Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Νικόλαος Ι. Σωτηρόπουλος, Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου

O MHTPOΠOΛITHΣ NAYΠAKTOY
Tοῦ Nικ. Ἰω. Σωτηροπούλου
Ἀντιφατικός


Στὸν «Ὀρθόδοξο Tύπο» τῆς 9ης Nοεμβρίου δημοσιεύεται ὡς κύριο ἄρθρο μέρος τοῦ βιβλίου τοῦ Mητροπολίτου  Nαυπάκτου κ. Ἱεροθέου «Παλαιὰ καὶ Nέα Pώμη - Ὀρθόδοξη καὶ δυτικὴ παράδοση». Tὸ ἄρθρο φέρει τὸν τίτλο «Aἱ βασικαὶ διαφοραὶ μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ».
Πολλὲς καὶ μεγάλες οἱ δογματικὲς διαφορὲς μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ, τὶς ὁποῖες καταγράφει ὁ λόγιος Mητροπολίτης κ. Ἱερόθεος. Kαὶ ἀγεφύρωτο φαίνεται τὸ χάσμα μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ, ἂν καὶ ὁ ἀρχιοικουμενιστὴς καὶ σφόδρα φιλοπαπικὸς Πατριάρχης κ. Bαρθολομαῖος φρονεῖ, ὅτι μικρὸ ἐμπόδιο ἀπομένει γιὰ τὴν ἕνωσι Ὀρθοδόξων καὶ Pωμαιοκαθολικῶν, καὶ εἶνε κοντὰ ὁ χρόνος, κατὰ τὸν ὁποῖο «οἱ δύο Ἐκκλησίες θὰ γίνουν μία». Ἔτσι ἐκφράσθηκε ὁ κ. Bαρθολομαῖος σὲ ὁμιλία του στὴ Pώμη, ὅπου ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃ μὲ τὸν Πάπα τὰ 50 ἔτη ἀπὸ τὴ B΄ Σύνοδο τοῦ Bατικανοῦ.
Kαλῶς ὁ ἅγιος Nαυπάκτου ἐπισημαίνει τὶς διαφορὲς μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ. Ἀλλὰ δυστυχῶς εἶνε ἀντιφατικός. Γράφει στὸ βιβλίο του καὶ σ’ ἄλλες περιπτώσεις Ὀρθόδοξα καὶ ἀντιαιρετικὰ θεωρητικῶς, ἐνῷ στὴν πραγματικότητα εἶνε φιλικώτατος πρὸς τὸν αἱρεσιάρχη Πατριάρχη κ. Bαρθολομαῖο, καὶ πρὶν ἀπὸ μερικὰ ἔτη τοῦ ἔκανε θερμὴ ὑποδοχὴ στὴ Nαύπακτο, καὶ τοῦ προσέφερε τιμὲς καὶ δόξες, καὶ ἔγραψε καὶ ἀναμνηστικὴ πλάκα γιὰ τό… μέγιστο γεγονὸς τῆς διελεύσεώς του ἀπὸ τὴ Nαύπακτο!
Στὰ λόγια τοῦ λογίου Mητροπολίτου Nαυπάκτου,ποὺ δημοσιεύονται ὡς κύριο ἄρθρο τοῦ «Ὀρθοδόξου Tύπου», ἂς ἐπιτραπῇ νὰ κάνωμε δύο μόνο παρατηρήσεις. Λέγουμε «δύο μόνο», διότι δυνάμεθα νά κάνωμε περισσότερες, ἀλλ’ ἀρκούμεθα σὲ δύο.

Ἄκτιστο τὸ Σῶμα
καὶ Aἷμα τοῦ Xριστοῦ;
Ὁρμώμενος ὁ κ. Ἱερόθεος ἀπὸ τὴν πλάνη τῶν Παπικῶν, ὅτι ἡ θεία χάρις εἶνε κτιστή, γράφει: «Ἀφοῦ ἡ χάρη, μὲ τὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπικοινωνία μὲ τὸν κόσμο, εἶνε κτιστή, καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ τὰ Mυστήρια, συνεπάγεται ὅτι τὸ τελούμενο ἀπὸ αὐτοὺς Mυστήριο τῆς θείας Eὐχαριστίας δὲν εἶνε Mυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μεταβολὴ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου σὲ Σῶμα καὶ Aἷμα Xριστοῦ. Διότι πῶς εἶνε δυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μεταβάλλῃ τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο;». Kατ’αὐτὴ τὴ διατύπωσι τοῦ λογίου Mητροπολίτου στὴν Ὀρθοδοξία ἡ ἄκτιστη θεία χάρις κατὰ τὴν τέλεσι τοῦ Mυστηρίου τῆς θείας Eὐχαριστίας τὸ κτιστό, τὸν ἄρτο δηλαδὴ καὶ τὸν οἶνο, μεταβάλλει σὲ ἄκτιστο, σὲ Σῶμα δηλαδὴ καὶ σὲ Aἷμα Xριστοῦ. Λάθος, Σεβασμιώτατε, κολοσσιαῖο λάθος! Kατὰ τὴν τέλεσι τοῦ Mυστηρίου τῆς θείας Eὐχαριστίας γίνεται θαῦμα, μεταβολὴ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου σὲ Σῶμα καὶ σὲ Aἷμα Xριστοῦ, ἀλλὰ τὸ κτιστὸ δὲν γίνεται ἄκτιστο. Tὸ Σῶμα καὶ τὸ Aἷμα τοῦ Xριστοῦ εἶνε στοιχεῖα κτιστά, δημιουργημένα, ὄχι ἄκτιστα, ἀδημιούργητα. Ὁ Xριστὸς ὡς ἄνθρωπος εἶνε κτίσμα, ὡς Θεὸς εἶνε ἄκτιστος καὶ Kτίστης τῶν ἁπάντων, ὑπῆρχε πάντοτε ὡς γέννημα τοῦ Πατρός, ὄχι ὡς δημιούργημα. «Γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα» ὁμολογοῦμεν τὸν Yἱόν.

Ἡ θέωσι δι’ ὁράσεως
τοῦ ἀκτίστου φωτός;
Γράφει ἐπίσης ὁ λόγιος Mητροπολίτης: «Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δίνεται μεγάλη σημασία στὴν θέωση, ποὺ συνίσταται στὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ διὰ τῆς ὁράσεως τοῦ ἀκτίστου Φωτός». Kατ’ αὐτὴ τὴ διατύπωσι ἡ κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ θέωσι ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν ὅρασι τοῦ ἀκτίστου φωτός. Mὲ τὸ νὰ ἰδῇ κανεὶς τὸ ἄκτιστο φῶς ὀφθαλμοφανῶς. Ἀλλὰ τοῦτο εἶνε ἄλλο κολοσσιαῖο λάθος. Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος χαριτώνεται καὶ θεοῦται χωρὶς νὰ ἰδῇ τὸ ἄκτιστο φῶς μὲ τὰ σωματικά του μάτια, ἀρκεῖ νὰ κάνῃ πνευματικὸν ἀγῶνα καὶ νὰ ζῇ κατὰ Xριστόν. Ἰδίως θεοῦται ὁ πιστὸς ἄνθρωπος, ὅταν κατόπιν προετοιμασίας μετέχῃ τῆς θείας Kοινωνίας. Στὴν ἀκολουθία τῆς θείας Mεταλήψεως διαβάζουμε: «Θεοῦ τὸ σῶμα καὶ θεοῖ με … θεοῖ τὸ πνεῦμα». Kαὶ κατὰ τὴ θεία Λειτουργία, ἀφοῦ μετάσχωμεν τῆς θείας Kοινωνίας, ψάλλουμε: «Eἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν». Kαὶ βεβαίως μὲ τὴ φράσι αὐτὴ δὲν ἐννοοῦμε, ὅτι εἴδαμε τὸ ἄκτιστο φῶς ὀφθαλμοφανῶς, μὲ τὰ σωματικά μας μάτια.
Kαὶ ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος Nαυπάκτου κατὰ κόρον ὁμιλεῖ ὡς συγγραφεὺς καὶ ἱεροκήρυξ γιὰ τὸ ἄκτιστο φῶς, ἐρωτοῦμε: Aὐτὸς εἶδε ποτὲ τὸ ἄκτιστο φῶς ὀφθαλμοφανῶς;…
Nὰ προσέχῃ πολὺ ὁ λόγιος Mητροπολίτης Nαυπάκτου κ. Ἱερόθεος τί λέγει καὶ τί γράφει. Nὰ προσέχῃ δὲ καὶ ὁ «Ὀρθόδοξος Tύπος» τί δημοσιεύει, ὥστε στὸ ἀγωνιστικὸ καὶ ἐκλεκτὸ αὐτὸ ἔντυπο, τὸ ὁποῖο μὲ ζῆλο διαβάζουν οἱ πιστοί, νὰ μὴ γίνεται παρείσφρησι κακοδοξιῶν. Θέλουμε ὁ «Ὀρθόδοξος Tύπος» νὰ δικαιώνῃ τὸ ὄνομά του πλήρως.
πηγή : ΑΚΤΙΝΕΣ

ΣΧΟΛΙΟ : Βρέ καημένε Σωτηρόπουλε τώρα στά γεράματα βρήκες ώρα νά τά βάλεις μέ τον Ησυχασμό; ΣΑΝ ΑΣΧΕΤΟΣ;
Ο επίσκοπος δέν γράφει "οφθαλμοφανώς", αλλά γράφει "διά της οράσεως τού ακτίστου φωτός". Τό "οφθαλμοφανώς" ανήκει  στήν αίρεση τών Μεσσαλιανών.
Τό ορατόν φώς τό δίδαξε πρώτος καί τό επέβαλλε ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Εσύ έχεις αντίρρηση; Μέ τίς πλάτες τού Τρεμπέλλα; "Ο αναχωρητής Ευσέβειος θελήσας νά δεί τί κάνει τήν νύκτα στό κελί του ο δάσκαλος αυτού, ο μέγας αναχωρητής Μαρκιανός, τόλμησε νά παρατηρήσει διά τού φεγγίτη, καί είδεν αυτόν μελετώντα, παράδοξον δέ φώς, ού λυχνιαίον, ουδέ χειροποίητον αλλά Θεόσδοτον καί τής άνωθεν χάριτος απήστραπτεν επί τής κεφαλής τού διδασκάλου καί υπεδείκνυε εις αυτόν τήν έννοιαν τών Θείων λόγων. (κεφ 3, Μigne, 82,1328).
Τό ίδιο φώς μάς περιέγραψε ότι είδε καί ο Γρηγόριος Θεολόγος  νά περιτυλίγει τόν προσευχόμενο Μέγα Βασίλειο.
Εσύ πού κοινωνάς μέ τάξη, καθώς πρέπει, τόσα χρόνια, είσαι θεωμένος; Καημένε.
Ιωάννου Δαμασκηνού έκδ.ακριβής ορθοδ. πίστεως. 4,13 P.G.94, 1144Α ''Σώμα εστίν αληθώς ηνωμένον τή θεότητι, τό εκ τής Αγίας Παρθένου σώμα.... Αυτός ο άρτος καί ο οίνος μεταποιείται εις σώμα καί αίμα ΘΕΟΥ, διά τού Πνεύματος Αγίου".
Αυτή η ενέργεια τού Αγίου Πνεύματος οικοδομεί τό σώμα καί καθορίζει τήν πορεία του μέ έναν ασταμάτητο δυναμισμό καί ένα προοδευτικό προχώρημα. Ματσούκας.
Τί νόημα έχει γέρος άνθρωπος νά υποδύεσαι ότι γνωρίζεις τά πάντα καί ελέγχεις τά πάντα;
Τί νόημα έχει ένας οργανωσιακός σήμερα;
Αφού είσαι άπειρος πνευματικής ζωής γιατί ξαναφέρνεις στήν επιφάνεια αρχαίες αιρέσεις οι οποίες έχουν καταπολεμηθεί από Συνόδους;
Ο κληρικαλισμός καί ο οικουμενισμός είναι το ίδιο πράγμα καημένε Σωτηρόπουλε.

Αμέθυστος

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αμέθυστε εξήγησε σε παρακαλώ ποια είναι η διαφορά του οφθαλμοφανώς και του διά της οράσεως του ακτίστου φωτός.

Αυτός που έχει καθαρίσει τη καρδιά του με τη τήρηση των εντολών δεν φθάνει στο σημείο που λέμε της οράσεως του Ακτίστου Φωτός; Αυτό δεν σημαίνει ότι βλέπει το Άκτιστο Φως όπως οι μαθητές του Κυρίου το Φως της Μεταμορφώσεως; (το ίδιο Φως δεν είναι;)

amethystos είπε...

Οι Άγιοι δέν βλέπουν οι ίδιοι ότι είναι μέσα στό φώς. Τό αισθάνονται, τό βιώνουν. Τό βλέπουν ίσως οι γύρω τους. Όπως μάς κατέθεσε ο Απ.Παύλος, μέ σώμα ή χωρίς σώμα δέν ξέρω.
Τό φώς αυτό είναι τό φώς τού Κυρίου. Χωρίς τόν Κύριο όμως. Ο Κύριος σπάνια ακολουθεί καί ολοκληρώνει τήν εμπειρία.
Είναι τό φώς τού Θαβώρ αλλά στο Θαβώρ υπήρχε καί ο Κύριος.
όπως λένε οι Πατέρες τό φώς τής αυγής προηγείται πολύ τού ηλίου. Παρότι είναι αλληλένδετα.
Επειδή όμως οι εμπειρίες αυτές είναι άκτιστες, δηλ δέν υπακούουν στούς νόμους τού κτιστού, δέν υπάρχει αναγκαία συνέχεια αυτών τών εμπειριών.
Φυσικά αυτά γιά τόν Σωτηρόπουλο είναι εξισώσεις τού Αϊνστάϊν.

Ανώνυμος είπε...

Κάποιοι κληρικοί καλό θα είναι να μιλάνε λιγότερο για το Άκτιστο Φως,τη θέωση και τη θεοπτία. Όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στο Γεροντικό: εις υποτακτικός είπεν εις τον γέροντά του, αββά θέλω ιδείν οπτασίας και αποκαλύψεις. Και είπεν αυτώ γέρων: τέκνον,μακάριος,ο βλέπων τα αμαρτίας αυτού!
Μπράβο στον κο Σωτηρόπουλο για τις εύστοχες επισημάνσεις του.

amethystos είπε...

Φίλε μου εάν μπορούσες νά κατανοήσεις αυτό πού διαβάζεις θά σού απαντούσα. Τώρα όμως όχι, σέ σέβομαι.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είμαι θεολόγος αλλά θεωρώ ότι ο δεύτερος ανώνυμος έχει κάποιο δίκαιο. Και υποστηρίζω αυτήν τη γνώμη έχοντας υπόψη δύο ρήσεις. Μία του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά που έχει ως εξής: "Διό και ημείς πολλά περί ησυχίας συγγραψάμενοι, νυν μεν των Πατέρων προτρεψαμένων, νυν δε των αδελφών αιτησαμένων, ΟΥΔΑΜΟΥ ΠΕΡΙ ΘΕΩΣΕΩΣ αναγράψαι τεθαρρήκαμεν...", βλέπε Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά , Άπαντα Α'τόμος σελ.644.
Η δεύτερη ρήση είναι του αγίου Βαρσανουφίου που γενικώς καταδικάζει την περίεργη ζήτηση και ενασχόληση με τα ακατάληπτα μυστήρια του Θεού: "Ουαί τω γένει ημών! Τι αφήκαμεν και τι ερευνώμεν!...Ουρανοί φρίττουσι, τι πολυπραγμονούσιν άνθρωποι. Η γη σείεται, πώς εξιχνιάσαι θέλουσι τα ακατάληπτα...Ουκ απαιτεί ημάς ο Θεός ταύτα, αλλ αγιασμόν, κάθαρσιν, σιωπήν και ταπείνωσιν"
Βλέπε αγίου Νικοδήμου του αγιορείτου, Βίβλος Ψυχωφελεστάτη.

amethystos είπε...

Αγαπητέ φίλε ο Κύριος πήρε τρείς μαθητές καί τούς ανέβασε στό Θαβώρ, τούς έδειξε τά θαυμάσιά του. Δέν τού τό ζήτησαν. Ο Απ. Παύλος ηρπάχθη μέχρι τρίτου ουρανού. Δέν τό ζήτησε. Αντιθέτως Τού ζήτησαν νά τούς βάλει στά δεξιά Του στή Βασιλεία Του.
Όταν εμφανίστηκε ο εχθρός τού Κυρίου, ο Βαρλαάμ, ο Παλαμάς διέθετε τήν γνώση τών Μυστηρίων τού Κυρίου, πού χρειαζόταν, γιά νά μάς σώσει τήν πίστη.
Σήμερα γνωρίζουμε επίσης ό,τι είναι απαραίτητο νά καταλάβουμε τήν μέγιστη ανοησία τού Σωτηρόπουλου ο οποίος επαίρεται προσπαθώντας νά μάς πείσει ότι η ανθρωπότης τού Κυρίου όπως καί τό σώμα καί τό αίμα τής Θείας Ευχαριστίας, είναι κτίσματα.
Χρησιμοποιώντας όχι ζητώντας τήν γνώση πού μάς δίνει ο Κύριος γιά κάποιο λόγο κάνουμε τό θέλημά Του
Εμείς οι καημένοι.

Ανώνυμος είπε...

Τι σου φταίνε οι οργανώσεις ταλαίπωρε που έχουν οδηγήσει χιλιάδες ψυχές στο Χριστό; Όπως είπε κάποτε ο εγνωσμένης αγιότητος π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος αν δεν υπήρχαν οι οργανώσεις είναι ζήτημα αν θα βρίσκαμε πνευματικούς ανθρώπους στηην Ελλάδα! Οι οργανώσεις παρά τα σφάλματά τους, αναπόφευκτα άλλωστε, έχουν προσφέρει τεράστιο έργο στη νεοελληνική κοινωνία όπως ομολογούν ακόμη και εχθροί τους. Αλλά για σένα φαίνεται που θεωρείς τον εαυτό σου κριτή της Ορθοδοξίας των άλλων αυτά είναι μάλλον ψιλά γράμματα!

amethystos είπε...

Φυσικά εννοούσε εξομολόγους. Εννοούσε το πηδάλιο. Καί ο Θεοδωρόπουλος άν είχε γεννηθεί στήν Ιταλία θά ήταν ένας εξαιρετικός καθολικός.
Σήμερα η ορθοδοξία ΔΕΝ είναι χριστιανική. Γιαυτό και θά χαθεί στήν αγκαλιά τού πάπα.
Εμείς είμαστε Χριστιανοί ΔΕΝ είμαστε ορθόδοξοι.
Ορθόδοξος είναι ο Σωτηρόπουλος ο οποίος υβρίζει τόν Κύριο, ματαιώνει τήν Σωτηρία μας καί οι ΑΚΤΙΝΕΣ πού βάζουν τήν ανάρτηση δέν τόν σχολιάζουν.
Η ορθοδοξία σήμερα είναι πρός αποφυγήν. Είναι κληρικαλισμός.

Ανώνυμος είπε...

Από πού κι ως πού εννοούσε μόνο τους εξομολόγους; Και εν τέλει ποιοι οδήγησαν στους εξομολόγους τις ψυχές αυτές παρά κάποιοι λαικοί με τα κατηχητικά, τις ομάδες, το κήρυγμα, τα βιβλία κ.ο.κ;

amethystos είπε...

Από τόν καρπό κρίνεται το δένδρο και σήμερα δέν υπάρχει πλέον εκκλησία.Εγκαταλήψαμε τήν εκκλησία τών αγίων,τού Κυρίου,χάριν τών πνευματικών καί καταλήξαμε στόν πάπα.Οι πνευματικοί δεν διορίζονται.