι πρός τήν συκοφάντρια συγγραφέα; Γιατί ἀντί νά συμπαραστέκεστε στήν προσπάθειά μας νά ἀποκατασταθεῖ ἡ ἀλήθεια μᾶς πολεμεῖτε; Γιατί ἀπορεῖτε πού θέλουμε νά προστατεύσουμε τό ποίμνιο μας ἀπό ψευδῆ καί ἐπικίνδυνα πρότυπα;

http://www.orthros.org/Greek/Bibliokrisia/GerGavr-Enstaseis.htm
~~~~~~~~~~~~
Αντί αυτών των απαντήσεων που οφείλατε ως άρθρο, προτιμήσατε να επιτεθείτε προσωπικά στον π.Σαράντο:

«Παρότι είναι πλέον γνωστό σε πολλούς ότι τιμάται σαν επίσκοπος ή και αρχιεπίσκοπος από τους οπαδούς του και η ζωή του ακολουθεί τον δρόμο της δόξας εδώ και πολύ καιρό δηλ. διαθέτοντας ήδη μεγάλο υπηρετικό προσωπικό και πολύ χρήμα.»

Ελπίζω τουλάχιστον να απαντήσετε σε όλους εμάς, σε αυτές τις εμπαθέστατες κατηγορίες με στοιχεία.

amethystos είπε...

Αγαπητέ, παρότι αναρωτιούνται εάν η κατάκρισή τους ισχύει και για τη γερόντισσα και όχι μόνο για το βιβλίο, συνέχισαν την κατάκριση δείχνοντας το ρητορικό τού ερωτήματος. Στο κείμενο που μόλις δημοσιεύσαμε μπορείς να δείς αμέσως τη συκοφαντία: Πριν από την αναφορά του βιβλίου γράφεται: ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ.
Άκουσα τον σωφέρ του εραστού του Κυρίου πρ. Σαράντου να αφηγείται κλαίγοντας τα "δράματα" του υπηρετικού του προσωπικού, σε γνωστό μοναστήρι: "Άνέθεσε σέ άλλον να του ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου και να του μεταφέρει το ράσσο".
Για περισσότερες εμπαθείς πληροφορίες απευθυνθείτε στον ίδιον.

Ανώνυμος είπε...

Και δεν σκεφθήκατε ότι αυτά που ακούσατε μπορεί να είναι συκοφαντίες κάποιου δυσαρεστημένου και εμπαθούς ανθρώπου;
Δεν θέσατε κάποια ερωτήματα όπως:
Είναι πραγματικά ο Σωφερ του π.Σαράντη ή κανένας ψεύτης;
Λέει αλήθεια ή επειδή έχει κάποια προηγούμενα (στα οποία έχει άδικο αυτός), χύνει χολή και φαρμάκι;
Τον άγιο Νεκτάριο δεν τον συκοφάντησαν;
και άλλα πολλα τέτοια;

Γιατί δεν παραδέχεστε το λάθος σας όπως σωστα σας το υπέδειξε ο "byzantio";;
Γιατί δεν έχετε το θάρρος της συγγνώμης;

Φώτης

Ανώνυμος είπε...

Δείτε εδώ http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/01/blog-post_7343.html και φάτε τις επιπλήξεις για να συνέλθετε. Καλοί είστε σε γενικές γραμμές αλλά όταν ο εγωισμός δεν σας αφήνει να συνέλθετε και σταματατε και τον διάλογο και δεν δημοσιεύετε π.χ. σχόλια μου απο εγωισμό τότε ο εγωισμός σας αυξάνει με επακόλουθο να τα κάνετε "μαντάρα".

Κρίσπος

amethystos είπε...

Αγαπητέ Φώτη είναι όλες πολύ ωραίες ερωτήσεις για να μας πείσουν να παραδεχθούμε το λάθος μας. Σκέψου πόσες ερωτήσεις αγνόησε ο πρ.Σαράντος γιά να κατηγορήσει τη Γερόντισσα και όχι το βιβλίο. Η αλήθεια είναι πώς γύρω από τούς πνευματικούς δημιουργείται ολόκληρη κοινωνία. Όμως δυστυχώς ο άνθρωπος στόν οποίο αναφερθήκαμε δεν έλεγε ψέματα, τον παρακολουθούσαν πολλά μάτια. Δυστυχώς υπάρχουν πολλές τέτοιες κοινωνικές ιστορίες γύρω από τον πρ.Σαράντο και τον φίλο του Αγιορείτη γέροντα Γρηγόριο.

Ανώνυμος είπε...

Άλλο να κατηγορείται κανείς για αίρεση, όπως η γερόντισσα Γαβριηλία, και άλλο, να κατηγορείται για πλούτη. Μας το διδάσκει στο Γεροντικό ο αββάς Αγάθων. (Γι' αυτό είναι και άστοχη η παραπομπή στην απάντηση της "κλασσικοπερίπτωσης".)

Φυσικά και η κατηγορία για αίρεση ενός ανθρώπου που αγάπησε τον Κύριο πρέπει να ξεκαθαρισθεί αμέσως! Και μια για πάντα.

Για να μην βρίσκονται σε σύγχιση οι μικροί, που τους καίει το γεγονός. Και που φυσικά δεν έχουν την επιβεβαίωση της μάζας των πιστών. Όπως αλληλοεπιβεβαιώνονται οι οπαδοί "αναγνωρισμένων γερόντων" εν ζωή, περί της "αληθείας" της πεποιθήσεώς των.

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ είπε...

amethystos είπε...
Και εμείς αγαπητοί γνωρίσαμε πολύ καλά την Γερόντισσα Γαβριηλία. Άς την υποστηρίξει και κάποιος τη Γερόντισσα. Έσείς είστε χιλάδες που υποστηρίζετε τον πρ.Σαράντη Σαράντο Αμέθυστος
10 Ιανουαρίου 2010 9:13 μ.μ.

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ είπε...
Χαιρόμαστε που αναγνωρίζεις ότι είναι χιλιάδες αυτοί που υποστηρίζουν τον π. Σαράντη Σαράντο.Αλήθεια τι πιστεύεις ότι κάνει αυτές τις χιλιάδες των ανθρώπων να αγαπούν και να εκτιμούν τον π.Σαράντη;Να είναι λες "τα πλούτη" του,"οι σωφέρ" του,αυτοί που του ανοίγουν την πόρτα του αυτοκινήτου,η ...αλαζονεία του ;Οποιοσδήποτε βρεθεί στο Μαρούσι αν ρωτήσει τον πρώτο τυχαίο περαστικό κάτοικο, θα τον πληροφορήσει για το ποιόν αυτού του άξιου και διακριτικού ιερέα. Ειλικρινά δεν μας ενόχλησε που διαφωνείς με τις απόψεις του,όμως δεν είναι δυνατόν να μην απαντήσουμε στις απαράδεκτες και αίολες ψευδολογίες σου.Αν έλεγες οτιδήποτε άλλο για τον π. Σαράντη μπορεί να ευρίσκετο κάποιος να σε πιστέψει,αλλά με αυτά περί πλούτου,επισκοπικών τιμών,υπηρετικού προσωπικού,δοξας κλπ ακόμα και οι πέτρες θα γελάσουν με αυτές τις συκοφαντίες. Σκέψου να έγραφες κάτι για την γερόντισα Γαβριηλία και αντί να αντιπαρατεθούμε στο πεδίο των επιχειρημάτων να γράφαμε ότι είσαι ένας αλαζόνας θεολόγος-εκδότης που κυκλοφορείς με λιμουζίνα και θέλεις να σου ανοίγουν τις πόρτες και μετά να αγοράζουν βιβλία από τις εκδόσεις σου ζητώντας σου αυτόγραφο.Αν τα διάβαζαν αυτά κάποιοι καλοί σου φίλοι που σε ξέρουν απο χρόνια και που γνωρίζουν ότι δεν είσαι τίποτε απο όλα αυτά πως νομίζεις ότι θα ένοιωθαν; Δεν έχουμε μέσα μας -πίστεψέ το- κανένα συναίσθημα οργής ή μίσους,το μόνο που αισθανόμαστε είναι λύπη για το ατόπημα της συκοφαντίας σου.

byzantio είπε...

Αγαπητέ αμέθυστε. Όπως μπορείς να δεις εδώ και καιρό είμαι αναγνώστης στο ιστολόγιό σου, νοιώθοντας τον εναγώνιο προβληματισμό σου μπροστά στην επερχόμενη διάλυση που προετοιμάζεται από την Νεα-εποχίτικη «πολιορκητική μηχανή».

Διάβασα αρκετά άρθρα σου και προβληματίστηκα και συμφώνησα μέσα μου σε μεγάλο βαθμό με τις αγωνίες σου και τον τρόπο που τις έθεσες. Είχες κατοχυρωθεί στην συνείδησή μου σαν ορθόδοξη υγιής χρησιμότατη άποψη.

Ο λόγος που αιφνιδιάστηκα ήταν όχι η κριτική στην «κριτική» του βιβλίου ή της ίδιας της Γαβριηλίας, αυτό όταν είναι μέσα σε πλαίσια υγιούς αναζήτησης, τεκμηριωμένο και στηρίζετε σε καλοπροαίρετη κριτική βγαλμένη με ήθος, τότε όλα είναι δεκτά και ευλογημένα.

Από αυτό το σημείο,(της κριτικής) πως βρέθηκες στο σημείο της προσωπικής επίθεσης σε κάποιον ιερέα;

Όταν μάλιστα όλα «φωνάζουν» ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά;
Όταν ο συγκεκριμένος ιερέας τον τελευταίο ειδικά καιρό ανάμεσα στα ήδη υπάρχοντα έχει αναλάβει ολόκληρο αγώνα εναντίον
1)του ΑΜΚΑ & της συντόμως επερχομένης «ηλεκτρονικής ταυτότητας»
2)Των οικουμενιστικών συναθροίσεων & διαλόγων & συνπροσευχών, δημιουργώντας θανάσιμες θα έλεγα εχθρότητες σ΄αυτούς που θίγονται είτε πολιτικώς είτε εκκλησιαστικώς.

Την στιγμή ακριβώς που επιτίθεσαι στο πρόσωπό του, τι θεωρείς ότι βοηθάς ή γίνεσαι μέρος του προβλήματος;

Θα το πω πεντακάθαρα. Η ηθική, η ανθρωπιά, η ανδρεία, το φιλότιμο, η αρχοντιά, ορίζει ότι όταν έχουμε λόγους προσωπικής «καταγγελίας», αυτό ΔΕΝ γίνεται ανώνυμα. Δεν μπορούμε να καλυπτόμαστε πίσω από την ανωνυμία μας.

Βλέπεις, επωνύμως έκανε την κριτική στο συγκεκριμένο βιβλίο ο π. Σαράντος, ενώ εσύ τον καταδικάζεις ανωνύμως.

Για να τελειώνω επειδή δεν είμαστε μαιντανοί που τριγυρνάμε από ιστολόγιο σε ιστολόγιο, τοποθετώντας ατελείωτα σχόλια,

ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ να δημοσιεύσω σαν συντάκτης σε 2 ιστολόγια, τις http://anavaseis.blogspot.com & το http://ellinikoistologio.blogspot.com τις ΕΠΩΝΥΜΕΣ καταγγελίες και με διασταύρωση στοιχείων, στο πρόσωπο του π. Σαράντου.

Αν παραμείνουν ως έχουν οι προσωπικές ΑΜΕΘΥΣΤΕΣ -ΑΝΩΝΥΜΕΣ επιθέσεις χωρίς επιπλέον ΕΠΩΝΥΜΑ στοιχεία, ρώτησε τον πνευματικό σου τι πρέπει να κάνεις.

Τέλος.
Απολογούμαι για την κατάχρηση του χρόνου σας.


Σπύρος. byzantio@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

Το byzantio είπε:
"Όταν ο συγκεκριμένος ιερέας τον τελευταίο ειδικά καιρό ανάμεσα στα ήδη υπάρχοντα έχει αναλάβει ολόκληρο αγώνα εναντίον
1)του ΑΜΚΑ & της συντόμως επερχομένης «ηλεκτρονικής ταυτότητας»
2)Των οικουμενιστικών συναθροίσεων & διαλόγων & συνπροσευχών, δημιουργώντας θανάσιμες θα έλεγα εχθρότητες σ΄αυτούς που θίγονται είτε πολιτικώς είτε εκκλησιαστικώς.
Την στιγμή ακριβώς που επιτίθεσαι στο πρόσωπό του, τι θεωρείς ότι βοηθάς ή γίνεσαι μέρος του προβλήματος;"


ΜΕ ΨΕΥΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΔΕΝ ΠΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ!

Οσο για την περί πλούτου και τιμών κατηγορία("συκοφαντία"):
Δεν έχει ο εν λόγω ιερεύς οπαδούς, των οποίων αποδέχεται τις τιμές και τις προσφορές; Των πλουσίων δεν είναι αυτά; (Ασχετα αν ο λογαριασμός της τράπεζας είναι άδειος.) Αφού είναι χιλιάδες οι οπαδοί."Χαιρόμαστε που αναγνωρίζεις ότι είναι ΧΙΛΙΑΔΕΣ αυτοί που υποστηρίζουν τον π. Σαράντη Σαράντο."
Και είναι σαφές πως κάθε ένας από αυτούς γνωρίζει πως υπάρχουν οι χιλιάδες άλλοι, έτοιμοι να προσφέρουν στον πνευματικό τους.

Και όπως γνωρίζουμε όλοι μας, υπάρχουν δυο κατηγορίες πνευματικών: αυτοί που αποδέχονται τις τιμές και αυτοί που δεν τις αποδέχονται.
Οι πρώτοι ανεβαίνουν και γίνονται γνωστοί, μπαίνοντας έτσι σε ένα χώρο απυρόβλητο. Γιατί έχουν ως ασπίδα τους υποστηρικτές που λαμβάνουν και αυτοί από την δόξα του γέροντος.
Οι δεύτεροι μένουν στο περιθώριο, άγνωστοι και χωρίς καμιά δύναμη και εξουσία. Όμως αυτοί είναι Ελεύθεροι. Η συκοφαντία δεν είναι γι'αυτούς, και τους μαθητές τους, κρίμα και απώλεια.
Γιατί σε άλλο μισθό προσβλέπουν...

Ανώνυμος είπε...

Οι βλακείες σου ανώνυμε 11 Ιανουαρίου 2010 11:42 π.μ. ξεπερνούν κάθε όριο.

Αυτοί όπως ο π.Σαράντος αποβλέπει σε άλλο μισθό, αλλά όλοι όσοι είναι άνθρωποι και όχι ζώα και έχουν αίσθημα δικαιοσύνης πρέπει να αντιδρούν στις αδικίες που γίνονται στους άλλους, πόσο μάλλον αν είναι ιερείς αυτοί.
Φώτης

Μόσχος Λαγκουβάρδος είπε...

Στο τροπάριο της Κασσιανής ο απλός άνθρωπος νομίζει ότι η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή είναι η Κασσιανή.
Το ίδιο γινόταν με το Νίκο Γούναρη, όταν τα τραγούδια του ήταν της μόδας. Ο πατέρας μου κάθε φορά που άκουγε το τραγούδι «αυτός ο άλλος που σε πήρε από μένα,/ αυτός ο άλλος, αυτός ο άλλος/ είναι ευεργέτης μου μεγάλος» μου έλεγε την ιστορία του Νϊκου Γούναρη που τον παράτησε η γυναίκα του. Την ίδια ιστορία την άκουσα δεκάδες φορές, γιατί το τραγούδι ως επιτυχία της εποχής ακουγόταν συχνά.
Ο πατέρας μου ευχαριστιόταν να αφηγείται την ίδια ιστορία, σαν να την ήξερε από πρώτο χέρι. Δεν ξέρω ακριβώς ποιος ήταν ο στίχος που τον συγκινούσε περισσότερο , αυτός που εκφράζει τον πόνο του εγκαταλειμμένου ή αυτός που αναφέρεται στη χαρά του ευεργετηθέντος. Η ταύτιση με τις ιστορίες αληθινές και φανταστικές ιδίως στους απλούς ανθρώπους με τη συναισθηματική τους λογική είναι μεγάλη και συχνά κωμική στην υπερβολή της.
Όσον αφορά τα σχόλια: Φοβάμαι ότι αδικούμε όλοι τους εαυτούς μας, με την έννοια ότι δεν τους δίνουμε λίγο καιρό. Πιστεύω στην καλοσύνη και στην ευγένεια. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν το καλό. Ακόμα και οι οικουμενιστές, εκτός αν έχουν ταυτιστεί με την εικόνα που έχουν σχηματίσει και πορεύονται μέσα σ΄ αυτήν σαν τους υπνοβάτες. «Εν εικόνι διαπορεύεται πας άνθρωπος». «Πας άνθρωπος ψεύτης». Κάποιος φίλος μου πίστευε επίσης στην καλοσύνη και την ευγένεια του ανθρώπου. Φοβόταν μόνο τα όνειρα. Πίστευε ότι πολλοί βλέπουν όνειρα στον ξύπνο τους. Θεωρούσε επικίνδυνο να ταυτίζεται κανείς με τα όνειρα. Το φίλο μου τον θεωρούσαν κατάσκοπο και τον παρακολουθούσε η αστυνομία. Απορούσα γιατί φοβόταν τόσο πολύ. «Μα δε βλέπουν πως ζεις;» τον ρωτούσα. «Τι έχεις να φοβηθείς». «Φοβάμαι τα όνειρα. Δεν ξέρω τι όνειρα βλέπουν».
Ο άνθρωπος σχηματίζει μια εικόνα (ονειρική) για τον κόσμο και μέσα σ΄ αυτήν πορεύεται εκτός αν τον φωτίσει η χάρη του Αγίου Πνεύματος. Μακάριος αυτός που έχει πάντα ανοιχτά πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής του. «Μακάριος ο πιστεύων ότι βλέπεται υπό του Θεού. Ου σαλευθήσεται ο πους αυτού της αρεσκείας Εκείνου χωρίς» (Άγιος Ηλίας ο πρεσβύτερος).
«Ενενήντα οχτώ χρονών, και δε γνώρισα άνθρωπο χειρότερο από μένα» έλεγε κάποιος γέροντας.

Ανώνυμος είπε...

Πλάνη αδελφοί μου……Αντί να δοξάζετε το όνομα του Θεού και η ύπαρξή μας να είναι ενωμένη μαζί του εμείς υπερασπιζόμαστε ένα γέροντα ή μία γερόντισσα……. Φαίνετε από τις κατηγορίες που γράφηκαν για τον πατέρα Σαράντο ότι όχι μόνο δεν έπεισαν κάποιον για την αγάπη « της ασκητικής της αγάπης» αλλά επηρέασαν τόσο αρνητικά που γέννησαν μίσος αφήνοντας τον πονηρό να χορεύει……. Ξέρω ότι οι άγιοί μας και οι πραγματικοί γέροντες της εκκλησίας μας όταν τους κατηγορούσαν ή τους συκοφαντούσαν αντί να αντεπιτίθενται έκαναν προσευχή να ελεήσει ο Θεός τους συκοφάντες….. Ξέρω ότι είχαν εμπιστοσύνη στους ιερείς σε ότι έλεγαν γιατί είχαν την τόλμη να ταπεινώνονται και να μην προβάλουν τον εαυτό τους ως αυθεντίες αφ ΄ενός μεν και αφ ΄εταίρου ήξεραν ότι κυβερνήτης του σκάφους της Εκκλησίας είναι ο Χριστός οπότε και λάθος να έκαναν εκείνος θα αποκαθιστούσε την αλήθεια των πραγμάτων. Εδώ διαβάζω κατηγορίες για πρόσωπα , για δήθεν αδιαφορία της συνόδου που πράγματι απέχουν πολύ από το πνεύμα του χριστιανισμού. Άραγε εγώ είμαι ο εκλεκτός που θα σώσω τον κόσμο? Που είναι η στοιχειώδεις ταπείνωση……. Είμαι άξιος να κρίνω τον αδελφό μου ακόμα κι αν τον είδα να αμαρτάνει ? Που είναι το ευαγγελικό μη κρίνετε? Άραγε ένας γέροντας ή μια γερόντισσα έχει μεγαλύτερο κύρος από τον Χριστό και την διδασκαλία του? Άραγε αν όντως είναι ορθόδοξος ή ορθόδοξη έχει την δική μου ανάγκη για υποστήριξη ή μήπως πρέπει να περιμένω τον Κύριό μας να αποφανθεί? Προσωπικά δεν έχω διαβάσει την ασκητική ούτε ασχολήθηκα με την γερόντισσα αλλά απ΄ ότι διαπίστωσα από τα εδώ γραφόμενα μάλλον την αγάπη του Χριστού και την αγία ταπείνωση δεν την ενέπνευσε………..Τα υπόλοιπα στην κρίση του Θεού. ……….. Χριστός ανέστη………

amethystos είπε...

Αληθώς Ανέστη αδελφέ εμείς γνωρίσαμε προσωπικώς τήν Γερόντισσα Γαβριηλία και ελέγξαμε τόν Ιερέα διότι κατηγορεί τη Γερόντισσα γιά πράγματα πού κάνει ο ίδιος. Προσωπικώς δέν βρίσκουμε τίποτε ορθόδοξο, ούτε Χριστιανικό στόν Ιερέα.

Romanos είπε...

Kαθυστερημένη η παρέμβασή μου διότι τώρα διαβάζω τα ανεκδιήγητα...
Αδελφέ μόνο αμέθυστος δεν είσαι...
Μέθην νοσείς δαιμονιώδη...
Ο ελάχιστος εν πρεσβυτέροις (όπως υπογράφει) αρχιμανδρίτης π. Σαράντης Σαράντος δεν έχει ανάγκη απολογίας από κανένα πολύ περισσότερο από μένα τον άθλιο.
Αλλά εσύ πρέπει να κοιταχτείς ταχύτατα με το έσοπτρο του πνευματικού σου (άν έχεις) διότι η εμπάθεια και η κατάκρισις με μόνο λόγο την διαφωνία και μάλιστα προς πρόσωπο το οποίο με την ταπείνωσή του έκαμψε και αυτόν τον απεινή διώκτη του πρώην Ατtικής και νυν μοναχό Παντελεήμονα, είναι ίδιον ψυχής πασχούσης από εωσφορική υπερηφάνεια!
Αδελφικά στο λέω ως ομοιοπαθής (σε άλλα πεδία αλλά πάντως εγωιστής)
Θέλουμε πολύ αγώνα, άσε την γερόντισα, ούτε αυτή χρειάζεται απολογητές, έχει τελειώσει τον δρόμο της, όσα μας ωφελούν τα κρατάμε...
Εμείς τι κανουμε με τον εγωισμό μας...
Με αγάπη Χριστού

amethystos είπε...

ΆΚΟΥ ΦΊΛΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ Ο π.ΣΑΡΆΝΤΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΟΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΑ.
ΜΠΟΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΑ;;;
ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΑΡΑ! ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΑΥΘΕΝΤΙΑ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ!
ΑΠΛΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΥΛΗΣΕΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ.

Misha είπε...

Αφήστε τους οπαδισμούς και τους γεροντισμούς.
Έχει «λαλήσει» πολύς κοσμος ακολουθώντας αυτή την αρρωστημενη ατραπό.Εχω δει με τα μάτια μου αγγέλους να μετατρέπονται σε επιθετικούς δαίμονες για να υπερασπίσουν δια της χειροδικίας τον «γκουρού».
Ο π.Σαράντης είναι πνευματικός σας και ως πνευματικός σας , λειτουργεί ως φορέας της Χάριτος κατά τη διάρκεια του μυστηρίου της εξομολογήσεως και της πνευματικής καθοδηγήσεως , εφόσον εσείς έχετε την αναφορά σας στον Χριστό.
Έως εκεί.Δεν είναι τηλεκοντρόλ συνειδήσεων.Αν του αποδίδετε τετοιο ρόλο τού κάνετε κακό.
Από τη άλλη αν νομίζετε πως όσοι διαφωνούν με την εμπαθή επίθεση του περιβάλλοντος του π.Σαράντη εναντίον της γερ.Γαβριηλίας , θίγουν τον «γκουρού» σας, κάνετε λάθος.Δεν πρόκειται περί σύγκρουσης δύο «γκουρού» αλλά για την διαχείριση της θεόσδοτης ελευθερίας μας και την επισήμανση του μωρού ζήλου που καταστρέφει ψυχές.

Ανώνυμος είπε...

http://antibaro.gr/node/1810

Ανώνυμος είπε...

Kαθε πνευματικος οφειλει να φερει αποψη για ο,τιδηποτε πεσει στην αντιληψη του,που πιθανον να βλαψει τους πιστους.ας θυμηθουμε οτι τα κροσσια στο πετραχηλι συμβολιζουν τις ψυχες που ''κρεμονται" απο εκεινον.απο εκει και περα αν καποιος διαφωνει απλα δεν τον ακολουθει.νομιζω πως ο π.Σαραντης κινειτα μεσα στα πλαισια αυτης της ευθυνης του και οπως του λεει η χριστιανικη του συνειδηση.ευχαριστω για το βημα

amethystos είπε...

Εάν καί εφόσον μιλούμε γιά πνευματικό. Δέν κάνει τό ράσο τόν παπά ούτε τα κρόσια τόν πνευματικό.

Unknown είπε...

Είχα την ευκαιρία να επισκεφθω το blog σας και να διαβάσω όσα αναφέρονται στην μακαριστή Γερόντισσα Γαβριηλία. Διερωτώμαι ποιος είναι ο αρχιμανδρίτης Σαράντου που υποκατέστησε τον Δικαιοκρίτη; Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούει αμφισβητήσεις σε βάρος της Γερόντισσας. Θυμάμαι, πως μια αγαπητή φίλη Μοναχή και διδάκτορας Θεολογίας, προσπαθούσε ως άλλος 'Προκρφούστης" να θέσει την μακαριστή Γερόντισσα Γαβριηλία και άρχισε να κόβει από να κόβει από κει, ό,τι δεν ταίριαζε στα πρότυπα της Δογματικής της Ορθόδοξης Θεολογίας. Μήπως λησμονήσαμε ότι το Πνεύμα πνέει όπου θέλει και ότι ο Χριστός είναι η κεφαλή της Εκκλησίας και μείζων του ιερού; Άλλωστε βιώνουμε την μεγίστη έκτωση, όπου εκείνο που προέχει στην Ελλαδική Εκκλησία και όχι μόνο είναι οι θεσμοί, η αποτελεσματική διοίκηση, η άνευ ντροπής κήρυξη της αιρέσεως του εθνοφυλετισμού κ.α.ο. θλιβερά. Όσο για το Άγιο Πνεύμα, μάλλον έχει εξορισθεί σε τόπους άνυδρους, σε χαμοκέλλες ταπεινές και γνωρίζει ως κατοικητήριό του, όχι τους χρυσοφορούντες κάνθαρους, αλλά κάποιους ανθρώπους που αμφισβητούνται και ζουν στο περιθώριο εν κρυπτώ....

amethystos είπε...

Το θέλημα του Θεού δέν αντιμάχεται την φιλανθρωπία του. Για αυτό και ο Κύριος μας είπε: Εν τω οίκω του Πατρός μου πολλαί μοναί εισίν. Τα έργα του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου δέν είναι μονοσήμαντα. Έτσι π.χ. δόξασε τον Άγιο Νεκτάριο γιατί θέλει να κρατήσουμε στη μνήμη μας τα παθήματα του απο την ίδια την ιεραρχία και να μάθουμε απο αυτά. Όποιος θέλει. Ο Π.Παίσιος νομίζουμε, όταν άνοιξε τον τάφο του Αγίου Αρσενίου, περίμενε ίσως να βρέι το σκήνωμα του και λέει : Και το θαύμα έγινε και βρήκαμε μόνο τα οστά του. Ελπίζουμε να μήν κάνουμε λάθος γιατί το αναφέρουμε απο μνήμης. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο Κύριος συνέδεσε πάντοτε το θαύμα με την πίστη, και στο τέλος-τέλος είπε στο Θωμά : Μακάριοι οι μή ειδότες και πιστεύοντες. Το θέμα του ημερολογίου είναι δύσκολο. Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται στην τοποθέτηση του Π.Παισίου. "Και εμείς εδώ στο Όρος με το παλαιό είμαστε αλλά δέν διακόψαμε την κοινωνία μας ούτε με το νέο ούτε με τα Πατριαρχείά"

amethystos είπε...

Δηλαδή οι παλαιοημερολογίτες που γνωρίζουμε έχουν κότσια και δέν έχουν οι Αγιορείτες ; Μήπως δέν ξέρουμε τι λέμε; Η αρνητικότης, η άρνηση δέν χρειάζονται θάρρος, είναι έμφυτα. Έχουν περάσει ήδη τόσα χρόνια απο το σχίσμα και οι καρποί των επιλογών έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται. Τί ελπίδα έχουν οι παλαιοημερολογίτες να δούν τον εαυτό τους και τον Κύριο όταν η μόνη τους ασχολία είναι να κατακρίνουν το νέο; Εξάλλου το παλαιό είναι η αποθέωση του κληρικαλισμού.

amethystos είπε...

Υπάρχουν πολλά όρη. Ότι έχει μέσα στην καρδιά του ο καθένας το βρίσκει. Το όρος είναι και ο τόπος της Θεοτόκου. Μια παράδοση λέει πώς αν δέν υπάρξουν πλέον Χριστιανοί στο Όρος η Θεοτόκος θα φύγε. Θα πρέπει να υπάρχουν ακόμη Χριστιανοί. Πρίν απο πολλά χρόνια σε ένα Ρώσικο αριστούργημα όποιος έμπαινε σε μια μυστική σπηλιά έπαιρνε αυτό που επιθυμούσε, ώσπου κάποιου πέθανε η γυναίκα. Απο εκεί και έπειτα όλοι πήγαιναν μέχρι την είσοδο, δέν προχωρούσε κανείς μέσα, κανείς δέν είχε εμπιστοσύνη για το τί έκρυβε η καρδιά του. Έτσι είναι και το σύγχρονο όρος. Ας πούμε ότι και εκεί καταλήγουν τα παιδιά μας μαζί με όλα όσα τους δώσαμε.

Ανώνυμος είπε...

Γράφει ο Ανώνυμος:

"μετά τον Αγιο Νεκτάριο που εκοιμήθη εν Κυρίω, πριν την επάρατη αλλαγή του εορτολογίου, του 1924, ΑΓΙΟ ΛΕΙΨΑΝΟ, ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ"

ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!!!

Το Λείψανο του Αγίου Βησσαρίωνα απο την Ιερα Μονη Αγάθωνος; Εν ετη 2006 αν θυμουμαι καλα...

Μυρμιδόνας

Ανώνυμος είπε...

Σαλή μου

εδω θα διαφωνήσω μαζι σου!
Σε αγαπάω, ομως εχω διαφορετική γνώμη!

Δεν ξερω αν ειναι της παρουσης να 'εξαντλήσουμε' το θεμα του π. Βησσαρίωνα - ας τοποθετηθει ο Αμέθυστος: θα ανοιξει καποια στιγμή μια καινουργια ανάρτηση με θεμα ακριβως αυτο το ζητημα; Το Λείψανο του π. Βησσαρίωνα;

Εν τάχυ ομως αγαπημένη μου Σαλή:

1. Το θεμα της Ορθόδοξου Πιστεως..δεν εξαρτάται και δεν εξαντλείται απο τα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ!

2. Εχω 'πληροφόρηση' για το Λειψανο του ιερέα απο 'πρώτο χερι', θελω να πω απο ανθρωπους που ξερουνε 'πραματα και θαματα' - και εχεις δει Σαλή μου ποσο ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ ειναι γενικά ο Μυρμιδόνας, σωστα; :)

3. Συν το ΓΕΓΟΝΟΣ οτι ο παπα Βησσαρίωνας ητανε ΑΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ - με όλη την σημασια της λεξεως!

Αναμένω λοιπον την γνώμη του Αμέθυστου: θα ανοιξει καινουργια σελιδα γιαυτο το ζήτημα;

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

Φίλε Μυρμιδόνα δέν έχουμε καμία ιδέα περι αυτής της ιστορίας του Π.Βησσαρίωνος. Τα σκηνώματα δίνονται σαν βοήθημα απο τον Κύριο για αυτούς που πρέπει να στηριχθούν στην πίστη. Για αυτό έχουμε και πολλούς Ρώσους.
Ο Κύριος Μυρμιδόνα δέν αγαπά να δίνει αποδείξεις. Για αυτό, αυτό που μας συνδέει με τον Κύριο είναι η πίστη "Ου βλεπομένων υπόστασις" Παρόλα αυτά δίνει και μερικές αποδείξεις στους ολιγόπιστους. Όλα του Θεού είναι μυστήρια και η φιλανθρωπία του επίσης. Ο Θεός δέν εργάζεται με κανόνες.

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστε

με κάλυψε η τοποθετηση σου.

Απλα...μου χρωστάς αλλου μια απάντηση σου :)

στο θεμα: "Στα αδυτα της Ρωσικης Νεοορθοδοξιας" -

και συγκεκριμενα: αν καποιος που 'φλέγεται' απο 'θειο ερωτα', αν 'χρειαζεται' να προσέρχεται στο Μυστηριο της Εξομολογησεως...

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

Τό μοναδικό περιεχόμενο τών παλαιοημερολογιτών είναι τό άσβεστο μίσος εναντίον τών νεοημερολογιτών. Φυσικά είναι αδύνατον νά είναι χριστιανός ένας παλαιοημερολογίτης. ΑΔΥΝΑΤΟΝ.

amethystos είπε...

Τό "πάτριο" ημερολόγιο κατηρτίσθη από τόν Ιούλιο Καίσαρα. Ουδεμία σχέση έχει μέ τήν πατρίδα μας. Τό "πάτριο" ημερολόγιο είναι η αποθέωση τού κληρικαλισμού, όποιο δίκηο κι άν είχε κάποτε χάθηκε στό δρόμο. Κάποτε πήγαιναν μιά ομάδα χριστιανών νά μαρτυρήσουν σέ μιά παγωμένη λίμνη. Κάποιος έξω από τήν ομάδα ζητούσε συγχώρεση από κάποιον τής ομάδος κι αυτός τήν αρνιόταν. Μιά, δυό, τρείς, πέντε, ο θεός άλλαξε τίς θέσεις τους καί μαρτύρησε αυτός πού ζητούσε.
Οι ρώσοι παλαιοημερολογίτες επέστρεψαν στό Πατριαρχείο.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε

γραφεις:

"...προκειμένου να δικαιολογούν τις τραγελαφικές ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ..."

Μπορεις να αναφέρεις επιγραμματικά καποιες, όχι όλες, διοτι σιγουρα ειναι πολλες, αλλα τουλαχιστον 3-4 απο τις πολλες προδοσιες της Πίστεως και της Εκκλησιας και της Ορθοδοξιας...των "Νεοημερολογιτων";

Μυρμιδόνας

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε

Καληνύχτα γραφεις ωρε στις 11.34 το μεσημέρι;

ΠΩΠΩ ΜΙΣΟΣ!
Ωρε καλα κανω εγω και σας αποκαλω Ταλιμπάν της Ορθοδοξιας!
Και λιγα σας λεω!
ΠΩΠΩ ΜΙΣΟΣ!!!

Γραφεις ανώνυμε:

"ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΙΣ ΔΟΞΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΤΗ ΧΛΕΥΗ ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΣΚΕΛΑ.."

Εσεις που περιφρονειται το χρημα, μου κανει εντυπωση..όλο σε αυτο αναφέρεστε τελικα!
Δεν μπορειτε να ζήσετε διχως το χρημα, ε;

Σαν τους αυστηρους του κατηχητικου, των Οργανώσεων, που ενω ταχα ειναι υπεράνω σεξ, το μυαλο τους ολο στο σεξ ειναι!

Αν ζηλευετε που οι αλλες μονες παιρνουνε χρηματα, παρτε και εσεις, να τελειωσει το κακο αυτο!
Αν παλι ειστε υπερανω χρηματων, σταματηστε να μνημονεύετε τα λεφτα!

Ξερεις ποσες αιρεσεις στην αρχαιότητα δεν ειχανε μια...ήτανε ομως πονηρότατες;

...Ανώνυμε, να υποθεσω τωρα που μας εγραψες "καληνύχτα' οτι και εσυ δεν θα ξαναμπεις πια στο Ιντερνετ;
Οπως καποιοι άλλοι;

Μυρμιδόνας

amethystos είπε...

O σαι μπαμπα ειναι μαγος και απολυτως ανοητος, αρκει να διαβασει καποιος τρεις σειρες απο κειμενο του. το ιδιο ειναι και οι οπαδοι του.Δυστυχως ειμαστε αγραμματοι,θελουμε αποδειξεις.Ο χριστιανος θαπρεπε να μπορει να ευχεται,γεννηθητω το θελημα σου.Ας συγκρινουμε την σταση του Αγιου Νεκταριου με της Μονης Εσφιγμενου.Δεν μας δινουν οι Αγιοι το μετρο;

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΩΝΥΜΕ

Εαν το "Καληνυχτα", 12 ώρα το μεσημερι, δεν ειναι ΜΙΣΟΣ...τότε τι ειναι;

Κακόγουστη ειρωνια;

Πως το μεταφραζεις εσυ;

Μου θυμιζεις τις γκόμενες, που για να σου ριξουνε χυλοπιτα...σου πετάνε αντίστοιχες αττακες, του στυλ:

"Και πολυ ασχολήθηκα μαζι σου..άλλο δεν θα ασχοληθω..μην τολμησεις να με ξαναενοχλησεις"!
:)

******************************

ΑΝΩΝΥΜΕ, ρώτησα και απαντηση δεν πηρα:

Μπορεις να αναφέρεις επιγραμματικά καποιες, όχι όλες, διοτι σιγουρα ειναι πολλες, αλλα τουλαχιστον 3-4 απο τις πολλες προδοσιες της Πίστεως και της Εκκλησιας και της Ορθοδοξιας...των "Νεοημερολογιτων";

Μυρμιδόνας

Ανώνυμος είπε...

ΚΎΡΙΕ ΜΥΡΜΙΔΟΝΑ, για περισσότερες πληροφορίες περί των προδοσιών να διαβάζετε ανελλιπώς τον ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ...
Εκεί θα ΜΑΘΕΤΕ για όλες τις προδοσίες, αρχίζοντας κατά σειρά σπουδαιότητας από την Αρση των Αναθεμάτων που έγινε ΣΥΝΟΔΙΚΑ το 1965 με πρωτοβουλία του αρχιμασώνου Πατριάρχη Αθηναγόρα.

Μετά θυμίζω την κατάπτυστη Συμφωνία του Μπάλαμαντ που ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΗΔΗ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΠΡΑΞΗ, ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΚΗΡΥΞΕ Ως ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ ΚΑΙ ΕΣΤΕΙΛΕ ΓΙΑ... ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΕ ...

Επίσης θυμίζω τη ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ, ΑΦΕΙΔΩΣ ΣΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΣΙΖΗ, εκεί λίγο παλιότερα έγινε και συμπροσευχή ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ του πάπα με ΙΝΔΙΑΝΟΥΣ, ΠΥΡΟΛΑΤΡΕΣ, ΕΒΡΑΙΟΥΣ και και όλο το κακό συναπάντημα.
Μετά έγινε σεισμός ΜΈΓΑΣ, ΓΚΡΕΜΙΣΤΗΚΕ Ο ΝΑΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΙΖΗ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΙΠΟΤΑ.

ΑΛΛΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ Η ΕΝΤΑΞΗ
ΩΣ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ
ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ...
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΩ ΤΟΥΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, ΕΝΩ Η ΙΕΡΕΙΑ ΕΚΑΝΕ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΕΠΙΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ.

ΘΑ ΤΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΑΠΕΛΘΟΝΤΩΝ Α Γ Ι Ω Ν, ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ...

ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ...
....................
ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ, ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ!

ΤΟΣΗ ΣΤΕΝΟΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ, ΦΙΛΤΑΤΕ;
Η ΜΑΥΡΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΣΕΙΣ, Ή ΑΣΠΡΟ;

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΣΑΣ, ΑΛΛΕΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ;

ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΕΝΟΤΗΤΑ ΣΚΕΨΕΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ ΑΓΑΠΗΤΕ.
ΘΑ ΣΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΑΝ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΠΟΤΕ.

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε

θα αρχίσω απο το τέλος.

1. Επιτέλους γράψατε μια φορα την λέξη "καληνύχτα" στην κατάλληλη χρονική στιγμή.
Λιγο πριν τα μεσάνυχτα, ναι, μπορω να πω, οτι ειναι αρμόζουνα η ευχή σας για "καληνύχτα"!
Βλεπετε οτι με λιγη καλη προσπάθεια εκ μερους σας, και εμεις δεν θα σας παρεξηγούσαμε;

2. Επειδή μου καταλογίζεται στενότητα σκέψεως και στενότητα αντιλήψεων...βρε Χριστιανέ μου, εμένα βρηκες να τα πεις αυτα;
Στον Μυρμιδόνα;
Εδω άλλοι Παλαιοημερολογιτες και οι οπαδοί των Οργανώσεων...με βλεπουνε σαν τον Αντιχριστο...επειδή μιλαω φιλελεύθερα και εχω 'καινουργιες αποψεις'...

..σε μενα ερχεσαι βρε ανθρωπε του Θεου να μου πεις για "στενότητα σκεψεων"; Βαλτός είσαι;

Και εν πάσι περιπτωσι:
ΑΦου εγω την "Καληνύχτα" σας, μερα μεσημερι, την ερμηνεψα 'στενως' - μας δινεται εσεις την δικη σας ερμηνεια...τι άραγε εννοούσατε;
Τι θελατε να πειτε;
Ειμαι ολος αυτια!

3. Οσον αφορά τις "προδοσιες" του Νεου Ημερολογιου...εγω νόμιζα θα αναφερθείτε σε ζητήματα Πίστεως, Δογματικής Τάξεως κοκ!
Αφου δεν αναφέρατε κατι επι αυτου, αρα, στα βασικά...τα ίδια πιστεύουμε!

Τωρα, ολα τα άλλα που γραφετε, περι συμπροσευχής με Ινδιάνους, περι Μασώνων Πατριαρχών που εχουμε, για την άρση αναθεμάτων κοκ...

...σε αυτά εχετε δίκαιο!
Ειναι ομως θα ελεγα "διοικητικής φυσεως', δεν 'απτονται' της αλλοιωσης των Δογμάτων της Πίστεως μας!

Και εγω μαζι σας!

Μα, μου κανετε εντυπωση..αφου με διαβάζετε, ωστε να γνωριζεται και λεπτομερειες απο την προσωπικη μου ζωή - και αφου μπαινετε στις σελιδες του Αμέθυστου...

....πρωτος ο Αμέθυστος...δεν κατηγορει ολα τα παραπανω φαινομενα που εσεις περιγραψατε;

Τον Αμέθυστο τον εχουνε παρεξηγήσει ολα τα Χριστιανικα ιστολογια, διοτι ακριβως τα εχει βαλει με τους μασωνους Επισκοπους μας!

Και επιτρεψτε με να πω και για μενα, (αν και για να μην παρεξηγηθω, δεν συκρινω τον εαυτο μου με τον Αμέθυστο, το γραφω για τελευταια φορα: ουτε το μικρο του δαχτυλακι δεν φτανω) -

- οτι και εγω, σε ολες τις απαντησεις μου, δεν ειμαι κατα των Επισκόπων που προδίδουνε την Πίστη μας;
Λίγα εχω γράψει;

Δεν νομίζετε οτι με αδικειτε λιγο;

4. Ξερετε κύριε Ανώνυμε..καμια φορα το να φύγεις ειναι το μονο ευκολο!
Πιο δυσκολο ειναι να μεινεις..και να παλαίψεις εκ των εσω!
Αν καθε φορα που η διοικουσα Ιεραρχία εκανε λαθος κινηση, εμεις αλλάζαμε Εκκλησια...τότε οντως 'καληνυχτα", για να χρησιμοποιήσω και εγω μια προσφιλη σας εκφραση!

5. Μου κανει φοβερή εντυπωση που δεν με ρωτατε, τι γνώμη εχω εγω για τους Παλαιοημερολογιτες!

Αλλα, αφήστε το καλυτερα! Θα κανετε μετα και εσεις χρονια να ξαναμπειτε στο Ιντερνετ!

Ξερετε, στην αρχή προβληματιζόμουνα: γιατι, οταν θετω σε διαφορους αναγνωστες καποιες ερωτησεις, εκεινοι μετα ξαφανίζονται; Αναρωτιόμουνα, μηπως καπου φταιω...
Αργησα, αλλα αντιλήφτηκα, οτι μαλλον ξαφανίζονται, διοτι δεν τους παιρνει να κανουνε εναν δημοσιο διάλογο!

Υ.Γ. Επειδή σας βλεπω να ανησυχειτε για την 'οικογενειακη μου αποκατάσταση', ε, αφου ενδιαφερεστε τόσο, αν εχετε να μου υποδείξετε ενα καλο κοριτσι, θα το σκεφτω!
Αρκει να ειναι...μελαχρινή!

Μετα τιμής
Μυρμιδόνας

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Μυρμιδόνα
μελέτησα μετά προσοχής την απάντησή σας.
Θα συνεχίσουμε το διάλογόν μας κάποτε άλλοτε, κάπου αλλού...
Να είστε πάντα καλά.

Ανώνυμος είπε...

Καλως Ανώνυμε

Οποτε θελετε να κανουμε διαλογο, ξερετε που θα με βρείτε!

Να 'σται παντα καλα...και ο Θεός μαζί σας!

Μυρμιδόνας

Ανώνυμος είπε...

Ο ΘΕΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ .....

Ανώνυμος είπε...

ου ποιησεις ειδωλον

amethystos είπε...

Ου ποιήσεις αντι-είδωλον.

Ανώνυμος είπε...

http://www.patirxristos.gr/Logia-agapis-.Gerontisa-Gabriilia./1/9.html

george-doudos.blogspot.com είπε...

Αγαπητέ amethystos, μου άρεσαν όσα γράφεις για την μακαριστή Γερόντισσα Γαβριηλία και η αυστηρή κριτική σου για τον αρχιμανδρίτη Σαράντο. Κάποτε φιλοξενούσα στο γραφείο μου μια αγαπητή μου Μοναχή, διδάκτορα Θεολογίας του Αγίου Σεργίου κι έναν εκλεκτό φίλο Ιερομόναχο από την Αγγλία. Η φίλη Μοναχή σε συζήτηση για τη μακαριστή Γερόντισσα επανέλαβε τον "μυρηκασμό" πως δήθεν πίστευε σε πλάνες ή τουλάχιστον ασπαζόταν αιρετικές προς την Ορθοδοξία αρχές.... Το μόνο που της είπα, και θα το επανελάμβανο σε όλους τους σεβάσμιους πνευματικούς και μη, κοσμικούς και Αγιορείτες, που η παρούσία της Γερόντισσας Γαβριηλίας έχει ξυπνήσει το επιθετικό μένος τους για την προάσπιση της Ορθόδοξης Πίστης, ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι είσαι διδάκτωρ Ορθοδόξου Θεολογίας και στερείσαι την απόλαυση να ανιχνεύσεις τα ίχνη από την Πνοή του Πνεύματος...

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Ο λόγος σου είναι ασαφής και γενικός,ακατανόητος και δυσνόητος,δύσληπτος και σκοτεινός.Εξηγήσου καλύτερα τώρα και λέγε και ομολόγει ο λ ό κ λ η ρ η την αλήθεια για την οσιακή αυτή μορφή.Ο ''Αμέθυστος'' ήδη έχει λάβη σαφεστάτη θέση και έχει ήδη φέρη ισχυρή από της θέσης του αυτής αντίρρηση και αντίσταση 'στους λοιδορούντες και συκοφαντούντες και μυκτηρίζοντες τη Γερόντισσα(κατ'ουσίαν και επί της ουσίας και ουσιωδώς Αυτόν τον Κύριό μας εδώ!).''Καθαρά λόγια από καθαρά χέρια από καθαρή καρδιά'' και ''πάντα μὲν καθαρὰ τοῖς καθαροῖς· τοῖς δὲ μεμιαμμένοις καὶ ἀπίστοις οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦς καὶ ἡ συνείδησις.Θεὸν ὁμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται, βδελυκτοὶ ὄντες καὶ ἀπειθεῖς καὶ πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἀδόκιμοι.''.

ελένη είπε...

Εδώ και καιρό, αναζητούσα το βιβλίο της Γερόντισσας για να το δώσω σε αγαπημένη φίλη που χρειαζόταν μιαν άλλη οπτική ζωής και διαπίστωσα ότι ήταν εξαντλημένο. Αναζητώντας τυχαία ένα αντίτυπο στο διαδίκτυο πέφτω πάνω σ' αυτή την κουβέντα. Σε εποχές που χορεύουν τα προσωπεία μας και η καρδιά μας δεν απαπαύεται, αποφασίσατε οι ίδιοι να ανοίξετε πόλεμο για βιβλία κι αναθρώπους που μας αναπαύουν. Δεν ξέρω τι λέτε (ενδεχομένως ούτε κι εσείς που τα λέτε) αλλά με απλά ελληνικά της γιαγιάς μου, η Ασκητική της Αγάπης με βοήθησε να αντέξω την ασθένεια του πατέρα μου, να σταθώ δίπλα του ευλογημένα κι εριρηνικά. Δεν χρειάζεστε εχθρό, είστε ο ένας ο - μεγαλύτερος- εχθρός για τον άλλον. Ο Θεός να σας λυπηθεί κι εμένα μαζί σας που κάθομαι και σας απαντώ. πολλά λόγια, άχρηστα λόγια. ο Θεός είναι πράξεις. κι ελευθερία. τι να σας πω, αγωνίζομαι να πιστέψω χρόνια, θα μπορούσε αυτή η συζήτησή σας να με πετάξει και πάλι μακριά.
λυπάμαι.

amethystos είπε...

Δέν καταλαβαίνουμε καθαρά τί θέλετε νά μάς πείτε, αλλά μέ μιά τόσο ...ευαίσθητη ...πίστη , καλό είναι νά αποφεύγετε ιστολόγια σάν τά δικά μας, γιατί εμείς όπως καταλάβατε κάνουμε πόλεμο.
Υπερασπιστήκαμε ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ καί όχι τόσο τό βιβλίο περί αυτής, παρότι καί τό βιβλίο κατεκρίθη κακοπροαίρετα.

Ανώνυμος είπε...

Το κειμενο δεν είναι υπεράσπιση της Γερόντισσας αλλά υποτίμησή της. Ποτέ η ίδια δεν θα έγραφε τέτοιο κείμενο. Ποτέ δεν θα εκφραζόταν έτσι. Ποτέ δεν θα ήθελε τέτοια υπαράσπιση και αν ζούσε περισσότερο θα πονούσε με την ιεροκατηγορία που υπάρχει σε αυτό.Να της έλλειπε τέτοια υπεράσπιση.
Για τον π. Σαράντη καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος να σπιλώσουμε τον αντιφρονούντα ελλείψη επιχειρημάτων.Το κείμενο κανένα σοβαρό άνθρωπο δεν έπεισε αντιθέτως προβλημάτισε αρνητικά η εμπάθεια απέναντι σε ένα πρόσωπο.Γιατί περί εμπάθειας πρόκειτε.Αν ήθελε ο αμέθυστος να διορθώσει αδελφό και μάλιστα ιερέα θα έγραφε εντελώς διαφορετικά. Πάντως σε ευχαριστώ αμέθυστε γιατί με έκανες να συμπαθήσω το π. Σαράντη. Οι κατηγορίες άνευ σοβαρών επιχειρημάτων εκτός απο συκοφαντίες είναι για γέλια. Απορώ δε αν το κείμενο αυτό γράφτηκε απο άνθρωπο που πιστεύει στον Κύριο Ιησού Χριστό. Καλή φώτισει και μετάνοια σε όλους. Τέτοια βλέπουν οι άθεοι και οι αρνητές και τρίβουν τα χέρια τους απο χαρά.

amethystos είπε...

Βαρεθήκαμε φιλαράκο νά ακούμε Ελληνο-ορθόδοξες κοινοτυπίας . Όλοι τά ίδια λέτε.
Μάλλον ξέρει πολύ καλά τί καλάμι έχει καβαλήσει ο π.Σαράντης.
Αυτά λέει καί ο Σιατίστης γι αυτούς πιού διαμαρτύρονται γιά το corpus Christi. Δέν θά ήθελε ο Χριστός τέτοιες διαμαρτυρίες.
Καί ο π.Σαράντης παρότι ντρέπεται πού δέν συμμετείχε στίς διαμαρτυρίες, δέν μάς απέδειξε ότι λέει τήν αλήθεια. Είναι πολυάσχολος.
Πήξαμε στίς κενολογίες

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Επ'ίσης και εξ ίσου,έχουμε πλήξη από εκείνους όλους που νομίζουν πως η κατάκριση είναι αρετή και που θεωρούν ότι απευθύνονται υπό το κάλυμμα της ανωνυμίας 'σε κάφρους ή (και) χαχόλους,ακόμα,όπως,δυστυχώς,συμβαίνει τόσο με τους νεοέλληνες(κατ'ελάχιστο δε γίνεται να είναι Έλληνες αυτά τα...όντα-απόντα..)όσο και με τους (όσους εναπέμειναν δηλαδή 'σε ελλαδικές πόλεις και επαρχίες..)φαρισαίους εκείνους,με το ένδυμα του Χριστιανού,τους χριστιανοσχήμους,οι οποίοι σχεδόν και περίπου ανεπιστρεπτί και ανεπίστροφα έχουν υποδουλώση και καθυποτάξη την ψυχή των 'στο (αντίχριστο) ιερατείο...


xrhstos είπε...

To telos apodikenyei thn agiothta kathe anthrwpoy eipe kapoios Agios.Kseroyme poly kala oti to telos ths gerontisas paroysias pollwn htan Osiako isws kai dyskolokatanohto apo polloys.H Gerontisa anamfisnhtita htan mia Agia morfh ths Orthodoksias kai to epibaibewnei o gerontas Sofronios Saxarof epishs megalos daskalos tou Aktistoy fotos kai 12 Xronia ypotatkikoy toy Agiou Silouanou toy athwnith

Ανώνυμος είπε...

Εγώ ο ανίδεος απλός Χριστιανός που πρώτη φορά άκουσα για αμφισβητήσεις περί την σεβαστη Γερόντισσα Γαβρηιλία, απορώ και εξίσταμαι. Και εξηγούμαι: Πριν απο 5 χρόνια βρέθηκα με ένα προσκύνημα στη Λέρο. Γυρίσαμε και σε άλλα νησάκια.
Σε ολο το ταξίδι προσευχόμουν με την Ευχή. Περνώντας από κάποιο σημείο της Λέρου η Ευχή μέσα μου έτρεχε τόσο γρήγορα και ωραία που ενθουσιάστηκα και φώναξα στν οδηγό μας: "Από πού περνάμε αυτήν τη στιγμή;" και ο οδηγός είπε: "Από τον τάφο της Γερόντισσας Γαβριηλίας. Αυτά τα ολίγα. Και των φρονίμων ολίγα.

Ανώνυμος είπε...

Μια χαρά είναι το βιβλίο και μια χαρά και η Γερόντισσα Γαβριηλία. Ψάχνουμε παντού αιρέσεις... Από πού κι ως πού ο συναισθηματισμός είναι αίρεση;;; Εμένα με ωφέλησε πολύ αυτό το βιβλίο και με έκανε να ντραπώ που δεν μου περνάει καν από το μυαλό να κάνω ό,τι από αγάπη έκανε η γερόντισσα για τον πλησίον.

amethystos είπε...

Δυστυχώς κατασυκοφαντήθηκε από τόν κενόδοξο π. Σαράντη καί από τίς θεούσες πού τόν περιτριγυρίζουν.

Ανώνυμος είπε...

Πολυ "αυαισθητος"εισαι...ημαρτον..

Ανώνυμος είπε...

Πως μπορεί να βρει κάποιος την νέα γαβριηλια την συγγραφέα του βιβλίου. Αν κάποιος γνωρίζει ας μου στήλη mail στο alexsinesi@gmail.com

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν ξέρω τον πατέρα Σαράντη. Ξέρω όμως ότι αυτό το βιβλίο είναι σταθμός για πολλούς και αν έκανα μια στροφή το οφείλω σε αυτό. Λυπάμαι που δεν μπορώ να βρω την συγγραφέα δεν με ενδιαφέρει που έβγαλε τα ράσα άλλωστε τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και έχω πολλές άσχημες στιγμές. Όσο για την εκκλησία είναι άλλο η πίστη και άλλο η πιστοί. Κάποτε είχα διαβάσει ένα βιβλίο που λίγο η πολύ μου έδωσε την εικόνα ότι τελικά δεν υπάρχει αιώνια κόλαση. Τότε πήγα στον ιερέα της περιοχής που γνώριζα και του είπα ότι κόλαση όπως την πιστεύουμε δεν θα υπάρξει. Μου είπε ότι αυτό είναι αιρετικό. Τότε του είπα ότι αυτά δεν είναι δικά μου λόγια αλλά του Γρηγορίου Νύσσης του αδερφού του μεγάλου Βασιλείου από το βιβλίο περί ψυχής και αναστάσεως. Έμεινε σκεπτικός ο ιερέας μου είπε θα ρωτήσω και θα σου πω. Όταν βρεθήκαμε ξανά η απάντηση ήταν ότι η εκκλησία δέχεται όλα τα βιβλία του Νύσσης εκτός από αυτό γιατί σε αυτό έχει επιρροές από τον Ωριγένη... Γέλασα μέσα μου τα καλά και συμφέροντα είπα στην ψυχή μου.. Μια από τα ίδια.. Κάπως έτσι η επίσημη εκκλησία δεν δέχθηκε το βιβλίο της μοναχής Γαβριηλιας..Τα συμπεράσματα δικά σας

amethystos είπε...

Καλό μεσημέρι φίλε. Ισως θά μπορουσες νά έλθεις σέ επαφή μέ τόν Σταμάτη Σπανουδάκη.Ηταν φίλοι.

Η τρέχουσα εκκλησία χρειάζεται προσοχή. Δέν είναι πλέον Πατερική. Είναι αντιαιρετική καί ποιμενική δηλ. παπική. Η θεολογία προτεσταντική ή μιά σύνθεση. Περιθωριοποιήθηκαν καί οι Αγιοι. Είναι ένα καταφύγιο ψυχών πλέον. Παραμένουν καί γιά πάντα τά Μυστήρια αλλά καί ώς πρός αυτά είμαστε αβοήθητοι. Ομως γιά τόν προσευχόμενο ο Κύριος καί η Κυρία Θεοτόκος μαζί μέ τούς Αγίους είναι δίπλα του. Ανοίγει ακόμη γιά πολλούς η πύλη τής Βασιλείας.
Θά προσπαθήσουμε νά βρούμε καλύτερη επαφή άν δέν βρείς άκρη. Τά ξαναλέμε.

amethystos είπε...

Φίλε προσπάθησε καί μέσω τών εκδόσεων Επτάλοφος.