ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΑΛΛΩΝ ΔΕΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ “ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ” (ΜΕΡΟΣ Γ)

 Αποποίηση ευθύνης (εικόνες & διαγράμματα)

Η Μέθοδος Ξεπουλήματος ΔΕΚΟ, που εφαρμόστηκε στην Ολυμπιακή και ΟΣΕ και τώρα προφανώς στην ΔΕΗ έχει σε έναν βαθμό εφαρμοστεί, και στον ΟΤΕ και στα 14 αεροδρόμια της Fraport, αλλά και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ), στην ΛΑΡΚΟ, ΔΕΠΑ με παραλλαγές αναλόγως την σφοδρότητα των αντιδράσεων όπως θα δούμε εν συντομία ακολούθως. Ο καθένας βέβαια μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Ανάλυση

– του Παναγιώτη Χατζηπλή

14 Αεροδρόμια-Fraport

Τα 14 αεροδρόμια ήταν κερδοφόρα. To πόσο όμως δεν δημοσιοποιήθηκε πριν το ξεπούλημα, αν είναι δυνατό, (βλέπε ανάλυση εδώ (πηγή)) Όμως απαξιώνονταν με παράπονα για το αν δούλευε το air-condition, αν υπήρχε χαρτί υγείας στις τουαλέτες και αν δούλευαν τα καζανάκια λες και είναι τόσο δύσκολα θέματα για να λυθούν…. (δηλ. φάση «Απαξίωσης»)

Ο Χατζηδάκης ως Υπουργός Μεταφορών μιλάει το 2013 περί ανάγκης «να μην είναι τα αεροδρόμια απλά διάδρομοι προσγείωσης»!! (πηγή). Προετοίμαζε δηλαδή το έδαφος για την μεταβίβαση (η Fraport είχε ενδιαφερθεί από το 2004 εξάλλου) ως μέτρο «αξιοποιήσεων» (δηλ. εκποιήσεων). Έτσι σήμερα περηφανεύεται για το «ξεπούλημα» αν και δεν ήταν αυτός που το ολοκλήρωσε, όπως και για την αναβάθμισή τους.

Όμως και αυτός όπως και άλλοι μνημονιακοί (ας μην ξεχνάμε ότι η παραχώρησή τους πέρασε υποχρεωτικά μαζί με το 3ο Μνημόνιο δηλ. «Σαμποτάζ ΕΕ») επιμένουν να μην αναφέρουν ότι οι κτιριακές αναβαθμίσεις τους έγιναν με το πακέτο Γιούνκερ (πηγή). Όμως ενώ σε άλλες περιπτώσεις ΕΣΠΑ αναρτώνται μεγάλες πινακίδες και προβάλλονται ως έργα της ΕΕ (όπως ακόμα και για τις ενισχύσεις μικροκαταστημάτων μέσα στην πανδημία…) εδώ αποσιωπάται.. Γιατί; Ενώ ούτε καν τέθηκε θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού με άλλα αεροδρόμια ή μεταφορικές υπηρεσίες από αυτή αυτήν την ενίσχυση… Όλα καλώς απεφάνθη η ΕΕ! (πηγή)

Τα 14 αεροδρόμια που και αυτά ήταν προϊόν Σαλαμοποίησης, μέρος της γνωστής συνταγή πια, αφού επιλέχτηκε το φιλέτο των 14 πιο τουριστικών και τα υπόλοιπα 23, πολλά από αυτά άγονων γραμμών και με μικρή ίσως και ζημιογόνα λειτουργία, μείνανε στο δημόσιο.

Τα 14 αεροδρόμια τα πήραν οι Γερμανοί ολοκληρώνοντας την αλυσίδα τουρισμού μέσα στην Ελλάδα με δάνεια από αφελληνισμένες και ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες όπως η Alpha Bank και επιχορήγηση από το Πακέτο Γιούνκερ-ΕΣΠΑ (για περισσότερες λεπτομέρειες για το ξεπούλημα εδώ (πηγή)).

Μάλιστα το 2021 έλαβαν και 177 εκατ. € επιχορήγηση κερδών λόγω της πανδημίας κάτι που δεν έγινε με την μητρική τους από το Γερμανικό κράτος ούτε σε άλλα αεροδρόμια που έχει αναλάβει η Fraport (Αττάλειας, Βάρνας, Μπουργκας)! (πηγή) Και αυτό ενώ έχει λάβει και ενίσχυση μέσα από το πρόγραμμα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ για τις αερομεταφορές (πηγή) Εξωφρενικό! Μάλιστα με τον Ν.4757/2020 εκδιώχθηκε η ΥΠΑ από αυτά, κάτι που αποτελεί μια ακόμα ελάφρυνση των εξόδων τους αλλά και απώλεια κρατικού ελέγχου. Πολύ καλή η αξιοποίηση…, αλλά για ποιους;

Ναυπηγεία Σκαραμαγκά

Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά έχουν μοναδικές δυνατότητες για την περιοχή της Μεσογείου, ναυτική παράδοση και γεωγραφική θέση. Δημιουργήθηκαν από τον Νιάρχο μετά, όπως λέγεται, από προτροπή του Κωνσταντίνου Καραμανλή Α’. Λέγεται ότι ο Καραμανλής Α’ είχε απευθύνει στον Νιάρχο και τον Ωνάση τότε έκκληση να αναλάβουν τα ναυπηγεία και την Ολυμπιακή. Ο Νιάρχος διάλεξε τα Ναυπηγεία και ο Ωνάσης την Ολυμπιακή. Ήταν η εποχή που οι επιχειρηματίες συναγωνίζονταν με τις επιχειρήσεις τους. Λογίζεται και στα θετικά του Καραμανλή αν και από την άλλη είχε και μεγάλη αρνητική συμβολή στην αποβιομηχάνιση, βλέπε κλείσιμο Ανδρεάδη, και άλλες (πηγή).

Ο Νιάρχος υπήρξε οραματιστής για Ναυπηγεία, επικεντρώνοντας στις επισκευές πλοίων και στις μεγαλύτερες χωρητικότητες επενδύοντας στις εγκαταστάσεις τους (βλέπε σχετικά και «Πτυχές Εκβιομηχανίσης 1945-2010: Μια Ιστορία, Αντώνης Π. Κεφαλας, 2019). Είναι κρίμα πραγματικά να βλέπεις τους απογόνους του με το Ίδρυμα Νιάρχος να έχουν σπαταλήσει χρήματα σε ένα ανούσιο έως ακαλαίσθητο κτίριο στο Δέλτα Φάληρο και να ταλαιπωρούν το Δημόσιο με συνεχείς συμβάσεις για να κάνουν δωρεές στο χώρο υγείας (που δεν είναι συνταρακτικού ύψους σε σχέση με τις δημόσιες δαπάνες υγείας).

Ίσως η μέθοδος ξεπουλήματος να εφαρμόστηκε εν μέρει και στα Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Κι εδώ είχαμε απαξίωση, δημοσιεύματα για συνδικαλιστάδες και ποινή από την ΕΕ λόγω κρατικών ενισχύσεων τα έκλεισε (δηλ. Σαμποτάζ ΕΕ (πηγή)) Παράλληλα η ΕΕ απαίτησε την Σαλαμοποίησή τους (διάσπασης σε εμπορικό και πολεμικό τμήμα). Είχε εμπλοκή και εδώ ο Χατζηδάκης, μικρή όμως, όταν σαν Υπουργός Ανάπτυξης όταν το 2013 εν μέσω εργατικών διαμαρτυριών, διερευνούσε τις δυνατότητες ενίσχυσης, χωρίς να καταφέρει όμως τίποτα, γιατί ίσως δεν έχει κάποιο τέτοιο στόχο (πηγή)

Υπήρξε και εδώ παρεμβολή της MIG του Βγενόπουλου (όπως και με Ολυμπιακή και ΟΤΕ) ως ένας μεταβατικός αγοραστής σε συνεργασία με το ΑραβοΓερμανικό fund Prininvest/Abu Dhabi Mar  (πηγή) Τα Ναυπηγεία υπολειτουργούν από το 2010 περίπου και η Prininvest ήταν για καιρό σε διαμάχη με το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικώντας πληρωμές και καθυστερώντας την προοπτική πώλησης και επαναδραστηριοποίησης (δηλ. φάση «Αργός Θάνατος»). Τις τελικές επιδιώξεις του Βγενόπουλου βέβαια ίσως δεν θα τις μάθουμε ποτέ…

Από την άλλη οι δανειστές ελέγχαν μέσω του Υπερταμείου το σημαντικότερο μέρος των ναυπηγείων, το διαμάντι της μεγάλης σταθερής Δεξαμενής 5 των 500.000 τόνων (για την οποία έχουν ενδιαφερθεί οι Κινέζοι, χτυπώντας σειρήνες γεωπολιτικού συναγερμού) και έτσι με το σπάσιμο τους (η γνωστή τεχνική) την υπαγωγή σε ειδική εκκαθάριση μέσω της οποίας πουλήθηκαν οι πλωτές δεξαμενές.. (δηλ. φάση «Πλιάτσικο») και την δέσμευση του σημαντικότερου παγίου τους συνέβαλλαν στην απαξίωσή και στην αποτροπή επενδυτών.

Ίσως περισσότερο στα Ναυπηγεία να ενδιέφερε η αδρανοποίηση παρά η πώληση. Ο Αργός Θάνατος δηλαδή. Αφού αν λειτουργήσουν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα ναυτιλιακό cluster (μαζί με τον εφοδιασμό-logistics) με εργασίες άνω των 18 δις € έως ίσως και άνω τω 25 δις € σύμφωνα με το ΕΒΕΠ και την Ernst & Young αντίστοιχα (πηγή) που επίσης θα μπορούσε να είναι ανταγωνιστικό με άλλες πύλες εισόδου της ΕΕ όπως του Ροτερνταμ ή της Ιταλίας ή τα ναυπηγεία στις χώρες αυτές και την Γερμανία που είναι σε πτώση. Σημειώνεται ότι εκτός των ναυπηγήσεων αποτελούν μια βαριά βιομηχανία με άλλες βιομηχανικές κατασκευές (πχ βαγόνια του ΟΣΕ) αλλά και αμυντική βιομηχανία μαζί με τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας. Επίσης τα ναυπηγεία μπορούν δράσουν εποικοδομητικά για την Ελληνική οικονομία, παρέχοντας γεωπολιτικά και αναπτυξιακά οφέλη.

Πρόσφατα τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά μεταβιβάστηκαν στον εφοπλιστή Προκοπίου στο σύνολο τους έναντι 62,5 εκατ € (πηγή) μετά από μια ακόμα αποτυχημένη τμηματική εκποίηση (φυσικά αφού το σημαντικότερο πάγιο είναι η σταθερή δεξαμενή 5). Μακάρι να τα λειτουργήσουν και να μην είναι ένα πυροτέχνημα για αποπροσανατολισμό. Είναι ύποπτο για παράδειγμα ότι ανακινείται θέμα παραχώρησης της προβλήτας στον Δήμο Χαϊδαρίου για έξοδο στην (υποβαθμισμένη) θάλασσα!! Αναφέρεται μέχρι και ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Σαλαμίνας όταν ανάλογες περιβαλλοντικές και πολιτιστικές ευαισθησίες δεν απασχολούν το καθεστώς αν πρόκειται για το Ελληνικό, το αεροδρόμιο στο Καστέλι ή για τα αρχαία του μετρό Θεσσαλονίκης ή για τα διυλιστήρια στην Ελευσίνα…

ΔΕΠΑ –ΔΕΣΦΑ – ΕΛΠΕ

Η «απελευθέρωση» της αγοράς του φυσικού αερίου όπου κυριαρχούσε η ΔΕΠΑ ήταν στο στόχαστρο των ευρω-δανειστών από παλιά. Η διάσπαση ξεκίνησε το 2007 ενώ η πώληση είχε συμπεριληφθεί στα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης του Νοεμβρίου του 2014 που δεν έκλεισε και ουσιαστικά ωθούσε σε εκλογές που τελικά οδήγησαν στο τρίτο μνημόνιο. Το ξεπούλημα των εταιριών έχει και γεωπολιτική διάσταση αφού όποιος ελέγχει την αγορά αποφασίζει και ποιοι είναι οι προμηθευτές φυσικού αερίου άρα οι γεωπολιτικές εξαρτήσεις της χώρας από αγωγούς  αφού μετά την απολιγνιτοποίηση αυτό αποτελεί το καύσιμο για τις μονάδες βάσης ηλεκτροπαραγωγής. (βλέπε αύξηση μεριδίου TAP (πηγή))

Ξεπούλημα ΔΕΠΑ

Έχει και στο φυσικό αέριο συμμετοχή ο Χατζηδάκης αφού αμέσως μετά τις εκλογές του 2019, ως Υπουργός Ενέργειας προώθησε την διάσπαση της ΔΕΠΑ σε ΔΕΠΑ Εμπορίας και ΔΕΠΑ Υποδομών (με τον Ν.4643/2019) και την προκήρυξη διαγωνισμών για την πώληση τους ως «προαπαιτούμενα» των δανειστών. Άφησε δε έγινε έξω από την Υποδομών ένα τμήμα, που λέγεται ΔΕΠΑ Διεθνών Έργων, και περιλαμβάνει το έργο του αγωγού IGB και του σταθμού FSRU. Προφανώς αυτό έγινε για να εξυπηρετήσει τους αγοραστές και τα γεωστρατηγικά συμφέροντα λόγω της εμπλοκής του Αμερικανικού παράγοντα στην Αλεξανδρούπολη…. (πηγή), αφού μπορούν να αποτελέσουν εναλλακτική παροχή ενέργειας (φυσικού αερίου) για τα Βαλκάνια.

Η ΔΕΠΑ σε αντίθεση με άλλες ΔΕΚΟ είναι κερδοφόρα με €243 εκατ το 2018 από 60 εκατ το 2017. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα σερβιριστεί αυτή η «διάσωση» ή εκποίηση και σε τι τιμή, καθώς δεν έχει προηγηθεί η φάση της απαξίωσης όπως σε άλλες περιπτώσεις. Κάπου βοηθάει βέβαια του εκποιητές το ότι η ΔΕΠΑ βρίσκεται στην απαρχή της νέας εποχής του φυσικού αερίου και δεν έχει τόσο μεγάλο βάρος στην Ελληνική συλλογική συνείδηση ακόμα.  Κι όμως με την απολιγνιτοποίηση και τις πράσινες μπίζνες της Κλιματικής Αλλαγής η χώρα θα εξαρτάται από το φυσικό αέριο της ΔΕΠΑ… Η ΔΕΠΑ βέβαια εντάσσεται στις «μεταρρυθμίσεις» μια λέξη ψευδεπίγραφη βέβαια και υπονοεί εκποιήσεις.

Η διαδικασία ξεπουλήματος πάγωσε με την πανδημία και την πτώση της κατανάλωσης και των τιμών φυσικού αερίου και τελικά προωθήθηκε πρόσφατα η πώληση της ΔΕΠΑ Υποδομών στην Italgas  με προσφορά 733 εκατ. για το 100%.(πηγή) Δεν υπάρχουν οικονομικά στοιχεία της ΔΕΠΑ Υποδομών (όπως απαράδεκτα συνεχίζει να κάνει το ΤΑΙΠΕΔ του Υπερταμείου των ξένων αφήνοντας στο σκοτάδι τους Έλληνες, αφού μετασχηματίστηκε πρόσφατα. Μάλλον όμως το ξεπούλημα θα γίνεται σε τιμές λογιστικής αξία δικτύου όπως και ο ΔΕΔΔΗΕ άλλωστε…. (πηγή). Τοι ξεπούλημα της ΔΕΠΑ Εμπορίας εκκρεμεί και μένει να δούμε πως θα προχωρήσει όταν επανέλθουν τα οικονομικά της μεγέθη αφού και οι τιμές του φυσικού αερίου ανεβαίνουν.

Ξεπούλημα ΔΕΣΦΑ

Η ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου) από την άλλη έχει ήδη παραχωρηθεί. Αποτέλεσε μήλο της έριδος Ευρωπαϊκών εταιριών και τελικά πωλήθηκε το 66% στην Senfluga (κοινοπραξία των Snam S.p.A. (Ιταλίας), Enagás Internacional S.L.U. (Ισπανία) και Fluxys S.A. (Βελγίου),) το 2018 έναντι 535 εκατ €. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εξαγορά της ΔΕΣΦΑ έγινε με δάνεια €350 εκατ. προς της Senfluga από την ανακεφαλαιοποιημένη με χρήματα του Ελληνικού λαού, Εθνική Τράπεζα (ανακύκλωση δηλαδή των δημοσίων κεφαλαίων). Κάτι δηλαδή σαν την εξαγορά της Fraport με δάνεια της Alpha Bank… Επενδύσεις των καιρών των μνημονίων με τα λεφτά των άλλων! Τελευταία στην ΔΕΣΦΑ εισήλθε και ο όμιλος Κοπελούζου αποκτώντας το 10% της Senfluga (για  56 εκατ €). (πηγή)

Ξεπούλημα ή Απαξίωση ΕΛΠΕ και κοιτασμάτων υδρογονανθράκων

Τέλος ως μέρος αυτού του ενεργειακού πακέτου «μεταρρυθμίσεων» του Χατζηδάκη προωθούνταν μαζί με την ΔΕΠΑ και ΔΕΗ και το ξεπούλημα της συμμετοχής του Δημοσίου στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), της μεγαλύτερης Ελληνικής εταιρία και μιας από τις μεγαλύτερες των Βαλκανίων και άλλη μια στρατηγική εταιρία ενέργειας (πηγή)

Εκτός της διύλισης έχει και συμμετοχή στην ΔΕΠΑ αλλά και σε οικόπεδα εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων τα οποία φυσικά είναι κομβικά για την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας στην εποχή της απολιγνιτοποίησης όπου το φυσικό αέριο θα αποτελέσει το καύσιμο για τις μονάδες βάσης. Είναι επίσης τεράστια πηγή πλούτου για την χώρα. Μπορεί να ατόνησε η πώληση των ΕΛΠΕ όμως αποσύρονται από την εκμετάλλευση των οικοπέδων που έχουν εκφράζοντας δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση για έλλειψη υποστήριξης (πηγή)

Ενώ την ίδια στιγμή ο Χατζηδάκης, η κυβέρνηση δηλαδή, αποσύρεται σιωπηρά και από την εξερεύνηση των πιο ελπιδοφόρων οικοπέδων (βυθοτεμαχίων) νότια της Κρήτης (πηγή) ενώ ο αγωγός EastMed είναι σε αμφισβήτηση από Γερμανούς, Τούρκους και στελέχη του ΕΛΙΑΜΕΠ μεταξύ άλλων… Τελικά προωθείται η ενεργειακή εξάρτηση από την Τουρκία (TAP) και το LNG  (FSRU-ΗΠΑ) κάτω από την επίκληση ότι το Αιγαίο δεν θα γίνει κόλπος του Μεξικού και ότι το φυσικό αέριο δεν θα χρησιμοποιείται σε 30 χρόνια! (πηγή) Όσα δεν θέλει να φτάσει η αλεπού δηλαδή, τα κάνει κρεμαστάρια…. (φάση «Απαξίωσης» δηλαδή). Να δούμε αν και αυτό προορίζονται για ξεπούλημα….

Φαίνεται όμως ότι οι Τούρκοι θέλουν το φυσικό αέριο του Αιγαίου και την Μεσογείου αφού διψάνε για ενέργεια λόγω μεγάλης βιομηχανικής παραγωγής (άρα δευτερογενώς και όσοι παράγουν στην Τουρκία Ευρωπαίοι και επανεισάγουν αδασμολόγητα στην ΕΕ;) . Να δούμε λοιπόν αν οι περιβαλλοντολόγοι Σούπερμαν θα πολεμήσουν για τα ψάρια του Αιγαίου αφού δεν πολεμάνε για τα δίκαια και τον πλούτο των Ελλήνων. Ή αν θα βρούνε κάποιο τρόπο να δώσουν το φυσικό αέριο ως «άχρηστο» στου Τούρκους! Για όλα είναι ικανοί σε έχοντας παραχωρήσει εθνική κυριαρχία με τα μνημόνια.

ΟΤΕ

Το ξεπούλημα του ΟΤΕ αποτελεί μια παλιά ιστορία οπότε πολλοί θα την έχουν ξεχάσει ενώ οι νεότεροι ούτε καν θα την γνωρίζουν. Θεωρείται πια δεδομένη η λογική της δήθεν «απελευθερωμένης» αγοράς ενάντια στον κρατισμό, ως κάτι που θα έφερνε καλύτερες υπηρεσίες! Τελικά καταλήξαμε στην με την Γερμανική Deutsche Telekom μέσω του ΟΤΕ να κατέχει ηγετικό και ρυθμιστικό ρόλο στο ολιγοπώλιο τηλεπικοινωνιών όπου παρέχεται υποδεέστερο επίπεδο υπηρεσιών σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ (βλέπε ταχύτητα internet) και σε υψηλότερο κόστος.

Για τον ΟΤΕ είχαν επίσης γραφτεί πολλά για συνδικαλιστές, σπατάλες, σκάνδαλα Siemens κλπ. προετοιμάζοντας το έδαφος για το Ξεπούλημα (δηλ. φάση Απαξίωσης). Ήταν εποχές που υπήρχε μεγάλη αντίδραση σε ιδιωτικοποιήσεις και δυνατό συνδικαλιστικό κίνημα. Είχαν αναφερθεί και επιφυλάξεις για λόγους εθνικής ασφάλειας προκειμένου να μην προχωρήσει η πώληση κάτι που εκ των υστέρων δεν ξέρουμε αν έχουν βάση φέρνοντας στο μυαλό τα σκάνδαλα τηλεφωνικών παρακολουθήσεων που ακολούθησαν από ιδιώτες αλλά και γενικά στην Ευρώπη από μυστικές υπηρεσίες (πηγή).

Κρίσιμη για την μεταβίβαση ουσιαστικά στην Deutsche Telekom (σήμερα ελέγχει περί το 48%) όμως ήταν η παρεμβολή της MIG του Βγενόπουλου ως ενδιάμεσου επενδυτή (Μεταβατικό Στάδιο πριν Ξεπούλημα). Αυτό αποτέλεσε καθοριστικό ενδιάμεσο βήμα, κάτι σαν καταλύτης, όπως και με την παραχώρηση της Ολυμπιακής. Μετά από την αρχική συμμετοχή, πολύ γρήγορα αποχώρησε και ο ΟΤΕ πέρασε ουσιαστικά στην Deutsche Telekom. Πλέον οι Γερμανοί λαμβάνουν και αυτό το έσοδο από την αλωμένη Ελληνική αγορά και από τους εισερχόμενους τουρίστες (μέσω roaming). Κατά τα άλλα η χώρα μας δεν ενδείκνυται για επενδύσεις!…

Και σε αυτό, την μεταβίβαση στην DT είχε εμπλοκή, ποιος άλλος, ο Χατζηδάκης…! (πηγή) Την εποχή αυτή ήταν φρέσκος μετά τις σπουδές χωρίς πολύ εμπειρία. Τότε που ενώ προωθούνταν η εκποίηση το χάπι χρυσωνόταν με διαβεβαιώσεις ότι θα διατηρούσε τον έλεγχο το δημόσιο. (πηγή)  Ο Χατζηδάκης θεωρεί ως θετικό το μοντέλο ΟΤΕ («εξυγίανση»-ξεπούλημα) που θα πρέπει να εφαρμοσθεί στην ΔΕΗ, οπότε καταλαβαίνουμε τι θα ακολουθήσει και εκεί…

ΟΤΕ και ΔΕΗ ήταν οι εμβληματικές ΔΕΚΟ πριν την μνημονιακή και εκσυγχρονιστική λαίλαπα που κατέλυσε το Ελληνικό Δημόσιο και την εθνική κυριαρχία επί των οικονομικών πόρων. Πλέον μαζί τους κλείνει και ένα κεφάλαιο όπου το Δημόσιο, δηλ. το κοινωνικό σύνολο μέσω αυτού έχει κάποιο έλεγχο σε βασικές παραμέτρους εθνικής ασφαλείας και συντελεστές κόστους για την υπόλοιπη οικονομία. Η κυβέρνηση μπορεί προσχηματικά και για λαϊκή κατανάλωση, να ζητά από τους «ιδιώτες» παρόχους να μειώσουν το κόστος ή να βελτιώσουν υπηρεσίες, όπως μπορεί κάνει και για τις χρεώσεις των ανακεφαλαιοποιημένων από τον Ελληνικό λαό αφελληνισμένων τραπεζών και να δώσουν δάνεια, όταν δεν έχει έλεγχο και δεν μπορεί να το επιβάλλει. (πηγή).

Να σημειώσουμε επίσης μια αναπτυξιακή παράμετρο που ΟΤΕ (όπως και των άλλων ΔΕΚΟ) αυτή της εγχώριας παραγωγής. Πριν την πώληση του, την περίοδο 1988-2002. είχε γίνει ευρύ πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της υποδομής του ΟΤΕ από το οποίο ωφελήθηκαν η Γερμανική Siemens μαζί με την Intracom (πηγή). Βέβαια η εμπλοκή της Siemens αποτελεί μια σκοτεινή ιστορία όπως είναι γνωστό λόγω των σκανδάλων δωροδοκιών για τα οποία δεν έχει επέλθει κάθαρση όπως έχει αποφανθεί και η σχετική εξεταστική επιτροπή της βουλής (πηγή). Ήταν και αυτό μέρος της φάσης απαξίωσης με σύνδεσης του ΟΤΕ με σκάνδαλα και πολιτική διαπλοκή (πηγή).

Εδώ να αναφέρουμε ότι υπάρχει και μια εναλλακτική άποψη για την αγορά εξοπλισμού από τις Siemens- Intracom: ότι ήταν θετική καθώς έφερε παραγωγή στην Ελλάδα και για αυτό το λόγο πολεμήθηκε ίσως από εισαγωγικά συμφέροντα; (βλέπε σχετικά ΙΝΤΡΑCΟΜ: Πόλεμος στην Εκβιομηχάνιση, Πτυχές Εκβιομηχανίσης 1945-2010: Μια Ιστορία, Αντώνης Π. Κεφαλας, 2019). Όμως αν είναι έτσι, η ανάπτυξη αποδείχτηκε συγκυριακή. Η Intracom περιορίστηκε αρκετά μετά την λήξη του προγράμματος ενώ η Siemens αποχώρησε πρώτα από την μονάδα τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού της Θεσσαλονίκης το 2008 και το 2020 και από την μονάδα της PITSOS (BSH) που μεταφέρεται στην Τουρκία! Ως δικαιολογία φέρεται η γραφειοκρατία και οι αντιδράσεις στην νέα μονάδα της Pitsos…, μόνο στην άλωση του Ελληνικού δεν ήταν όλα αυτά πρόβλημα ή στο ξεπούλημα των 14 Αεροδρομίων που πέρασε υποχρεωτικά ως πακέτο με το 3ο Μνημόνιο! (πηγή)

ΛΑΡΚΟ

Η μέθοδος Ξεπουλήματος σε ένα βαθμό εφαρμόζεται και στην ΛΑΡΚΟ για την οποία φαίνεται ο Χατζηδάκης έχει μια ακόμα «διάσωση» στο συρτάρι του…  Η ΛΑΡΚΟ είναι μέρους αυτού του ορυκτού πλούτου για τον οποίο έγραφε ο Μπάτσης στο βιβλίο του «Η Βαρεία Βιομηχανία στην Ελλάδα» που θα οδηγούσε στην ανάπτυξη της χώρας. Στην ΛΑΡΚΟ σημαντική ήταν η συμβολή Μποδοσάκη που επέμεινε και ανέπτυξε εγχώριες μεθόδους μεταλλουργίας με τον καθηγητή του ΕΜΠ Λ. Μούσουλο αφού η αρχικά χρησιμοποιηθήσα μέθοδος της Γερμανικής Krupp απέτυχε.. (πηγή)

Το Νικέλιο αποτελεί από τα κυριότερα εξαγωγικά προϊόντα της χώρας, δυστυχώς ως πρώτη ύλη κυρίως. Η χώρα μας κατέχει τα την 2η θέση στην παραγωγή στην ΕΕ μετά την Φινλανδία (που αποτελούν και τους κύριους ή μόνους παραγωγούς) και 18η παγκοσμίως για ένα μέταλλο που λόγω της χρήσης σε μπαταρίες ηλεκτρικών αυτοκινήτων θεωρείται σήμερα σαν «χρυσάφι». (πηγή)

Κι εδώ βέβαια έχει δημιουργηθεί κλίμα απαξίωσης με αναφορά σε ζημιές και κακοδιαχείριση (πηγή) για τις οποίες βέβαια οφείλονται οι διαχειριστές του Δημοσίου αν δεν συμβάλλουν κιόλας με κομματικούς διορισμούς. Μοντέλο Ολυμπιακής προτείνει το σύστημα και για την ΛΑΡΚΟ, όπως γράφει ο τύπος για να σταματήσει η αιμορραγία για το κράτος! Λες και δεν υπάρχει άλλος δρόμος! (πηγή) Ξεκάθαρα ξεπούλημα. Αφού απαξιώθηκε και ζημιώθηκε θα πέσει ως ώριμο φρούτο. Και δεν φαίνεται να υπάρχει αντίδραση πια από το παραδομένο σύνολο σε τίποτα…

Και εδώ έχει εμπλοκή ο Χατζηδάκης ο οποίος προώθησε μέτρα «εξυγίανσης» και ταυτόχρονα την πώληση κάτω από απειλές της ΕΕ για πρόστιμα λόγω ενισχύσεων ύψους 135 εκατ € (φάση «Σαμποτάζ ΕΕ»). Ακόμα και έτσι όμως το ποσό είναι ασήμαντο σε σχέση με όσα δόθηκαν στην πανδημία και την υπεραξία που μπορεί να δημιουργήσει (πηγή)  Ενώ αντίθετα ο τουρισμός, ενισχύεται σταθερά και με ανοχή της ΕΕ, για παράδειγμα με 800 εκατ. € μόνο το 2021 (πηγή)  για να μην πούμε πιο μέρος από τα 15 δις € των μέτρων της πανδημίας για επιχείρησης που οδηγήθηκε σε αυτές με σημαντική μείωση του ΦΠΑ όπως του τουριστικό πακέτο κ.α.

Μάλιστα η πώληση γίνεται με σαλαμοποίηση (κατά την γνωστή πια μέθοδο): ξεχωριστά τα ορυχεία, ξεχωριστά το εργοστάσιο που χρειάζεται επενδύσεις. Έτσι είναι συνεπώς ορατός ο κίνδυνος το πολύτιμο νικέλιο να εξάγεται ακατέργαστο αν υπάρχουν διαφορετικοί αγοραστές. Όπως φαίνεται προωθείται η πώληση σε εγχώρια συμφέροντα που δεν έχουν εμπειρία παραγωγής ούτε διάθεση για αυτό αλλά συνεργάζονται με εργοστάσια μεταλλουργίας στο εξωτερικό; (πηγή).

Εδώ όμως μιλάμε για το εθνικό κεφάλαιο του νικελίου που αποτελεί σπάνιο μέταλλο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις ηλεκτρικές μπαταρίες των αυτοκινήτων του μέλλοντος. Είναι μια δραστηριότητα που επιτρέπεται να επιδοτηθεί από την ΕΕ, κατά παρέκκλιση από τους κανόνες ανταγωνισμού (βλέπε European Battery Alliance (πηγή) ).

Τα όποια κόστη της ΛΑΡΚΟ (αν υπάρχουν) θα πρέπει να τα εντάξει κανείς στο «δάσος» της ανάπτυξης εγχώριας αλυσίδας παραγωγής (ή οικοσύστημα) ηλεκτρικών οχημάτων και προστιθέμενης αξίας. Αυτό είναι απολύτως εφικτό, η χώρα μας εξάλλου είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ (εκτός ίσως Μάλτας) χωρίς καμία παραγωγή ενώ πολλοί Έλληνες πτυχιούχοι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να δουλέψουν σε αυτό το αντικείμενο, όπου μάλιστα μεγαλουργούν. Στην Ελλάδα φτιάχνονταν εξάλλου ένα από τα πρώτα ηλεκτρικά αυτοκίνητα των μεταπολεμικών χρόνων το Enfield 8000. Αυτό συνέβηκε σχεδόν εκ του μηδενός, στα Ναυπηγεία Σύρου επί Γουλανδρή μεταξύ 1972-1976. Κι ενώ αυτό δεν βοηθήθηκε όπως και η άλλη αυτοκινητοβιομηχανία της Ελλάδα (ΤΕΟΚΑΡ, NAMCO κ.α.), η Τουρκία με μεθοδική δουλειά έφτασε σήμερα να φτιάχνει ηλεκτρικό αυτοκίνητο, λεωφορεία και τρακτέρ που εξάγονται στην ΕΕ, και στην Ελλάδα και μάλιστα αδασμολόγητα (βλέπε σχετικά… Σύγκριση Βιομηχανίας Ελλάδας και Τουρκίας (πηγή))

Αντίθετα η ελληνόφωνη επιχειρηματική ελίτ όπως και το πολιτικό σύστημα υποστηρίζει με θέρμη τις εισαγωγές και τις υπηρεσίες τουρισμού προβάλλοντας ξένα προϊόντα όπως τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα της VW από τον κ. Χατζηδάκη, η αγορά των οποίων πλέον επιδοτείται και την δήθεν «επένδυσή» της στην Αστυπάλαια (ουσιαστικά χαμηλού ύψους διαφήμιση). Ενώ μιλάμε για την εταιρία, την VW, βασικό μέλος του Γερμανικού κατεστημένου ανέκαθεν, που δεν έχει αποζημιώσει για το Dieselgate την Ελλάδα αλλά δεν έχει γίνει και κίνηση διεκδίκηση αυτών από τους όψιμους περιβαλλοντιστές στην Ελλάδα! (πηγή)).

Αλλά με την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής και της βιομηχανίας, που έχει χρήση και για αμυντικούς σκοπούς, πως θα πείθονται οι «τεμπέληδες και απείθαρχοι» Έλληνες των μνημονίων ότι δεν μπορούν; Ότι πρέπει να τα περιμένουν από έξω σωτηρία και να μείνουν εσαεί χρεωμένοι; Έτσι έχει υποβιβαστεί η χώρα σε αποικία τουρισμού, τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Κάτι σαν το Σχέδιο Μοργκεντάου αποβιομηχάνισης που προορίζονταν για την Γερμανία ως χαμένη του πολέμου (πηγή) και τελικά το εισπράττει η Ελλάδα που ήταν μέρος των νικητών Συμμάχων!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Δεν είναι τυχαίες λοιπόν οι «διασώσεις»-ξεπουλήματα των ΔΕΚΟ της περιόδου της «Ευρωπαϊκής Ενοποίησης» του ευρώ και των μνημονίων. Ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο με επτά βήματα σε δώδεκα χρόνια: απαξίωση, σαμποτάζ, οικονομική δυσπραγία, σαλαμοποίηση, πλιάτσικο και παραχώρηση έναντι μικρού ή καθόλου τιμήματος. Μέσα σε μια δωδεκαετία πάνω κάτω, έχει κλείσει ο κύκλος…

Με την μέθοδο αυτή ξεπουλήθηκαν ΟΣΕ, Ολυμπιακή, ΔΕΠΑ, ΟΤΕ, 14 Αεροδρόμια, Ναυπηγεία και τώρα προωθείται για την ΔΕΗ (αφού ξεπουληθούν οι θυγατρικές) και ΛΑΡΚΟ. Και δεν φαίνεται να υπάρχει τέλος στον ορίζοντα πριν πουληθούν όλα…

Από την πλευρά του δημοσίου δεν είναι μόνο ο Χατζηδάκης (ο Σούπερμαν εθνικός μεσίτης) που εκτελεί την μέθοδο αυτή. Χρειάζεται ένα ολόκληρο σύστημα διαφόρων αποχρώσεων για να συμπληρωθεί η διαδικασία σε αυτά τα δώδεκα χρόνια συνήθως αλλά κάποιος πρέπει να είναι εκεί σε κρίσιμες φάσεις για να κάνει την «βρώμικη δουλεία».

Μπορεί να νομίζει ο Χατζηδάκης ότι αυτή η κυβέρνηση είναι εταιρία όπως του ξέφυγε στην βουλή (πηγή)) Αλλά εταιρίες, ούτε καν οίκοι πλειστηριασμών, δεν λειτουργούν έτσι. Τα ξεπουλήματα των επιχειρήσεων είχαν πενιχρά έσοδα για το Δημόσια και τελικά καμιά βελτίωση υπηρεσιών ή ανάπτυξη για την οικονομία. Σίγουρα δεν συντείνουν στην εξόφληση του χρέους (όπως παρουσιάστηκε ο λόγος που παραχωρήθηκαν στο Υπερταμείο λέγοντας ότι θα αποφέρουν 50 δις €. (πηγή) Τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων ίσως φτάσουν τα 10 δις (βλέπε και κόλπο των ιδιωτικοποιήσεων) και τα κάτι που είναι ασήμαντο μπροστά στο χρέος που αυξάνει.

Η όλη κατάσταση ξεπουλήματος που επιταχύνεται χωρίς το Υπερταμείο των ξένων να δίνει κανένα λογαριασμό πια και να κρατά ούτε τα προσχήματα, θυμίζει κάτι σαν την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος που σε μια νύχτα διάφοροι καπάτσοι γίναν ολιγάρχες. Κι έτσι δεν θα μείνει τίποτα στο τέλος στους Έλληνες ή τους όποιους κάτοικους αυτού του έρμου τόπου. Γιατί έτσι κι αλλιώς στην εποχή του γκλομπαλισμού έχουν καταλύσει το εθνικό κράτους, δεν το χρειάζονται.  Το πιο πρόσφατο πακέτο (Εγνατία, λιμάνια, ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ) περιλαμβάνει και κοινωφελείς επιχειρήσεις και στρατηγικά πάγια και προωθούνται ως προαπαιτούμενα αν και λένε ότι έχουμε βγει από τα μνημόνια…. (πηγή)

Πλέον δεν θα μείνει τίποτα στην χώρα. Υποβιβάζεται σε παρατηρητή των οικονομικών και τεχνολογικών εξελίξεων και αποκόπτεται από τον πλούτο της. Ο πληθυσμός θα εξαρτάται για βασικές λειτουργίες από της ορέξεις της αγοράς, ξένων επικυρίαρχων (συχνά κρατικών εταιριών) και ολιγαρχών μεταπρατών. Αυτό είναι και επικίνδυνο όταν μιλάμε για στρατηγικά πάγια που σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια όπως λιμάνια, αεροδρόμια, ενέργεια. Αλλά ποιος νοιάζεται; Όσοι μπορούσαν φύγαν από την χώρα (ίσως μέρος του σχεδίου), και οι υπόλοιποι δεν ασχολούνται πια ή δεν καταλαβαίνουν από τον αποπροσανατολισμό και την παραπληροφόρηση. Το παιχνίδι είναι στημένο καλά…

Ίσως αυτή η ολική εκποίηση θα φέρει και μια λύτρωση. Όπως είπε και ο Σολζενίτσιν… «Έχετε εξουσία πάνω στους ανθρώπους, μέχρι τη στιγμή που τους πήρατε τα πάντα. Όμως από τη στιγμή που τους αφήσατε χωρίς τίποτα, τότε δεν είναι πια υπό την εξουσία σας, είναι ελεύθεροι πάλι.»

Και ένας ελεύθερος άνθρωπος δεν φοβάται τίποτα όπως είπε και ο δικός μας Καζαντζάκης, οπότε δεν ξέρεις και τι μπορεί να κάνει…. Σίγουρα όμως δεν θα συνεργάζεται δωρεάν με μια δομή, ένα κράτος που δεν έχει καμιά σχέση με αυτόν, όπως είχε το εθνικό κράτος, και κανένα ενδιαφέρον για αυτόν. Η σχέση θα είναι απλά ωφελιμιστική ή εξάρτησης. Όπως τα πολυεθνικά φέουδα του Μεσαίωνα με τους ευγενείς, τους ιερείς και γραμματείς τους, τους μισθοφόρους στρατιώτες, τους κολίγους και τους λίγους περιθωριακούς ανένταχτους…

The Analyst