Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2024

Η Ι’ Σύναξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου εξέφρασε την ευχή, το κοινό Πάσχα του 2025 «νά μή ἀποτελέσῃ μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλά τήν ἀπαρχήν τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας διά τόν ἑορτασμόν του κατ᾽ ἔτος»

 

Ανακοινωθέν Ι’ Συνάξεως της Ιεραρχίας του Οικουμενικού Θρόνου

Εἰς τήν καταληκτήριον ὁμιλίαν του, ὁ Παναγιώτατος ὑπενθύμισεν εἰς τήν σεπτήν Ἱεραρχίαν ὅτι ἐντός τοῦ ἀρξαμένου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, κατά τά τέλη Μαΐου 2025, θά πραγματοποιηθῇ εἰς τήν Νίκαιαν τῆς Βιθυνίας ὁ ἐπίσημος ἑορτασμός τῆς συμπληρώσεως 1700 ἐτῶν ἀπό τῆς ἐκεῖσε συγκλήσεως τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, τῇ αὐτοπροσώπῳ συμμετοχῇ τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου. Ἐπικαίρως, ἡ παροῦσα Σύναξις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Θρόνου ἀφιερώθη εἰς τήν ἱστορικήν αὐτήν ἐπέτειον, γεγονός τό ὁποῖον ἐξεφράσθη διά τῆς ἐπιλογῆς ὡς κεντρικοῦ συνθήματος τῆς ἐφετεινῆς Συνάξεως τοῦ ὑμνολογικοῦ στίχου ἐκ τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Κυριακῆς τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ συνελθόντων τό πρῶτον, οἱ ὁποῖοι, μεταξύ ἄλλων, ἠσχολήθησαν καί μέ τό ζήτημα τῆς ρυθμίσεως τῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα: «τοῖς θείοις αὐτῶν δόγμασιν ἑπόμενοι, βεβαίως πιστεύοντες λατρεύομεν, … ἐν μιᾷ Θεότητι, Τριάδα ὁμοούσιον». Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐκφράζεται ὁμοθυμαδόν ἡ εὐχή ὁ κοινός ἑορτασμός τοῦ Πάσχα κατά τό ἑπόμενον ἔτος ὑπό τῆς Ἀνατολικῆς καί Δυτικῆς Χριστιανοσύνης, νά μή ἀποτελέσῃ μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλά τήν ἀπαρχήν τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας διά τόν ἑορτασμόν του κατ᾽ ἔτος, συμφώνως πρός τό Πασχάλιον τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

 Ἠκολούθησεν ἡ ἀντιφώνησις τοῦ πρώτου τῇ τάξει ἐκ τῶν παρόντων Μητροπολιτῶν τῶν Νέων Χωρῶν, Σεβ. Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνοῦ. Αἱ ἐργασίαι τῆς Συνάξεως ἐπερατώθησαν μέ τήν εἰθισμένην καταληκτήριον ἀκολουθίαν.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 3ῃ Σεπτεμβρίου 2024

 Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας 

τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

______

Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου

 http://aktines.blogspot.com/2024/09/2025.html#more

ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΥΞΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΕ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ, Ο ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ ΤΟ ΔΕΞΙ ΣΟΥ ΧΕΡΙ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΑΡΕΙΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΖΕΤΕ ΑΚΟΜΗ. ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΗ ΜΙΛΑΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

Kαλημερα . Αφορμη για λιγα μαθηματα φαναριωτικης ιστοριας . Λοιπον οι Φαναριωτες Αρχιερεις της περιοδου 1919 1922 εκτος του οτι ηταν οι υπευθυνοι για την αλλαγη του εορτολογιου που διχασε εως και σημερα τους Ελληνες Ορθοδοξους καναν και κατι πολυ χειροτερο που ουδεποτε εγινε γνωστο στους πολλους . Μετα τις εκλογες του 1920 οπου εχασε η βενιζελικη παραταξη αρκετοι αξιωματικοι γνωστοτερος τους ο Κονδυλης που τοτε ηταν βενιζελικος την κοπανησαν απο το μετωπο και πηγαν στην Πολη που τοτε ηταν υπο διεθνη ελεγχο . Εκει ηρθαν σε επαφη με τους αρχιερεις του Φαναριου [ απαντες παρισταναν στους αφελεις ολιγογραμματους καραβαναδες τους φολα βενιζελικους ] οπου επεσε επισημως η ιδεα η Κωσταντινουπολη μαζι με την Ανατολικη Θρακη που μολις ειχε προσαρτηθει στην Ελλαδα συν την περιοχη της Ιωνιας στην οποια ειμασταν απλως στρατος κατοχης βασει την συνθηκη των Σεβρων συν τον Ποντο οπου κυριαρχουσαν απολυτα οι Κεμαλικοι να ενωθουν σε ενα κρατος το οποιο θα ονομαζοταν βυζαντινη αυτοκρατορια και του οποιου Αυτοκρατωρ θα ηταν ο Οικουμενικος Πατριαρχης Μελετιος Μεταξακης και πρωθυπουργος ο φυγομαχος Κονδυλης .

Θα μου πειτε τι κακο ειχε αυτη η ιδεα ολοι εσεις που επι δεκαπεντε συναπτα ετη διαβαζεται στα θρησκευτικα ιστολογια για τον κακο μικροελλαδισμο και τον αντιποδα του την ατοφια Ρωμιοσυνη . Ειχε το εξης κακο . Ενω το υπαρκτο κρατος της Ελλαδας με τον υπαρκτο Ελληνικο στρατο εδινε τον υπερ παντων αγωνα στο εσωτερικο της Μικρασιας απεναντι στον επισης υπαρκτο Κεμαλικο στρατο και στον επισης υπαρκτο οπλισμενο Τουρκικο λαο της ενδοχωρας που διψουσε για Ελληνικο μικρασιατικο αιμα καποιοι διασπωντας τον Ελληνικο λαο σε κακους Ελλαδιτες και καλους Βυζαντινους παρισταναν οτι θελαν να ανασυσταθει το επι 5 αιωνες νεκρο Ανατολικο Ρωμαικο κρατος . Φυσικα ο Κεμαλ δεν θα ανεμενε την νεκρανασταση του Βυζαντιου την αναγνωριση του απο τα αλλα κρατη την συσταση Βυζαντινου στρατου [ ανυπαρκτου ακομη προς αντικατασταση του υπαρκτου Ελληνικου στρατου που ωστοσο ως τοτε μονο νικες ειχε στην Μικρασια εστω και δυσκολες } την εκγυμναση του την προμηθεια οπλισμου ολα αυτα δηλαδη τα χρονοβορα για να εξαπολυσει την επιθεση του . Η ιδεα αυτη που οι παμπονηροι Φαναριωτες αρχιερεις δεν την πιστεψαν ουτε δευτερολεπτο ειχε αντικτυπο στους Μικρασιατες οι οποιοι αντι να καταταχτουν μαζικα στον Ελληνικο στρατο να φανταζονται οτι θα φτιαξουν πολιτοφυλακη σε ενα δευτερο κρατος . Φυσικα η συνεχεια ειναι γνωστη . Ολη αυτη η εξωφρενικη ιδεα εν μεσω αγωνα ζωης και θανατου που εδινε τοτε ο Ελληνισμος εμενα με οδηγει αβιαστα στο συμπερασμα οτι ιοι τοτε Μασονοι στην πλειοψηφια τους Φαναριωτες επισκοποι ηταν νετα σκετα και εθνικοι και θρησκευτικοι προδοτες . Αυτα τα ολιγια . ΑΜ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kαλημερα . Αφορμη για λιγα μαθηματα φαναριωτικης ιστοριας . Λοιπον οι Φαναριωτες Αρχιερεις της περιοδου 1919 1922 εκτος του οτι ηταν οι υπευθυνοι για την αλλαγη του εορτολογιου που διχασε εως και σημερα τους Ελληνες Ορθοδοξους καναν και κατι πολυ χειροτερο που ουδεποτε εγινε γνωστο στους πολλους . Μετα τις εκλογες του 1920 οπου εχασε η βενιζελικη παραταξη αρκετοι αξιωματικοι γνωστοτερος τους ο Κονδυλης που τοτε ηταν βενιζελικος την κοπανησαν απο το μετωπο και πηγαν στην Πολη που τοτε ηταν υπο διεθνη ελεγχο . Εκει ηρθαν σε επαφη με τους αρχιερεις του Φαναριου [ απαντες παρισταναν στους αφελεις ολιγογραμματους καραβαναδες τους φολα βενιζελικους ] οπου επεσε επισημως η ιδεα η Κωσταντινουπολη μαζι με την Ανατολικη Θρακη που μολις ειχε προσαρτηθει στην Ελλαδα συν την περιοχη της Ιωνιας στην οποια ειμασταν απλως στρατος κατοχης βασει την συνθηκη των Σεβρων συν τον Ποντο οπου κυριαρχουσαν απολυτα οι Κεμαλικοι να ενωθουν σε ενα κρατος το οποιο θα ονομαζοταν βυζαντινη αυτοκρατορια και του οποιου Αυτοκρατωρ θα ηταν ο Οικουμενικος Πατριαρχης Μελετιος Μεταξακης και πρωθυπουργος ο φυγομαχος Κονδυλης . Συνεχιζεται ΑΜ

Ανώνυμος είπε...

Θα μου πειτε τι κακο ειχε αυτη η ιδεα ολοι εσεις που επι δεκαπεντε συναπτα ετη διαβαζεται στα θρησκευτικα ιστολογια για τον κακο μικροελλαδισμο και τον αντιποδα του την ατοφια Ρωμιοσυνη . Ειχε το εξης κακο . Ενω το υπαρκτο κρατος της Ελλαδας με τον υπαρκτο Ελληνικο στρατο εδινε τον υπερ παντων αγωνα στο εσωτερικο της Μικρασιας απεναντι στον επισης υπαρκτο Κεμαλικο στρατο και στον επισης υπαρκτο οπλισμενο Τουρκικο λαο της ενδοχωρας που διψουσε για Ελληνικο μικρασιατικο αιμα καποιοι διασπωντας τον Ελληνικο λαο σε κακους Ελλαδιτες και καλους Βυζαντινους παρισταναν οτι θελαν να ανασυσταθει το επι 5 αιωνες νεκρο Ανατολικο Ρωμαικο κρατος . Φυσικα ο Κεμαλ δεν θα ανεμενε την νεκρανασταση του Βυζαντιου την αναγνωριση του απο τα αλλα κρατη την συσταση Βυζαντινου στρατου [ ανυπαρκτου ακομη προς αντικατασταση του υπαρκτου Ελληνικου στρατου που ωστοσο ως τοτε μονο νικες ειχε στην Μικρασια εστω και δυσκολες } την εκγυμναση του την προμηθεια οπλισμου ολα αυτα δηλαδη τα χρονοβορα για να εξαπολυσει την επιθεση του . Η ιδεα αυτη που οι παμπονηροι Φαναριωτες αρχιερεις δεν την πιστεψαν ουτε δευτερολεπτο ειχε αντικτυπο στους Μικρασιατες οι οποιοι αντι να καταταχτουν μαζικα στον Ελληνικο στρατο να φανταζονται οτι θα φτιαξουν πολιτοφυλακη σε ενα δευτερο κρατος . Φυσικα η συνεχεια ειναι γνωστη . Ολη αυτη η εξωφρενικη ιδεα εν μεσω αγωνα ζωης και θανατου που εδινε τοτε ο Ελληνισμος εμενα με οδηγει αβιαστα στο συμπερασμα οτι ιοι τοτε Μασονοι στην πλειοψηφια τους Φαναριωτες επισκοποι ηταν νετα σκετα και εθνικοι και θρησκευτικοι προδοτες . Αυτα τα ολιγια . ΑΜ