Πότε Το Δαιμόνιο Στενοχωρείται Και Αναγκάζεται Να Φύγει

Όσο ο άνθρωπος απλώς φιλοσοφεί περί Θεού, είναι αδύναμος κι εντελώς ανήμπορος έναντι ενός πονηρού πνεύματος. Το πονηρό πνεύμα λοιδορεί τις ανήμπορες σοφιστείες του κόσμου.

Αλλά μόλις ένας άνθρωπος αρχίσει να νηστεύει και να προσεύχεται στον Θεό, το πονηρό πνεύμα κυριεύεται από απερίγραπτο φόβο. Με κανέναν τρόπο δεν μπορεί το κακό πνεύμα να ανεχθεί το ηδύπνοον της προσευχής και της νηστείας.

Ασφυκτιά και αδυνατίζει μέχρι εξαντλήσεως. Στον άνθρωπο ο οποίος μόνον φιλοσοφεί περί πίστεως, υπάρχει άπλετος χώρος μέσα του για τα δαιμόνια. Αντίθετα, στον άνθρωπο που με ειλικρίνεια αρχίζει να νηστεύει και να προσεύχεται στον Θεό, με υπομονή και ελπίδα, ο χώρος αυτός στενεύει, το δαιμόνιο στενοχωρείται και αναγκάζεται να φύγει από έναν τέτοιο άνθρωπο. Για ορισμένες σωματικές ασθένειες υπάρχει μία μόνο γιατρειά.

Για τη μεγαλύτερη αρρώστια της ψυχής, τη δαιμονική καταληψία, υπάρχουν δύο θεραπείες που πρέπει να εφαρμοστούν μαζί και ταυτοχρόνως: η νηστεία και η προσευχή. Οι απόστολοι και οι άγιοι νήστευαν και προσεύχονταν στον Θεό. Γι’ αυτό ήταν τόσο ισχυροί εναντίον των πονηρών πνευμάτων.
Φιλάνθρωπε Κύριε, Ιατρέ και Αρωγέ μας σε κάθε συμφορά, δυνάμωσέ μας με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, ώστε να μπορούμε να ακολουθούμε τις σωτήριες συνταγές Σου για τη νηστεία και την προσευχή προς χάριν της σωτηρίας, της δίκης μας αλλά και των συνανθρώπων μας.

Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνηση εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

http://www.orthodoxia.online/

anexperimentindepth