Προσπαθήστε να μην κατηγορείτε κανέναν, αλλά να προσεύχεσθε για τους άλλους.
Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ
–Πως να ξεπεράσουμε τις μικρότητες της καθημερινής ζωής;
–Ποιο είναι το όπλο του εχθρού κατά της σωτηρίας μας; Η ζήλια. Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, ο Πιλάτος γνωρίζει ότι από φθόνο ήθελαν να φονεύσουν τον Χριστό (Ματθ. 27, 18). Αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη του εχθρού. Πρέπει λοιπόν να αποφεύγετε πάνω από όλα τον λογισμό της ζήλιας. Υπάρχει η «καλή στάση» ζωής, όπως υπάρχει και η «κακή». Για παράδειγμα, ο Καίσαρ έλεγε: «Να προτιμάς να είσαι πρώτος μέσα σ’ ένα χωριό παρά δεύτερος στη Ρώμη». Αυτό το γνωρίζουμε όλοι· είναι αληθινά καθαρά εωσφορική υπερηφάνεια. Δεν υπάρχει φράση που να μπορεί να το εκφράσει αυτό με πιο καθαρό τρόπο. Όταν βρισκόμαστε σ’ έναν χώρο, όπου ο καθένας από μας μπορεί να φανταστεί ότι είναι πρώτος, κανένας δεν μπορεί να προοδεύσει. Αλλά αν κάποιος είναι ο τελευταίος, βρίσκεται σε μια κατάσταση, όπου η συνάντηση με κάποιον άλλον του επιτρέπει να λάβει πνευματικό όφελος, να μάθει κάτι καινούργιο και, από το γεγονός αυτό και μόνο να προοδεύσει. Έτσι, «η καλή στάση» είναι να είσαι ο τελευταίος. Τι νομίζετε; Το να είσαι πρώτος για μένα είναι καταχθόνια ανία· αλλά να είσαι τελευταίος είναι συνεχής χαρά, διότι μαθαίνεις κάτι το νέο, το χρήσιμο…
Προσπαθήστε να μην κατηγορείτε κανέναν, αλλά να προσεύχεσθε για τους άλλους. Το να κρίνεις κάποιον για τις ελλείψεις του, σημαίνει ότι ξεχνάς ότι και εσύ έχεις κάποιες ελλείψεις. ..Δεν υπάρχουν προβλήματα που θα έπρεπε να λυθούν πρωτίστως με μεθόδους συμπεριφοράς ή οργάνωσης. Όχι, δεν πρόκειται για έλλειψη οργάνωσης. Αυτό που πρέπει να έχουμε είναι το θάρρος να υπομένουμε τα πάντα…. Γιατί αυτό που σας λέω τώρα είναι πολύ σημαντικό; Διότι, όπως ήδη σας το είπα, αν καταφέρουμε να ζούμε –ας πούμε- με την αδελφή Κ…., υπάρχουν χιλιάδες άλλα πρόσωπα όμοια με αυτήν…, ή μαζί με κάποιον που έχει έναν άλλο χαρακτήρα· καταλαβαίνετε; Αν καταφέρουμε να βρούμε τρόπο να ζούμε με ένα πρόσωπο, θα μπορέσουμε να το κάνουμε με πολλά εκατομμύρια προσώπων που είναι όμοια με αυτό. ….
“Κάθε φορά που σκέπτεσθε με έναν τρόπο υποτιμητικό για τους αδελφούς ή τις αδελφές σας, καταστρέφετε τη ζωή, και οι αδελφές και οι αδελφοί που κατηγορείτε το αισθάνονται και πληγώνονται. Πως συμβαίνει αυτό; Ακόμη και μεταξύ αυτών που δεν προσεύχονται, υπάρχει μια ψυχολογική ευαισθησία και αισθάνονται τα ψυχικά κύματα, την ψυχική ενέργεια που εκπέμπουν οι άλλοι. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται τίποτε, δεν ακούει λόγια, δεν βλέπει χειρονομίες. Ο,τι γίνεται, γίνεται μυστικά, η ζωή όμως καταστρέφεται.”
(από το βιβλίο «Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας», Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Τόμος Α, Απόσπασμα από την ομιλία 12, «Ξεπεράστε τις μικρότητες της καθημερινής ζωής στρέφοντας το πνεύμα σας εκεί που είναι ο Χριστός», Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, 2014)
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ
Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ–Ποιο είναι το όπλο του εχθρού κατά της σωτηρίας μας; Η ζήλια. Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, ο Πιλάτος γνωρίζει ότι από φθόνο ήθελαν να φονεύσουν τον Χριστό (Ματθ. 27, 18). Αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη του εχθρού. Πρέπει λοιπόν να αποφεύγετε πάνω από όλα τον λογισμό της ζήλιας. Υπάρχει η «καλή στάση» ζωής, όπως υπάρχει και η «κακή». Για παράδειγμα, ο Καίσαρ έλεγε: «Να προτιμάς να είσαι πρώτος μέσα σ’ ένα χωριό παρά δεύτερος στη Ρώμη». Αυτό το γνωρίζουμε όλοι· είναι αληθινά καθαρά εωσφορική υπερηφάνεια. Δεν υπάρχει φράση που να μπορεί να το εκφράσει αυτό με πιο καθαρό τρόπο. Όταν βρισκόμαστε σ’ έναν χώρο, όπου ο καθένας από μας μπορεί να φανταστεί ότι είναι πρώτος, κανένας δεν μπορεί να προοδεύσει. Αλλά αν κάποιος είναι ο τελευταίος, βρίσκεται σε μια κατάσταση, όπου η συνάντηση με κάποιον άλλον του επιτρέπει να λάβει πνευματικό όφελος, να μάθει κάτι καινούργιο και, από το γεγονός αυτό και μόνο να προοδεύσει. Έτσι, «η καλή στάση» είναι να είσαι ο τελευταίος. Τι νομίζετε; Το να είσαι πρώτος για μένα είναι καταχθόνια ανία· αλλά να είσαι τελευταίος είναι συνεχής χαρά, διότι μαθαίνεις κάτι το νέο, το χρήσιμο…
Προσπαθήστε να μην κατηγορείτε κανέναν, αλλά να προσεύχεσθε για τους άλλους. Το να κρίνεις κάποιον για τις ελλείψεις του, σημαίνει ότι ξεχνάς ότι και εσύ έχεις κάποιες ελλείψεις. ..Δεν υπάρχουν προβλήματα που θα έπρεπε να λυθούν πρωτίστως με μεθόδους συμπεριφοράς ή οργάνωσης. Όχι, δεν πρόκειται για έλλειψη οργάνωσης. Αυτό που πρέπει να έχουμε είναι το θάρρος να υπομένουμε τα πάντα…. Γιατί αυτό που σας λέω τώρα είναι πολύ σημαντικό; Διότι, όπως ήδη σας το είπα, αν καταφέρουμε να ζούμε –ας πούμε- με την αδελφή Κ…., υπάρχουν χιλιάδες άλλα πρόσωπα όμοια με αυτήν…, ή μαζί με κάποιον που έχει έναν άλλο χαρακτήρα· καταλαβαίνετε; Αν καταφέρουμε να βρούμε τρόπο να ζούμε με ένα πρόσωπο, θα μπορέσουμε να το κάνουμε με πολλά εκατομμύρια προσώπων που είναι όμοια με αυτό. ….
“Κάθε φορά που σκέπτεσθε με έναν τρόπο υποτιμητικό για τους αδελφούς ή τις αδελφές σας, καταστρέφετε τη ζωή, και οι αδελφές και οι αδελφοί που κατηγορείτε το αισθάνονται και πληγώνονται. Πως συμβαίνει αυτό; Ακόμη και μεταξύ αυτών που δεν προσεύχονται, υπάρχει μια ψυχολογική ευαισθησία και αισθάνονται τα ψυχικά κύματα, την ψυχική ενέργεια που εκπέμπουν οι άλλοι. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται τίποτε, δεν ακούει λόγια, δεν βλέπει χειρονομίες. Ο,τι γίνεται, γίνεται μυστικά, η ζωή όμως καταστρέφεται.”
(από το βιβλίο «Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας», Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, Τόμος Α, Απόσπασμα από την ομιλία 12, «Ξεπεράστε τις μικρότητες της καθημερινής ζωής στρέφοντας το πνεύμα σας εκεί που είναι ο Χριστός», Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας, 2014)
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου