«Παγκόσμια Ημέρα Ασφαλούς Αμβλώσεως», μια ημέρα που γιορτάζει το θάνατο

 
από τον Giorgio Celsi

Η απάνθρωπη «Παγκόσμια Ημέρα για Ασφαλείς και Δωρεάν αμβλώσεις» θα γιορταστεί στις 28 Σεπτεμβρίου.

Απάνθρωπη γιατί δεν υπάρχει τίποτα ανθρώπινο να ονομάζουμε μια μέρα που υμνεί τις αμβλώσεις και δεν υπάρχει τίποτα ανθρώπινο σε μια κοινωνία που δεν ξέρει πώς να προστατεύει τα παιδιά και να  επιτρέπει να σκοτώνονται στις κοιλιές της μητέρας τους. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η άμβλωση δεν είναι ιατρική πράξη, αλλά εγκληματική πράξη και ότι σε αυτή την επιχείρηση σίγουρα σκοτώνεται μόνο ένα παιδί και μια μητέρα τραυματίζεται ισόβια. Για να μην αναφέρουμε τις επιπτώσεις που έχει μια έκτρωση και στον πατέρα του κυοφορούμενου παιδιού και σε όσους εμπλέκονται περισσότερο ή λιγότερο σε αυτό που με όλες τις προθέσεις και σκοπούς είναι φόνο εκ προμελέτης και επιδεινώνεται από το γεγονός ότι όποιος σκοτώνεται είναι αθώος και ανυπεράσπιστο παιδί στην κοιλιά της μαμάς του.

Θυμάμαι τα λόγια του Καρδινάλιου Carlo Caffarra : «Αν ο άνθρωπος δεν είναι πλέον ασφαλής ούτε στην κοιλιά της μητέρας του και απέναντι στη μητέρα του, πού και προς ποιον μπορεί να αισθάνεται ασφαλής;».

Ακόμα και η φράση «ελεύθερη έκτρωση» κρύβει μια μεγάλη εξαπάτηση, στην πραγματικότητα η γυναίκα που φέρνει το παιδί στην κοιλιά της γιά να πεθάνει δεν μπορεί να είναι ελεύθερη, γιατί αν ήταν αληθινά ελεύθερη δεν θα έκανε ποτέ μια πράξη που θα έπρεπε να την τρομοκρατεί και μόνο με τη σκέψη. σ' αυτό, πληγώνοντάς την στη βαθύτερη και πιο γυναικεία ουσία τής ταυτότητάς της.

Επομένως, η άμβλωση δεν είναι μια λυτρωτική πράξη για τη γυναίκα: αντίθετα, την κάνει σκλάβα της αμαρτίας που έχει διαπράξει. Η άμβλωση έχει βάλει τις μητέρες εναντίον τών παιδιών τους και τις γυναίκες ενάντια στους άνδρες. Έχει σπείρει βία και διχόνοια στην καρδιά των πιο στενών ανθρώπινων σχέσεων, έχει εξασφαλίσει ότι το μεγαλύτερο από τα δώρα: ένα παιδί, θεωρείται ανταγωνιστής, εισβολέας, ταλαιπωρία, έχει επιτέλους, επίσημα, παραχωρήσει στις μητέρες δωρεάν εξουσία σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο των παιδιών τους. Επιπλέον, ούτε ο γιατρός που εκτελεί τη θανατική ποινή είναι ελεύθερος, αρνούμενος τον εαυτό του και τον όρκο που έδωσε: έγινε γιατρός για να υπερασπιστεί τη Ζωή και τώρα βρίσκεται ένας δολοφόνος στα χέρια εκείνων που ασπάζονται τις ιδεολογίες του θανάτου.

Όπως έγραψε ο Mario Palmaro στο βιβλίο του «Aborto &194»: << Το σκάνδαλο δεν είναι ότι μια γυναίκα μπορεί να μπει στον πειρασμό να κάνει έκτρωση. Το σκάνδαλο είναι ότι μια εταιρεία και μια Πολιτεία μπορεί να πει σε εκείνη τη γυναίκα: «Εδώ, κάτσε, σου ετοίμασα ένα καθαρό και ασφαλές μέρος όπου μπορείς να το κάνεις δωρεάν» >>.

Σε μια Ιταλία εν μέσω δημογραφικού χειμώνα, που οδεύει προς την κοινωνική ευθανασία, προς έναν κόσμο με λίγα καροτσάκια και πολλά αναπηρικά καροτσάκια, με παππούδες χωρίς εγγόνια, είναι ευπρόσδεκτες οι μέρες αφιερωμένες στη ζωή και όχι στον θάνατο.

 https://www.brigataperladifesadellovvio.com/blog/giornata-mondiale-per-l-aborto-sicuro-una-giornata-che-inneggia-alla-morte