Περιμένει κανείς λύση από τα καθεστωτικά κόμματα;

Του Χασάπη Πέτρου*
Θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε όλοι το πραγματικό πρόβλημα της χώρας μας, διαφορετικά, αν δεν το αντιληφθούμε αυτό, δεν θα μπορέσουμε ποτέ, ούτε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για μια κοινή δράση, ούτε φυσικά θα

μπορέσουμε ποτέ να διεκδικήσουμε κάτι συγκεκριμένο και να το επιτύχουμε. Θα πρέπει με άλλα λόγια να ξέρουμε τι ζητάμε.

Το πραγματικό πρόβλημα, σπεύδω να πω, είναι η πλήρης διάσταση μεταξύ κράτους και κοινωνίας, η πλήρης αυτονόμηση του πρώτου και η καταδυνάστευση της δεύτερης..

Όπως πολύ ορθά σημειώνει ο καθηγητής Κοντογιώργης, «Η κοινωνία, στην κομματοκρατία, δεν αντιμετωπίζεται ως η αιτία της ύπαρξης του κράτους, αλλά ως ο μείζων εχθρός που απειλεί το κεκτημένο της πολιτικής τάξης. Η κομματική αντιπαλότητα αποτελεί επιμέρους ζήτημα, που αφορά στη νομή του κράτους».  Με άλλα λόγια, αντί το ελληνικό κράτος να υπάρχει ως οργανωμένη νομική οντότητα του ελληνικού λαού προκειμένου να υπηρετεί την ελληνική κοινωνία, απεναντίας το κράτος, κάτω από την ηγεσία ενός σάπιου και διεφθαρμένου κρατικοδίαιτου πολιτικοοικονομικού συστήματος, το οποίο δημιουργήθηκε και υπάρχει από το συγκεκριμένο ισχύον αντιδημοκρατικό πολίτευμα, έχει πλήρως αυτονομηθεί και χρησιμοποιεί τους κόπους, τα εισοδήματα και τις περιουσίες της κοινωνίας ως λάφυρα για την επιβίωσή του, την οποία επιβίωση έχει μετατρέψει σε αυτοσκοπό. Ολόκληρο το κρατικοδίαιτο πολιτικοικονομικό κατοχικό καθεστώς αποτελεί στην ουσία ένα παράσιτο που ζει σε βάρος του υγιούς και παραγωγικού κοινωνικού σώματος.

Όπως γίνεται τώρα πλέον αντιληπτό στον καθένα.... συνέχεια εδώ

hassapis-peter