«Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!» Ἕνα ἀποκαλυπτικὸ Γράμμα

 

Τοῦ Ρώσου π. Σεραφεὶμ τῆς Βίριτσα

(Τὸ Κείμενο αὐτὸ ἀποτελεῖ ἕνα Γράμμα ποὺ στάλθηκε ἀπὸ τὸν πατέρα Σεραφεὶμ τῆς Βίριτσα (1866-1949) σ᾿ ἕνα πνευματικό του παιδί, Ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος βρισκόταν στὴν φυλακή. Εἶναι ἕνας λόγος παρηγοριᾶς καὶ νουθεσίας ποὺ ὁ Δημιουργὸς Θεὸς ἀπευθύνει στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου).

Εχεις ποτὲ σκεφθεῖ, ὅτι ὅλα ποὺ ἀφοροῦν ἐσένα, ἀφοροῦν καὶ Ἐμένα; Διότι αὐτὰ ποὺ ἀφοροῦν ἐσένα ἀφοροῦν τὴν κόρη τοῦ ὀφθαλμοῦ Μου.

Εἶσαι πολύτιμη στὰ μάτια Μου (ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ψυχή), καὶ σὲ ἔχω ἀγαπήσει, γι᾿ αὐτὸ εἶναι ἰδιαίτερη χαρὰ γιὰ Μένα νὰ σὲ ἐκπαιδεύω.

Ὅταν οἱ πειρασμοὶ ἔρχονται ἐπάνω σου καὶ ὁ πολέμιος, σὰν τὸ ποτάμι, θέλω νὰ ξέρεις ὅτι, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Θέλω νὰ ξέρεις, ὅτι ἡ ἀδυναμία σου ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν δύναμή Μου, καὶ ἡ ἀσφάλειά σου βρίσκεται στὸ νὰ Μὲ ἀφήσεις νὰ σὲ προστατεύω.

Θέλω νὰ ξέρεις ὅτι, ὅταν βρίσκεσαι σὲ δύσκολες συνθῆκες μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ποὺ δὲν σὲ καταλαβαίνουν, δὲν λογαριάζουν αὐτὰ ποὺ σοῦ εἶναι εὐάρεστα, καὶ σὲ ἀπομακρύνουν, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Εἶμαι ὁ Θεός σου, οἱ περιστάσεις τῆς ζωῆς εἶναι στὰ χέρια Μου, δὲν βρέθηκες τυχαῖα στὴν θέση σου, εἶναι ἀκριβῶς ἡ θέση ποὺ σοῦ ἔχω ὁρίσει.

Δὲν Μὲ παρακαλοῦσες νὰ σοῦ μάθω τὴν ταπείνωση; Καὶ νά, σὲ ἔβαλα σ᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ περιβάλλον, στὸ σχολεῖο ὅπου διδάσκουν αὐτὸ τὸ μάθημα.

Τὸ περιβάλλον σου, καὶ αὐτοὶ ποὺ ζοῦν γύρω σου, μόνο ἐκτελοῦν τὸ θέλημά Μου.

Ἔχεις οἰκονομικὲς δυσκολίες καὶ μόλις τὰ βγάζεις πέρα, νὰ ξέρεις, ὅτι Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Θέλω νὰ ξέρεις, ὅτι Ἐγὼ διαθέτω τὰ χρήματά σου καὶ νὰ καταφεύγεις σὲ Μένα, καὶ νὰ γνωρίζεις, ὅτι ἐξαρτᾶσαι ἀπὸ Μένα.

Θέλω νὰ ξέρεις, ὅτι τὰ ἀποθέματά Μου εἶναι ἀνεξάντλητα, καὶ νὰ βεβαιωθεῖς, ὅτι εἶμαι πιστὸς στὶς ὑποσχέσεις Μου.

Νὰ μὴν συμβεῖ ποτὲ νὰ σοῦ ποῦν στὴν ἀνάγκη σου «Μὴν πιστεύεις στὸν Κύριο καὶ Θεό σου».

Ἔχεις περάσει ποτὲ νύχτα μέσα στὴν θλίψη; Εἶσαι χωρισμένος ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς σου, τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἀγαπᾶς;

Σοῦ τὸ ἐπέτρεψα γιὰ νὰ στραφεῖς σὲ Μένα, καὶ σὲ Μένα νὰ βρεῖς τὴν αἰώνια παρηγοριὰ καὶ ἀνακούφιση.

Σὲ ξεγέλασε ὁ φίλος σου ἢ κάποιος , ποὺ τοῦ εἶχες ἀνοίξει τὴν καρδιά σου; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Ἐγὼ ἐπέτρεψα νὰ σὲ ἀγγίξει αὐτὴ ἡ ἀπογοήτευση, γιὰ νὰ μάθεις ὅτι ὁ καλύτερος φίλος σου εἶναι ὁ Κύριος.

Θέλω νὰ τὰ φέρνεις ὅλα σὲ Μένα καὶ ὅλα νὰ Μοῦ τὰ λές.

Σὲ συκοφάντησε κάποιος; Νὰ τὸ ἀφήσεις σὲ Μένα, σὲ Μένα νὰ προσκολληθεῖς, σὲ Μένα ἡ καταφυγή σου, γιὰ νὰ κρυφθεῖς ἀπὸ τὴν ἀντιλογία ἐθνῶν.

Θὰ κάνω τὴν δικαιοσύνη σου νὰ λάμψει σὰν τὸ φῶς καὶ τὴν ζωή σου, σὰν μέρα μεσημέρι.

Καταστράφηκαν τὰ σχέδιά σου, λύγισε ἡ ψυχή σου καὶ εἶναι ἐξαντλημένη; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Ἔκανες σχέδια καὶ εἶχες δικούς σου σκοπούς, Μοῦ τὰ ἔφερες νὰ τὰ εὐλογήσω.

Ἀλλά, Ἐγὼ θέλω νὰ ἀφήσεις σὲ Μένα, νὰ κατευθύνω καὶ νὰ χειραγωγῶ τὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς σου, διότι εἶσαι τὸ ὄργανο, καὶ ὄχι πρωταγωνιστής.

Σὲ βρῆκαν ἀπροσδόκητες ἀποτυχίες, καὶ ἡ ἀπελπισία κατέλαβε τὴν καρδιά σου; Νὰ ξέρεις, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Διότι, μ᾿ αὐτὴ τὴν κούραση καὶ τὸ ἄγχος δοκιμάζω πόσο ἰσχυρὴ εἶναι ἡ πίστη σου στὶς ὑποσχέσεις Μου καὶ τὴν παρρησία σου στὴν προσευχὴ γιὰ τοὺς συγγενεῖς σου.

Δὲν ἤσουν ἐσὺ ποὺ ἐμπιστεύθηκες τὶς φροντίδες γι᾿ αὐτοὺς στὴν προνοητικὴ ἀγάπη Μου;

Δὲν εἶσαι ἐσὺ ποὺ καὶ τώρα τοὺς ἀφήνεις στὴν προστασία τῆς Πανάγνου Μητέρας Μου;

Σὲ βρῆκε σοβαρὴ ἀσθένεια, ποὺ μπορεῖ νὰ γιατρευθεῖ ἢ εἶναι ἀθεράπευτη, καὶ σὲ κάρφωσε στὸ κρεβάτι σου; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Ἐπειδὴ θέλω νὰ Μὲ γνωρίσεις πιὸ βαθειά, μέσῳ τῆς σωματικῆς ἀσθένειας καὶ νὰ μὴν γογγύζεις γι᾿ αὐτὴ τὴ δοκιμασία ποὺ σοῦ στέλνεται, καὶ νὰ μὴν προσπαθεῖς νὰ καταλάβεις τὰ σχέδιά Μου, τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων μὲ διάφορους τρόπους, ἀλλὰ ἀγόγγυστα καὶ ταπεινὰ νὰ σκύψεις τὸ κεφάλι σου μπροστὰ στὴν ἀγαθότητά Μου.

Ὀνειρευόσουν νὰ κάνεις κάτι ξεχωριστὸ καὶ ἰδιαίτερο γιὰ Μένα καὶ ἀντὶ νὰ τὸ κάνεις ἔπεσες στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου; Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Διότι τότε θὰ ἤσουν βυθισμένος στὰ δικά σου ἔργα, καὶ Ἐγὼ δὲν θὰ μποροῦσα νὰ προσελκύσω τὶς σκέψεις σου σὲ Μένα, ἀλλὰ Ἐγὼ θέλω νὰ σοῦ διδάσκω τὶς βαθύτατες σκέψεις καὶ τὰ μαθήματά Μου, γιὰ νὰ Μὲ ὑπηρετεῖς.

Θέλω νὰ σὲ μάθω νὰ συναισθάνεσαι πὼς εἶσαι τίποτα χωρὶς Ἐμένα.

Μερικοὶ ἀπὸ τοὺς καλύτερους υἱούς Μου εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀποκομμένοι ἀπὸ τὴν δραστικὴ ζωή, γιὰ νὰ μάθουν νὰ χειρίζονται τὸ ὅπλο τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.

Κλήθηκες ἀπροσδόκητα νὰ ἀναλάβεις μία δύσκολη καὶ ὑπεύθυνη θέση, στηριγμένη σὲ Μένα.

Σοῦ ἐμπιστεύομαι τὶς δυσκολίες αὐτές, καὶ γι᾿ αὐτὸ θὰ σὲ εὐλόγηση Κύριος ὁ Θεός σου σ᾿ ὅλα τὰ ἔργα σου, σ᾿ ὅλους τοὺς δρόμους σου· σ᾿ ὅλα, Καθοδηγητὴς καὶ Δάσκαλός σου θὰ εἶναι ὁ Κύριός σου.

Τὴν ἡμέρα αὐτή, στὰ χέρια σου, τέκνο Μου, ἔδωσα αὐτὸ τὸ δοχεῖο μὲ τὸ θεῖο μύρο, νὰ τὸ χρησιμοποιεῖς ἐλεύθερα.

Νὰ θυμᾶσαι πάντοτε, ὅτι κάθε δυσκολία ποὺ θὰ συναντήσεις, κάθε προκλητικὴ λέξη, κάθε διαβολὴ καὶ κατάκριση, κάθε ἐμπόδιο στὰ ἔργα σου, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ προκαλέσει ἀγανάκτηση καὶ ἀπογοήτευση, κάθε φανέρωση τῆς ἀδυναμίας καὶ τῆς ἀνικανότητάς σου, θὰ χρίεται μ᾿ αὐτὸ τὸ ἔλαιο. Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Νὰ θυμᾶσαι πὼς κάθε ἐμπόδιο εἶναι νουθεσία ἀπὸ τὸν Θεό, καὶ γι᾿ αὐτὸ νὰ βάλεις στὴν καρδιά σου αὐτὸν τὸ λόγο, ποὺ σοῦ ἔχω ἀποκαλύψει τὴν ἡμέρα αὐτή, Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!

Νὰ ξέρεις καὶ νὰ θυμᾶσαι –πάντα, ὅπου καὶ νὰ εἶσαι, ὅτι ὁποιοδήποτε κεντρί*, θὰ ἀμβλυνθεῖ μόλις θὰ μάθεις σὲ ὅλα νὰ βλέπεις Ἐμένα!

Ὅλα σοῦ στάλθηκαν ἀπὸ Μένα, γιὰ τὴν τελείωση τῆς ψυχῆς σου, Ὅλα αὐτὰ ἦταν ἀπὸ Μένα!

Βίος-Θαύματα-Προφητείες τοῦ Ἁγίου Σεραφεὶμ τῆς Βίριτσα – Νέου Ἁγίου τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσικῆς Ἐκκλησίας 1866-1949, σελ. 154-157, ἐκδόσεις «Ὀρθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη, 2003.
(*) Τελικὰ τὸ «κεντρὶ» θὰ γίνει «θωπεία», ἕνα «φιλὶ» τοῦ Θεοῦ.

«Ἀπὸ Μένα ἦταν αὐτό!» Ἕνα ἀποκαλυπτικὸ Γράμμα | Το σπιτάκι της Μέλιας (wordpress.com)