Το καλοκαίρι του 2015 με τον Τσίπρα πανικόβλητο να έχει να διαχειριστεί το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος και το λόμπι της δραχμής έτοιμο να ζήσει την μεγάλη περιπέτεια, η ΝΔ δεν αποφάσιζε. Η επιλογή ήταν ανάμεσα στο κομματικό συμφέρον και την εθνική καταστροφή. Έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, το πλήρωσε κομματικά, εκλογικά και ηθικά με τον Τσίπρα να το εκμεταλλεύεται και να λέει σε κάθε δυνατή ευκαιρία «και εσείς ψηφίσατε τα μέτρα». Αν και σήμερα η Ελλάδα βρισκόταν στην ίδια θέση η ΝΔ θα έπρεπε να το ξανακάνει. Αφού όμως πρώτα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας εντελώς καθαρά είχαν πει «αποτύχαμε και έχουμε ανάγκη τη βοήθειά σας». Με τον Τσίπρα να λέει ότι η διαπραγμάτευση ήταν επιτυχημένη αν σήμερα η ΝΔ ψηφίσει τα μέτρα ακυρώνει την ύπαρξή της.
Επίσης το να ψηφίσει τα μέτρα επειδή ούτως ή άλλως θα ψηφιζόντουσαν δεν έχει νόημα. Η αντιπολίτευση ψηφίζει νομοσχέδια της κυβέρνησης μόνο όταν συμφωνεί. Όπως η ΝΔ στην περίπτωση του νόμου για την Παιδεία της Διαμαντοπούλου. Καταψηφίζει όχι επειδή δεν ξέρει ότι το νομοσχέδιο θα περάσει αλλά για να καταγραφεί η διαφωνία της. Το «είναι τζάμπα μαγκιά να λες δεν ψηφίζω τα μέτρα ή να λες θα αποχωρήσω από τη Βουλή όπως είπε ο Λοβέρδος από τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει πλειοψηφία στη Βουλή και δε διακυβεύεται η παραμονή της χώρας στο ευρώ» που είπε ο Μεϊμαράκης δεν είναι καθόλου τζάμπα μαγκιά. Ούτε μαζί κάνανε τη διαπραγμάτευση για να ψηφίσει τα μέτρα, ούτε υπάρχει λόγος για μια ακόμα φορά να τρίβει στη μούρη της αντιπολίτευσης ο Τσίπρας το «μαζί τα ψηφίσαμε».
Τέλος, τα πολυσυλλεκτικά κόμματα τα πάτησε η κρίση. «Στα κόμματα δεν υπάρχει μια, αλλά περισσότερες απόψεις. Υπάρχουν αυτοί που θέλουν να ικανοποιήσουν το 5% και οι άλλοι που θέλουν να διευρύνουν τα όρια», που είπε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, προσθέτοντας ότι ο ίδιος «είχε στόχο τη διεύρυνση και την πρωτιά της παράταξης», το οποίο ίσχυε σε άλλες μη πολωμένες πολυσυλλεκτικές εποχές. Σήμερα τον Ιανουάριο του ’17, το κομμάτι του 52,47% που ψήφισε τον Μητσοτάκη για πρόεδρο της ΝΔ, που δεν προερχόταν από το κόμμα, δεν εμφανίστηκε επειδή σκέφτηκε «κοίτα ρε ένα ωραίο πολυσυλλεκτικό κόμμα. Πάμε να ψηφίσουμε αρχηγό». Εγκατέλειψε τα κόμματα που στο παρελθόν ψήφιζε, πολιτικοποιήθηκε για πρώτη φορά για να υπερασπίσει τον τρόπο ζωής του. Το κομμάτι των εκτός ΝΔ ψηφοφόρων ήταν αυτό που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ‘16. Δίνοντας ένα σαφές mandate για μια Ελλάδα με μικρότερο δημόσιο, μεγαλύτερη ασφάλεια και λογικούς φόρους. Και όχι για ένα ακόμα γαλάζιας απόχρωσης ΠΑΣΟΚ.
Του Αντώνη Πανούτσου στο Liberal.gr
antilogos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου