Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ LOCKDOWN

Είναι ξεκάθαρο πως τα κλειδώματα δεν λειτουργούν – αφού ο αριθμός των κρουσμάτων ήταν ο ίδιος σε μέρη που επιβλήθηκαν κλειδώματα και σε αυτά που δεν επιβλήθηκαν, όπως τεκμηριώθηκε από τις Η.Π.Α., την Ελβετία κλπ. Η αιτία είναι εν μέρει πως περιορίζουν τους ανθρώπους σε εσωτερικούς χώρους, όπου ο ιός είναι πιθανότερο να μεταδοθεί – ενώ δεν υπάρχει καμία τεκμηριωμένη περίπτωση εξωτερικής μετάδοσης. Τα lockdown επίσης δεν λειτουργούν, επειδή το μόνο που συμβαίνει είναι να μολύνονται άτομα σε μία περιορισμένη τοποθεσία, στη ζώνη κλειδώματος, αντί σε μία άλλη τοποθεσία που πηγαίνει ή ταξιδεύει κανείς – αλλά εξακολουθούν να μολύνονται άτομα. Με απλά λόγια, τα μολυσμένα άτομα μπορούν να αλλάξουν, να είναι δηλαδή στη Σάμο αντί στη Δράμα, αλλά δεν υπάρχει καθαρή αύξηση ή μείωση στο συνολικό αριθμό μολυσμένων. Τέλος, εάν λειτουργούσαν τα κλειδώματα δεν θα βιώναμε το πέμπτο κύμα της πανδημίας – παρά τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς στον πλανήτη. Το μόνο αποτέλεσμα των lockdowns είναι η καταστροφή των οικονομιών – από τις οποίες εξαρτάται η υγεία των ανθρώπων, η ευημερία τους και πάρα πολλά άλλα. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο τοποθετηθήκαμε από την πρώτη ημέρα εναντίον των κλειδωμάτων, απαιτώντας να σταματήσουν άμεσα – χωρίς όμως να εισακουσθούμε από την κυβέρνηση που έχει σπαταλήσει τόσα πολλά χρήματα με δανεικά σε δύο μόλις χρόνια, όσο καμία άλλη μέχρι σήμερα.

. Βασίλης Βιλιάρδος

Ανάλυση

Εισαγωγικά, νοιώθουμε επιβεβαιωμένοι που πλέον ακόμη και τα καθιερωμένα ή συστημικά ΜΜΕ, έχουν κατανοήσει τον ύπουλο ρόλο της Γερμανίας, του μεγάλου εχθρού της Ελλάδας (άρθρο) – όπως στο παράδειγμα της Ναυτεμπορικής, στο άρθρο της με τίτλο «Ποια ενωμένη Ευρώπη;» (πηγή). Εν προκειμένω, αναφέρεται στη διμερή συμφωνία της Γερμανίας με τις Η.Π.Α. όσον αφορά τον Nord Stream 2 – χωρίς να δώσει καμία απολύτως σημασία στην Κομισιόν. Όπως πολύ σωστά γράφει,

“Μπορεί για τον Αμερικανό πρόεδρο μια τέτοια κίνηση να είναι θεμιτή στο πλαίσιο του παγκόσμιου ανταγωνισμού, καθώς αποδυναμώνει το μπλοκ, όμως για την απερχόμενη Γερμανίδα καγκελάριο η κίνηση αυτή ήταν ενδεικτική για το πώς βλέπουν οι Γερμανοί την ενωμένη Ευρώπη. Οι Βρυξέλλες «ψέλλισαν» κάτι για συζήτηση που πρέπει να γίνεται σε ευρωπαϊκό και όχι σε εθνικό επίπεδο, αλλά ας μη γελιόμαστε. Το Βερολίνο έκανε επίδειξη πολιτικής δύναμης σε επίπεδο που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει”.

Βέβαια, όταν ο συγγραφέας του κειμένου συμπληρώνει πως η καγκελάριος στήριξε την ΕΕ κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, εάν δεν πρόκειται για τη γνωστή δουλοπρέπεια τότε δεν μπορούμε παρά να αμφιβάλουμε για τη νοημοσύνη του. Ειδικότερα, εκτός του ότι στραγγάλισε την Ελλάδα μετατρέποντας την σε μία δική της εξαθλιωμένη αποικία χρέους, ενώ ξεκίνησε την προσπάθεια της για την κατοχή της ηπείρου μας με οικονομικά όπλα αυτή τη φορά, αύξησε σε τεράστιο βαθμό τα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της, έως και στο 8,6% του ΑΕΠ της το 2015 – εις βάρος όλων των άλλων εταίρων της και ειδικά των χωρών του νότου, παρά το ότι απαγορεύονται πλεονάσματα άνω του 6% από την ΕΕ.

Δεν νομίζουμε λοιπόν πως μπορεί να θεωρηθεί στήριξη κάτι τέτοιο – εκτός του ότι πρόκειται για μία χώρα, γνωστή ως βασίλισσα της διαφθοράς, του ξεπλύματος μαύρου χρήματος και της απάτης (ανάλυση). Σε κάθε περίπτωση, πολλά άλλα κράτη πλέον, ειδικά μετά το BREXIT και την απόρριψη της Ελβετίας, αναρωτιούνται εάν υπάρχει μέλλον εντός της ΕΕ – κατά την άποψη μας, πολύ σωστά (άρθρο).

Σε σχέση τώρα με τον εορτασμό της επετείου της Δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο, στο οποίο δεν παρευρεθήκαμε διαφωνώντας κυρίως με τις υποκειμενικές επιλογές της προέδρου, σεβόμενοι όμως προφανώς απόλυτα το Θεσμό παρά το ότι η πρόεδρος ψήφισε ως συνταγματικά τα μνημόνια στο παρελθόν, μας έκανε εν πρώτοις εντύπωση ο αποκλεισμός του 60% περίπου των βουλευτών με αιτιολογία την πανδημία – όταν ταυτόχρονα κλήθηκαν τόσο πολλοί άλλοι, όσο ποτέ μέχρι χθες.

Κατά δεύτερο λόγο, μας έκανε εντύπωση η μνημειώδης πολυτέλεια, με την οποία γιόρτασε την επέτειο η πολιτική και λοιπή ελίτ της κατεστραμμένης οικονομικά χώρας μας – θυμίζοντας την εποχή της κατοχής, όπου η τότε εγχώρια ελίτ γλεντούσε μαζί με τους Γερμανούς κατακτητές, ενώ οι Πολίτες πέθαιναν από την πείνα στους δρόμους.

Μπορεί φυσικά να κάνουμε λάθος, αλλά δεν ήταν υπερβολική η χθεσινή, πλούσια «πασαρέλα», εν μέσω πανδημίας και κλιμάκωσης της φτώχειας των Ελλήνων; Όταν με το νέο πτωχευτικό νόμο που επέβαλαν οι δυνάμεις κατοχής, τους παίρνουν τα σπίτια τους; Όταν λεηλατείται η χώρα και ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία της («fire sales» ονομάζει το ξεπούλημα η Guardian), όταν η κυβέρνηση επιβάλει lockdown στην τουριστική ναυαρχίδα της χώρας, στη Μύκονο, όταν τα δημόσια και ιδιωτικά χρέη εκτοξεύονται ξανά στα ύψη κοκ.;

Γιατί μεταδίδεται ο ιός στη Μύκονο και όχι στο προεδρικό μέγαρο; Αυτό είναι το παράδειγμα που πρέπει να δίνουν οι πολιτικοί; Έχουν ανοσία οι ελίτ; Από την άλλη πλευρά βέβαια, όταν οι Πολίτες τα δέχονται όλα αδιαμαρτύρητα, με σκυφτό το κεφάλι, είναι λογικό να αποθρασύνονται οι προνομιούχοι – τοποθετώντας επί πλέον τη μία ομάδα εναντίον της άλλης, αφού προηγουμένως διχάσουν, όπως στο παράδειγμα των εμβολιασμένων/ανεμβολίαστων, με τη γνωστή και επιτυχημένη μέθοδο του «διαίρει και βασίλευε».

Η επιστροφή της πανδημίας          

Περαιτέρω, η πανδημία είναι δυστυχώς μία επώδυνη πραγματικότητα – ενώ φαίνεται πως είμαστε αντιμέτωποι με έναν επικίνδυνο ιό που ενδεχομένως κατασκευάσθηκε από ανθρώπους σε κάποιο βιολογικό εργαστήριο, από το οποίο ξέφυγε κατά λάθος. Το χειρότερο όμως είναι το ότι, συνεχίζει να εμφανίζεται – παρά το ότι τον Ιούνιο οι ειδικοί διεθνώς (που εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε πως δεν ήταν τόσο ειδικοί), ισχυρίσθηκαν πως ήταν τελικά υπό έλεγχο.

Αυτό δεν σήμαινε βέβαια πως δεν υπήρχαν νέες περιπτώσεις ή θάνατοι – αλλά πως το ποσοστό τους είχε μειωθεί σε τέτοιο βαθμό που η ασθένεια είχε υποβιβασθεί σε κάτι που μπορούσαμε απλά να μάθουμε να ζούμε, χωρίς πια να το φοβόμαστε. Ότι οι μάσκες και τα κλειδώματα αποτελούσαν πλέον παρελθόν – καθώς επίσης πως η ζωή είχε επιστρέψει στη φυσιολογική της πορεία.

Στην πρώτη στήλη το ποσοστό των εμβολιασμένων που έχουν προσβληθεί ξανά, ανά χώρα.

Δυστυχώς όμως, όταν το πέμπτο κύμα των αυξανομένων θανάτων με τη νέα μετάλλαξη «Δέλτα», κυρίως των κρουσμάτων, εμφανίσθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο, ο φόβος επανήλθε – όπου μόνο στις Η.Π.Α. τα ημερήσια κρούσματα αυξήθηκαν από μόλις 3.700 στις 4 Ιουλίου, στα 52.000 στις 16 Ιουλίου, παρουσιάζοντας άνοδο 1.300% (πηγή: Rickards). Ο μέσος όρος στις Η.Π.Α. την προηγούμενη εβδομάδα ήταν 30.000 ημερησίως, από περίπου 11.000 πριν από ένα μήνα – ενώ οι θάνατοι παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, εν μέρει λόγω των καλύτερων θεραπειών και εν μέρει επειδή η οποιαδήποτε αύξηση της θνησιμότητας, τείνει να καθυστερήσει την άνοδο του φορτίου.

Εν τούτοις, αναμένεται δυστυχώς αύξηση των θανάτων – ενώ, παρά την αδυναμία της επιστήμης να κατανοήσει με σαφήνεια πού οφείλεται το αυξανόμενο φορτίο, οι πολιτικοί και οι ανεπαρκείς αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας, απαιτούν την εφαρμογή των ίδιων αποτυχημένων συνταγών που είχαν επιβάλει στα προηγούμενα κύματα. Επαναφέρουν δηλαδή σε πολλά κράτη τις μάσκες, τις καραντίνες και τα κλειδώματα – κυρίως στην Αυστραλία και ειδικά στο Σίδνεϋ, στο οποίο τις 14 Ιουλίου επεκτάθηκε το lockdown.

Όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της Νέας Νότιας Ουαλίας, το νέο κλείδωμα που έχει όπως τα προηγούμενα επηρεάσει σημαντικά τη μεγαλύτερη πόλη και οικονομικό κέντρο της Αυστραλίας, πρόκειται μεν να λήξει στις 30 Ιουλίου, αλλά θα τερματισθεί μόνο όταν ο αριθμός των νέων περιπτώσεων πλησιάζει στο μηδέν – κάτι που ασφαλώς δεν θα συμβεί τόσο σύντομα. Σημειώνεται δε πως στην Αυστραλία, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες, δεν υπήρξε ποτέ διστακτικότητα ή επιφυλακτικότητα απέναντι στα εμβόλια – πόσο μάλλον αντίσταση.

Συνεχίζοντας, το νέο όνομα της πανδημίας, η παραλλαγή «Δέλτα», φαίνεται να είναι περισσότερο ένα παιχνίδι βαφτίσματος (όπως στην Ελλάδα το «Θεσμοί» αντί για «Τρόικα» ή η «Ενισχυμένη εποπτεία» αντί για «Μνημόνια» κλπ.), παρά για ένα σταθερό επιστημονικό συμπέρασμα – ενώ δημιουργεί αμφιβολίες, σχετικά με την αποτελεσματικότητα των «εμβολίων» που χρησιμοποιούνται. Όπως έχουμε αναφέρει άλλωστε ο Dr. R. Malone, πρωτοπόρος στον τομέα των πειραματικών εμβολίων mRNA, δημοσίευσε στοιχεία που τεκμηριώνουν πως οι περισσότερο εμβολιασμένες χώρες στον πλανήτη αντιμετωπίζουν αύξηση των περιπτώσεων Covid 19, ενώ οι λιγότερο εμβολιασμένες όχι (πηγή). Εκφράζοντας δημόσια τις ανησυχίες του, είπε τα εξής:  

“Στην Ευρώπη βλέπουμε κύματα σε πολλά μέρη, όπου ο περισσότερος πληθυσμός έχει ήδη εμβολιαστεί. Ταυτόχρονα, οι 15 λιγότερο εμβολιασμένες χώρες του πλανήτη δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα με τη νέα παραλλαγή, Τα Εμιράτα έχουν το υψηλότερο ποσοστό εμβολιασμού σε ολόκληρο τον κόσμο. Μόλις βίωσαν όμως τη δεύτερη υψηλότερη κορυφή τους, από τότε που ξεκίνησε η πανδημία”.

Εν προκειμένω, όλοι γνωρίζουμε πως τα πειραματικά εμβόλια που κυκλοφορούν, δεν είναι εμβόλια με την παραδοσιακή τους έννοια – αφού μοιάζουν περισσότερο με γενετική θεραπεία, όπως αποκαλείται από τους επιστήμονες. Εκτός αυτού, υπήρξαν θάνατοι και τουλάχιστον δεκάδες χιλιάδες παρενέργειες, μερικές φορές πολύ σοβαρές – κάτι που όμως δεν αναφέρεται από τα καθιερωμένα, συστημικά ΜΜΕ, αφού φαίνεται πως υπάρχει μία συντονισμένη προσπάθεια απαγόρευσης οποιασδήποτε αρνητικής αναφοράς.

Εκτός αυτού, διαπιστώνονται απειλές εναντίον των ανθρώπων που φοβούνται να κάνουν τα εμβόλια, αντί να γίνονται προσπάθειες να πεισθούν – όπως από το συμπαθέστατο υπουργό ανάπτυξης (φωτογραφία) που δύσκολα μπορεί να πείσει αυτούς που γνωρίζουν τις δεκάδες κυβιστήσεις και αλλαγές απόψεων του, όπως πρόσφατα στο νομοσχέδιο για την κάνναβη. Δεν είναι όμως απόφαση του καθενός ο εμβολιασμός; Μπορεί να αποδειχθεί άλλωστε ευεργετικός για την πλειοψηφία των ανθρώπων, αλλά δεν πρέπει τουλάχιστον να γνωρίζουμε πως υπάρχουν κίνδυνοι και ποιοι, έτσι ώστε να πάρουμε μία ορθολογική απόφαση μετά την πλήρη ενημέρωση μας; Είναι δείγμα δημοκρατικής αντίληψης οι απειλές;

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, επειδή το γνωστικό πεδίο μας είναι η οικονομία και όχι η ιατρική, είναι ξεκάθαρο πως τα κλειδώματα δεν λειτουργούν – αφού ο αριθμός των κρουσμάτων ήταν ο ίδιος σε μέρη που επιβλήθηκαν κλειδώματα και σε αυτά που δεν επιβλήθηκαν, όπως τεκμηριώθηκε από τις Η.Π.Α., την Ελβετία κλπ. Η αιτία είναι εν μέρει πως περιορίζουν τους ανθρώπους σε εσωτερικούς χώρους, όπου ο ιός είναι πιθανότερο να μεταδοθεί – ενώ δεν υπάρχει καμία τεκμηριωμένη περίπτωση εξωτερικής μετάδοσης.

Τα lockdown επίσης δεν λειτουργούν, επειδή το μόνο που συμβαίνει είναι να μολύνονται άτομα σε μία περιορισμένη τοποθεσία, στη ζώνη κλειδώματος, αντί σε μία άλλη τοποθεσία που πηγαίνει ή ταξιδεύει κανείς – αλλά εξακολουθούν να μολύνονται άτομα. Με απλά λόγια, τα μολυσμένα άτομα μπορούν να αλλάξουν, να είναι δηλαδή στη Σάμο αντί στη Δράμα, αλλά δεν υπάρχει καθαρή αύξηση ή μείωση στο συνολικό αριθμό μολυσμένων.

Τέλος, εάν λειτουργούσαν τα κλειδώματα δεν θα βιώναμε το πέμπτο κύμα της πανδημίας – παρά τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς στον πλανήτη. Το μόνο αποτέλεσμα των lockdowns είναι η καταστροφή των οικονομιών – από τις οποίες εξαρτάται η υγεία των ανθρώπων (ανάλυση), η ευημερία τους και πάρα πολλά άλλα. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο τοποθετηθήκαμε από την πρώτη ημέρα εναντίον των κλειδωμάτων, απαιτώντας να σταματήσουν άμεσα (άρθρο) – χωρίς όμως να εισακουσθούμε από την κυβέρνηση που έχει σπαταλήσει τόσα πολλά χρήματα με δανεικά σε δύο μόλις χρόνια, όσο καμία άλλη μέχρι σήμερα.

Η επικαιρότητα, η πανδημία και η τρομοκρατία των lockdown – The Analyst