Η τραγωδία των ιθαγενών

Εάν η Ελλάδα δεν πάψει να τρώει από τις σάρκες της και δεν καταλάβει πως μόνο με σκληρή δουλειά, με παραγωγή πλούτου, με ικανές να το πετύχουν κυβερνήσεις και με αγώνα θα ανακτήσει την εθνική κυριαρχία και την ευημερία της, τότε απλά θα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο – μετατρεπόμενη σε μία πλήρως γερμανική αποικία, με εξαθλιωμένο και αλλοιωμένο πληθυσμό που δεν θα είναι σε θέση ούτε καν να ελπίζει για ένα καλύτερο μέλλον.  

Άρθρο      

Ρωτηθήκαμε, όπως πολλοί άλλοι, ποια είναι η γνώμη μας για τα προεκλογικά μέτρα. Εν προκειμένω απαντήσαμε απλά πως εάν αδιαφορείτε εντελώς για το σπίτι του γείτονα που πλειστηρίασαν (το δημόσιο και οι τράπεζες που διασώσατε με πάνω από 60 δις € και παρόλα αυτά αφελληνίσθηκαν), για το κλείσιμο της επιχείρησης του εργοδότη του γιου σας ή για την κατάσχεση του λογαριασμού της αδελφής σας, όλα αυτά ως αποτέλεσμα της αδυναμίας πληρωμής των υπερβολικών φόρων που έχουν επιβληθεί, σε συνδυασμό με τις κατακόρυφες μειώσεις των ονομαστικών εισοδημάτων και με την αύξηση των κοινωνικών δαπανών (=περιορισμός του κράτους προνοίας), τότε έχετε κάθε λόγο να χαίρεστε. Έως ένα σημείο όμως, αφού δεν θα αργήσει να έλθει και η σειρά σας.

Εάν όμως δεν αδιαφορείτε και θα επιθυμούσατε τα όποια μέτρα ελάφρυνσης σας να στηρίζονται ορθολογικά στην ανάπτυξη, στην αύξηση δηλαδή του ΑΕΠ κυρίως μέσω των επενδύσεων και στα εξ αυτών υγιή έσοδα του δημοσίου, τότε δεν έχετε κανένα λόγο να χαίρεστε – ενώ όταν τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 4,3% που θα σήμαιναν δημοσιονομικά (=μετά τόκων) περί το 1% δεν μειώνουν το δημόσιο χρέος, παρά το ότι υπάρχουν επί πλέον έσοδα από το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων, τότε υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ανησυχείτε σοβαρά.

Σε κάθε περίπτωση, όταν η κυβέρνηση της πιο χρεοκοπημένης χώρας στην παγκόσμια ιστορία, με ακαθάριστο κρατικό χρέος στο 190% του ΑΕΠ, με κόκκινο ιδιωτικό πάνω από το 180% και με αμελητέες δημόσιες επενδύσεις (είναι μεν στο 12% του ΑΕΠ από διπλάσιες πριν από την κρίση, αλλά σε απόλυτα νούμερα πολύ χαμηλότερες αφού έχει καταρρεύσει το ΑΕΠ) αναγγέλλει μέτρα ελάφρυνσης, μπορεί μεν να είναι καλοδεχούμενα από όλους μας, αλλά προέρχονται από τις σάρκες μας – γεγονός που σημαίνει πως αφενός μεν η ληστεία αυτών που διαθέτουν ακόμη εισοδήματα ή περιουσιακά στοιχεία συνεχίζεται, αφετέρου πως δεν έχουμε μάθει ακόμη τίποτα, μετά από δέκα χρόνια μαρτύρια.

Περαιτέρω, στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η εξέλιξη των δημοσίων εσόδων σε δις $ (μπλε στήλες, αριστερή κάθετος σε μηνιαία και ετήσια βάση σωρευτικά), συγκρινόμενη με την εξέλιξη του ΑΕΠ (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος) – όπου διαπιστώνεται πως παρά τη μνημειώδη κατάρρευση του ΑΕΠ, μοναδική παγκοσμίως εν καιρώ ειρήνης, τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου διατηρήθηκαν σχετικά σταθερά, πάνω από τα 50 δις.

Φυσικά δεν πρόκειται για θαύμα, αλλά για αύξηση της φορολογίας κάθε είδους – ενώ στην ουσία ληστεύθηκαν κυρίως η ανώτερη και η μεσαία τάξη, με αποτέλεσμα να έχουν σχεδόν εξολοθρευτεί, καθώς επίσης να μην διανοούνται καν να επενδύσουν, να ανοίξουν κάποια επιχείρηση, να αγοράσουν σπίτι ή οτιδήποτε άλλο. Αρκετοί δε, έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει πως όταν μία χώρα δεν χρεοκοπεί επίσημα και δεν αλλάζει καν τις αρρωστημένες δομές της χρεοκοπούν σταδιακά οι υγιείς Πολίτες και οι εγχώριες επιχειρήσεις της, επιλέγουν τη μετανάστευση για να επιβιώσουν – με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται ακόμη περισσότερο οι προοπτικές όλων των υπολοίπων.

Συνεχίζοντας, ασφαλώς φταίει πολύ λιγότερο από τις προηγούμενες η κυβέρνηση που προέκυψε το Σεπτέμβρη του 2015 κατόπιν εκλογικής επιλογής των Ελλήνων, με εξαίρεση την προδοσία της Μακεδονίας – αφού δεν ευθύνεται για την υπερχρέωση του 2009 ούτε για την παραποίηση των στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ. Φαίνεται άλλωστε από το γράφημα που περιγράφει την εξέλιξη των δημοσίων εσόδων, σχετικά με τις δημόσιες δαπάνες – κέντρο βάρους των οποίων ήταν οι αθρόες προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων, η εκτόξευση των συντάξεων και η πολιτική διαφθορά μέσω των φαρμακευτικών δαπανών, των κατασκευών και των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Δεν φταίει επίσης καθόλου για την κακοδιαχείριση με αφετηρία τα τέλη του 2009, για το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων που ακολούθησε και για τη χρεοκοπία του 2012 από τα τότε κόμματα που στήριξαν το καταστροφικό PSI – υποθηκεύοντας ολόκληρη την Ελλάδα με αγγλικό δίκαιο και ξεπουλώντας όλα τα διαπραγματευτικά της χαρτιά. Έχει όμως πολύ μεγάλη ευθύνη για το πρώτο εξάμηνο του 2015 – όπου δόθηκε η χαριστική βολή στην ήδη όμως θανατηφόρα τραυματισμένη Ελλάδα.

Όταν βέβαια οι Έλληνες επιλέγουν στις δημοσκοπήσεις τα ίδια κόμματα που τους οδήγησαν στη σημερινή καταστροφή, τα θύματα δηλαδή τους θύτες τους, τότε η ευθύνη τους είναι πολύ μεγαλύτερη – ενώ η δικαιολογία τους, σύμφωνα με την οποία δεν έχουν επιλογές, είναι κάτι περισσότερο από έωλη, όπως όταν επιλέγει κανείς το δήμιο του επειδή θεωρεί πως έτσι και αλλιώς είναι καταδικασμένος, αρνούμενος να αγωνιστεί για να το αποφύγει. Λογικά λοιπόν τα κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία τονίζουν πως δεν είναι Έλληνες, εξευτελίζοντας μας ακόμη μία φορά – παρά το ότι βιώνουν πολύ λιγότερα μαρτύρια.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, εάν η Ελλάδα δεν πάψει να τρώει από τις σάρκες της και δεν καταλάβει πως μόνο με σκληρή δουλειά, με παραγωγή πλούτου με ικανές να το πετύχουν κυβερνήσεις και με αγώνα θα ανακτήσει την εθνική κυριαρχία και την ευημερία της, τότε απλά θα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο – μετατρεπόμενη σε μία πλήρως γερμανική αποικία, με εξαθλιωμένο και αλλοιωμένο πληθυσμό που δεν θα είναι σε θέση ούτε καν να ελπίζει για ένα καλύτερο μέλλον.

Όσον αφορά πάντως αυτούς που περιμένουν να διασωθούν από τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας, θα τους λέγαμε απλά πως για μία χρεοκοπημένη, ανοχύρωτη χώρα, με ανίκανες πολιτικές ηγεσίες, τέτοιου είδους αποθέματα είναι μάλλον κατάρα παρά ευχή. Ξεκάθαρο παράδειγμα η περίπτωση της Βενεζουέλας, τα αποθέματα της οποίας είναι τα μεγαλύτερα στον πλανήτη – ενώ από τις εμπειρίες της θα έπρεπε να καταλαβαίνουμε τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει ακόμη η Ελλάδα, παύοντας επιτέλους να είμαστε αιθεροβάμονες.

από Βασίλης Βιλιάρδος

analyst