Τα τρια αυτα χαρακτηριστικα, που ειναι τα συστατικα του μεχρι προτινος λαου, εκλειπουν, απαξιωνομενα απο τεχνοκρατες και απολιτιστους και αμορφωτους διαχειριστες της τυχης του λαου, βυθιζοντας και τον ιδιο στην ιδια αμαθεια και επιφανειακη ρηχοτητα και αποκοπτοντας τον απο τις ιστορικες, δημοτικες, λαϊκες και πολιτιστικες του ριζες. Την Ιστορια, τη λογοτεχνια, τη μουσικη, τις λαϊκες παραδοσεις, την κοινωνικη του κουλτουρα.
Ενας λαος, που αδυνατει να διαβασει πια Ροϊδη, Καλβο και Παπαδιαμαντη, αγνοωντας τη γλωσσα του, αδυνατει να γεννησει Θεοδωρακη, Χατζηδακι, Ξαρχακο, Μητροπουλο, ΛοΪζο, Καζαντζακη, Σεφερη, Καραγατση, Ελυτη, και βολοδερνει απαιδευτος, βαυκαλιζομενος οτι η ευτυχια του βρισκεται στο μεροκαματο, μεχρι τη μερα που βρισκεται- γιατι παντα ερχεται η μερα- μπροστα στην αναγκη να Αποφασισει ή να Ορθωσει αναστημα ή να Υπομεινει. Μαθηματα που δεν διδαχτηκε για το πτυχιο του. Ενα δεντρο που δεν του πριονιζουν τα κλαδια μονο. Αλλα, κυριως τις ριζες.
Ο λαος μετατρεπεται ολο και πιο πολυ σε μια πουλπα ομοιομορφων τιποτοφρονων και αδιαφορων καταναλωτων. Ειτε χειροπιαστων, ειτε οπτικοακουστικων προϊοντων, που και τα δυο υποβαθμιζουν την ποιοτητα της ζωης του, καθαγιαζοντας την ποσοτητα. Συκοφαντωντας τον κοπο, που ειναι ο μονος τροπος αποκτησης γνωσης και ποιοτητας, εξυμνωντας την ευκολια.
Τα ψηφιδωτα της Μονης της Χωρας στην Κωνσταντινουπολη, που ειχα την τυχη να φωτογραφησω προ ετων, και τό σκεπασμα τους για να λειτουργει ο ναος ως τζαμι, χωρις χριστιανικη ή ελληνικη αντιδραση, ειναι ο καθρεφτης της σταδιακης εξαφανισης της συνειδησης ενος ιστορικου λαου και της μετατροπης του σε ενα ακομα προϊον στο ραφι της Αγορας.
Που πωλειται σε εξευτελιστικη τιμη σε καθε αγοραστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου