Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2024

Ὁμιλία στήν ἀνοικτή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στήν Πλατεία Συντάγματος ἐνάντια στό νομοσχέδιο γιά τήν θεσμοθέτηση «γάμου» καί υἱοθεσίας ἀπό ὁμοφυλόφιλους Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024

 

Ἀδελφοί καί φίλοι, ὁμόψυχοι καί ὁμόφρονες συστρατιῶτες στόν καλό ἀγῶνα τῆς πίστεως καί τῆς Πατρίδος,

Ὁ Κύριος ἐγγύς! Ψηλά οἱ καρδιές μας, ἀπτόητο τό φρόνημά μας, ἀμετάθετη καί ἀκλόνητη ἡ πίστη μας καί ἡ ἐλπίδα μας!

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος «σαλπίζει» σήμερα στήν ἱερά σύναξή μας μέ τούτους τούς λόγους: «Πόσοι καί πόσοι δέν πολέμησαν τήν Ἐκκλησία; Ποῦ εἶναι τώρα ἐκεῖνοι; Τούς ἔθαψε ἡ σιωπή καί παραδόθηκαν στή λήθη. Δέν τήν κατενίκησαν τήν Ἐκκλησία! Ἐκείνη λάμπει (μέχρι σήμερα) πιό πολύ καί ἀπό τόν ἥλιο. Τά δικά τους ἔργα χάθηκαν, τά δικά της εἶναι ἀθάνατα»[1].

Ὁ γλυκύτατος Κύριός μας καί Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς ὑποσχέθηκε: «ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος»[2].

«Αὐτό εἶναι τό συμβόλαιό μας, αὐτή εἶναι ἡ ἀσφάλειά μας, εἶναι ἡ πέτρα ἡ ἀνίκητη, τό ἀπάνεμο λιμάνι. Ἄς ξεσποῦν ὅλα τά κύματα ἐναντίον μας καί ὅλοι οἱ θυμοί τῶν ἀρχόντων. Ὅλα αὐτά γιά μᾶς εἶναι καί ἀπό τήν ἀράχνη πιό ἀσήμαντα»[3], μᾶς βεβαιώνει καί πάλι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.

Ἀδελφοί, «εἰ ὁ Θεός μεθ’ ἡμῶν, οὐδείς καθ’ ἡμῶν».

Θά θέλαμε ἐξ ἀρχῆς νά ἐπαινέσουμε ὁλοθύμως τήν ὁμολογιακή παρρησία τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού ἐξέδωσε, Πνεύματι Ἁγίῳ κινουμένη, σημαντικό Ἀνακοινωθέν (23-1-2024), ἐνημερωτική Ἐγκύκλιο πρός τόν λαό τοῦ Θεοῦ (29-1-2024) καί ἐπιστολή πρός τούς βουλευτές τοῦ ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου (1-2-2024). Ὀφείλουμε, ἐπίσης, νά ἐπαινέσουμε καί τίς κατ’ ἰδίαν σπουδαῖες καί ἐμπεριστατωμένες εἰσηγήσεις καί τοποθετήσεις τῶν Ἁγίων Ἱεραρχῶν μας, οἱ ὁποῖοι ρητῶς καί κατηγορηματικῶς ἐξέφρασαν δημοσίως τήν ἀντίθεσή τους στό προωθούμενο νομοσχέδιο γιά τόν γάμο καί τήν τεκνοθεσία τῶν ὁμοφυλοφίλων.

Γι’ αὐτό καί ὅλοι ἐμεῖς, ἐκζητοῦντες τήν ὥρα αὐτή τίς ἅγιες εὐχές Τους καί ἐπεκτείνοντας τό μήνυμά τους, συγκεντρωθήκαμε ἀπέναντι στή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, γιά νά καταθέσουμε ἀπερίφραστα καί μέ παρρησία τήν ὁμόφωνη ἀντίθεσή μας στό ἀντιευαγγελικό, ἀντίθεο καί ἐθνοκτόνο αὐτό νομοσχέδιο.,,,,,,,,,,

Ἡ Πατρίδα μας, κ. Πρωθυπουργέ, ὀνομάζεται Ἑλλάδα. Καί ἡ Ἱστορία τή ζύμωσε μέσα στούς αἰῶνες μέ τήν Ὀρθοδοξία! Τό Σύνταγμά της, πού κληθήκατε νά ὑπηρετεῖτε, φέρει ὡς προμετωπίδα τήν ἐπίκληση «εἰς τό Ὄνομα τῆς Ἁγίας καί Ὁμοουσίου καί Ἀδιαιρέτου Τριάδος»[6].

Εἶναι μία Πατρίδα ἐξαρχῆς ἡρωική, πολυένδοξη, περιάκουστη, γεννήτρα καί ἐφευρέτρια ὅλων τῶν ἐπιστημῶν. Εἶναι κοιτίδα τοῦ πολιτισμοῦ καί ἀέναη πηγή τόλμης, ἀνδρείας, γενναιοψυχίας, παλληκαριᾶς, λεβεντιᾶς, ἀρετῆς καί φιλοτιμίας. Κάθε σπιθαμή τῆς γῆς καί τῶν θαλασσῶν της εἶναι ποτισμένη μέ τά ἱερά αἵματα καί σπαρμένη μέ τά ἅγια λείψανα ἀναρίθμητων μαρτύρων, ἱερομαρτύρων, ἡρώων καί ἐθνομαρτύρων.

Μιά Πατρίδα μοναδική στόν κόσμο, πού διαχρονικῶς καί ἐπί τῶν ἡμερῶν μας ἀναδεικνύει συνεχῶς πλῆθος ὁσίων καί θαυματουργῶν ἁγίων, οἱ ὁποῖοι στηρίζουν καί παρηγοροῦν τόν πονεμένο, πτωχευμένο καί συνεχῶς ἀπογοητευμένο ἀπό τούς ἡγέτες του λαό μας.

Μιά Πατρίδα εὐλογημένη, πού ἀνεγείρει συνεχῶς καί σήμερα -ἐν ἀντιθέσει μέ τήν ὑπόλοιπη ἀθεϊστική Εὐρώπη- νέους περικαλλεῖς ἱερούς ναούς καί μοναστήρια, χαριτωμένα ναΰδρια καί προσκυνητάρια.

Ἀδελφοί μας,

Εἴμαστε εὐλογημένοι καί τρισευλογημένοι ἀπό τόν Πανάγαθο καί Πανάγιο Τριαδικό Θεό μας! Εἴμαστε τρισευτυχισμένοι, γιατί ἔχουμε τήν καλύτερη Πίστη, τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μας, τή μόνη ἀποκεκαλυμμένη καί ἀληθινή. Διατηροῦμε ἐπί 2000 χρόνια ἀνόθευτη τήν Πίστη τοῦ Χριστοῦ μας, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅλων τῶν αἰώνων! Ἔχουμε τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ μας, μέ Κεφαλή τόν γλυκύτατο Κύριό μας καί Θεό μας Ἰησοῦ Χριστό, τόν Σαρκωθέντα καί Σταυρωθέντα καί Ἀναστάντα καί Ἀναληφθέντα διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν καί τήν σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου! Ἔχουμε τήν Ἁγία καί Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τήν κιβωτό τῆς σωτηρίας μας, τήν καλή καί σοφή καί στοργική μας Μάνα, πού μᾶς ἀναγεννᾶ μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα καί τό Ἅγιο Χρῖσμα καί μᾶς ἐγκεντρίζει στό οὐράνιο Σῶμα Της, μᾶς γαλακτοτροφεῖ, μᾶς παιδαγωγεῖ, μᾶς εἰρηνεύει, μᾶς ἀναπαύει, μᾶς ἁγιάζει, μᾶς οὐρανοδρομεῖ καί ἐν τέλει μᾶς χαρίζει τή συμμετοχή μας στήν ἄκτιστη καί δεδοξασμένη καί αἰώνια Βασιλεία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας!

Ἡ Πατρίδα μας, λοιπόν, εἶναι τρισευλογημένη καί προορισμένη ἀπό τόν Θεό νά ἀποτελεῖ τό ἁλάτι τῆς γῆς!

ΔΟΞΑ Τῼ ΘΕῼ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!


ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΑΠΟ ΔΩ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΑΠΟ ΚΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.



 Μετά την αποτυχία του στην υπόθεση κατά του Δημοσθένη, ο Αισχύνης αποσύρθηκε αρχικά στη Ρόδο. Όταν κοινοποίησε στους Ρόδιους το κείμενο του Κατά Κτησιφώντος λόγου του, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν την ήττα του. Και εκείνος τους έδωσε μιαν αρκετά αντικειμενική απάντηση: «Δεν θα είχατε εκπλαγεί αν είχατε ακούσει και την απάντηση του Δημοσθένη». Το γεγονός ότι παρ’ όλα αυτά συνέχισε την διδασκαλία της τέχνης της ευφράδειας κατά την παραμονή του στη Ρόδο, αναδεικνύει την προτεραιότητα που ένα δημοκρατικό καθεστώς αποδίδει στην συνέχιση της καλλιέργειας της τέχνης του λόγου.

ΕΝΑ ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.

BM είπε...

Πόσες φορές δεν στάθηκα μπροστά στην εικόνα Της, στο καντήλι της και δεν είχα τίποτε απολύτως να της πω. Κενό, τίποτα, όλος, μάτια, όλος δάκρυα..

Λέξη δεν έβγαινε από τα ξεραμένα χείλη μου. Λέξη από τα ταραγμένο μου μυαλό.
Είναι τότε που ο πόνος σε κλειδώνει, που σε παγώνει στον πιο βαρύ χειμώνα της καρδιάς σου.
Σιωπή, βλέμμα κενό, καρδιά παραλυμένη.
Όταν πονάς δεν μιλάς, σιωπάς και είναι τόσο δυνατές οι κραυγές σου που δεν ακούγονται.
Έχω δει χείλη να πάλλονται δίχως να μιλάνε. Φωνές να βραχνιάζουν δίχως να λένε λέξη. Όλος ο άνθρωπος γίνεται μάτια, όλο το σώμα μια κραυγή, μια φωνή δίχως ήχο.
Σιωπή, σώμα σε στάση προσευχής, σε κατάσταση αναμονής…
Πόσες φορές προσευχήθηκα σε αυτή την απόλυτη σιωπή. Σε αυτά τα κρύα πατώματα της μοναξιάς σε νύχτες που έμοιαζαν αξημέρωτες.
Μόνη παρέα το εικόνισμα της Παναγίας, μια αγκαλιά, ένα χάδι Μάνας, μια ζεστή αγκαλιά και ένας ήχος στο αυτί «σσσσσσς, όλα θα πάνε καλά…….».
Αυτή είναι η Παναγία, που ακούει τις προσευχές των σιωπηλών, που ενώ δεν μιλάς ξέρει τι λες, που δίχως να εξηγείς ξέρει τι νιώθεις και σε καταλαβαίνει.
Σε αυτή την μάνα της σιωπής προσευχήθηκα και σήμερα, προσευχηθήκαμε όλοι, ακόμη και αυτοί που δεν πήγαν εκκλησία.
Άκουσε τις σιωπές μας, ένιωσε τα πένθη και τις απώλειες μας. Τις θλίψεις και τα άγχη μας, τους φόβους και πανικούς μας, τις ματαιώσεις και απογοητεύσεις μας.
Και να είστε για ένα σίγουροι, όσο οι άνθρωποι θα σας σταυρώνουν ο Θεός θα σας ανασταίνει.
Όσο οι άνθρωποι θα σας πληγώνουν ο Χριστός θα σας συντροφεύει, όσο οι άνθρωποι θα ματαιώνουν τα όνειρα σας, η Παναγία θα γίνεται η πλατυτέρα της καρδιάς σας, που μέσα στο πλάτεμα της αγκαλιά Της θα χωράμε όλοι, προδότες και προδομένοι…

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

1 σχόλιο:

BM είπε...

Πόσες φορές δεν στάθηκα μπροστά στην εικόνα Της, στο καντήλι της και δεν είχα τίποτε απολύτως να της πω. Κενό, τίποτα, όλος, μάτια, όλος δάκρυα..
Λέξη δεν έβγαινε από τα ξεραμένα χείλη μου. Λέξη από τα ταραγμένο μου μυαλό.
Είναι τότε που ο πόνος σε κλειδώνει, που σε παγώνει στον πιο βαρύ χειμώνα της καρδιάς σου.
Σιωπή, βλέμμα κενό, καρδιά παραλυμένη.
Όταν πονάς δεν μιλάς, σιωπάς και είναι τόσο δυνατές οι κραυγές σου που δεν ακούγονται.
Έχω δει χείλη να πάλλονται δίχως να μιλάνε. Φωνές να βραχνιάζουν δίχως να λένε λέξη. Όλος ο άνθρωπος γίνεται μάτια, όλο το σώμα μια κραυγή, μια φωνή δίχως ήχο.
Σιωπή, σώμα σε στάση προσευχής, σε κατάσταση αναμονής…
Πόσες φορές προσευχήθηκα σε αυτή την απόλυτη σιωπή. Σε αυτά τα κρύα πατώματα της μοναξιάς σε νύχτες που έμοιαζαν αξημέρωτες.
Μόνη παρέα το εικόνισμα της Παναγίας, μια αγκαλιά, ένα χάδι Μάνας, μια ζεστή αγκαλιά και ένας ήχος στο αυτί «σσσσσσς, όλα θα πάνε καλά…….».
Αυτή είναι η Παναγία, που ακούει τις προσευχές των σιωπηλών, που ενώ δεν μιλάς ξέρει τι λες, που δίχως να εξηγείς ξέρει τι νιώθεις και σε καταλαβαίνει.
Σε αυτή την μάνα της σιωπής προσευχήθηκα και σήμερα, προσευχηθήκαμε όλοι, ακόμη και αυτοί που δεν πήγαν εκκλησία.
Άκουσε τις σιωπές μας, ένιωσε τα πένθη και τις απώλειες μας. Τις θλίψεις και τα άγχη μας, τους φόβους και πανικούς μας, τις ματαιώσεις και απογοητεύσεις μας.
Και να είστε για ένα σίγουροι, όσο οι άνθρωποι θα σας σταυρώνουν ο Θεός θα σας ανασταίνει.
Όσο οι άνθρωποι θα σας πληγώνουν ο Χριστός θα σας συντροφεύει, όσο οι άνθρωποι θα ματαιώνουν τα όνειρα σας, η Παναγία θα γίνεται η πλατυτέρα της καρδιάς σας, που μέσα στο πλάτεμα της αγκαλιά Της θα χωράμε όλοι, προδότες και προδομένοι…

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής