Είμαστε παιδιά αγίων και περιμένουμε τη ζωή
που θα δώσει ο Θεός σε όσους δεν αλλάζουν ποτέ την πίστη τους από αυτόν
(Tb 2, 18 Vulg.)
«Όλες οι θρησκείες είναι μονοπάτια για να φτάσουμε στον Θεό. Για να κάνουμε μια σύγκριση, όπως διαφορετικές γλώσσες, διαφορετικές διάλεκτοι, για να φτάσουμε σε αυτόν τον στόχο, αλλά ο Θεός είναι Θεός για όλους. Εάν αρχίσετε να πολεμάτε ισχυριζόμενοι: «Η θρησκεία μου είναι πιο σημαντική από τη δική σας. το δικό μου είναι αλήθεια και το δικό σου όχι», πού θα μας βγάλουν όλα αυτά; Υπάρχει μόνο ένας Θεός και ο καθένας μας έχει μια γλώσσα για να φτάσει στον Θεό» (1 ).
Αυτά τα λόγια είναι ασύλληπτης βαρύτητας για πολλούς λόγους: επιβεβαιώνουν κατηγορηματικά τον απόλυτο σχετικισμό, εγκρίνουν άνευ όρων τη θρησκευτική αδιαφορία, ανάγουν τον Θεό σε μια εντελώς υποκειμενική ιδέα ή συναίσθημα. όχι μόνο αρνούνται τον απαραίτητο ισχυρισμό ότι ο Χριστιανισμός είναι η μόνη αληθινή θρησκεία, καθώς βασίζεται στη θεία Αποκάλυψη, αλλά στερούν κάθε θρησκεία από κάθε νομιμότητα, εάν ο καθένας από εμάς έχει τον δικό του τρόπο να φτάσει στον Θεό: με βάση αυτή η άποψη , μπορεί να υπάρχουν τόσες θρησκείες όσες και άτομα.
Η θέληση για αντιστροφή
Αυτό που είναι ακόμη πιο διακριτικά ενοχλητικό είναι η σιωπηρή αντιστροφή της αλήθειας και της συνείδησης, ένα τυπικό φαινόμενο αυτής της κατηγορίας ανθρώπων που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε αντιστροφείς: άνθρωποι, δηλαδή, που, για να δικαιολογήσουν τό ακάθαρτο πάθος τους, φτάνουν σε σημείο νά τό θεωρήσουν ακόμη και μια μορφή αριστείας, έχουν συνηθίσει τόσο πολύ να ανατρέπουν την πραγματικότητα που καταλήγουν να βλέπουν τα πάντα ανάποδα. Ακόμη και η λογική, μακροπρόθεσμα, αντιστρέφεται και η αντίφαση μετατρέπεται σε κανονική επιχειρηματολογική αρχή, ενώ η συνείδηση, κατά συνέπεια, ανατρέπει την ηθική κρίση και αρχίζει να επιδοκιμάζει το κακό και να καταδικάζει το καλό. Σε αυτήν την περίπτωση, η βεβαιότητα του Καθολικού ότι η πίστη του είναι η μόνη αληθινή (μια βεβαιότητα απαραίτητη για να είναι καθολικός και προάγγελος μεγάλης αξίας) γίνεται αντικείμενο μομφής και αποδοκιμασίας: θα πρέπει παραδόξως να αισθανόμαστε ένοχοι που πιστεύουμε στον Θεό σύμφωνα με την αλήθεια. αποκαλύφθηκε από τον Ιησού Χριστό!
Και πάλι σιωπηρά, οδηγείται κανείς στο να σκεφτεί ότι η υποστήριξη της αληθινής πίστης είναι μια μορφή βίας και μισαλλοδοξίας, όπως προτείνεται από την επιλογή του ρήματος για να πολεμήσω , όταν αντίθετα η καθολική θρησκεία, ανεξάρτητα από τις αμαρτίες και τα λάθη των χριστιανών και των ανθρώπων τής Εκκλησίας, είναι εγγενώς ξένη προς κάθε πράξη που δεν σέβεται τη συνείδηση των άλλων, δεδομένου ότι η μεταστροφή απαιτεί την ελεύθερη επιβεβαίωση της νόησης, χωρίς την οποία είναι αδύνατη.
Είναι οι άλλες θρησκείες -όλες, χωρίς εξαίρεση- που υποδαυλίζουν τη βαρβαρότητα και την καταπίεση σε όσους διαφωνούν, συμπεριλαμβανομένου του «ειρηνικού» Βουδισμού.
Η ασέβεια αυτών των λόγων είναι προσβολή όχι μόνο για τον Ιησού Χριστό, για τους Αποστόλους και τους Μάρτυρες όλων των εποχών, ακόμη και των σημερινών, αλλά και για πολλούς αγίους αδελφούς του διαμετρήματος του Francis Xavier και του Robert Bellarmine, που πέρασαν τη ζωή τους προπαγανδίζοντας και υπερασπίζοντας τήν πίστη. Είναι δυνατόν να έκαναν όλοι τους θεαματικά λάθος και η σωστή λύση να προέρχεται τελικά από έναν προστάτη βιαστών και παιδεραστών;
Παλιές ρίζες του προβλήματος
Αυτή η τάση αντιστροφής φυσικά δεν ξεκίνησε σήμερα. Επί δεκαετίες, στα ιεροδιδασκαλεία, κυριαρχεί μια ανώμαλη τέρψη προς τους διεστραμμένους και, αντίθετα, μια πικρή αποστροφή απέναντι στους νέους προικισμένους με σωστή πίστη, ειλικρινή ευλάβεια και υγιή αίσθηση συνέχειας. Στην εποχή μου ήταν πολύ αυστηροί αν αγαπούσες το ράσο και ασκούσες παραδοσιακές αφιερώσεις, σαν να ήταν ένα σίγουρο σύμπτωμα στείρου φανατισμού ή προσκόλλησης στην εξωτερικότητα. Το καλό δεχόταν μομφές και διακρίσεις. οι σοδομίτες εκδιωχνόταν μόνο αν το γεγονός γινόταν γνωστό ή δεν είχαν την υποστήριξη των προϊσταμένων τους. Εξακολουθούν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καλύψουν σκάνδαλα χωρίς να επιβάλλουν κυρώσεις στους ενόχους ή να απαλλάξουν ιερείς που τρέχουν με μια γυναίκα, ώστε να μπορούν να παντρεύονται τακτικά στην εκκλησία. Αν αγαπάς την Παράδοση, όμως, γίνεσαι αυτομάτως άδικος που προορίζεται για εμφύλιο θάνατο και σου δημιουργούν καμένη γη γύρω σου, σαν να μην έχεις υπάρξει ποτέ.
Αυτή είναι η «Εκκλησία της ένταξης», όπου όλα επιτρέπονται, εκτός από την ειλικρίνεια και τη δικαιοσύνη. Επιπλέον, οι ανατροπείς έχουν συνηθίσει τόσο πολύ να λένε ψέματα στον εαυτό τους και στους άλλους που δεν το συνειδητοποιούν πλέον. Δεδομένου ότι είναι εγγεγραμμένοι σε κάθε γάγγλιο της εκκλησιαστικής εξουσίας, δεν είναι τόσο περίεργο που τα πράγματα πάνε έτσι. Το χειρότερο είναι ότι οι φτωχοί πιστοί που δεν έχουν ακόμη χάσει την πίστη τους βλέπουν να αντιμετωπίζονται με ενόχληση ή χλεύη από αυτόν τον εκφυλισμένο κλήρο, που δεν διστάζει να δείξει την πλήξη και τη δυσαρέσκειά του για οτιδήποτε αφορά την πολιτειακή και ιερατική αποστολή. Φαίνεται ότι συναγωνίζονται στη βεβήλωση των λατρευτικών κτιρίων και της ίδιας της λειτουργίας με τις κλόουν παραστάσεις τους, ξέροντας μόνο πώς να παπαγαλίσουν τις ατάκες του Αργεντίνου που ήρθε από το τέλος του κόσμου ... και ορκίστηκε να φέρει την Εκκλησία του Χριστού - εάν είναι δυνατόν - στην τερματική φάση.
Πραγματικά δαιμονική έπαρση!
Η αλήθεια ως φάρμακο
Αυτές οι απογοητευμένες παρατηρήσεις σίγουρα δεν έχουν στόχο να επιδεινώσουν την αποθάρρυνση του καλού, αλλά μάλλον να εξηγήσουν μια κατάσταση που δεν έχει συμβεί ποτέ πριν. Γνωρίζουμε καλά ότι οι πύλες της κόλασης δεν μπορούν να επικρατήσουν. όποιος δεν είναι πραγματικά πεπεισμένος για αυτό δεν είναι καθολικός. Η επιβίωση της Εκκλησίας σε όλες τις καταιγίδες είναι απόδειξη της υπερφυσικής προέλευσης και ουσίας της, όπως και το γεγονός ότι το χριστιανικό δόγμα παράγει μια θαυμάσια εξύψωση του ανθρώπου, ενώ όλες οι αιρέσεις και οι ψεύτικες θρησκείες είτε τον καταστέλλουν είτε τον παραμορφώνουν. Δεν πρέπει να αφήσουμε τους εαυτούς μας να μας τρομάζουν τα ψέματα, ακόμη και στις πιο κραυγαλέες εκφράσεις τους. μάλλον πρέπει να αναβιώσουμε μια σωστή γαλήνη και υπερηφάνεια που είμαστε μαθητές του Χριστού, του αληθινού Θεού και του αληθινού ανθρώπου, του οποίου το άπειρο μεγαλείο και σοφία πιστοποιείται από πλήθη Αγίων και αμέτρητα θαύματα που καλύπτουν μια ιστορία δύο χιλιετιών. Δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο ή συγκρίσιμο με αυτό που παρήγαγε και συνεχίζει να παράγει η Εκκλησία.
Ας πούμε λοιπόν την αλήθεια για το κακό που μολύνει το γήινο συστατικό του Μυστικού Σώματος, αλλά ας προσέχουμε να μην ξεχνάμε το απίστευτα μεγαλύτερο καλό που υπάρχει σε αυτό. Έχουμε στη διάθεσή μας έναν απεριόριστο θησαυρό αγιότητας και δόγματος, από τον οποίο πρέπει να αντλούμε γενναιόδωρα. έχουμε όλα τα μέσα χάριτος και τους πόρους μιας πολύπλευρης κληρονομιάς πνευματικότητας, θεολογίας, τέχνης και πολιτισμού. Ο Κύριος θα μας ζητήσει να λογοδοτήσουμε επειδή τον παραμελήσαμε για να επικεντρωθούμε σε αρνητικά νέα, όπως εκείνα που δεν έχουν ελπίδα. Είμαστε αληθινά παιδιά αγίων και περιμένουμε την αιώνια ζωή, την οποία ο Θεός θα δώσει σε εκείνους που κράτησαν την πίστη τους σε Αυτόν σταθερή και αναλλοίωτη - σίγουρα όχι σε αυτούς που προώθησαν τον αθεϊσμό κάνοντας τη θρησκεία και την προσκόλληση στην αλήθεια περιττές.
Είθε αυτή η βεβαιότητα να μας προφυλάξει από την απελπισία και να μας ενσταλάξει το απαραίτητο κουράγιο να μην αφεθούμε και να μην ρουφηχτούμε στη δίνη του μηδενισμού, που έχει καταπιεί τους κακούς ηγέτες και τον αρχηγό τους, «προφήτη» ενός άμορφου κόσμου στον οποίο οι άνθρωποι, πίσω τήν υποκριτική μάσκα του διαλόγου , στερούνται κάθε αναφοράς για να υποβληθούν πλήρως σε ένα ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας. Θάρρος! Γεγονότα αυτού του είδους αναδεικνύουν τη διαφορά μεταξύ του σιταριού και του άχυρου, κλείνουν τις τάξεις των αληθινών πιστών χωρίζοντάς τους από τους αποστάτες, απομονώνουν όλο και περισσότερο από το υγιές εκκλησιαστικό σώμα αυτόν που θεωρείται η κορυφή του, αλλά στην πραγματικότητα απορρίπτεται από τόν οργανισμό ως παθογόνο, μένει όλο και πιο μόνος και ανήκουστος. Η Πρόνοια χρησιμοποιεί ακόμη και τις βλασφημίες της για καλό σκοπό.
https://www.aldomariavalli.it/2024/09/15/omelia-per-laddolorata/
https://lanuovabq.it/it/papa-sconcertante-per-arrivare-a-dio-una-religione-vale- το άλλο
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1 - Το απόσπασμα αναπαράγει το μη αναγνωσμένο γραπτό κείμενο, κατά κάποιο τρόπο χειρότερο από την ομιλία που δεν έχει αναγνωσθεί.
ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΩΝΤΑΣ ΟΤΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ. ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΟΜΩΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΗΔΗ ΤΟΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ Ή ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ.
ΠΩΣ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ; Η ΟΠΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΑΠΟΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΥΤΑ ΔΙΟΡΘΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ.
ΓΙΑΤΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΔΙΟΡΘΩΣΗ;
ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΠΑΡΣΗΣ. Ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΗ-ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΣ, ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟΣ. Ο ΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΦΩΤΟΣ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΝΟΟΥΣΕ,ΕΒΛΕΠΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου