Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ
Πόλεμος τῶν λογισμῶν
Ἀπὸ τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς ποὺ πολεμοῦν τὸν ἄνθρωπο, τρεῖς εἶναι οἱ πιὸ σκληροί: τῆς ἀπιστίας, τῆς βλασφημίας καὶ τῆς πορνείας. Γιὰ νὰ κοπάση αὐτὸς ὁ πόλεμος, πρέπει πρῶτα νὰ γνωρίζης πότε ἁμαρτάνεις καὶ πότε ὄχι: Δὲν ἁμαρτάνεις ὅταν ὁ νοῦς, ἡ βούλησις,δὲν συγκατατίθεται στοὺς λογισμούς, πολὺ περισσότερο ὅταν τοὺς ἀποστρέφεται ἢ τοὺς περιφρονῆ. Ἁμαρτάνεις, κάποτε καὶ θανάσιμα, ὅταν ὁ νοῦς αὐτοπροαίρετα συγκρατῆ τοὺς λογισμοὺς καὶ ἡ καρδιὰ ἠδύνεται καὶ εὐχαριστεῖται μ’ αὐτούς. Ὅποιος πολεμεῖται ἀπὸ πονηροὺς λογισμοὺς καὶ δὲν τοὺς ἀποδέχεται, ταράσσεται ὅμως νομίζοντας ὅτι ἁμάρτησε, αὐτὸς εἶναι μικρόψυχος, ἐμπαίζεται ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ δὲν γνωρίζει νὰ διακρίνη μεταξὺ προσβολῆς καὶ συγκαταθέσεως. Μὴν παραξενεύεσαι ποὺ οἱ ἴδιοι λογισμοὶ φέρνουν μαζί τους καὶ θάνατο καὶ ζωή, αἰώνιο θάνατο ἢ αἰώνια ζωή. Σ’ ἐκεῖνον ποὺ τοὺς ἀποδέχεται προκαλοῦν θάνατο. Σ’ ἐκεῖνον ποὺ τοὺς ἀποστρέφεται καὶ τοὺς πολεμᾶ χαρίζουν ζωή, καὶ αὐξάνουν τὸν μισθό του στὸν οὐρανό. Συμβαίνει κάποτε νὰ ἔρχωνται λογισμοὶ ἀπιστίας ἢ βλασφημίας κατὰ τοῦ Θεοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου...
ἢ τῶν ἁγίων. Καμμιὰ φορᾶ, ἀντικρίζοντας τὰ ἄχραντα καὶ θεία Μυστήρια ἢ τὶς ἅγιες εἰκόνες, πέφτουν ἐπάνω σου σὰν μαῦρο σύννεφο βλάσφημες σκέψεις.
Περιφρόνησε αὐτοὺς τοὺς λογισμούς. Ἀδιαφόρησε. Μὴν ἀνησυχῆς καὶ μὴ θλίβεσαι, γιατί ἔτσι χαροποιεῖς τὸν διάβολο. Τοῦ ἀρκεῖ νὰ σὲ βλέπη θλιμμένο καὶ συγχυσμένο, ἂν δὲν κατορθώση κάτι χειρότερο, θὰ ἐπαυξήση τότε τοὺς λογισμούς σου, γιὰ νὰ ἐξουθενώση τελείως τὴ συνείδησί σου. Ὅταν ὅμως σὲ δὴ νὰ περιφρονῆς τοὺς βλάσφημους λογισμούς, θὰ ἀπομακρυνθῆ ντροπιασμένος. Πρόσεξε, καὶ θὰ διαπίστωσης ὅτι καὶ τὰ τρία εἴδη τῶν λογισμῶν γεννιοῦνται συχνὰ ἀπὸ τὴν κατάκρισι. Μὴν κατακρίνης τὸν ἀδελφό σου καὶ θὰ καταφέρης γενναῖο πλῆγμα στοὺς πονηροὺς λογισμούς. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ πόλεμος τῶν λογισμῶν ταλαιπωρεῖ συνήθως τοὺς ὑπερηφάνους καὶ φθονερούς, ὁ πιὸ σίγουρος τρόπος γιὰ ν’ ἀπαλλαγῆς ἀπ’ αὐτὸν εἶναι νὰ καλλιεργήσης μέσα σου τὴν ταπείνωσι καὶ τὴν ἀκακία.
Οἱ ἅγιοι Πατέρες διδάσκουν καὶ ὑποδεικνύουν τὰ μέσα καὶ τοὺς τρόπους ποὺ θὰ χρησιμοποιήσης γιὰ νὰ νικήσης τοὺς λογισμοὺς καὶ νὰ καταισχύνης τοὺς δαίμονες ποὺ τοὺς σπέρνουν μέσα σου: Νὰ τοὺς φανερώνης στὸν πνευματικό σου μὲ τὴν ἐξομολόγησι. Νὰ προσεύχεσαι στὸν Κύριο μὲ θέρμη, ἀναθέτοντας σ’ Ἐκεῖνον τὴν ἀσθένειά σου καὶ ὁμολογώντας τὴν ἀδυναμία σου. Νὰ καλλιεργῆς μέσα σου τὴ συντριβὴ τοῦ νοῦ, τὴν αὐτομεμψία καί, γενικά, ταπεινὸ φρόνημα.
Ν’ ἀγαπήσης τὴ νηστεία, ποὺ θανατώνει πρὸ παντός τούς σαρκικοὺς λογισμούς. Ν’ ἀγαπήσης τοὺς σωματικοὺς κόπους καὶ μόχθους, ποὺ ταπεινώνουν τὸ σῶμα καὶ πνίγουν μέσα στὸν ἱδρώτα σου τὶς πανουργίες τῶν δαιμόνων. Νὰ ζῆς συνέχεια μὲ τὴ μνήμη τοῦ θανάτου καὶ τῆς φοβερῆς κρίσεως τοῦ Θεοῦ. Ν’ ἀντιπαραθέτης στοὺς ρυπαροὺς λογισμοὺς ἄλλους λογισμούς, ὑγιεῖς καὶ θεαρέστους. Τέλος, ἂν εἶσαι δυνατός, περιφρόνησε καὶ περιγέλασε τοὺς λογισμούς, κι ὑστέρα προσπέρασέ τους ἀδιάφορα. Ὁ τελευταῖος αὐτὸς τρόπος ἐξευτελίζει τελείως τοὺς δαίμονες.
Ἅγιος Δημήτριος τοῦ Ροστώφ.
Πνευματικὸ ἀλφάβητο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου