Η Βιοτρέλα στην εξουσία

του Marcello Veneziani

Τι είδους κοινωνία όμως αναδύεται; Είναι ένα καθημερινό ταμ ταμ που επηρεάζει τη ζωή, το θάνατο, τη γέννηση, την οικογένεια. Υπάρχει ένα Μεγάλο Εργοστάσιο Γνώμης που βαδίζει προς μια κατεύθυνση, σε μια ραγδαία πορεία για την κατεδάφιση της ανθρωπότητας όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Και επιβάλλει την κούρσα προς έναν ανάποδο κόσμο σε αναγκαστικά στάδια. Η μητέρα γίνεται μια περιττή οντότητα, που θα καταπιεστεί ή θα περιοριστεί σε μια νοικιασμένη μήτρα για τη χαρά των ομοφυλόφιλων ζευγαριών που θέλουν να αγοράσουν ένα παιδί. Και οι δικαστές, αντικρούοντας το νόμο, επιβεβαιώνουν την πλήρη νομιμότητα των επιθυμιών τους και προσθέτουν ότι δεν χρειάζεται τα γονίδια να ονομάζονται γονείς. Αλλά η λέξη γονείς, δείτε το, προέρχεται από τη λέξη geni(γονίδια). Ο όρος «θετοί γονείς» μπορεί να γίνει αποδεκτός επειδή ένας πατέρας και μια μητέρα είναι υποκατάστατα των βιολογικών γονέων. Aλλά δύο άντρες του ίδιου φύλου που με τη δική τους επιθυμία αποφασίζουν να κάνουν το παιδί τους δεν είναι γονείς με καμία έννοια. Το πολύ πολύ να είναι κηδεμόνες. Η μητέρα δεν είναι αντικαταστάσιμο αξεσουάρ. Η κατάργηση της μητέρας ακολουθεί στενά την κατάργηση του πατέρα, μιας άχρηστης οντότητας σε μια κοινωνία χωρίς πατέρα.

Η κοινωνία των πατροκτόνων και μητροκτόνων είναι μια κοινωνία χωρίς παιδιά, εκτός από αυτά που γεννήθηκαν σε δοκιμαστικούς σωλήνες. Λυπούμαστε για την πολιτική που δεν ακολουθεί αμέσως το συναισθηματικό κύμα και δεν νομοθετεί επί του θέματος όπως διατάχθηκε από το κύμα, με τους ιθύνοντες και τους δικαστές του. Και αντ' αυτού περνά απαρατήρητη η εκκωφαντική και ντροπιαστική σιωπή του Πάπα Μπεργκόλιο, ο οποίος μπροστά στην αναταραχή της ζωής και της οικογένειας, από ενοικιαζόμενες μήτρες μέχρι υποβοηθούμενες αυτοκτονίες, μιλάει για κάτι άλλο, προσποιείται ότι δεν έχει συμβεί τίποτα... Μια γενιά κατεδαφίζει την εμπειρία πολλών γενεών που προηγήθηκαν, με απόλυτο θράσος.

Ποια είναι η πηγή αυτής της τρέλας;Υπάρχει απώλεια των ορίων, της αίσθησης του μέτρου, της φύσης και των ορίων. Είμαι εγώ, μόνο εγώ, που αποφασίζω πότε και πώς θα πεθάνω. Είμαι εγώ που αποφασίζω, χωρίς τη βοήθεια μιας γυναίκας, να κάνω παιδί, νοικιάζοντας μήτρα ή ψώνια στο εξωτερικό. Αποφασίζω αν θα διακόψω ή όχι μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, ακόμα κι αν διακυβεύεται η ζωή ενός ατόμου. Η ελευθερία και η νεωτερικότητα καταλήγουν στο να μην θέτω κανένα όριο στις επιθυμίες μου. Τα υπόλοιπα δεν μετράνε για τίποτα, οι άλλοι, οι συναισθηματικοί δεσμοί, η πατρότητα, η μητρότητα, η ευθύνη του να είσαι στον κόσμο και να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί.Τίποτα δεν έχει σημασία πέρα ​​από τη θέλησή μου. Αυτή είναι η τρέλα της εποχής μας, η αμέτρητη δύναμη των επιθυμιών κάποιου που παρουσιάζεται ως Δικαίωμα, Ελευθερία και Αυτονομία. Και όσοι την αντιτίθενται κατηγορούνται ότι ζουν στον Μεσαίωνα. Ξεχνώντας ότι και εμείς, γεννηθήκαμε σε οικογένειες πατεράδων και μητέρων, γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε εκείνο τον Μεσαίωνα. Αν η υπεράσπιση της μητρότητας, της πατρότητας, της οικογένειας και της ζωής είναι σημάδια του Μεσαίωνα, τότε τι είναι ο νεωτερισμός, ο θρίαμβος του απάνθρωπου, η απώλεια ορίων, η δικτατορία του Εγώ, η κατάργηση της φύσης; Όχι, κύριοι, αυτό δεν είναι το μέλλον, αυτό είναι το τέλος του πολιτισμού και η απόδραση από την ανθρωπότητα στο όνομα ενός γενετικά τροποποιημένου υπερανθρώπου, όπου η ταυτότητα αντικαθίσταται από την επιθυμία, ο άνθρωπος από το μεταλλαγμένο και το εμείς είμαστε, από το εγώ θέλω. Μην μπερδεύετε το τέλος με μια αρχή. 

La biopazzia al potere - Marcello Veneziani (www-marcelloveneziani-com.translate.goog)