Άγιος Μάξιμος ο Γραικός (1470 – 1556).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=324158
Αγίου Μαξίμου του Γραικού, Λόγος α΄
Ὁμολογία ὀρθοδόξου πίστεως, μὲ τὴν ὁποία ὁ ὅσιος Μάξιμος πληροφορεῖ περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ κάθε ὀρθόδοξο ἱερέα καὶ ἡγεμόνα ὅτι ὁ ἴδιος εἶναι ὄντως ὀρθόδοξος μοναχὸς καὶ τηρεῖ στὸ ἀκέραιο τὴν ὀρθόδοξη πίστη χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἀλλοίωση.
Η συνέχεια:
Αὐτὴ εἶναι γενικῶς ἡ ὀρθὴ καὶ ἀλάνθαστη πεποίθησή μου γιὰ τὴν ἁγία καὶ ἄμωμη χριστιανικὴ πίστη, ποὺ ἐνστερνίζομαι καὶ κηρύττω μὲ παρρησία.
Μερικοὶ ποὺ θρασύνονται καὶ τολμοῦν νὰ μὲ ἀποκαλοῦν αἱρετικό, ἂς ὁμολογήσουν τὸν λόγο καὶ ἂς μὲ στηλιτεύσουν φανερά, ἀξιώνοντας τὴν διόρθωσή μου. Δὲν ἀπορρίπτω τὴν διόρθωση, οὔτε ντρέπομαι τὸν ἔλεγχο, ὅταν προέρχεται ἀπὸ πατρικὴ ἀγάπη καὶ συνοδεύεται ἀπὸ εἰρήνη καὶ πραότητα.
Μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ σὲ ὅλες τὶς πραγματεῖες μου, σὲ ὅλες τὶς μεταφράσεις ποὺ πραγματοποίησα καὶ μὲ ὅλες τὶς διορθώσεις τῶν ἱερῶν βιβλίων, διδάσκω κάθε ἄνθρωπο νὰ ὀρθοφρονεῖ γιὰ τὸν ἐνσαρκωμένο Θεὸ Λόγο. Νὰ μὴν Τὸν ἀποκαλεῖ δηλαδὴ μόνο ἄνθρωπο, ὅπως συμβαίνει στὰ Ὡρολόγιά σας, ἀλλὰ νὰ Τὸν ἀναγνωρίζει ὡς τέλειο Θεὸ καὶ τέλειο ἄνθρωπο σὲ ἕνα Πρόσωπο, τὸν μόνο Θεάνθρωπο.
Ἐπίσης ὁμολογῶ μὲ ὅλη τὴν ψυχή μου ὅτι Αὐτὸς ὁ Θεάνθρωπος ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκροὺς τὴν τρίτη ἡμέρα καὶ δὲν γεύθηκε ὁριστικὸ θάνατο, ὅπως κηρύττουν παντοῦ τὰ σχόλια στὰ Εὐαγγέλια ποὺ διαθέτετε.
Διδάσκω ἔτσι, ὥστε ὅλοι νὰ πιστεύουν καὶ νὰ ὁμολογοῦν ὅτι Αὐτὸς εἶναι ἀδημιούργητος κατὰ τὴν Θεότητα καὶ ὄχι δημιούργημα καὶ κτίσμα, ὅπως βλασφημεῖ ὁ αἰσχρὸς Ἄρειος καὶ ὅπως ἀναφέρουν παντοῦ τὰ Τριώδια, τὴν διόρθωση τῶν ὁποίων παραμελεῖτε.
Ἀναγνωρίζω καὶ ὁμολογῶ Αὐτὸν ὡς μόνον γεννηθέντα ἐκ τοῦ Πατρὸς πρὸ πάντων τῶν αἰώνων, ὅπως διδάσκει ὁ θεῖος ἀπόστολος καὶ ὅλοι οἱ θεόπνευστοι θεολόγοι, ἀμήτορα, καὶ ὄχι «καὶ ἀπὸ τὸν Πατέρα».
Ὁ Πατέρας δὲν ἀποκαλεῖται πουθενὰ στὴν ἁγία Γραφὴ ἀμήτωρ, καθὼς δὲν γεννήθηκε καὶ δὲν προῆλθε ἀπὸ κάποια ἄλλη προγενέστερή Του ὕπαρξη.
Ἂς μὴν ὑπάρχει στοὺς ὀρθοδόξους μία τέτοια βλασφημία!
Ὁ Πατέρας εἶναι ἄναρχος, ἀγέννητος καὶ ἀΐδιος καὶ δὲν ἔφερε ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτό Του στὴν θεία ὕπαρξη καὶ ὑπόστασή Του, ὅπως φρονοῦν ἀσεβῶς μερικοὶ ἀνόητοι. Ἐπειδή, ἂν τὸ δεχθοῦμε αὐτό, τότε πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι προτοῦ ὁ ἴδιος φέρει τὸν ἑαυτό Του στὴν ὕπαρξη, Αὐτὸς δὲν ὑπῆρχε καὶ ἑπομένως θὰ ἀναγνωριστεῖ ὡς δημιούργημα καὶ ὁ ἴδιος θὰ ἀποτελεῖ γιὰ τὸν ἑαυτό Του τὴν αἰτία καὶ τὴν ἀρχή.
Συνεπῶς θὰ ὑπάγεται στὸν χρόνο, θὰ ἔχει ἀρχὴ καὶ τέλος -Αὐτός, ὁ μόνος ἀδημιούργητος, ἄναρχος, ἀΐδιος, αἰώνιος καὶ ἀτελεύτητος μαζὶ μὲ τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ποὺ προέρχονται ἀπὸ Αὐτόν. Τὰ Ὡρολόγια ὅμως ποὺ ἔχετε, Τὸν κηρύττουν μυστικὰ ὡς ἀμήτορα πρὸς τὸν Υἱὸ καὶ ἐσεῖς δὲν δίδετε σημασία σὲ αὐτὴν τὴν βλασφημία καὶ δὲν τὴν διορθώνετε.
Στὶς πραγματεῖες μου στηλιτεύω, ἀπορρίπτω καὶ ἀντικρούω κάθε λατινικὴ αἵρεση καὶ κάθε ἰουδαϊκὴ καὶ εἰδωλολατρικὴ βλασφημία, ὅπως δείχνουν οἱ ἴδιοι οἱ λόγοι μου.
Συμβουλεύω τὸν ἑαυτό μου καὶ κάθε εὐσεβὴ μοναχὸ νὰ διάγει τὸν βίο του καὶ νὰ ρυθμίζει τὴν ζωή του σύμφωνα μὲ τὶς θεῖες ἐντολές, τὶς παραδόσεις καὶ τοὺς κανόνες τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων πατέρων.
Συμβουλεύω νὰ ἀποφεύγουν τὴν κερδοσκοπία καὶ τὴν τοκογλυφία, τὴν ἀδικία καὶ τὴν ἁρπαγὴ τῶν ξένων ἔργων καὶ περιουσιῶν.
Σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν ἁγίων Εὐαγγελίων καὶ ὅλης τῆς ἁγίας Γραφῆς, ὅσοι διαπράττουν αὐτὰ τὰ ἔργα δὲν εἰσέρχονται στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καταδικάζονται ἀπὸ τὸν φοβερὸ Κριτὴ σὲ αἰώνια βάσανα.
Ἄραγε μήπως γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο ἔγινα γιὰ ἐσᾶς ἀπαράδεκτος καὶ ἀποκλήθηκα αἱρετικός;
Σκεφθεῖτε, ἂν εἶναι δίκαιο νὰ ἀκούω καὶ νὰ ὑφίσταμαι ὅλα αὐτὰ ἀπὸ σᾶς, ἐνῶ εἶμαι ἀθῶος ἀναφορικὰ μὲ τὰ ζητήματα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως.
Στὸν βίο μου καὶ στὰ ἁμαρτήματά μου δὲν ὑπάρχει κανεὶς περισσότερο ἁμαρτωλὸς ἀπὸ ἐμένα. Μάρτυράς μου εἶναι ὁ Κύριός μας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἀληθινὸς Θεός. Πέρα ὅμως ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀνομιῶν μου, δὲν ἀναγνωρίζω τίποτα εἰς βάρος μου, τίποτα βλάσφημο σχετικὰ μὲ τὴν ἄμωμη καὶ ἀμόλυντη χριστιανικὴ πίστη.
Οὔτε πονηρίες οὔτε συκοφαντίες εἶπα ἐναντίον κανενὸς πιστοῦ ἀνθρώπου, ἔστω καὶ ἂν μὲ εἶχε προσβάλει στὸ παρελθὸν ἢ μὲ προσβάλλει ἀκόμη καὶ τώρα, ἐπειδὴ γνωρίζω τὴν ἐντολὴ τοῦ Σωτήρα ποὺ προστάζει: «ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς, ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς».
Εἶναι σαφὲς ὅτι ὅσοι πράττουν καὶ φρονοῦν ἀντίθετα μὲ αὐτὴν τὴν ἐντολὴ δὲν εἶναι υἱοὶ τοῦ Ὑψίστου, ἀλλὰ τοῦ θεομάχου καὶ μισανθρώπου, εἶναι τέκνα τοῦ διαβόλου καὶ εὐνοούμενοί του.
Καθὼς ὅμως ὁρισμένοι καθοδηγούμενοι ἀπὸ ἔχθρα ἐναντίον μου παρουσιάζουν γιὰ νὰ μὲ συκοφαντήσουν, μία φράση ποὺ ἅρπαξαν ἀπὸ τὴν μετάφραση τοῦ Τριωδίου ποὺ ἔκανα, ἐπιχειρώντας μὲ αὐτὴν νὰ μὲ ἐμφανίσουν ὡς αἱρετικό, θεωρῶ ἀναγκαῖο νὰ δώσω ἐν συντομίᾳ μία ἀπάντηση, ὥστε νὰ μὴν πέσουν καὶ ἄλλοι σὲ παρόμοια ἁμαρτία καὶ καταδικάσουν ἄδικα κάποιον ἀθῶο ἄνθρωπο.
Γράφτηκε ἀπὸ τὸν ὅσιο Μάξιμο κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ἐγκλεισμοῦ του στὴν Μονὴ Ὀτρὸτς τοῦ Τβὲρ μετὰ τὸ ἔτος 1534. Βλ. Ἁγίου Μαξίμου Γραικοῦ, Λόγοι, τ. Α´, Ἱερὰ Μεγίστη Μονὴ Βατοπαιδίου, Ἅγιον Ὄρος 2011, σελ. 117.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου