Τώρα εξηγείται η φιλία του Αλέξη με τον Ζόραν

Τώρα εξηγείται η φιλία του Αλέξη με τον Ζόραν

Είναι πλέον φανερό γιατί οι δύο φίλοι ταιριάζουν. Έχουν ακριβώς την ίδια εκτίμηση τόσο στις συνταγματικές διαδικασίες, όσο και στους λαούς των οποίων ηγούνται

Γεώργιος Π. Μαλούχος

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην ΠΓΔΜ έδειξε ότι, στην καλύτερη περίπτωση, η πλειοψηφία των πολιτών της χώρας αδιαφορεί για τη Συμφωνία των Πρεσπών – επί της ουσίας έδειξε ότι δεν τη θέλει: η προσέλευση ήταν εξαιρετικά χαμηλή και το “ναι” έπιασε ταβάνι. Το “όχι”, πρακτικά δεν μετρήθηκε. Είναι κάτι σαν τις δικές μας “εκλογές της αποχής” του 1946 – με τις οποίες, ας σημειωθεί, ξεκίνησε και ο Εμφύλιος πόλεμος.

Παρόλα αυτά, ο πρωθυπουργός της χώρας διάβασε το αποτέλεσμα όπως εκείνος ήθελε. Προκάλεσε ένα δημοψήφισμα, επί της ουσίας το έχασε και, αμέσως μετά, πρακτικά το ακύρωσε. Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους: ο μόνος άλλος που το έχει πράξει αυτό είναι ο δικός μας Αλέξης Τσίπρας – αν και εκείνος ακόμα πιο ωμά: το κέρδισε πρώτα και το ακύρωσε μετά!…

Σε κάθε περίπτωση, είναι πλέον φανερό γιατί οι δύο φίλοι ταιριάζουν. Έχουν ακριβώς την ίδια εκτίμηση τόσο στις συνταγματικές διαδικασίες, όσο και στους λαούς των οποίων ηγούνται. Δεν είναι λοιπόν μόνον το γεγονός ότι και οι δύο είναι εξαιρετικά επιρρεπείς στο να ακούν με υποτακτικό σεβασμό τις έξωθεν παρεμβάσεις, κάτι που φυσικά εξηγεί το πώς φτάσαμε ως εδώ. Είναι και παράλληλη η αντίληψή τους για τη Δημοκρατία.

Η ουσία είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία συμφωνία που ο ελληνικός λαός – ο οποίος ούτε καν ρωτήθηκε από τον “αριστερό” πρωθυπουργό του, είναι βέβαιο ότι θα την απέρριπτε με τεράστιο ποσοστό, αλλά, που την ίδια στιγμή, και ο σκοπιανός λαός δεν τη θέλει. Δηλαδή, μία συμφωνία που αφορά δύο λαούς και την απορρίπτουν και οι δύο. Τη θέλουν οι κυβερνήσεις τους, γιατί τους λένε οι μεγάλες δυνάμεις ότι πρέπει να τη θέλουν, αλλά όχι οι λαοί τους.

Τώρα, όποιος πιστεύει ότι από αυτή τη συνταγή μπορεί να βγει στο τέλος κάτι καλό, μάλλον πλανάται πλάνη οικτρά. Και νομίζει ότι βρισκόμαστε ακόμα στην εποχή του Μέτερνιχ.

Όμως, δεν βρισκόμαστε.

Καλά θα κάνουν λοιπόν οι ηγεσίες, οι δύο φίλοι, ο Αλέξης και ο Ζόραν, να το ξανασκεφτούν σοβαρά. Κι αν πράγματι ενδιαφέρονται για τη σταθερότητα και το ασφαλές μέλλον ας βρουν και μία σοβαρή λύση που να μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Διότι αυτή που βρήκαν μόνον δεινά πλέον επιφυλάσσει.

in.gr 30 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΚΤΙΝΕΣ