Τὰ
κείμενα τοῦ ἁγ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου ποὺ ἀκολουθοῦν, εἶναι ἀντίδωρο ἀγάπης στοὺς
ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦντες τὴν Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας ποὺ ἐκφράζει ὁ Ὅσιος,
προβαίνουν σὲ ὑποθέσεις, ἢ παρουσιάζουν δικές τους ἑρμηνεῖες ἤ, ἀκόμα,
ἐπικαλοῦνται γνῶμες συγχρόνων γερόντων, τὶς ὁποῖες ὅμως, ἀφοῦ δὲν συμφωνοῦν μὲ
τὴν διαχρονικὴ συνείδηση καὶ πρακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας, δὲν μποροῦμε νὰ τὶς
υἱοθετήσουμε.
Οἱ
θέσεις τοῦ Ἁγίου εἶναι σαφεῖς: ἀπαιτεῖται ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ ὁποιαδήποτε αἵρεση
ἢ αἱρετικὸ ἔρχεται σὲ σαφῆ ἀντίθεση μὲ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ διδασκαλία τῆς
Ἐκκλησίας, εἴτε ἡ συγκεκριμένη αἵρεση ἔχει καταδικαστεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, εἴτε
ὄχι.
Παράδειγμα
ἡ Διακοπὴ μνημοσύνου (στὴν ὁποία προέβη ὁ Ὅσιος Θεόδωρος) τῶν Ὀρθοδόξων
Πατριαρχῶν Ταρασίου καὶ Νικηφόρου, οἱ ὁποῖοι γιὰ λόγους «οἰκονομίας»
ἐπικοινώνησαν μὲ ἐκείνους ποὺ ἐξέφραζαν τὴν μοιχειανή αἵρεση. Τὸ πρόβλημα ἔληξε
ἀργότερα, μὲ δικαίωση τῶν ἁγιοπατερικῶν θέσεων ποὺ ὑποστήριξε ὁ ὅσιος Θεόδωρος.
Ὑπ’
ὄψιν
ὅτι ἡ μοιχειανὴ αἵρεση δὲν εἶχε καταδικαστεῖ ἀπὸ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο,
ὅπως
ἡ Εἰκονομαχία. Ὁ Ὅσιος ἀποτειχίστηκε καὶ ἀπὸ τὴν μία αἵρεση καὶ ἀπὸ τὴν
ἄλλη,
(ἀσχέτως ἂν ἡ μία εἶχε καταδικασθεῖ καὶ ἡ ἄλλη δὲν εἶχε καταδικασθεῖ),
καὶ δὲν
περίμενε 100 χρόνια, μήπως κάποια Σύνοδος ἀποφασίσει τὴν καταδίκη τῆς
αἱρέσεως (ὅπως συμβαίνει σήμερα μὲ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ).
Τὸ αὐτὸ προέτρεπε νὰ κάνουν καὶ οἱ ἄλλοι.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ : ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΣΧΟΛΙΟ :Είναι πρωτάκουστη καί μυστηριώδης η παρουσία τών ανωτέρω αντι-οικουμενιστών.
Καλούν όλους τούς χριστιανούς σέ υποχρεωτική αποτείχιση από τήν αίρεση τού οικουμενισμού καί τούς οικουμενιστάς επισκόπους, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ!
ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΑΙΡΕΣΗ ΝΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ;
Ο Άρειος κήρυξε τόν Χριστό κτίσμα, ο Απολινάριος Λαοδεικίας δέν θεώρησε μόνο ως κτίσμα τόν Λόγο, αλλά συγχρόνως ισχυρίστηκε ότι ο Λόγος προσέλαβε άψυχο σώμα. Ο Νεστόριος αντιπαρέθεσε τήν ανθρώπινη πρός τήν Θεία φύση, έτσι ώστε οι δύο αυτές φύσεις ή οι δύο υποστάσεις ή οι δύο Υιοί νά είναι πράγματα εντελώς διακεκριμένα καί ενωμένα κατά συνάφειαν ή κατά ηθική καί βουλητική σχέση.
Τό ίδιο ο μονοθελητισμός κ.ο.κ.
Ο οικουμενισμός τί διδάσκει;
Ποιά αίρεση προάγει;
Γιά ποιό λόγο οι χριστιανοί νά αποτειχισθούν καί νά διακόψουν τήν Θεία Ευχαριστία δηλ. τήν άμεση σχέση τους μέ τόν Κύριο;
Οι εν λόγω αποτειχισθέντες πώς κοινωνούν μέ τόν Κύριο;
Ο αντι-οικουμενισμός κατάντησε μεγαλύτερο μυστήριο από τόν οικουμενισμό.
Αμέθυστος
Σχόλιο ενδεικτικό τής καταστάσεως:
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Aπορούμε και μείς.
Ο Ζηζιούλας, ο Βαρθολομαίος, πώς κοινωνούν με τον Κύριο,εναγκαλίζονται τον Δάλαϊ Λάμα και τους Ινδιάνους πυρολάτρες και συμπροσεύχονται μαζί με τους Εβραίους ραββίνους για την έλευση του Μεσσία!
Δεν σας πάει να παριστάνετε τις στρουθοκαμήλους. Δεν σας έχω για τόσο χαζούς. Αρα, κάποιον άλλον έχει η φάβα σας.
Θα δείξει.
================
ΣΧΟΛΙΟ : ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΗ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ!
ΙΣΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ!
Σχόλιο αποκαλυπτικό τής καταστάσεως:
Ἄλλην παραβολὴν παρέθηκεν αὐτοῖς λέγων· ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·
ἐν δὲ τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἔσπειρε ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου καὶ ἀπῆλθεν.
ὅτε δὲ ἐβλάστησεν ὁ χόρτος καὶ καρπὸν ἐποίησε, τότε ἐφάνη καὶ τὰ ζιζάνια.
προσελθόντες δὲ οἱ δοῦλοι τοῦ οἰκοδεσπότου εἶπον αὐτῷ· κύριε, οὐχὶ καλὸν σπέρμα ἔσπειρας ἐν τῷ σῷ ἀγρῷ; πόθεν οὖν ἔχει ζιζάνια;
ὁ δὲ ἔφη αὐτοῖς· ἐχθρὸς ἄνθρωπος τοῦτο ἐποίησεν. οἱ δὲ δοῦλοι εἶπον αὐτῷ· θέλεις οὖν ἀπελθόντες συλλέξωμεν αὐτά;
ὁ δὲ ἔφη· οὔ, μήποτε συλλέγοντες τὰ ζιζάνια ἐκριζώσητε ἅμα αὐτοῖς τὸν σῖτον·
ἄφετε συναυξάνεσθαι ἀμφότερα μέχρι τοῦ θερισμοῦ, καὶ ἐν καιρῷ τοῦ θερισμοῦ ἐρῶ τοῖς θερισταῖς· συλλέξατε πρῶτον τὰ ζιζάνια καὶ δήσατε αὐτὰ εἰς δέσμας πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά, τὸν δὲ σῖτον συναγάγετε εἰς τὴν ἀποθήκην μου. Ματθ. 13,24-30.
Y.Γ. Στήν υπέρτατη προχειρότητά μας δέν μπορούμε νά κατανοήσουμε ότι η διάλυση τών θεολογικών σχολών, η διάλυση τής παιδείας, τό φαινόμενο Βασιλειάδης καί Σταμούλης, δέν οφείλονται στά συλλείτουργα. Οφείλονται στήν αίρεση η οποία κατακτά καί διαλύει τά πάντα, διότι παραμένει ακόμη άγνωστη καί ακατονόμαστη.
Αμέθυστος