Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ που ισχυρίζεται ότι ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ άνω-κάτω ΤΟΥΣ Ι. ΚΑΝΟΝΕΣ!!!

Ἡ διάλυση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ συντελεῖται ἀσταμάτητα, ξεπερνώντας καὶ τὰ πιὸ φιλόδοξα σχέδια καὶ προγραμματισμοὺς τῶν Οἰκουμενιστῶν-Νεοταξιτῶν. Βέβαια «πύλαι Ἅδου, οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (τῆς Ἐκκλησίας), ἀλλὰ ἡ διάλυση συντελεῖται, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν θέληση τῶν ἀνθρώπων: ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους, ποὺ βαυκαλίζονται νὰ λένε ὅτι εἶναι «εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ»· τοὺς ἱερεῖς, ποὺ οἱ πιστοὶ τοὺς βλέπουν ὡς Πατέρες· τοὺς πιστούς, ποὺ ἐπιτρέπουν αὐτὴ τὴν διάλυση καὶ ἀποδέχονται παθητικὰ τὸ ἐκθεμελιωτικὸ ἔργο τῶν συγχρόνων κληρικῶν, ὅσων λειτουργοῦν ὡς ψευδοποιμένες!

Ἀφορμὴ γι’ αὐτὲς τὶς σκέψεις εἶναι οἱ νέες δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτη Ἀλεξανδρουπόλεως Ἀνθίμου (ἐδῶ), ὁ ὁποῖος ἔδωσε συνέντευξη σὲ τοπικὸ κανάλι καὶ εἶπε τὰ παραπάνω «ἄρρητα ρήματα»! (Τὰ σημεῖα στὸ Βίντεο: μετὰ τὸ 27:00 καὶ τὸ 37:00).

Δημοσιογράφος: Εἶστε ἱκανοποιημένος ἀπὸ τὸ  ἂν (οἱ πιστοί) ἐρχόμαστε νὰ σᾶς ἀκούσουμε κι ἂν εἴμαστε καλὰ ἐκπαιδευμένοι νὰ ἀκοῦμε τὸ λόγο τῆς Ἐκκλησίας;

Μητροπολίτης Ἄνθιμος: Χρειάζεται ἕνα ὑγιὲς ἐκκλησιολογικὸ φρόνημα, ὅπως λέμε στὴν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει τὴν τάξη της, ἔχει τὶς ἀρχές της, κι ἔχει τοὺς Κανόνες της, ἔχει τὴν ἐμπειρία της. Νομίζω ὅτι ὁ λόγος τοῦ Ἐπισκόπου φτάνει στοὺς ἀνθρώπους. Καμιὰ φορὰ οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι διατεθειμένοι, ὄχι νὰ ἀκούσουν, ἀλλὰ νὰ ἀποδεχθοῦν αὐτὸν τὸν λόγο. Ἀλλὰ τὸ ἴδιο συνέβαινε καὶ μὲ τὸν Χριστό...

Στὴν περίπτωση τῆς Ἐκκλησίας σήμερα, δὲν εἶναι ὁ λόγος τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ Ἐπισκόπου, εἶναι ὁ λόγος τῆς Εκκλησίας. Αὐτὸ ποὺ λέμε ἐμεῖς, δὲν εἶναι τίποτε περισσότερο ἀπ’ αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Χριστός. Ὁπότε, ἔχει νὰ κάμει ὁ ἄνθρωπος, ὄχι μὲ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἐκφωνεῖ τὰ λόγια τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ μὲ τὸν ἴδιο τὸν Χριστό, ποὺ διδάσκει μὲ τὰ στόματα τῶν κληρικῶν, τῶν Ἐπισκόπων σήμερα. Ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει τὴν εὐθύνη τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει καὶ τὸ δικαίωμα -τὸ θυμᾶσθε αὐτό, τὸ βρίσκουμε στὴν Ἐκκλησία πολλὲς φορές- τοῦ «δεσμεῖν καὶ λύειν», νὰ δένει καὶ νὰ λύνει μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ ἀνατρέπει ὅλους τοὺς Κανόνες, νὰ τοὺς ἀνατρέπει, τὰ πάνω κάτω νὰ φέρνει. Κάποιους νὰ τοὺς τηρεῖ διαφορετικὰ τελείως ἀπ’ ὅ,τι εἶναι καταγεγραμμένοι, κάποιους νὰ μὴν τοὺς τηρεῖ καθόλου. Ὁ Ἐπίσκοπος μπορεῖ νὰ τὰ διαχειριστεῖ αὐτά· πότε, ὅταν εἶναι νὰ ἀποβοῦν πρὸς ὄφελος πνευματικὸ τῶν ἀνθρώπων (27:00).

Μητροπ. Ἄνθιμος: Δέξου αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Ἐκκλησία, ἀκόμα κι ἂν δὲν τὸ καταλαβαίνεις, ἀκόμη κι ἂν δὲν σοῦ ἀρέσει. Γι’ αὐτὸ λένε οἱ Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας: Ὅποιος πράττει ἐνάντια στὴν γνώμη τοῦ Ἐπισκόπου, αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος λατρεύει τὸ διάβολο («Ὁ πράσσων δίχα τῆς γνώμης τοῦ Ἐπισκόπου τῷ διαβόλῳ λατρεύει»). Ἢ λένε, ἡ Ἐκκλησία λέει: «Κρείσων πλανᾶσθαι ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ἢ ὀρθοτομεῖν ἐκτὸς αὐτῆς»· καλύτερα νὰ πλανιέσαι καὶ νὰ εἶσαι μέσα στὴν Ἐκκλησία, παρὰ νὰ ὀρθοτομεῖς ἐκτὸς αὐτῆς». Γιατὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἡ σωτηρία, ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία (ἡ δική μου ἄποψη, ἡ δική μου γνώμη), θὰ χάσεις τὴ λύτρωση καὶ τὴ σωτηρία καὶ θὰ χαθεῖς.

Δημοσ.: Ὑπάρχει περίπτωση μὲ τὰ σημερινὰ δεδομένα νὰ φτάσει κάποιος ἄνθρωπος μέχρι τὴν αἵρεση;

Μητροπ. Ἄνθιμος: Βέβαια. Ἔχουμε καὶ σύγχρονες αἱρέσεις καὶ σύγχρονες πλάνες στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι, φαίνεται, ἡ σχέση τους μὲ τὴν Ἐκκλησία εἶναι ταραγμένη. Ἡ συνείδησή τους δὲν εἶναι ἤρεμη· δὲν ζοῦν δηλ. κάτω ἀπὸ τὴν ὀμπρέλα τῆς γαλήνης ποὺ προσφέρει ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ σιγουριὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὴν γνώμη τους, τὴν ἄποψή τους, τὴν προτάσσουν, λένε, αὐτὸ εἶναι τὸ σωστό. Αὐτὸ μᾶς κάνει νὰ φοβόμαστε γιατὶ ἡ ποίμνη εἶναι μία καὶ ὁ ποιμένας εἶναι ἕνας. Φοβόμαστε γι’ αὐτοὺς ποὺ ζοῦν ἐκτὸς αὐτῆς τῆς ποίμνης, εἴτε συναισθηματικά, εἴτε πνευματικὰ καὶ τελικὰ χάνουν τὴν ψυχή τους, γιατὶ ἐδῶ παιχνίδια δὲν παίζονται, δηλ. τὸ κρασὶ πρέπει νὰ εἶναι ἀνόθευτο. (37:00)

Νά, λοιπόν, πῶς οἱ Ἐπίσκοποι δικαιολογοῦν τὶς καινοτομίες τους! Νὰ τὰ ἔλεγε αὐτὰ κάποιος Ἅγιος, κάποιος ποὺ  ἐφαρμόζει ὅσα λέει, μάλιστα. Νὰ τολμᾶ, ὅμως, νὰ πεῖ ὅλα αὐτὰ ὁ κ. Ἄνθιμος Κουκουρίδης μὲ τὴν «ραφιναρισμένη ἔπαρση», ὁ ὁποῖος «μετῆλθε περίεργες πρακτικὲς» γιὰ νὰ γίνει Μητροπολίτης· ὁ ὁποῖος «εὐλόγησε» τὴν διανομὴ Κ. Διαθήκης ἀπὸ τὴν νεοπροτεσταντικὴ ὀργάνωση «“Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση”»· ὁ ὁποῖος «ὑποδέχτηκε μετὰ “φανῶν και λαμπάδων” τοὺς μονοφυσίτες Ἀρμενίους», ἀποκαλώντας τοὺς αἱρετικοὺς μονοφυσίτες «Ὀρθόδοξη Εκκλησία»· ὁ ὁποῖος «πραγματοποίησε ἐντὸς τοῦ Καθολικοῦ Ὀρθόδοξης Ἱ. Μονῆς τὴν δωδεκαθεϊστικὴ τελετὴ ἁφῆς τῆς Ὀλυμπιακῆς Φλόγας τῶν special Olympics» καὶ τόσα ἄλλα! (ἐδῶ) 

Νὰ τολμᾶ, λοιπόν, μετὰ ἀπὸ τόσες καὶ τόσες κακόδοξες ἐνέργειες καὶ λόγους ποὺ ἔχει ἐκστομίσει, νὰ ζητᾶ νὰ τὸν ἀκολουθήσουν οἱ πιστοὶ ἐκλαμβάνοντες τὸν λόγο του ὡς «λόγο τῆς Εκκλησίας» καὶ ἔμμεσα ἐκφοβίζοντας τοὺς πιστοὺς ὅτι τυχὸν ἄρνηση νὰ τὸν ἀκούσουν, ἰσοῦται μὲ ἄρνηση «τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ, ποὺ διδάσκει μὲ τὰ στόματα τῶν Ἐπισκόπων σήμερα», αὐτὸ λέγεται θράσος!

Μήπως πρέπει νὰ τοῦ ἀπαριθμήσουμε τὰ κατορθώματα τῶν συνεπισκόπων του, τῆς μεταπατερικῆς καὶ Οἰκουμενιστικῆς ἰδεολογίας, ἀλλὰ καὶ τῆς διαθρησκειακῆς κακοπραξίας καὶ ἰσλαμολαγνείας, ἀρχίζοντας ἀπὸ τὸν Δημητριάδος Ἰγνάτιο καὶ τελειώνοντας στοὺς ἄλλους τρεῖς Μητροπολίτες τῆς Θράκης; Θὰ εἶναι μακρὺς ὁ κατάλογος γιατὶ θὰ ἀναγκαστοῦμε νὰ μιλήσουμε γιὰ αἱρετικὲς κακοδοξίες, γιὰ βαπτισματικὴ θεολογία, γιὰ διηρημένη Ἐκκλησία, γιὰ συμμετοχὴ Ἑλλήνων Μητροπολιτῶν τῆς Θράκης σὲ μυστικιστικὴ τελετὴ μὲ «Περιστρεφόμενους Δερβίσηδες Μεβλεβί, ποὺ διακρίνεται γιὰ τὰ δαιμονικὰ στοιχεῖα ποὺ κατ’ αὐτὴν ἐκδηλώνονται κ.ἄ.

Δὲν πρέπει κάποτε, νὰ ἀπαιτήσουν οἱ πιστοὶ τὴν τήρηση τῶν Ἱ. Κανόνων ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους;


paterikiparadosi.

Σχόλιο: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ. ΑΣ ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΩΣ ΕΞΕΛΕΓΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, ΟΣΟ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ.

Αμέθυστος