ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΟΥΝΗΣ, Ο ΓΕΡΩΝ ΝΙΚΩΝ ΝΕΟΣΚΗΤΙΩΤΗΣ ΜΕΤΕΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΑΡΙΣΤΟΝ ΦΕΡΕΦΩΝΟΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ. [ΜΕΡΟΣ Α΄]

-ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΝ ΚΑΙ ΕΘΕΣΠΙΣΘΗΝ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΡΑΣΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ; ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ;
-ΑΣΠΡΟ ΡΑΣΟΝ ΦΟΡΩΣΙΝ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ: 1. Ο ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ 2. ΚΑΙ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ.
-Ο ΕΝ ΛΟΓΩ ΠΑΠΑΣ ΤΙ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ Ἤ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ;
-ΠΟΝΤΑΡΩ ΕΙΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ... παπάκι! (π.ν.)

Ο ΓΕΡΩΝ ΝΙΚΩΝ ΝΕΟΣΚΗΤΙΩΤΗΣ ΜΕΤΕΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΑΡΙΣΤΟΝ ΦΕΡΕΦΩΝΟΝ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ. 

[ΜΕΡΟΣ Α΄]

Α΄. Προτοῦ ἀρχίσωσιν, μερικοί φανατικοί, προσωπολάτρες τοῦ ἀνούσιου Γεροντισμοῦ-Γκουρουϊσμοῦ, νά μέ καταριώνται εὐγενικά, καί δῆθεν χριστιανικά, διότι σκοπεύω νά ἀσκήσω, ἔλλογον καί θεο-λογικήν κριτικήν, κατά τῶν τινῶν περίεργων ἀπόψεων καί θέσεων τοῦ ἀξιότιμου γ. Νίκωνος, νά διευκρινίσω ἐξ ἀρχῆς, ὅτι δέν θεωρῶ ὅτι εἶμαι Ἀντιοικουμενιστής, ἐξάπαντος δέν εἶμαι Λατινόφρων καί κακόδοξος Οἰκουμενιστής· ἀλλ΄ οὔτε ἀκόμη ἔχω καταφέρει, εἰς τήν ταλαίπωρην καί ἀμαρτωλήν ζωήν μου, νά γίνω, ἕνας νόρμαλ Ὀρθόδοξος Χριστιανός (κατά τήν Ρωμανίδειον ἔννοιαν), διότι ἁπλᾶ ἀδελφοί καί πατέρες, ἐτοῦτο τό διάστημα, ἀποφάσισα λόγου χάριν νά ὑποδυθῶ, τόν ὀρθόδοξον Οἰκουμενιστή (!), μέ τήν Στανιλοαΐδειον θεολογική ἔννοιαν καί σημασίαν.

Β΄. Τόν σεβαστόν Γέροντα Νίκωνα, τόν ἔχω γνωρίσει προσωπικά, ὅταν εἴμουνα ἤδη, νεοσσός 2ἐτῆς φοιτητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ, καί τόν εἴχα συμπαθήσει, ὑπερβολικά, μάλιστα τόν θαύμαζα πολύ διότι ἦτον καί εἶναι λόγιος Καλόγερος, καί διότι προέκυψεν νά ἀκοῦσω ἐκ τῶν προτέρων, τινές ἐνδιαφέρουσες πρακτικές ὁμιλίες του, ἀλλά καί τόν εἶχα πάρει σβάρνα, πού λαλοῦμεν καί στά χωριά μας, σέ πολυποίκιλες κατηχητικές συνάξεις καί πνευματικές ὁμιλίες του, εἰς τήν Λεμεσόν τῆς Κύπρου, ὅπου καί ἐγνωριστήκαμε, γύρω στό 2010 μέ 2011 μ.Χ. διά μέσῳ τοῦ ἀξιότιμου Θεολόγου κυρίου Ἀνδρέα Μαυρουδῆ, ὁ ὁποῖος, τότε ἦτον καί ὁ Διευθυντής τινός Ἐσπερινοῦ Γυμνασίου-Λυκείου εἰς τό Ζακάκιον τῆς Λεμεσοῦ.

Γ΄. Δέν δύναμαι νά ξεχάσω μάλιστα, ἕνα ἀπόγευμα, σέ μίαν ὁμιλία πού ἐπρόκειτο νά κάνει, σέ μαθητές, εἰς τό συγκεκριμένον Ἐσπερινό Γυμνάσιο, μέσα εἰς τό γραφεῖον τοῦ Θεολόγου-Διευθυντοῦ κ. Ἀνδρέα Μαυρουδῆ,  ἔθεσα πρός τόν Γέροντα Νίκωνα, ἕνα ζήτημα πού μέ ἀπασχολοῦσε, δηλαδή: "διά ποῖον λόγον δέν ὁμιλεῖ, δημόσια, διά τόν Οἰκουμενισμόν"... ἐπί τῆς εὐκαιρίας τῆς τότε ἐκδόσεως ὑπό τῆς ἱερᾶς Συνάξεως Κληρικῶν, Μοναχῶν καί Λαϊκῶν διά τήν ἐπιφανή Ὁμολογίαν Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (2009 μ.Χ.)...! Δέν ἐπιθυμῶ νά σᾶς ἀποκαλύψω, τί ἀκριβῶς μοῦ ἔχει ἐξομολογηθεῖ, προσωπικά, ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά τότε ὁ Γέρων Νίκων, αὐτό πού μοῦ ἐξέφρασεν, σέ γενικόν πνεῦμα, ἦτον ὅτι, ἦτο ὑπερβολικά τρομοκρατημένος, φοβισμένος καί πανικοβλημένος μάλιστα περί τοῦ θέματος, ἤ, πολύ πιθανόν (ἐκ τῆς σημερινῆς ὁπτικῆς, πού τά ἀναμοχλεύω, εἰς τήν μνήμην μου) νά προσπαθοῦσε ἔμμεσα καί "διακριτικά", νά μέ (ἐκ)φοβίσει, ἵνα μή ἀσχολοῦμαι, διά τό θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἕνα μικρό στοιχεῖον ὅμως, θά σᾶς τό ἀποκαλύψω, καί τά ὑπόλοιπα... ὁ καθεῖς λογικός καί σκεπτόμενος ἄνθρωπος, δύναται νά βγάλει, τά ἀσφαλή κ.ο.κ. συμπεράσματά του.

 Δ΄. Ἐξάπαντος μοῦ ἀποκάλυψεν, ὅτι δέν δύναται κανένας νά τά βάλει, μέ τούς Οἰκουμενιστάς... καί ὅτι φοβεῖται διά τήν ζωήν του! Διότι μοῦ ἔλεγε, εἶναι ἐξαιρετικά ἰσχυροί, εἶναι πραγματικά ἐπικίνδυνοι, εἶναι μία πατριαρχική φατριά, πού χρησιμοποιεῖ μαφιόζικους τρόπους!! Ἔμεινα σκέτο κάγκελον καί ὡς στήλη ἄλατος ὅταν μού ἔδιδεν τέτοιων λογιῶν Νεοκαλογερίστικες ἐξηγήσεις. Σχεδόν λυπήθηκα τό Γεροντάκι τοῦ Θεοῦ, πραγματικά τόν συμπόνεσα καί προβληματίσθην βαθέως ἐπί πολλά ἔτη, ἄχρι τῆς σήμερον. Ἦτον πέρα γιά πέρα, φοβερά πειστικός. Δέν περίμενα ὅτι ὑφίστατο τέτοια Νεοφαναριώτικη τρομοκρατία κατά τῶν Νεοαγιορειτῶν. Μάλιστα, χωρίς νά μοῦ ἀποκαλύψει τό ὅνομα τινός Κληρικοῦ, μού ἀνέφερε ὁ Γέρων Νίκων, ὅτι εἷς Ἀρχιοικουμενιστής Κληρικός μεγαλόσχημος, καί δεῖ Ἐπίσκοπος, διέπραξεν καί συνδέεται μέ τινά φόνον καί παραμένει εἰς τήν θέσιν του!!!  Ἐννοείται πώς, ἀπό ἔκτοτε ξενέρωσα μαζί μέ τόν γ. Νίκωνα, καί ἀπαξίωνα νά σπεύδω ξοπίσω του, σαν ἀρνάκι γάλακτος, μιᾶς καί ἐσυνέχιζεν νά μέ βασανίζει, ἐτοῦτη ἡ μή θαρραλέα καί φοβιτσιάρικη στάσις του. Εἰδικά ἐκείνην τήν πρῶτη περίοδον πρό καί μετά τοῦ 2010 μ.Χ. ὁ Γέρων Νίκων, δέν εἶχε ποτέ ἐκφραστεῖ δημόσια, κατά τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἀλλά οὔτε, ἐξ ὅσων θυμάμαι ἦτον συνήγορος καί δικηγόρος αὐτῶν. Πιθανόν ὅμως, νά ἦτον ἀπό ἀνέκαθεν, καί νά μή τό ἐννοήσαμεν. Ἐξάπαντος, μία λογική συνέπεια, ἄν τυχόν καί ἐκφραζόταν, δημοσίως, κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, θά ἦτον μᾶλλον ἐξαιρετικά δύσκολη καί ἀμφίβολη, ἡ θέσις του εἰς τήν Νέα Σκήτην τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά φυσικά, θά ἀκολουθοῦσε καί ἡ ἀνάλογη πνευματική καί ἠθική του ἐξόντωσις καί δυσφήμισις αὐτοῦ, εἰς τά μάτια τῶν ἁπανταχοῦ ὁπαδῶν του. Τά κλασικά "δολοφονικά" τερτύπια τῶν Νεοφαναριωτῶν-Νεορθοδόξων συκοφαντῶν τῆς Πίστεως μας. Ὁ ἀνθρωποφάγος ψιθυρισμός καί ὁ φθονερός συκοφαντισμός, εἶναι ἀπείρως τρεῖς χειρότερος ἐκ τῆς βιολογικῆς ἀνθρωποκτονίας. Κλασικοί διαβολικοί Βυζαντινισμοί.

Ε΄. Τό πρόβλημα ὅμως τοῦ φόβου, εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ γ. Νίκωνος, φαίνεται σταδιακά, νά διαστέλνεται μέ τόν καιρόν, καί νά λαμβάνει ἑτέραν μορφήν, τήν μορφήν τοῦ ἄτυπου ἤ καί πλέον τοῦ τυπικοῦ συμβιβασμοῦ. Ἔχει δηλ. ἐκ πρῶτης ὄψεως, μετακινηθεῖ, ἐκ τοῦ φοβισμένου Καλόγερου καί συνετάχθει δυστυχῶς, εἰς τό Οἰκουμενιστικόν στρατόπεδον. Ἐλεύθερος ἄνθρωπος εἶναι, ἔχει δικαίωμα νά ἐπιλέγει, ὅτι ἀγαπά. Ἀπό ἐκείνον, τόν φοβισμένον Καλόγερον τοῦ 2010 μ.Χ., πού ἐγνώρισα ἔκ τοτε, ἔχω παραμείνει τήν σήμερον, ἄναυδος καί βαθιά συγκλονισμένος, διά τίς σωρηδόν ἀνοησίες πού ἐξεστόμισεν, μόλις πρόσφατα, εἰς τό Mannheim τῆς Γερμανίας. Ἄν δέν κάνω λάθος, ὁ Γέρων Νίκων, ἔχει σπουδάσει Νομικός, καί κατάντησεν ἔτσι ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, νά χρησιμοποιεῖ, ἐξάπαντος τήν Νομική ἐπιστήμη του, ἄριστα, ἵνα συγκαλύψει καί συνηγορήσει ὑπέρ τῶν κακοδοξιῶν καί τῶν ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν τῆς Ἀνωτέρας Ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς του, τουτέστιν ὑπέρ τῶν ταλαίπορων Νεοφαναριωτῶν...! Διαφορετικά ἀν δέν συντάσσετο μαζί των, σαφῶς καί θά ὑπόκειτο, εἰς ἅπαντες τίς ἀρνητικές συνέπειες, τίς ἁγίας ἀνυπακοῆς του. Ἡ Ἁγία Ἀνυπακοή, ἡ ἐν Χριστῷ διακριτικῇ καί ἐμπροϋπόθετως ὑπακοῇ, εἶναι παντελῶς ἀποῦσα ἐκ τοῦ Καλογερίστικου λεξιλογίου του. Γιατί ἆραγε μᾶς  ἀποκρύβει, ἐτοῦτην τήν (προ)ὁπτικήν; Μάλιστα διαστρέφει, δυστυχῶς, τά δύο εἴδη ὑπακοῆς, καί ὑπερτονίζει μονοσήμαντα, καί πλανεμένα, μόνον τήν μίαν, δηλ. τήν ἀδιάκριτον καί τυφλήν ὑπακοήν, τῶν Λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ σέ κάθε εἴδους λυκοποιμένα. Τότε ὁ Θεάνθρωπος, γιατί μᾶς χάρισε, τήν λογικήν καί τήν κριτική σκέψιν; Γιά νά τήν προσφέρωμεν ἀ-νόητα, ἀνίερον θυσίαν, εἰς τά πόδια τινῶν ἀμφιλεγόμενων Γερόντων καί Κληρικῶν; Μᾶλλον ὁ Γέρων Νίκων, διαβάζει καί βιώνει, εἰς τήν ἀνάποδη τό ἱερό Εὐαγγέλιον. Τό χειρώτερον ὅμως εἶναι, ὅχι τί κάνει εἰς τήν προσωπικήν καί Ἡσυχαστική ζωή του, ἀλλά τό τί διδάσκει καί διακηρύττει, δημόσια, εἰς τό Λογικόν ποίμνιον τοῦ Χριστοῦ μας. Εἶναι κραυγαλέα φανερόν, ὅτι ἐπροτίμησεν πλέον, τόν ἀνίερον συμβιβασμόν, τήν κακή ὑπακοήν, τήν ἀνιεροκρύφιον δουλοπρέπειαν τῶν Νεορθοδόξων, ὑπέρ τῶν Νεο-αἱρετιζόντων Φατριαρχῶν-Ἀρχιοικουμενιστῶν τοῦ Βυζαντινισμοῦ κ.ο.κ., ἵνα μή χάσει βεβαίως-βεβαίως, τά αὐγά καί τά πασχάλια, δηλ. τά ἐκκλησιαστικά του προνόμοια. Ἀπορῶ μέ ὅσους ἐκπλήσσονται, διά τήν ραγιαδίστικην στάσιν του. Ποῦ εἶναι τό παράξενον δηλαδή, καί διαμαρτύρονται οἱ ἀντιοικουμενιστές; Τί ἀναμένατε δηλαδή; Νά μεταβληθεί σέ φλογερόν Αὐγουστῖνον Καντιώτη, ἕνα φρόνιμο γατάκι καί φλουφλουριστής τοῦ Ζηζιοῦλα; Πιθανώτατα καί ἑμεῖς  εἰς τήν θέσιν του σεβάσμιου, διάσημου καί τρανοῦ Γέροντα Νίκωνα, τά ἴδια καί χειρώτερα θά (δια)πράτταμεν.

Στ΄. Ἔπειτα σκέφθηκε κανεῖς μας, πῶς θά ἐσυνέχιζε, νά ἀσκεῖ, τίς ἁπανταχοῦ γυροβολιές του, διά νά κάμνει σταθερά, τό κατά δύναμιν "Ἁγιορείτικον" καί "Πνευματικόν" καί "Ποιμαντικόν" (γράφτε κατ΄ἀκρίβειαν τήν Οἰκουμενιστικήν "πνευματική" προπαγάνδα, ὑπέρ τῶν κακοδόξων Βαρθολομαίων κ.λπ.) του ἔργον; Τήν ἴδια στάσιν, ἀκριβῶς, δηλ. τῆς ἀνίερης διπλωματίας καί τῆς σατανικῆς διγλωσσίας, κρατῶσιν, καί ἄλλοι ἀκόμη παγκόσμιου φήμης Νεογερόντων, ὅπως λ.χ.  ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης καί Γέροντας τῆς Λεμεσοῦ κ. Ἀθανάσιος Νεομαχαιριώτης, καθῶς καί ὅ ἕτερος Νεοβατοπαιδινός ἀδελφός τοῦ πρῶτου, ὁ Γέρων Ἐφραῖμ. Μήπως ἔχετε ξεχάσει, τί σόϊ αἱρετίζουσες καί ψευδόδοξες διδασκαλίες καί ἀσυναρτησίες, ξεστόμισεν ὁ ἄγιος Λεμεσοῦ, πρό καιροῦ, εἰς τήν Γερμανία; Μήπως ἐξεχάσατε, τίς ἀνόητες βλασφημίες, ἀλλά καί τίς τοξικές κουτσουλιές, τοῦ Γέροντος Ἐφραῖμ, περί τῶν δῆθεν "κατ΄ οἰκονομία" Συμπροσευχῶν μετά τῶν Αἱρετικῶν καί Σχισματικῶν; Εἶναι τυχαίον τό γεγονός, ὅτι τόν ἐγκαταλείπωσιν κάμποσα καλογέρια του; Τό τραγελαφικόν σημαίνων σημεῖον, τῶν σύγχρονων Νεοαγιορειτῶν πατέρων καί ἀδελφῶν μας, εἶναι ὅτι: ἄλλα διδάσκωσιν προφορικῶς, καί ἄλλα γραπτῶς. Σέ μελλοντική φάσιν, θά σᾶς ἀποδείξωμεν, μία μεγίστην Νεοβατοπαιδινήν ἀντινομία καί ἀντίφασιν. Ἄλλα ἐκφράζωσιν καί ὑπογράφωσιν, σέ μία χρονική περίοδον, καί ἄλλα ἀντιφατικά καί παράδοξα, σέ ἑτεροχρονισμένη περίοδον. Λές καί ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μας, κάθε τρεῖς καί λίγο, μεταβάλλεται καί ἐκτρέπεται, ἀνάλογα μέ τίς ἰδιοτροπίες καί τά ἰδιοτελή συμφέροντα τῶν ὅποιων Γερόντων. Νωπές εἶναι ἀκόμη, οἱ μνήμες, πολλῶν πικραμένων ὁπαδῶν καί θαυμαστῶν/τριῶν, περί τοῦ Σεβ. Λεμεσοῦ. Τελικά ἡ Γερμανία, ὡς ἐξωτερικόν, ἔχει καί ἕναν καλόν: ἀποκαλύπτει τίς καρδίες τῶν Ἁγιορειτῶν καί Κληρικῶν μας πατέρων. Τό γεγονός καί μόνον, ὅτι ὁ Λεμεσοῦ ἀσκεῖ, τινά ὁμολογιακήν κριτική, στό παρά πέντε, κατά τῆς μέλλουσας Ληστρικῆς Συνόδου, δέν μᾶς ἐμπνέει τινά ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην, διότι ἀποφεύγει, δυστυχῶς, νά πεῖ τά πράγματα, μέ τήν ἱερᾶ μέθοδον τῆς Εὐαγγελικῆς Ὀνοματοφάνειας. Δηλαδή ξαφνικά, καί ὅλως παραδόξως, (προς)ἔλαβεν τό Φῶς τό ἀληθινόν, καί θυμήθηκεν νά διαφωνήσει, προχθές μάλιστα, σέ πληθῶρα ζητήματα Πίστεως, ἐνῶ τίς προηγούμενες ἡμέρες ποῦ ἦτον; Διακοπές στό Σαϊτάν; Ἤ μήπως ἤτον, σέ ἐπουράνιες ὑπερπτήσεις, σέ "Θεοπτίαν" καί σέ θέαν τοῦ "Ἀκτίστου" Φωτός; Διότι αὐτά ποῦ ἐρωτῶ, δῆθεν εἰρωνικῶς, δέν εἶναι καρποί εἰρωνικοῦ σχολιασμοῦ, ἀλλά (ἐπι)βεβαιώσεις καί λογοδιάρροιες ἀπό τά ἀπύλωτα στόματα τινῶν Λεμεσσιανῶν Μασσώνων, καί φανατικῶν ὁπαδῶν τοῦ. Τώρα ἄν μερικοί ἀφελεῖς, θέλωσιν νά πιστεύωσιν, ὅτι ὁ ἄγιος Λεμεσοῦ εἶναι... ὁ Σούπερμαν, δικαίωμά τους. 

Ζ΄. Στό ἴδιον ἄλογον μοτίβον, τῆς ὑποδόριας Οἰκουμενιστικῆς αἰσχύνης τῶν Νεορθοδόξων ἀδελφῶν μας, ἀκολουθεῖ πιστᾶ, πρακτικά καί θεωρητικά, πλέον, καί ὁ Νεοσκητιώτης Γέρων π. Νίκων. Οἱ Νεοφαναριώτες καί Ἀρχιοικουμενιστές προϋσταμένοι του, κατάφεραν ἐν τέλει, νά τόν χρησιμοποιῶσιν ὥς ἄριστον ἀνδρείκελον, τέλειον πιόνιν καί καλόν παπαγαλάκιν τους. Μᾶλλον δύο τινά καί λογικά γεγονότα ἐπισυμβαίνωσιν: α΄. ἤ ὅτι ὁ γερμανικός ἀέρας τούς μολύνει τόν νοῦν καί τήν καρδίαν, καί λαλῶσιν ἀμπελοφυλλοσοφίσματα, μέ τό συμπάθιον, δηλ. βλακείες  καί κολοκύθια στό τετράγωνον· β΄. ἤ, μᾶλλον καί τό πλέον λογικόν καί σίγουρον,  ὅτι ὑφίστανται προειλλημένες συμφωνίες off the record  καί τινές ὑποδόριες ἀποφάσεις, ὡς πρός τό τί καί τό πῶς θά κηρύξωσιν εἰς τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Γερμανίας, ἐξάπαντος ὑπό συγκεκριμένων ἐντολῶν ἐκ  τῶν Ἀρχιοικουμενιστῶν Μητροπολιτῶν καί ἀλλοτριοεπισκόπων τους. Ἡ ἐν λόγῶ ὁμιλία τοῦ πατρός Νίκωνα, διεξήχθει, κατά τήν προσωπική γνώμη μας, ἵνα ὑπεροτονίσει καί νά ἐμπεδώσει, τήν διπλήν Αἵρεσιν: τοῦ συγκρητιστικοῦ Νεοεκκλησιολογισμοῦ καί τοῦ φραγκολατινικοῦ Ἐπισκοπομονισμοῦ τῶν Νεοφαναριωτῶν, καί διά νά διαβάλλει δύο σημαίνουσες προσωπικότητες τοῦ Ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγώνα. Ὁ π. Νίκων ἔπεσεν εἰς τήν δυσσεβήν παγίδαν καί στά δίκτυα τῶν λυκοποιμένων ταγῶν καί τόλμησε νά διαβάλλει ἤ καί νά λοιδωρήσει ἔμμεσα, δύο καταξιωμένους Κληρικούς τῆς Ἐκκλησίας του Χριστοῦ. Ὑποτίμησε μέν ἀνώνυμα, ἐφωτογράφισεν δέ ἄριστα, τούς δύο ἔγγαμους Κληρικούς καί Πρωτοπρεσβυτέρους τῆς ἱερᾶς Μητρόπολις Θεσσαλονίκης: τόν μέν Ὁμότιμον Καθηγητή τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς π. Θεόδωρον Ζήσην  καί τόν δέ π. Νικόλαον Μανώλην. Ὁ π. Νίκων, νομίζει  ὡς πλανεμένος Γέρων, ὅτι ἔχει τό ἄπλετον δικαίωμα, νά ἀσκεῖ ἔμμεσον, συκοφαντικήν κριτικήν καί  τινά ἱεροκατάκρισιν, κατά τινῶν ἐκλεκτῶν, ἀγωνιστῶν, ὁμολογητῶν καί μάχιμων Κληρικῶν, ἐνῶ ἑμεῖς οἱ δύσμοιροι καί ἄβουλοι, ἐξάπαντος λαϊκοί Χριστιανοί, κατά τήν κοιλιόπνευστον καί Φαναριοκατευθυνόμενην γνώμη του, ἅκουσον-ἀκουσον, δέν ἔχωμεν (!), τέτοιον ἐκκλησιολογικόν δικαίωμα. Μέ τό συμπάθιον πολυαγαπημένε μας Γέροντα: ἀλλά τό μυαλό σας καί μιά λύρα.

Τοῦ Παναγιώτη Π. Νούνη

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΠΡΟΣΕΧΩΣ, ΤΟ Β΄ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ, ΜΕ ΤΙΤΛΟΝ: ΟΙ ΠΛΑΝΕΣ, ΟΙ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ γ. ΝΙΚΩΝΑ)
apologitikaa.