Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος απέστειλε επιστολή προς τον Μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο, της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Μόσχας.
Ο Πατριάρχης καλεί και προτρέπει τον Κιέβου Ονούφριο να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συμμετάσχει «εις την υπό σύγκλησιν ιδρυτικήν της ενιαίας Ορθοδόξου Εκκλησίας Ουκρανίας Συνέλευσιν και τας εκλεκτορικάς διαδικασίας προς ανάδειξιν του Προκαθημένου αυτής, δυναμένης, ασφαλώς, και της υμετέρας Ιερότητος υποβαλείν υποψηφιότητα προς τούτο».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εκφράζει την βεβαιότητα ότι ο Κιέβου Ονούφριος θα ενστερνισθεί τις κανονικές αποφάσεις της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, θα ακολουθήσει τον δρόμο της ενότητος για το συμφέρον του Ουκρανικού λαού και θα στηρίξει την Αυτοκεφαλία.
Είναι προφανές ότι με την κίνησή Του αυτή ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος παραβλέπει, φιλανθρώπως, την ακοινωνησία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο που έχει αποφασίσει η Εκκλησία της Ρωσίας και η υπ’ αυτήν Εκκλησία της Ουκρανίας, βάζει στην άκρη τις σκληρές εκφράσεις που έχει χρησιμοποιήσει και ο Κιέβου Ονούφριος για το Φανάρι και τουαπευθύνει έκκληση για συμμετοχή στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Μάλιστα ο Πατριάρχης θεωρεί πως ο Κιέβου Ονούφριος μπορεί "ασφαλώς" να θέσει υποψηφιότητα για την θέση του Προκαθημένου!
Παραθέτουμε εδώ ολόκληρο το Πατριαρχικό Γράμμα, που αποκτά πλέον ιστορικό χαρακτήρα, το οποίο δημοσίευσε στην σελίδα του στο fb o Μητροπολίτης Περεγιασλάβ και Βίσενκυ Αλέξανδρος, τον οποίον ο Πατριάρχης καλεί, επίσης, να συμμετάσχει στην Ενωτική Σύνοδο. Δημοσιεύουμε και την Πατριαρχική Επιστολή προς τον Μητροπολίτη Αλέξανδρο, ο οποίος ανήκει στην υπό το Πατριαρχείο Μόσχας Ουκρανική Εκκλησία.
ΕΔΩ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΚΑΘΑΡΑ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΟΣ. ΕΝΑΣ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΣ ΝΟΜΙΚΙΣΜΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΕΙ ΣΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΜΙΑ, ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ, ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ. ΠΡΟΙΟΝ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΘΕΙΑΣ.
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΙ, ΣΧΕΔΟΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ, ΑΤΥΧΗ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΤΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ, ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΙΑΣΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΕΚΑΚΟΥ ΟΦΕΩΣ.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΙΝ ΚΡΕΜΑΣΤΟΥΝ ΣΑΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΘΕΟΙ ΣΤΟ ΑΚΑΡΠΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ.
Αμέθυστος
2 σχόλια:
https://averoph.wordpress.com/2018/12/07/%ce%b5%ce%ba%cf%80%cf%81%cf%8c%cf%83%cf%89%cf%80%ce%bf%cf%82-%cf%88%ce%b5%cf%85%ce%b4%ce%bf-%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%bf%cf%85-%cf%86%ce%b9%ce%bb%ce%b1%cf%81%ce%ad%cf%84/
ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ Ο ΑΡΧΟΝΤΩΝΗΣ. ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΒΕΤΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΣ. ΑΝΤΕ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ.
Η αρχή της Ουνίας βρίσκεται στη Σύνοδο του Λατερανού το 1215 και στη Βούλα του Πάπα Ιννοκέντιου Δ'. Ωστόσο επίσημα, κατά κάποιο τρόπο, η Ουνία δημιουργήθηκε στην Πολωνία από δύο Ιησουΐτες, τον Ποσσεβίν και το Σάργκα. Αυτοί οι δύο Μοναχοί έθεσαν σε εφαρμογή την Ουνία στην Πολωνία. Κι' αυτό, για να εκλατινίσουν του Ορθόδοξους της Πολωνίας και της Νοτιοδυτικής Ρωσίας. Σ' αυτό τους βοήθησε και ο βασιλιάς της Πολωνίας Σιγισμούνδος Γ', τον οποίο αυτοί οι δύο Ιησουΐτες τον ανέθρεψαν μέχρι που έφθασε τον 21ο χρόνο της ηλικίας του.
Με την κάλυψη του Σιγισμούνδου Γ', οι δύο Ιησουΐτες άρχισαν επίσημα το σατανικό τους έργο, Το 1587 συνήργησαν οι δύο Ουνίτες μοναχοί, ώστε ο βασιλιάς της Πολωνίας να συγκαλέσει Σύνοδο στη Βρέστη της Λιθουανίας με πρόεδρο τον Αρχιεπίσκοπο του Κιέβου. Θέμα; Η ένωση των Ορθοδόξων με την Παπική Εκκλησία. Και το αποτέλεσμα; Τίποτε ουσιαστικά.
Έτσι, συνεκλήθη δεύτερη Σύνοδος και πάλι στη Βρέστη στις 2 Δεκεμβρίου 1594. Σ' αυτήν αναγνωρίσθηκε το πρωτείο του Πάπα και το Φιλιόκβε. Το πράγμα χαροποίησε τον Πάπα. Δύο μάλιστα επίσκοποι στάλθηκαν στη Ρώμη και ανήγγειλαν επίσημα τις αποφάσεις της Συνόδου στο Πάπα Κλήμεντα Η'. Αλλά η ένωση ωστόσο δεν είχε πραγματοποιηθεί. Γι' αυτό το λόγο ο Πολωνός βασιλιάς έδωσε διαταγή, το 1596, να συγκληθεί και πάλι Σύνοδος στη Βρέστη, για να διακηρύξει επίσημα την ένωση με τη Ρώμη.
Και τι απέγινε;
Ναι μεν ο αρχιεπίσκοπος του Κιέβου με άλλους ιεράρχες διακήρυξαν την ένωση, ο λαός όμως αντέδρασε. Κληρικοί και ευγενείς και λαός πολύς με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Οστρογκόσκυ, διαμαρτυρήθηκαν δημόσια. Αποδοκίμασαν τα γενόμενα και διακήρυξαν την αφοσίωσή τους στην αρχαία Εκκλησία και στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Το πρώτο αίμα χύθηκε, από την Ουνία, στην Πολωνία και στη νοτιοδυτική Ρωσία. Ο Πολωνός βασιλιάς Σιγισμούνδος, με την υποκίνηση των δυο Ιησουϊτών, Ποσσεβίν και Σκάργκα, ιδρυτών της Ουνίας, εκεί στην Πολωνία το 1587, όταν διαπίστωσε ότι με τι ψευτοσυνόδους της Βρέστης στη Λιθουανία δεν πέτυχε τίποτε ουσιαστικά, κήρυξε, τότε, το 1596, διωγμό εναντίον των Ορθοδόξων, που δεν θέλησαν να παραδοθούν στον Πάπα. Ποταμηδόν έρρευσε στο διωγμό αυτό το αίμα. Ο αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως Αρχ. Νικηφόρος συνελήφθηκε και κλείσθηκε στις φυλακές, όπου και πέθανε από την πείνα. Ο αντιπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην Πολωνία, Κύριλλος Λούκαρις, μετέπειτα πατριάρχης Αλεξανδρείας, μόλις που κατόρθωσε να δραπετεύσει και να αποφύγει έτσι την φυλάκιση και το θάνατο. Σ' αυτό, λοιπόν, το διωγμό, τον πρώτο διωγμό, που κήρυξε ο Σιγισμούνδος, με την υποκίνηση των Ουνιτών, άλλοι Ορθόδοξοι φονεύθηκαν, άλλοι εξορίστηκαν και άλλοι κακοποιήθηκαν. Όλοι οι Ναοί και οι Ι. Μονές των Ορθοδόξων περιήλθαν στους Ουνίτες. Η Ουνία είχε τότε καταστρεπτικές συνέπειες για τους Ορθοδόξους της Πολωνίας και της νοτιοδυτικής Ρωσίας!
Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του αείμνηστου Μητροπολίτου Θυατείρων Γερμανού, στο διωγμό αυτό. «Των Ορθοδόξων άλλοι μεν ετροχίσθησαν, άλλοι συνετρίβησαν τους βραχίονας και τα σκέλη, άλλοι ελογχεύθησαν και άλλοι επί πασσάλων απέθανον, αι γυναίκες δε και τα παιδία αυτών, αι μεν κατεκόπτοντο τα στήθη, τα δε κατεκαίοντο επί εσχάρας»!
το παλαιοτερο φευγει το παλαιο μενει. Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΟΝΤΩΝΗ ΕΠΕΛΑΥΝΕΙ.
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/12/blog-post_944.html#more
Δημοσίευση σχολίου