-Πώς επανέρχεται, Γέροντα, ο άνθρωπος στην προπτωτική κατάσταση;

Ο εξαγνισμός της καρδιάς – Οσίου Παϊσίου

-Γέροντα, ο Χριστός χωράει σε όλες τις καρδιές;

-O Χριστός χωράει, οι άνθρωποι δεν Τον χωράνε, γιατί δεν προσπαθούν να διορθωθούν. Για να χωρέση ο Χριστός μέσα μας , πρέπει να καθαρίση η καρδιά. « Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί , ο Θεός… »

-Γέροντα, γιατί τα άγρια ζώα δεν πειράζουν τους Αγίους;

-Αφού ημερεύουν οι άνθρωποι, ημερεύουν και τα άγρια ζώα και αναγνωρίζουν ότι ο άνθρωπος είναι αφεντικό τους . Στον Παράδεισο, πριν από την πτώση, τα άγρια θηρία έγλειφαν τους Πρωτοπλάστους με ευλάβεια, αλλά μετά από την πτώση πήγαιναν να τους ξεσκίσουν. Όταν ένας άνθρωπος επανέρχεται στην προπτωτική κατάσταση, τα ζώα τον αναγνωρίζουν πάλι για αφεντικό. Σήμερα όμως βλέπεις ανθρώπους που είναι χειρότεροι από τα άγρια θηρία , χειρότεροι από τα φίδια. Εκμεταλλεύονται απροστάτευτα παιδιά, τους παίρνουν τα χρήματα και , όταν έρχωνται σε δύσκολη θέση , τα ενοχοποιούν, καλούν την αστυνομία, τα πηγαίνουν και στο ψυχιατρείο. Γι’ αυτό τον 147ο Ψαλμό, που διάβαζε ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης ,τον διαβάζω, για να ημερέψουν οι άνθρωποι και να μην κάνουν κακό στους συνανθρώπους τους και στα ζώα.

-Πώς επανέρχεται , Γέροντα ,ο άνθρωπος στην προπτωτική κατάσταση;

-Πρέπει να εξαγνισθή η καρδιά . Να αποκτήση ψυχική αγνότητα , δηλαδή ειλικρίνεια, τιμιότητα, ανιδιοτέλεια, ταπείνωση, καλωσύνη, ανεξικακία, θυσία. Έτσι συγγενεύει ο άνθρωπος με τον Θεό και αναπαύεται μέσα του η θεία Χάρις. Όταν κάποιος έχη την σωματική αγνότητα, αλλά δεν έχει την ψυχική αγνότητα, δεν αναπαύεται ο Θεός μέσα σ’ αυτόν, γιατί υπάρχει μέσα του πονηρία, υπερηφάνεια, κακία κ.λ.π. Τότε η ζωή του είναι μία κοροϊδία. Από ‘ δω να ξεκινήσετε τον αγώνα σας: Να προσπαθήσετε να αποκτήσετε την ψυχική αγνότητα.

-Γέροντα, μια κακή συνήθεια μπορεί να κοπή αμέσως;

-Κατ’ αρχάς πρέπει να καταλάβη ο άνθρωπος ότι αυτή η συνήθεια τον βλάπτει και να θελήση να αγωνισθή ,για να την κόψη. Χρειάζεται να έχει κανείς πολλή θέληση, για να μπορέση να την κόψη αμέσως. Όπως λ.χ. το σχοινί κάνει σιγά –σιγά μια μικρή αυλακιά στο χείλος του πηγαδιού και δεν γλιστρά πια, έτσι και κάθε συνήθεια λίγο λίγο χαράζει μια αυλακιά στην καρδία και δύσκολα βγαίνει από αυτήν. Για αυτό πρέπει να προσέξη κανείς, να μην αποκτήση κακές συνήθειες ,γιατί μετά χρειάζεται πολλή ταπείνωση και πολλή θέληση , για να μπορέση να τις αποβάλη. Έλεγε ο Παπα-Τύχων : « Καλή συνήθεια, παιδί μου, αρετή. Κακή συνήθεια, πάθη » .

Πάντως διαπίστωσα ότι, όταν ο άνθρωπος , ενώ αγωνίζεται , συνεχίζη να σφάλλη και δεν αλλάζη, αιτία είναι ο εγωισμός, η φιλαυτία και η ιδιοτέλεια. Λείπει η ταπείνωση και η αγάπη, και έτσι εμποδίζεται η θεία επέμβαση. Δεν βοηθάει ο ίδιος ο άνθρωπος τον Θεό, για να τον βοηθήση. Αν π.χ. τον βοηθήση ο Θεός να ξεπεράση ένα πάθος του, θα το πάρη επάνω του, θα υπερηφανευθή, γιατί θα νομίζη ότι μόνος του το ξεπέρασε, χωρίς την βοήθεια του Θεού.

από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ΄ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ» ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ  «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – 2007

ηλ. πηγή: Σημεία Καιρών

antexoume