ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ

από τον Roberto Pecchioli

Και έτσι είναι τετρακόσιες. Αυτός είναι ο αριθμός των εκκλησιών που κάηκαν στη Γαλλία. Προστίθενται στους χριστιανικούς τόπους λατρείας που έχουν εγκαταλειφθεί ή πουληθεί γύρω από τη γηραιά ήπειρο, τήν γερασμένη ήπειρο. Αλλαγή προβλεπόμενης χρήσης: γίνονται εμπορικοί ή τουριστικοί χώροι. Ένας πολιτισμός και μια θρησκευτική παράδοση περιορίζονται σε μια υπαίθρια αγορά, σε ένα παζάρι του ίδιου τους του εαυτού.

Στη χώρα μας, οι κεντροδεξιοί φιλελεύθεροι θέλουν το ius scholae, δηλαδή ένα μεταμφιεσμένο ius soli, προς όφελος των ξένων παιδιών που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στο καταστροφικό ιταλικό σχολείο. Σύμφωνα με τον Antonio Tajani, ορφανό δύο βασιλιάδων - των Σαβοΐων και του Μπερλουσκόνι - τώρα παντρεμένος με την Ursula Von der Leyen, είναι η λύση στα δημογραφικά προβλήματα. Μάλιστα, συνειδητοποίησε ότι οι Ιταλοί δεν έχουν παιδιά. Στα τριάντα χρόνια πολιτικής δραστηριότητας το αγνοούσε αυτό. Σε μια μοναδική αρμονία με το ορφανό του Arcore, οι κεντρώοι (Azione ή Italia Viva, αναπόφευκτα όμοιοι, πέρα από τις προσωπικές διαμάχες) προτείνουν να μειωθεί στο μισό ο χρόνος πού απαιτείται για τους αλλοδαπούς να αποκτήσουν την υπηκοότητα, πράγμα που σημαίνει να τη μεταδώσουν στα παιδιά τους λόγω των επιπτώσεων του ius sanguinis. Ένα καταστροφικό κοκτέιλ που θα εξαφανίσει το ιταλικό έθνος σε μια γενιά. Έθνος, όχι υπηκοότητα, η απλή σφραγίδα στα έγγραφα. Αλλά τι σημασία έχει για τους Ιταλούς - και τους Ευρωπαίους;

Τι παρέχει το ius scholae ;

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες προτάσεις σχετικά με το λεγόμενο ius soli , δηλαδή την αυτόματη απόκτηση της ιθαγένειας για οποιονδήποτε γεννήθηκε στην Ιταλία (όπως συμβαίνει για παράδειγμα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής), το ius scholae προβλέπει « την απόκτηση ιταλικής ιθαγένειας από τον αλλοδαπό ανήλικο , που γεννήθηκε στην Ιταλία ή εισήλθε στην Ιταλία μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών και που διαμένει νόμιμα στην Ιταλία, εάν έχει παρακολουθήσει τακτικά, για τουλάχιστον πέντε χρόνια στην εθνική επικράτεια, έναν ή περισσότερους σχολικούς κύκλους σε ιδρύματα που ανήκουν στό εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα ή μαθήματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης κατάλληλα για την απόκτηση επαγγελματικών προσόντων . Εάν η φοίτηση αφορά το δημοτικό σχολείο, είναι απαραίτητο να έχετε ολοκληρώσει επιτυχώς το ίδιο το μάθημα .»

Γίνεται ένας πόλεμος του οποίου την ύπαρξη προσποιούμαστε ότι αγνοούμε. Κάθε τόσο ξυπνάμε με την είδηση ​​ότι κάποιος μαχαιρώθηκε από «φιλοξενούμενο» σε αυτήν ή την άλλη χώρα της γερασμένης Ευρώπης. Εδώ ή εκεί μια εκκλησία καίγεται. Στους δρόμους εισβάλλουν παράνομοι μετανάστες που δεν σέβονται καν τους βασικούς νόμους της ευπρέπειας, μερικές φορές αφοδεύουν ή αυνανίζονται δημόσια. Όποιος δεν το πιστεύει, άς διαβάσει την είδηση. Οι σεξουαλικές επιθέσεις είναι αμέτρητες, αλλά μόνο οι «γυναικοκτονίες» που διαπράττονται από λευκούς μας απασχολούν. Μετά από ένα μήνα που έγινε σάλος, η υπόθεση της δολοφονημένης Μιλανέζας χαρακτηρίστηκε ως ατύχημα. Βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, λέει η χορωδία με καλή αίσθηση, προοδευτική, αφού ο δολοφόνος είναι Ιταλός πολίτης αφρικανικής καταγωγής. Συμπολίτης, όχι συμπατριώτης.

Ο δημόσιος χώρος παραδόθηκε, όπως και οι νόμοι, σε αυτούς που καταλαμβάνουν τις παραμορφωμένες χώρες μας, ανατρέποντας τον αιωνόβιο πολιτισμό μας, τη δύο χιλιάδων ετών θρησκεία μας, τον τρόπο ζωής μας. Χειρίζονται μαχαίρια και ρόπαλα ελλείψει επιχειρημάτων. Η αστυνομία φοβάται να τους αντιμετωπίσει γιατί οποιαδήποτε ενέργεια θα προκαλέσει την οργή της προοδευτικής χορωδίας και θα προσγειώσει αυτούς, όχι τους εγκληματίες, στο εδώλιο. Τέλος καριέρας, οικονομική καταστροφή, ίσως φυλακή στη θέση αυτών που το αξίζουν. Ο κόσμος ανάποδα: ποιος θα τολμήσει να το κάνει;

Γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο; Πολύ απλό: οι Ευρωπαίοι ηγέτες, όχι μόνο οι προοδευτικοί, έκλεισαν σκόπιμα τα μάτια τους σε αυτό που ήταν το μεγαλύτερο φαινόμενο της ηπείρου εδώ και δεκαετίες. Ήδη από τη δεκαετία του 1990 το μεταναστευτικό πρόβλημα στη Γερμανία ήταν πολύ σοβαρό. Στη Γαλλία η κατάσταση είναι ακόμη πιο σοβαρή. Ο Νικολά Σαρκοζί έγινε πρόεδρος και επειδή τόλμησε να μπει σε κάποια υποβαθμισμένα προάστια όπου δεν τολμούσε ούτε η αστυνομία, μόνο και μόνο για να ξεχάσει τις υποσχέσεις του όταν μπήκε στα Ηλύσια. Στις Βρυξέλλες, τη γραφειοκρατική πρωτεύουσα της Ευρώπης, ολόκληρες γειτονιές δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο του αποτυχημένου βελγικού κράτους και η σαρία αντικαθιστά τα επίσημα δικαστήρια. Είναι καλύτερα να σιωπήσουμε για τη Μεγάλη Βρετανία, τις «εθνοτικές» δολοφονίες και τους βιασμούς φτωχών λευκών κοριτσιών από ξένες συμμορίες  που συγκαλύπτονται για να μην τροφοδοτηθεί -σύμφωνα με κυβερνήσεις όλων των κατευθύνσεων- ο ρατσισμός, ο οποίος αντ' αυτού προχωρά λόγω της άρνησης των προβλημάτων. Ένα εντεκάχρονο αγόρι ένοχο ότι κυμάτισε τη σημαία του Αγίου Γεωργίου συνελήφθη. Ο νόμος εξαφανίζεται καθώς οι πολιτικοί - με τις υπηρεσίες των δικαστικών αρχών - αρνούνται να τον εφαρμόσουν ή επιφυλάσσουν την αυστηρότητά του για τους πολίτες τους. Η δημοκρατία παύει να υπάρχει γιατί δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία που διακηρύσσει την ανισότητα έναντι των πολιτών. Οι συμπατριώτες έχουν όλα τα καθήκοντα - συμπεριλαμβανομένου αυτού της χρηματοδότησης για το τέλος του τρόπου ζωής τους - οι αλλοδαποί έχουν όλα τα δικαιώματα.

Γι' αυτό η έννοια της δημοκρατίας έλκει τόσο λίγο, ενώ οι αντιδράσεις που αναδύονται από την κοιλιά του πληγωμένου κοινωνικού σώματος -αδύναμες αλλά πραγματικές- μοιάζουν με την τελευταία γρατσουνιά του πληγωμένου ζώου. Η εισβολή είναι σε εξέλιξη αλλά δεν μπορεί να λέγεται έτσι, η αντικατάσταση εθνοτήτων - αλλά και αξιών - είναι σε εξέλιξη. Είναι ο ακήρυχτος πόλεμος των ολιγαρχιών εναντίον του λαού. Η πολιτική δίνει αδύναμα σήματα, όταν τα δίνει. Η Τζόρτζια Μελόνι είναι επικεφαλής της πιό αδύναμης κυβέρνησης και επειδή υποσχέθηκε ναυτικό αποκλεισμό, ο οποίος αποσιωπήθηκε μετά το ευρωπαϊκό βέτο. Στη Γαλλία ήταν απαραίτητο να ενωθεί όλο το σύστημα για να μην πάει η Μαρίν Λεπέν στην κυβέρνηση -αλλά ο λαός ακολούθησε  τις οδηγίες της εξουσίας, μην ξεχνάμε- στη Γερμανία η προέλαση του AfD και των σοσιαλλαϊκιστών είναι ισχυρή, αλλά δεν καταφέρνει να ραγίσει το τείχος του κατεστημένου.

Στο μεταξύ, η γερμανική βιομηχανική ισχύς μειώνεται και γίνεται λόγος ακόμη και για κλείσιμο της Volkswagen. Ένα πλήγμα χειρότερο από το άδοξο τέλος της Fiat στην Ιταλία. Η αντίδραση των πυλώνων της εξουσίας -πολιτική, οικονομία, πολιτισμός, επικοινωνία- είναι η συνηθισμένη. Όποιος αμύνεται είναι ρατσιστής, φασίστας κ.λπ., κ.λπ. Αδιαμφισβήτητο σημάδι ότι δεν υπάρχει πρόθεση αλλαγής της ατζέντας. Πρέπει να πάμε προς την εθνική εξαφάνιση, την οικονομική εξαθλίωση και την κοινωνική και αστική υποβάθμιση γελώντας, γιατί αυτό αποφάσισαν στην κορυφή. Δεξιά και αριστερά της εξουσίας συμφωνούν σχεδόν σε όλα, ακόμα και στην εισβολή, σύμμαχοι στον πόλεμο κατά του λαού. Εμείς οι ίδιοι, με την ψήφο μας, την αδιαφορία μας, την παράλογη προσήλωσή μας στα συνθήματα που πέφτουν από πάνω, είμαστε υπεύθυνοι για αυτό που συμβαίνει. Η νόμιμη υπεράσπιση των λαών ποινικοποιείται, όπως και εκείνων που αντιδρούν σε κλέφτες, ληστές και δολοφόνους.

Μια νόμιμη υπεράσπιση που πρέπει να ξεκινά από την απόρριψη των συνθημάτων των εκπροσώπων της εξουσίας. Οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να επιτρέψουν την οικονομική μετανάστευση εάν θέλουν να ξεπεράσουν την πρόκληση της γήρανσης του πληθυσμού και να βελτιώσουν την ανάπτυξη με βιώσιμο τρόπο. Αυτό είπε ο Fabio Panetta, διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας. Ένα ενδιαφέρον προφίλ, το δικό του. Ένας χρηματοοικονομικός τεχνοκράτης που μεγάλωσε στο London School of Economics (Ο Σόρος και οι Φάμπιανς, του οποίου το σύμβολο είναι ένας λύκος με δέρμα αρνιού), όπου ο καπιταλισμός γίνεται προοδευτική παγκοσμιοποίηση στη λατρεία της «ανοιχτής κοινωνίας». Ο Πανέτα λέει ότι η μετανάστευση είναι μια οικονομικά λογική απάντηση. Έχει σκεφτεί άλλες απόψεις; Γιατί όλες οι πτυχές της κοινωνικής, πολιτιστικής, πολιτικής, αστικής και πνευματικής συνοχής παραμένουν εκτός του οπτικού πεδίου αυτού του τέλειου εκπροσώπου της εμπορικής μονοκαλλιέργειας;

Το ότι ο κόσμος του χρήματος αποφάσισε τη μαζική μετανάστευση ήταν εμφανές εδώ και αρκετό καιρό, ιδίως μετά τη μεγάλη μεταναστευτική κρίση του 2015 που προκλήθηκε σκόπιμα από οικονομικές δυνάμεις. Αν κάποιος αμφέβαλλε, ο Πανέτα είναι εκεί για να μας το θυμίσει. Στην ίδια εκδήλωση στην οποία μίλησε ο κυβερνήτης, στην ετήσια συνάντηση της Κοινωνίας και της Απελευθέρωσης, γνωστή ως Συνάντηση για την Αποικιακή Ανάσταση (για να αποδοθεί φόρος τιμής στην αποικιακή υποταγή), ο Tajani - αντιπρόεδρος της κυβέρνησης - μίλησε για το ius scholae. Κληρικός ενθουσιασμός, από τον Zuppi και κάτω: η αντεθνική μνησικακία διαπερνούσε πάντα την ιταλική εκκλησία. Οι θέσεις της είναι ίδιες με εκείνες των οικονομικών, των μεγάλων τομέων της βιομηχανίας (που αγωνίζονται να βρουν προσωπικό γιατί η δημογραφική κρίση έχει επιδεινώσει την αρνητική καμπύλη) και του μονοκομματικού συστήματος που κυβερνά τη Δύση.

Ανοίξτε τις πόρτες, αφήστε όλους να μπουν, ποινικοποιήστε τους αντιφρονούντες, όπως ο φτωχός Σαλβίνι με τα χίλια ελαττώματα του, που δικάζονται επειδή υπερασπίστηκαν τα θαλάσσια σύνορα από την είσοδο απρόσκλητων επισκεπτών. Ή μάλλον όχι, προσκεκλημένοι, επιθυμητοί, χρηματοδοτούμενοι από μια εχθρική εξουσία που μισεί τον λαό της. Φυσικά, ο τραπεζίτης και ο πολιτικός της Mediaset μιλούν για "νόμιμη μετανάστευση" (δεν μπορούν να υπερασπιστούν ανοιχτά την παράνομη μετανάστευση), αλλά αυτό που θέλουν είναι ένα άνοιγμα των κριτηρίων: η μετανάστευση είναι νόμιμη αν αξιολογηθούν μόνο οι οικονομικοί παράγοντες. Αφού τους προκάλεσε, φυσικά.

Το ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί τη μαζική μετανάστευση είναι μια αλήθεια που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, που τροφοδοτείται από αφοπλισμένες θρησκευτικές αρχές, όπως ο Bergoglio που κατηγορεί για θανάσιμο αμάρτημα όσους δεν επιδοκιμάζουν την αναγκαστική υποδοχή ξένων μαζών, που είναι κάθε άλλο παρά Καθολικοί. Η αυτοκτονία στο χθεσινό δόγμα ήταν βαρύ αμάρτημα, αλλά στον ανάποδο κόσμο η εκκλησία είναι επίσης ανάποδα. Η ΕΕ, οι ιερείς και τα οικονομικά αδιαφορούν για τις δραματικές επιπτώσεις των μεταναστευτικών πολιτικών: κάνουν τις δουλειές τους. Επιχειρήσεις, ως συνήθως (Business as usual). Στο Ρίμινι βρισκόταν επίσης ένας αγενής ιεράρχης - θαυμαστής τού Pannella και πρωταγωνιστής πολύ αμφισβητήσιμων τοιχογραφιών στον καθεδρικό ναό του Terni - ο πρόεδρος της Ποντιφικής Ακαδημίας για τη Ζωή Vincenzo Paglia.

Δεν αμφιβάλαμε για τον ρόλο του Βατικανού ως εφεδρικού τροχού (ρεζέρβας) των παγκοσμιοποιητικών ελίτ, όχι μόνο στο θέμα της μετανάστευσης· αυτοί οι κύριοι θα το ονόμαζαν συνέργια. Η παπική ευλογία τυλίγει με θυμίαμα τις οικονομικές και πολιτικές επιλογές των Panettas, των Tajanis και των άλλων αξιοσέβαστων αδελφών των κλειστών κύκλων που έχουν κλέψει την κυριαρχία του λαού. Όλα είναι ξεκάθαρα: υπάρχει μαζική μετανάστευση γιατί έτσι το θέλουν οι δυνάμεις της εξουσίας. Και αφού είναι ξεκάθαρο, ας θυμηθούμε κάποια ουσιαστικά πράγματα. Στο οικονομικό μέτωπο, η μετανάστευση έχει νόημα όταν μια οικονομία αναπτύσσεται και χρειάζεται εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Είναι δύσκολο να το δικαιολογήσουμε εάν οι οικονομίες αναπτύσσονται ελάχιστα, σε ένα πλαίσιο υψηλής ανεργίας των νέων που επιδεινώνεται από μια γιγάντια επιχείρηση αυτοματισμού και ρομποτοποίησης που διώχνει εκατομμύρια εργαζομένους, ολόκληρες κατηγορίες και επαγγελματίες. Ποιος θα στηρίξει τη νεοφερμένη μάζα του πληθυσμού; Γιατί; Να δημιουργηθεί ένα νέο προλεταριάτο λιγότερο απαιτητικό από το εγγενές (το εγχώριο); Ασφαλώς με τίμημα τη φτωχοποίηση της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης και των μεσαίων στρωμάτων.

Όσον αφορά τη δημογραφία, είναι αλήθεια ότι πρέπει να "ξεπεράσουμε την πρόκληση της γήρανσης του πληθυσμού", αλλά τι και ποιος προκάλεσε τη γήρανση του πληθυσμού στην Ευρώπη; Εφαρμόζουμε σκόπιμα αντιναταλιστικές (αντι-γεννητικές) πολιτικές εδώ και μισό αιώνα και τώρα πρέπει να πολεμήσουμε τη γήρανση εισάγοντας ανθρώπους που γεννήθηκαν αλλού; Δεν είναι πιο λογικό να ενθαρρύνουμε τις γεννήσεις στον τοπικό πληθυσμό; Είναι φασιστικό να κάνεις παιδιά αν είσαι Ευρωπαίος και προοδευτικός αν είσαι Αφρικανός; Πάνω από όλα, ένα βασικό ερώτημα: γιατί το οικονομικό επιχείρημα είναι το μόνο παραδεκτό, σε αυτό και σε κάθε άλλο θέμα; Ο κόσμος δεν βασίζεται μόνο σε οικονομικούς λόγους. Υπάρχουν πολιτιστικοί, κοινωνικοί, θρησκευτικοί, ιστορικοί, κοινοτικοί και πολιτικοί παράγοντες που είναι πιο σημαντικοί –επαναλαμβάνουμε, πιο σημαντικοί– όταν πρόκειται για τη δόμηση μιας ισορροπημένης κοινωνίας. Η εμπορική μείωση της ύπαρξης - είτε τυλιγμένη είτε όχι με θυμίαμα - είναι ένα από τα πιο εμφανή συμπτώματα παρακμής. Εν τω μεταξύ, στη Γερμανία οι νέοι Γερμανοί σκοτώνουν με μαχαίρια, στην Αγγλία οι νέοι Βρετανοί το κάνουν με το τσεκούρι. Στη Γαλλία εκκλησίες καίγονται και εκατοντάδες προάστια γίνονται μητροπολιτικές κολάσεις. Στην Ισπανία δεν ξέρουν πλέον πού να βάλουν τις τελευταίες αφίξεις. Οι ΗΠΑ βρίσκονται στο χείλος του εμφυλίου πολέμου για εθνοτικούς λόγους και για μετανάστευση που δεν είναι ανεξέλεγκτη, αλλά προκαλείται. Στο κλίμα του τέλους της αυτοκρατορίας, η ιταλική συνεισφορά είναι η φαρσοκωμωδία του Υπουργού Πολιτισμού (Πολιτισμού!) και του ρομαντικού του φλερτ. «Ο υπουργός 'ερωτευμένος', μια φάρσα τέταρτης διαλογής. Ακόμη και η Νάπολη δεν είναι πια αυτό που ήταν. Μετά το κωμικό φινάλε, πέφτει η αυλαία. Ο τελευταίος κλείνει την πόρτα.   

https://www-nuovogiornalenazionale-com.translate.goog/index.php/italia/opinioni/19547-immigrazione-la-guerra-che-non-vogliamo-vedere.html?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp